Global Online Survival เอาชีวิตรอดในโลกออนไลน์ - ตอนที่ 28 สมอเรือ
บทที่ 28 สมอเรือ
ความหวาดกลัวของฉลาม!
ฉายานี้ไม่เพียงแต่ช่วยให้เย่จุนได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น 10% หลังจากการล่าฉลาม แต่ยังทําให้เขาสามารถปลดปล่อยออร่าที่สามารถปราบปรามฉลามทุกเผ่าพันธุ์ เหมือนกับเป็นศัตรูโดยธรรมชาติ
ดูเหมือนว่าเย่จุนจะถูกกําหนดให้เป็นนักล่าฉลามในอนาคต
เขาผ่าฉลามและทําความสะอาดพวกมัน
เลือดฉลามทั้งหมดถูกบรรจุไว้ในถัง และหนึ่งถังถูกเทลงบนต้นไม้โลหิตแปลกๆ ในขณะที่เครื่องในฉลามถูกทิ้งไว้ในถังไม้เพื่อเก็บไว้เป็นเหยื่อล่อ
เย่จุนตัดครีบฉลามให้แห้ง
ส่วนเนื้อปลาฉลามนั้นรสชาติไม่ค่อยดีจึงลงไว้ในช่องการซื้อขาย
เย่จุนไม่ชอบรสชาติของเนื้อฉลาม แต่สําหรับผู้เล่นส่วนใหญ่ มันเป็นแหล่งโปรตีนที่มีคุณภาพ
เนื้อปลาฉลามทั้งหมด 6 ตัว ถูกแย่งชิงไปทันทีที่พวกมันโผล่ในชั้นวางของในช่องการซื้อขาย ทําให้แลกกับน้ํา ไม้ และเหรียญทองแดงจํานวนมาก
“เทพเย่ได้ฆ่าฉลามอีก 6 ตัว! สุดยอดมาก!”
“เทพเย่ฆ่าฉลามได้ง่ายดายราวกับการน้ำ ฉันยังฆ่ากระต่ายไม่ได้ด้วยซ้ํา!”
ผู้เล่นคนอื่นๆ แทบจะมีนงงกับสิ่งนี้ พวกเขาตอบใต้โพสต์ซื้อขายทีละคนว่า “เทพเย่ช่างน่าประทับใจ!”
คําสาปแช่ง คําบ่น และการตอบกลับด้วยความอิจฉาริษยา ในโพสต์ก่อนหน้านี้หายไปหมดแล้ว
เห็นได้ชัดว่าหลังจากเกมดําเนินไปเป็นเวลานาน พวกผู้เล่นที่เอาแต่บ่นถูกคัดออกไปหมดแล้ว
ผู้เล่นที่มีชีวิตรอดมาได้ไกลขนาดนี้ อย่างน้อยก็ต้องตระหนักรู้ถึงความจริง
เมื่อเห็นว่าเป็นเวลาเที่ยง หลังจากต่อสู้กับฉลามมาเกือบทั้งวันแล้ว เย่จุนก็เหนื่อยมากและเริ่มทําอาหาร (TL : 10 นาทีไม่ใช่รี??)
หลังจากตัดส่วนที่นุ่มและอ้วนที่สุดของทูน่าออก เย่จุนก็กัดมัน
“บ๊ะ!”
สํานวนที่ว่า “ละลายในปาก” ทั้งนุ่มและเนียน ล้วนแต่ไร้สาระทั้งนั้น
กลิ่นของความปิติยินดีทําให้สมองของเย่จุนว่างเปล่าทันที่ที่มัน เข้าไปในปากของเขา ทําให้เขาพูดไม่ออกซักพัก
เขาไม่คุ้นเคยกับมัน!
บรรพบุรุษในอดีตทํางานอย่างหนักเพื่อค้นหาเครื่องเทศมากมาย แต่คุณต้องการกินของดิบ มันไม่ไร้ประโยชน์หรอกหรอ?
เย่จุนเทแร่เหล็กที่หลอมเหลวเพื่อทําให้เย็นลง เขาตั้งหม้อขนาดใหญ่บนเตาไฟ และเริ่มเคี่ยวปลา
คราวนี้เขาใส่เครื่องปรุงรสมากมาย!
และพริกอีกนับไม่ถ้วน
เย่จุนใช้เงินเป็นจํานวนมากเพื่อซื้อพริกในเกมมอลล์
มันแพงเกินไป 30 เหรียญทองแดง ต่อ 1 ชิ้น เกรงว่าจะมีแค่ไม่กี่คนบนโลกนี้ที่เต็มใจจะซื้อมัน
หลังจากมองย้อนกลับไปแล้ว เขาต้องปลูกเอง!
เกมนี้คาวเกินไป และไม่สามารถขาดเครื่องปรุงรสที่เข้มข้นได้
ซุปปลายังหอมเช่นเคย!
เย่จุนหันกลับไปและเดินไปที่ท้องเรือเพื่อเด็ดถั่วงอกมาหนึ่งกํามือ
ถั่วงอกแตกหน่อแล้ว และถึงแม้จะไม่นาน แต่ก็ยังกินได้
จิ้มน้ําปลาก็อร่อย..
สภาพแย่เกินไปไม่ค่อยเอื้ออํานวย ถ้าเป็นปลาลวกร้อนๆ จิ้มน้ําพริกคงจะดีมาก…
เมื่อกินเสร็จแล้ว เย่จุนก็ปอกกล้วยที่เขาพึ่งแลกกับเนื้อฉลามไป และเปิดมะพร้าวสดๆ
อยากมีชีวิตที่ดี ต้องมีผลไม้หลังอาหาร
เขาตกปลาต่อ
เย่จุนแขวนเครื่องในของฉลามไว้ด้านนอกดาดฟ้า แล้วผูก เชือกไว้จนแทบจะจมลงไปในน้ํา
เขาอาศัยกลิ่นเลือดของเครื่องภายในฉลาม เพื่อดึงดูดปลาที่กินเนื้อเป็นอาหาร
เย่จุนหวังว่ามันจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะดึงดูดฉลาม
ปัจจุบันเขายังเหลือค่าประสบการณ์ไว้ให้ฉลามมาเติมเต็มอยู่อีกมากมาย
ถ้าฆ่าฉลามอีกซักสองสามตัว เขาน่าจะสามารถเพิ่มเลเวลนักล่าได้อีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม ตลอดช่วงบ่ายมานี้ ไม่มีฉลามแม้แต่ตัวเดียวที่เข้ามา
นอกจากนี้ มันก็สมเหตุสมผลแล้ว ในฐานะที่เป็นผู้ปกครองแห่งท้องทะเล จํานวนของฉลามไม่ได้มีสูงมาก
ถึงกระนั้น เย่จุนก็จับปลาได้ค่อนข้างมาก รวมทั้งปลาทูนาสองสามตัว ซึ่งแต่ละตัวมีนาหนักเกิน 200 จิน
ปลาเหล่านี้ไม่เพียงแต่นเนื้อปลามาให้เย่จุน มาหลายร้อยจิน แต่ให้ค่าประสบการณ์กับเย่จุน มากกว่า 30 แต้ม เขาขาดค่าประสบการณ์น้อยกว่า 70 แต้ม ในการอัพเลเวล
ในอัตรานี้ แม้ว่าพรุ่งนี้เขาจะไม่สามารถดึงดูดฉลามได้ แต่การตกปลาปกติก็มีโอกาสที่จะเพิ่มเลเวลนักล่าของเขาได้เป็นเลเวล 6
เมื่อเห็นว่ามันมืดแล้ว เย่จุนก็เอาคันเบ็ดของเขาออกไป
เย่จุนตรวจสอบทุกอย่างก่อนนอน
เขาพบว่าต้นไม้โลหิตแปลกๆ ได้ดูดเลือดอีกครั้ง
ผลไม้สายเลือดเติบโตออกมาบนกิ่งอีกครั้ง แต่ก็ยังมีขนาดเล็กและยังไม่สุก
เย่จุนค้นพบว่าดินแปลกๆ ก็เปลี่ยนไปเช่นกัน
เมื่อวานนี้ในดินแปลกๆ นอกเหนือจากดินเหนียวสีดําแล้ว ยังมีอนุภาคผลึกจํานวนมากเช่นกัน
แต่ตอนนี้ อนุภาคผลึกที่ว่าได้ลดลงถึง 1 ใน 10
เย่จุนคิดว่าความลับของความสามารถในการเร่งการเติบโตพืช ของดินแปลกๆ อยู่ในอนุภาคผลึกเหล่านี้
น่าเสียดายที่ไม่สามารถทดลองได้ ว่าอนุภาคผลึกคืออะไรและส่วนประกอบคืออะไร
เย่จุนเทเลือดอีกถังหนึ่งลงบนต้นไม้โลหิตแปลกๆ ก่อนจะกลับไปที่ห้องโดยสารเพื่อเข้านอน
เช้าวันรุ่งขึ้น เย่จุนเดินมาถึงต้นไม้โลหิตแปลกๆ
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผลไม้สายเลือดเติบโตได้เต็มที่แล้ว
เย่จุนรู้สึกตื่นเต้น
ฉากที่หยางเทียนซิงได้ปลุกสายเลือดคนเถื่อน ยังคงจาลึกอยู่ในใจของเขา
เขาจะปลุกสายเลือดพิเศษอะไร?
เย่จุนไม่ลังเลเลยที่จะหยิบผลไม้สายเลือดออกมา และกลืนมันเข้าไปภายในคําเดียว
ความรู้สึกอบอุ่นระเบิดในท้องของเขา!
อย่างไม่คาดคิด…
กระแสความอบอุ่นพึ่งผ่านมาและหายไปอย่างรวดเร็ว
เย่จุนพร้อมที่จะต่อสู้กับความเจ็บปวด แต่ไม่คาดคิดว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย!
“นี่จบแล้วเหรอ?”
เย่จุนจําได้ว่า กล้ามเนื้อหน้าท้องของเขาดูเหมือนจะแข็งขึ้นเล็กน้อย เมื่อกระแสความอบอุ่นนั้นปะทุขึ้นในช่องท้องของเขา
แล้วก็กลับมาเป็นปกติ
“มันไม่ได้ผล?”
เย่จุนเปิดหน้าต่างสเตตัสด้วยความไม่เชื่อเล็กน้อย:
ผู้เล่น เย่จุน (โหมดมรณะ):
ได้รับรางวัลฉายาะ
ความหวาดกลัวของฉลาม
ผู้ควบคุมเปลวไฟมือใหม่ เลเวลพลังงานไฟ: 3 (60/300)
ความสัมพันธ์กับเปลวไฟ: 10 (ดูดซับพลังงานไฟได้ 10 แต้มต่อวัน)
นักล่ามือใหม่ นักล่าเลเวล: 5 (432/500)
ผู้ควบคุมสายฟ้ามือใหม่ เลเวลสายฟ้า: 1 (57/100)
ความสัมพันธ์กับสายฟ้า: 10
ทักษะ: ลูกไฟ
ทักษะ: ฝ่ามือสายฟ้า
ความอดทน: 130 ความเร็ว: 120 ความแข็งแกร่ง: 362
สเตตัสของเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อวานเลยแม้แต่น้อย
สายเลือดพิเศษตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นแค่คําเพ้อเจ้อของคนบ้า
เป็นไปได้ไหมว่าเขาไม่มีสายเลือดพิเศษ?
เย่จุนขมวดคิ้วและครุ่นคิดอย่างหนัก
บางที่เลเวลของผลไม้สายเลือดอาจจะต่ําเกินไป
อย่างไรก็ตาม เพราะนี่เป็นเพียงต้นไม้โลหิตแปลกๆที่เลเวลต่ํา
สุดเท่านั้น
ใช่!”
“ต้องเป็นอย่างนั้น!”
“คงเป็นเพราะว่าสายเลือดของฉันสูงเกินไป!” (TL : ไม่มีระบบ =ขยะ)
เย่จุนพยักหน้าอย่างจริงจัง
“เอาล่ะ อย่าคิดเรื่องนี้เลย มาลงมือทํางานดีกว่า!”
ด้วยการสร้างเรือ และแท่งเหล็กที่หลอมในช่วงสองสามวันนี้ก็เพียงพอแล้ว ถึงเวลาสร้างสมอ!
เย่จุนเปิดเตาหลอมเหล็กอีกครั้ง
เพล้ง เพล้ง เพล้ง เพล้ง
เย่จุนเหวี่ยงค้อนทุบและทุบอย่างบ้าคลั่ง ราวกับว่าเขาต้องการระบายความเศร้าโศกในใจของเขาออกไป
ค้อนตีเหล็กในปัจจุบันดูราบเรียบเป็นพิเศษ
ในเช้าวันหนึ่ง สมอเหล็กขนาดใหญ่ได้ก่อตัวขึ้น
เย่จุนผูกสมอเหล็กด้วยเชือกป่าน แล้วแขวนไว้บนคันธนู
ด้วยวิธีนี้สมอก็พร้อม
ครั้งต่อไปที่เขาพบเสบียงที่ก้นทะเล เขาจะโยนสมอเรือลง เพื่อยึดเรือไว้กับผิวน้ํา เพื่อที่เขาจะได้ไม่ต้องกังวลว่าเรือจะล่องลอยออกไปก่อนที่เสบียงจะถูกขนออกไปจนหมด
นอกจากเหงื่อในตอนเช้าแล้ว เย่จุนก็สงบลง
ผลไม้สายเลือด ใช้ไม่ได้ผลกับเย่จุน แต่เขาก็ไม่ได้หยุดการปลูกมัน
ถ้าเขาไม่สามารถใช้มันเพื่อตัวเองได้ เขาสามารถแลกเปลี่ยนมันได้
เขาเชื่อว่าด้วยการมีหยางเทียนซึ่งเป็นตัวอย่างที่มีชีวิต หลายคนคงสนใจ ผลไม้สายเลือด ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาที่จะใช้มันเพื่อแลกกับของแรร์บางอย่าง
ส่วนเรื่องผลไม้สายเลือดจะมีผลกับผู้ที่ซื้อหรือไม่ นั่นไม่ใช่กงการอะไรของเย่จุน