หลายๆ คนในอันเทียนจัวมองมาที่ด้านนี้โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ พวกเขายังอยากรู้ว่าโจวเหวินและหลี่ซวนสามารถเลื่อยได้จริงหรือไม่

ท้ายที่สุดแล้ว กฎหมายอาญานี้สามารถแบ่งคนออกเป็นสองส่วนได้ จึงไม่เป็นที่ยอมรับสำหรับความสามารถในการรักษาตนเองโดยทั่วไป

และพวกเขายังอยากรู้ว่าโจวเหวินพวกเขาแก้ไขปัญหาขาดเวลาอย่างไร

ท้ายที่สุดแล้ว ก็มีความสามารถในการใช้ผู้พิทักษ์ของอันจิงหยู และความเร็วของเลื่อยก็ถูกเร่งให้สามารถจบได้อย่างรวดเร็ว มิฉะนั้น ความเร็วของเลื่อยก็ไม่เร็วเลย ค่อยๆ เห็นมัน ฉันกลัวว่าการลงโทษนี้จะกินเวลาสิบนาทีจึงจะจบได้

“อ๊า! เจ็บจัง!” เลื่อยกระทบร่างของหลี่ซวนจนเห็นผิวหนังเล็กน้อย และหลี่ซวนก็ตะโกนออกมา

“อา… อา… อา…” ทุกๆ ครั้งที่เลื่อยถูกเลื่อย หลี่ซวนจะกรีดร้องออกมาอย่างรุนแรงเกือบจะเท่ากับหญิงสาวที่ถูกข่มขืน

นายทหารขมวดคิ้ว แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าการเลื่อยแบบนี้ต้องเจ็บปวด แต่ลู่ ปู้ชุนไม่เหมือนกัน และเขาไม่แม้แต่จะฮัมเพลงด้วยซ้ำ ดังนั้นมันจึงดูไม่ค่อยแมนเท่าไร

เนื่องจากหลี่ซวนไม่ได้เข้าร่วมกองทัพ แต่เดินทางไปทั่วส่วนใหญ่ในเขตตอนใต้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้จักหลี่ซวนมากนัก รู้เพียงว่าหลี่ซวนเป็นปรมาจารย์สามของตระกูลหลี่ในลั่วหยาง เพื่อนและเพื่อนร่วมชั้นเรียนของโจวเหวิน

โจวเหวินเหวินเห็นหลี่ซวนร้องไห้หนักมาก เขาจึงปลอบใจ: “หลี่ซวน คุณทนได้ เดี๋ยวสักพักก็จะดีขึ้น ฉันจะให้พวกเขาเห็นเร็วๆ นี้ คุณไม่จำเป็นต้องเจ็บปวดนานขนาดนั้น”

เมื่อเชออันจิงหยูและคนอื่นๆ ได้ยินคำพูดของโจวเหวิน พวกเขารู้สึกว่าคำพูดของโจวเหวินแปลกเกินไป อะไรทำให้พวกเขามองเห็นเร็วขึ้น เรื่องแบบนี้สามารถตกลงกันได้ไหม

เดิมทีพวกเขาคิดว่าโจวเหวินแค่ล้อเล่น อาจจะใช้ความสามารถในการเร่งความเร็วในเวลาที่ใกล้เคียงกันหรือความสามารถในการทำงานในลักษณะเดียวกัน

ใครจะรู้ว่าโจวเหวินกำลังยืนอยู่หน้าประตู และตะโกนเข้ามาในห้องประหารชีวิตว่า: “คุณเห็นมันเร็วกว่านี้”

“ถ้าวิธีนี้ได้ผล เราจะต้องทำอะไรอีก” อันจิงหยูพึมพำ เขาไม่เชื่อว่าจะได้ผลเช่นกัน

แต่เมื่อคำพูดของโจวเหวินหมดลง เลื่อยตัดโลหะที่กลับมาที่เลื่อยเดิมทันใดนั้นก็กลายเป็นเหมือนเลื่อยไฟฟ้า และความเร็วก็เปลี่ยนไปเป็นเร็วขึ้นอย่างกะทันหัน

แต่เลื่อยตัดโลหะกลับดึงไปมาอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไปต่อไม่ได้ มันเห็นเลือดจำนวนมากไหลออกมาที่เอวของหลี่ซวน ดูน่ากลัวมาก แต่ละครเหล็กกลับไม่ลดลง

玄 Li Xuan ตะโกนออกมาแรงกว่านั้นอีก แต่ความสามารถในการรักษาของร่างกายของเขาไม่ได้แย่ไปกว่าของ Lu Busun เมื่อเลื่อยตัดโลหะหยุดลง เขาก็รักษาตัวเองและผ่านด่านนี้ไปแล้ว

“เป็นความเจ็บปวดของแม่เขาจริงๆ นะ แทบจะถึงตายเลยนะ เหล่าโจว คุณต้องเพิ่มเงินให้ฉันด้วย” หลี่ซวนย่ายิ้มและเดินออกไป

เจ้ออันจิงหยูและคนอื่นๆ มองไปที่โจวเหวินและหลี่ซวนด้วยสายตาแปลกๆ

“เรื่องแบบนี้มันต่อรองได้จริงเหรอ” อันจิงหยูเต็มไปด้วยความสงสัยและอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ห้องทรมานที่สอง ลังเลเล็กน้อยหรือลองใช้วิธีของโจวเหวิน

ห้องทรมานที่สองคือห้องทรมานที่ใช้หม้อน้ำมันในการทรมาน มีหม้อขนาดใหญ่ในห้องทรมาน น้ำมันในห้องทรมานถูกเผาไหม้ไปแล้ว และผู้คนก็เข้าไปในหม้อนั้น เพราะกลัวว่าจะถูกทอดในทันที

เมื่อทอดฉีลู่บู่ซุนเสร็จแล้ว ไขมันที่ทอดก็เริ่มร้อนฉ่า เป็นสีน้ำตาลทอง และยังคงมีกลิ่นหอมอยู่

ต้องลงโทษให้ถึงสิบนาทีเป็นอย่างน้อย อันเทียนจัวไม่อาจรอได้นานขนาดนี้ ดังนั้นอันจิงหยูจึงต้องใช้เวลาเร่งรีบและปล่อยให้สิบนาทีนี้ผ่านไป

แต่ตอนนี้ อันจิงหยูเริ่มจะสงสัยเล็กน้อย เขาสามารถหารือเรื่องนี้กับหม้อน้ำมันในห้องประหารและปล่อยให้มันสุกเร็วๆ ได้ไหม

เนื่องจากโจวเหวินสามารถพูดคุยเรื่องนี้ได้ จึงไม่มีเหตุผลใดที่พวกเขาจะไม่สามารถพูดคุยเรื่องนี้ได้ หากพวกเขาสามารถพูดคุยเรื่องนี้ได้ พวกเขาสามารถประหยัดพลังงานได้มากเพื่อรับมือกับปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

หากคุณต้องเผชิญกับโทษทัณฑ์ทั้งหมดจริงๆ หลังจากเข้าสู่ Huangquan ของจริงแล้ว คุณจะต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆ มากมายอย่างแน่นอน

เจ้ออันจิงหยู่คิดถึงสิ่งนี้ เมื่อรู้ถึงสิ่งที่โจวเหวินเพิ่งลองทำ และตะโกนเข้าไปในห้องประหารชีวิตว่า “รีบหน่อย”

หลังจากที่เขาตะโกนประโยคนี้ อันเทียนจั่วและคนอื่นๆ ก็จ้องมองไปที่กระทะด้านใน พวกเขายังอยากรู้ว่าพวกเขาสามารถพูดคุยเรื่องนี้ได้จริงหรือไม่

ฉันรอสักพักแต่พบว่ากระทะก็ยังคงเหมือนเดิมและไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

ใบหน้าของเจ้ออันจิงหยูอดไม่ได้ที่จะแดงก่ำ และหัวใจของเธอก็พูดในใจว่า “ฉันเป็นผีจริงๆ ฉันไม่สามารถพูดคุยเรื่องแบบนั้นได้ มันช่างไร้สาระที่จะพูดคุยเรื่องนี้”

“อันจิงหยู่ เจ้ายังทำอะไรอยู่ รีบใช้เวลาให้เร็วขึ้นสิ” ลู่ปู้ชุนเร่งเร้า อันจิงหยู่ รสชาติของการถูกทอดนั้นไม่สบายใจ

แม้ว่าลู่ปู้ชุนจะอดทนได้ แต่ความเจ็บปวดอันแสนสาหัสก็ทำให้เขาต้องกัดฟัน

เจ้ออันจิงหยูใช้ทักษะเร่งเวลาอย่างรวดเร็วเพื่อเร่งเวลาการลงโทษ หลังจากผ่านไปกว่าสองนาที การลงโทษในอ่างน้ำมันก็เสร็จสิ้น และลู่ปูชุนก็ถูกเทเลพอร์ตออกจากอ่างน้ำมัน

ขณะนี้เขาได้รับการฟื้นคืนสภาพเป็นเนื้อสีทองแล้ว แต่บริเวณหน้าผากของเขายังมีเหงื่อเย็นอยู่มาก และดูเหมือนว่าตอนนี้จะเจ็บอยู่

ทันทีที่เขาออกไป หลี่ซวนก็เดินเข้ามาและพูดว่า “เหล่าโจว เจ้าไม่ใจดีเลย ตอนที่เจ้ามา เจ้าไม่ได้บอกว่าเจ้ามีของพวกนี้ เจ้าต้องเพิ่มเงิน”

“นอกจากนี้แน่นอนต้องเพิ่ม” โจวเหวินกล่าวขณะที่เขากำลังคิด “นี่ไม่ใช่เรื่อง ~ www.mtlnovel.com ~ เมื่อการลงโทษม้าโทรจันมาถึง คุณสามารถเพิ่มเงินได้มากเท่าที่คุณต้องการ”

หลี่ซวนเข้าไปในห้องทรมาน ทันใดนั้น ก็มีแรงที่มองไม่เห็นยกร่างของเขาขึ้นไปในกระทะน้ำมันที่ร้อนจัด

“อ๋อ!” เสียงน้ำมันกระเซ็นกระเซ็น เสียงเรียกของหลี่ซวนช่างน่ากลัวยิ่งนัก

หลังจากนั้นไม่นาน อันจิงหยูและคนอื่นๆ ที่มองเข้าไปก็พบว่าร่างของหลี่ซวนไม่ได้ถูกทอดจนเป็นสีเหลืองทองโดยกระทะน้ำมัน มีเพียงรอยแดงเล็กน้อยเท่านั้น ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก

นอกจากนี้ หลี่เสวียนยังดูเหมือนจะค้นพบว่าอุณหภูมิของอุปกรณ์นี้ไม่ได้สูงเท่าที่เขาจินตนาการไว้ ดังนั้นเขาจึงสงบลง พิงกระทะน้ำมันและวางมือไว้ที่ขอบกระทะ ดูเหมือนว่าจะอยู่ในอ่างอาบน้ำ อาบน้ำซะ

ลู่ บูชุนมองตรงไป คุณต้องรู้ว่าการลงโทษที่นี่ไม่นับรวมทักษะการป้องกันและสามารถแบกรับได้ด้วยร่างกายเท่านั้น เขายังเป็นร่างกายในตำนานที่สร้างขึ้นจากของเหลวในตำนาน และยังเป็นประเภทที่มีร่างกายที่แข็งแกร่ง ทอดสด เกือบจะทอดจนกลายเป็นหมูกรอบ

หลี่ซวนเก่งมากจนเขายอมอาบน้ำด้วยมัน

“เนื้อและเลือดของไอ้นี่แข็งแกร่งขนาดไหน?” อันจิงหยูและคนอื่นๆ ต่างตกตะลึงในใจลึกๆ

“เหล่าโจว ปล่อยให้พวกมันยิง” หลี่ซวนตะโกนบอกโจวเหวินที่อยู่ข้างใน

เขาไม่อยากอวดตัว แต่ต้องการต้มร่างกายด้วยความช่วยเหลือของกระทะน้ำมัน ยิ่งร่างกายของเขาทนทานได้มากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น

“แถมไฟด้วย” โจวเหวินตะโกนจากข้างใน

“ถ้ามันได้ผล ฉันก็กลับบ้านไป” อันจิงหยูคิด

随着 แต่ด้วยคำพูดของโจวเหวิน เปลวไฟใต้หม้อก็พุ่งสูงขึ้นอย่างกะทันหัน เกือบจะปกคลุมปากหม้อน้ำมันทั้งหมดภายในเปลวไฟ และอุณหภูมิภายในหม้อน้ำมันก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

ดวงตาของจ้าวอันจิงหยูแทบจะจ้องเขม็ง และเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ก็ตกตะลึง