หลังจากกลับเข้าห้องเรียน นักเรียนแต่ละคนก็ยังคงพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน

 

    “หน้านายเหมือนมีความสุขเอ่อล้นออกมาเลยนะ เคียร์แรน ขอแสดงความยินดีด้วยกับการปลุกพลังคู่ด้วยล่ะเพื่อนยาก” โธมัสพูดพลางหันมายิ้มให้

 

    “ฉันเองก็ยินดีที่นายปลุกพลังระดับ D ได้นะ”

 

    “หุๆขอบใจหลายๆนะ มันช่วยครอบครัวของฉันได้มากเลยทีเดียวเชียว”

 

    เคียร์แรนรู้สึกยินดีกับเพื่อนของเขา เพราะโธมัสเป็นเพื่อนกันมาหลายปีแล้ว ต่างจากครอบครัวของเขา โธมัสนั้นมาจากครอบครัวธรรมดาที่ไม่มีผู้ฝึกตนเลยสักคน การมีพลังระดับ D สำหรับเขานั้นหมายถึง โอกาสในการเปลี่ยนชีวิต — เขาสามารถยกระดับฐานะของครอบครัวให้ดีขึ้นได้ ความฝันที่จะมีบ้านหลังใหญ่ในเมืองออซริน… ตอนนี้ มันก็ไม่ใช่แค่ความฝันอีกต่อไป

 

    เคียร์แรนเริ่มสงสัยว่าเขาจะสามารถช่วยเพื่อนของเขาได้รึเปล่าด้วยความสามารถแปลกประหลาดที่เขามี—ความสามารถในการมองเห็นเส้นทางวิวัฒนาการของเมล็ดคริสตัล

 

    เขาลองเพ่งสมาธิไปที่โธมัส แต่ผ่านไปหลายวินาทีก็ยังคง ไม่มีหน้าต่างข้อมูลใดปรากฏขึ้น เช่นเดียวกับตอนที่เขาทดลองกับคนอื่นๆ

 

    ‘ดูเหมือนเราจะดูเส้นทางวิวัฒนาการของคนอื่นไม่ได้เลยจริงๆงั้นเหรอ?’

 

    ในขณะนั้นเอง ครูประจำชั้นก็เริ่มบทเรียนอีกครั้ง

 

    “ตอนนี้ทุกคนได้ปลุกพลังกันหมดแล้วสินะครับ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป การเรียนการสอนจะเน้นไปที่ การพัฒนาความสามารถ และ เทคนิคการเอาชีวิตรอดภายในรอยแยก (Rifts) เพราะในเดือนหน้า สถาบันออซรินจะจัดการแข่งขัน ระหว่างนักเรียนทุกช่วงชั้นดียวกันของพวกเธอ ย้ำการแข่งขันจะจัดผ่านเครื่องจำลองเสมือนจริง (Virtual Machines) ซึ่งจะพาพวกเธอเข้าไปยังรอยแยกจำลองที่เป็นสมบัติของสถาบันเเห่งนี้ เป้าหมายคือการล่าสัตว์คริสตัลภายในนั้นเเละแน่นอน นักเรียนคนอื่นๆ ก็จะเข้าไปพร้อมกับพวกเธอด้วย และสามารถ ขัดขวางไม่ให้พวกเธอได้แต้ม หรือไม่ก็ กำจัดพวกเธอออกจากการแข่งขัน เเละสุดท้ายเเต่ไม่ท้านสุดผู้ที่ทำคะเเนนเยอะอันดับต้นๆจะได้รับรางวัลจากสถาบันเข้าใจไหมครับทุกคน”

 

    นักเรียนส่วนใหญ่เริ่มรู้สึกวิตกกังวล — เพราะสถาบันออซรินมีนักเรียนที่บรรลุวัยปลุกพลังมากถึง สามหมื่นคน การจะได้รับรางวัลท่ามกลางจำนวนมากขนาดนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

 

    ครูเปิดใช้งานจอภาพโฮโลกราฟิกอีกครั้ง และภาพของต้นคริสตัลหลากหลายประเภทก็ปรากฏขึ้นบนอากาศ

 

    “ข้อมูลที่ฉันจะแสดงต่อไปนี้ ถือว่าเป็นความรู้พื้นฐานที่สามารถหาได้ง่ายจากเครือข่ายออโรรา (Aurora Net) แต่ผมจะอธิบายให้ฟังตรงนี้อีกครั้งก็แล้วกัน…”

 

    ขณะพูดอยู่ ครูประจำชั้นก็ชี้ไปที่บริเวณต้นคอของตนเอง ซึ่งมีวัตถุที่มีลักษณะคล้ายสร้อยโลหะติดอยู่ด้านหลังคอ นักเรียนทุกคนในชั้นเรียนต่างก็มีอุปกรณ์แบบเดียวกันกับครู

 

    ปลอกออโรรา (Aurora Collar) คือสิ่งประดิษฐ์จากพันธมิตรเอจิส (Aegis Alliance) มันเป็นปลอกคอที่ทำหน้าที่เสมือนคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลที่สามารถสื่อสารกับสมองของผู้ใช้งานผ่านสัญญาณไร้สาย ปลอกออโรรานั้นสามารถเชื่อมต่อกับ เครือข่ายออโรรา (Aurora Net) ซึ่งเป็นเครือข่ายหลักของพันธมิตรเอจิส และยังสามารถสร้างเครือข่ายเฉพาะกิจกับปลอกออโรราอื่นๆ ภายในรัศมี 20 กิโลเมตร

 

    นอกจากนี้ ปลอกออโรรายังมีช่องสำหรับใส่ อัญมณีมิติ (Spatial Gem) ไว้ที่ด้านหลังคอ อัญมณีมิติคือหินที่มีมิติกระเป๋าซ่อนอยู่ภายใน ซึ่ง เวลาภายในนั้นหยุดนิ่ง ทำให้สามารถเก็บของที่ไม่มีชีวิตไว้ได้ และยังสามารถถนอมอาหารได้นานหลายเดือนโดยที่ไม่เน่าเสีย แม้ว่าพลเมืองทุกคนของพันธมิตรเอจิสจะได้รับปลอกออโรราตั้งแต่เกิด แต่อัญมณีมิตินั้น ไม่ได้แจกฟรี อัญมณีที่มีความจุขนาด 1 ลูกบาศก์เมตรยังมีราคาถูกพอที่ครอบครัวทั่วไปจะซื้อหาได้ แต่หากต้องการความจุที่มากขึ้น ราคาก็จะสูงขึ้นอย่างมหาศาล ถึงขั้นเทียบเท่ากับราคาซื้อเมืองอย่างออซรินทั้งเมืองเลยก็เป็นได้

 

    “ก่อนอื่นเลย ต้นคริสตัลนั้นมีหลายระดับ แต่ละต้นจะเริ่มต้นที่ระดับเหล็ก (Iron) ในรูปแบบเมล็ดคริสตัล และจะต้องเลี้ยงดูมันภายในโลกวิญญาณของพวกเธอ โดยการดูดซับพลังงานคริสตัล…”

 

    ในขณะที่อาจารย์ยังคงสอนต่อ เคียร์แรนซึ่งนั่งอยู่ท้ายห้องกลับไม่อาจละความสนใจจากความสามารถอันแปลกประหลาดของเขาได้ — ความสามารถที่ทำให้เขาเห็น “เส้นทางวิวัฒนาการ” ของเมล็ดคริสตัล เขาหันไปเพ่งสมาธิกับเมล็ดคริสตัลของตนอีกครั้ง แสงสีทองที่เต็มไปด้วยอักขระโบราณก็ปรากฏขึ้นในดวงตาขวาของเขาอีกครั้ง และหน้าต่างข้อมูลก็ลอยขึ้นตรงหน้า

    [Kieran Arvost]

    [สถานะเมล็ดคริสตัล (1) : ชื่อ: การแปลงร่างหมาป่าประเภท: การแปลงร่างระดับ: เหล็กความสามารถ: แปลงร่างเป็นหมาป่าอัตราการขัดเกลา: 1/100เส้นทางวิวัฒนาการ: 1798 เส้นทาง]

    [สถานะเมล็ดคริสตัล (2) : ชื่อ: การแปลงร่างยักษ์ประเภท: การแปลงร่างระดับ: เหล็กความสามารถ: แปลงร่างเป็นยักษ์อัตราการขัดเกลา: 1/100เส้นทางวิวัฒนาการ: 458 เส้นทาง]

    [พลังงานคริสตัลที่มีอยู่: 2 หน่วย]

    เมื่อเห็นจำนวนเส้นทางวิวัฒนาการของความสามารถ “แปลงร่างหมาป่า” เคียร์แรนจึงเชื่อมต่อกับเครือข่ายออโรราเพื่อหาข้อมูล

    หลังจากค้นคว้าอยู่ประมาณ 10 นาที เขาก็พบเพียง ประมาณ 20 เส้นทางวิวัฒนาการ เท่านั้น และส่วนใหญ่ยังต้องเสียเงินซื้อข้อมูลด้วย โดยมีเพียงหนึ่งเส้นทางเท่านั้นที่สามารถพัฒนาไปถึงระดับเงิน (Silver) ได้ แต่เมื่อเขานำข้อมูลที่หาได้จากเครือข่ายมาเปรียบเทียบกับรายการเส้นทางที่เขาเห็นในหน้าจอพิเศษของตน เขาก็พบว่า เส้นทางเหล่านั้นมีอยู่จริงในหน้าจอของเขาเช่นกัน แต่ถูกจัดอยู่ล่างสุดของลิสต์

 

    [เส้นทางวิวัฒนาการของแปลงร่างหมาป่า]

    เส้นทางที่ (1656): แปลงร่างหมาป่าทุพพลภาพ → แปลงร่างหมาป่าซอมบี้ → ?

    เส้นทางที่ (1722): แปลงร่างหมาป่าคลื่นเสียง → แปลงร่างหมาป่าคำราม

    เส้นทางที่ (1798): แปลงร่างหมาป่าน้ำ

 

    หลังจากตรวจสอบดูอยู่หลายรอบ เคียร์แรนก็สังเกตได้ว่า ยิ่งเส้นทางในวิวัฒนาการอยู่ลำดับต้นของรายการมากเท่าไหร่ เส้นทางนั้นก็จะยิ่งมีการวิวัฒนาการต่อเนื่องหลายขั้นมากขึ้นเท่านั้น ในขณะที่เส้นทางท้ายๆ มักจะมีแค่ขั้นเดียวเท่านั้น และหากเลือกเส้นทางเหล่านั้น เขาก็จะไปได้แค่ระดับบรอนซ์เท่านั้น แต่ถ้าเลือกเส้นทางแรกสุด เขาจะสามารถ วิวัฒนาการมากกว่าสิบขั้น และเขาไม่แม้แต่จะรู้ว่าขั้นสูงสุดของเส้นทางนั้นอยู่ในระดับใด

 

    เมื่อพิจารณารายการวิวัฒนาการหลายรอบ เคียร์แรนก็พบข้อจำกัดสำคัญ — เขา สามารถเห็นวิวัฒนาการได้เพียงสองขั้นแรก ของแต่ละเส้นทางเท่านั้น เขาไม่รู้ว่าเป็นข้อจำกัดของความสามารถตนเอง หรือเป็นเพราะเขายังอ่อนแอเกินไปในตอนนี้ จึงยังมองไม่เห็นเส้นทางขั้นสูงกว่า

เขาหันไปเพ่งสมาธิกับเส้นทางวิวัฒนาการอันดับหนึ่งในรายการอีกครั้ง

 

    [เส้นทางวิวัฒนาการ (1):]แปลงร่างหมาป่าดิน – เงื่อนไขวิวัฒนาการ: หินธาตุดิน ระดับบรอนซ์แปลงร่างหมาป่าหิน – เงื่อนไขวิวัฒนาการ: คริสตัลวิญญาณ หัวใจหิน ระดับเงิน, กระดูกหมาป่าหิน ระดับเงิน???? – เงื่อนไขวิวัฒนาการ: ????? – เงื่อนไขวิวัฒนาการ: ?……..

 

    เขารู้จักหินธาตุดีอยู่แล้ว หินเหล่านี้จะก่อตัวในพื้นที่ที่มีพลังธาตุเข้มข้นสูง หลังจากนั้นเขาก็เชื่อมต่อกับเครือข่ายออโรรา และค้นหาคำว่า “คริสตัลวิญญาณ หัวใจหิน” จนกระทั่งพบรายการของสัตว์คริสตัลที่เมื่อสิ้นชีวิตสามารถสร้างคริสตัลวิญญาณชนิดนี้ได้

 

    “ดูเหมือนทุกอย่างบนหน้าจอนี้จะเป็นความจริง… แต่ก็ยังไม่มีหลักฐานใดๆ ว่ามันสามารถพาฉันไปได้ไกลขนาดนั้นจริงหรือเปล่า”

 

    ติ๊งต่อง—

    เสียงกริ่งดังขึ้น

 

    “หมดเวลาเรียนแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาเจอกัน อย่าลืมเริ่มคิดเกี่ยวกับเส้นทางวิวัฒนาการที่พวกเธออยากจะเดินในอนาคตไว้ด้วยนะครับทุกคน”

 

    เคียร์แรนหลุดออกจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงกริ่งบอกหมดเวลาเรียน เขาเงยหน้าขึ้นเห็นอาจารย์เดินออกจากห้อง ขณะเก็บของ เขาก็มองไปทั่วห้องเรียน

 

    “เฮ้ โธมัส ไรอันกลับไปแล้วเหรอ?”

 

    “ไรอันนะเหรอ? น่าจะออกไปก่อนอาจารย์ซะอีก”

 

    “โอเค ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ โธมัส”

 

    “ไว้เจอกัน เคียร์แรน!”

    หลังจากนั้นเคียร์แรนก็รีบออกจากสถาบันและมุ่งตรงกลับไปที่บ้าน เขาอาศัยอยู่ในบ้านชั้นเดียวที่มีสวนเล็กๆ ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองออซริน อาศัยอยู่กับพ่อแม่และไรอันน้องชายของเขา

 

    เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน เขาพบว่า เงียบสงัด ไร้แสงไฟใดๆ

 

    “ไรอันยังไม่กลับมาอีกเหรอเนี่ย?”

 

    เขาเดินขึ้นชั้นบน ไปยังประตูห้องที่ปิดสนิท เคาะเบาๆ สองครั้ง และเงี่ยหูฟัง

 

    “ไรอัน?”

 

    เงียบ…

    หลังจากรอฟังอยู่พักหนึ่ง ไม่มีเสียงตอบกลับ เขาก็หมุนตัวกลับ อีกฝั่งของประตูนั้น ความมืดเข้าครอบคลุมห้องทั้งห้อง ราวกับม่านหมอกทึบ เส้นเงาร่างหนึ่งพิงอยู่กับประตู เงานั้นกำลังนั่งหัวก้มซบลงบนแขนที่กอดเข่าไว้เงียบๆ

 

    ไรอันนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้นในความมืด… ไร้เสียงตอบรับใดๆ