ผมลงไปซื้อไก่ทอดข้าวเหนียวล่างหอแล้วขึ้นห้องมากินอย่างเร่งรีบจนเกือบติดคอเพื่อที่จะรีบเข้าเกมไปเล่นต่อ พอเข้าเกมไปก็เริ่มจากเช็คสถานะที่ยังไม่ได้เช็คก่อนออกเกม ปรากฎว่าทักษะขว้างเพิ่มขึ้นมาอีก2เวล ทำให้เวลทักษะรวมตอนนี้มีอยู่9 อีกเวลเดียวก็จะได้แต้มทักษะไปเพิ่มทักษะใหม่แล้ว ผมเลยหยิบกิ่งรอบๆมาเหลาให้แหลมด้วยทักษะงานไม้รัวๆ แล้วแปรรูปรวมกับขนนกที่เก็บมาเพื่อสร้างลูกธนูให้ได้เยอะที่สุดที่สร้างได้ ทำให้ทักษะงานไม้กับแปรรูปเพิ่มขึ้นมาอย่างละเวล จนตอนนี้สามารถเรียนทักษะใหม่ได้แล้ว 

ผมพิจารณาว่าจะเลือกทักษะไหนก่อนดี แต่พอคิดว่าตอนนี้ขี้เกียจจะไปขว้างกับดักที่สร้างใส่มอนเองแล้วผมจึงเลือทักษะวางกับดักlv.1มาก่อน มองหาที่ดีๆที่น่าจะมีกระต่ายเดินผ่านแล้วลองใช้ทักษะดูละกัน 

จากคำอธิบายทักษะตอนนี้ที่ทำได้ในเลเวลแรกๆคือการวางหลุมกับดัก เมื่อผมวางมือบนพื้นแล้วพูดว่า วางหลุมกับดัก ก็ปรากฎหลุมเล็กๆลึกแค่ประมาณ10ซม.ออกมาตรงที่วางมือ

‘มันจะไม่ตื้นไปสำหรับกับดักหลุมเหรอ’

ถึงจะคิดแบบนั้นแต่แค่นี้ก็อาจทำให้สะดุดได้ง่ายๆแต่.. มันไม่ทำดาเมจเลย แถมต่อให้โดนกับดักก็ลุกมาวิ่งต่อได้สบายอีก จริงสิในเมื่อมันเป็นแค่หลุมก็น่าจะสามารถใส่อะไรเพิ่มได้สิ ว่าแล้วก็เอาของรอบตัวมาทำกระจุกไม้แหลมอีกรอบดู พอลองวางลงไปกลายเป็นว่าไม้แหลมมันโผล่ขึ้นมาจากหลุมหน่อยนึงน่าจะเพราะเลเวลของวางกับดักยังต่ำทำให้หลุมมันไม่ลึกมาก 

‘สงสัยต้องหาอะไรพรางไปเพื่อความเนียนก่อน’

เมื่อคิดได้ก็หาใบไม้พุ่มไม้มาวางบนกับดักแบบบางๆ ถึงมองจากมุมนี้จะเห็นชัด แต่ถ้ามองจากมุมของกระต่ายแค่นี้น่าจะตบตามันได้แล้ว ผมเลยทำซ้ำกระจายๆกันอีก6หลุม จากนั้นก็แค่รอใกล้ๆพอได้ยินเสียงกระต่ายร้องโดนกับดักค่อยมายิงซ้ำก็น่าจะพอ ผมเลยไล่เก็บกิ่งไม้ใบไม้ หิน หรืออะไรที่เก็บได้รอบๆมาก่อน เผื่อจะเอาของที่เก็บมาสร้างอะไรได้

ไม่ถึง5นาทีก็มีกระต่ายมาติดกับแล้วถึง3ตัว ในป่าลึกที่มอนเก่งขึ้นแต่จำนวนน้อยลงการทำแบบนี้ก็ถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว ระหว่างช่วงที่เบื่อๆก็ลองปาหินใส่พวกแมงมุมดู พอปาโดนให้มันตกลงมาก็เอามีดไปแทงเพื่อเพิ่มเลเวลทักษะมีด ที่ต้องระวังก็แค่ไม่ให้โดนมันกัดก็น่าจะพอ

ผ่านไปเกือบชม.จู่ๆก็ได้ยินเสียงมาจากตรงกับดักอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เสียงกระต่ายป่าเหมือนที่ผ่านๆมาแต่เป็นเสียงของผู้หญิงกรี้ดเลยรีบวิ่งไปดู

ภาพตรงหน้าที่ปรากฏคือหญิงสาวชุดเริ่มต้น มีผมสั้นสีเขียวเหมือนใบไม้อ่อน มีหูยาวแหลมขึ้นมาเล็กน้อย จากที่ดูเธอคนนี้น่าจะเลือกเผ่าเอลฟ์ แต่แทนที่จะดูสาวกลับดูน่าอนาทใจเพราะตอนนี้เธอก้นจ้ำเบ้าสองมือจับเท้าที่กิ่งแหลมแทงโดยน้ำตาคลอดูตกใจอย่างมาก

“ต้องเซ่อซ่าขนาดไหนถึงไปโดนกับดักที่แทบจะเห็นโทนโท่ได้ห๊ะ..”

“อ๊ะ นี่นายทำไว้เหรอ ทำบ้าอะไรเนี่ย เป็นโรคจิตรึไงถึงได้มาวางกับดักกันแบบนี้”

“นี่มันกับดักกระต่ายโว้ย เธอเป็นคนแต่ไปโดนกับดักกระต่ายเนี่ยนะ เห้อ…..”

“เอ๊ะ อ่าวเหรอ โทษที”

อ่าวเหรอบ้านเอ็งสิ ผู้หญิงคนนี้ได้เดินมองทางบ้างมั้ยเนี่ย ตอนนี้ตูยังไม่อยากเป็นpkเพราะกับดักนะเห้ย ผมเอามือกุมขมับบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าหน่ายใจ

“เป็นอะไรมากมั้ย กับดักนี่น่าจะไม่โดนดาเมจมากนะ ก่อนอื่นก็เอามันออกก่อนเถอะ”

อื้ม เธอตอบรับแล้วค่อยๆหยิบเอากระจุกกิ่งแหลมออกจากเท้า จากที่ดูแล้วมันไม่ได้แทงเข้าไปในเท้าเนื่องจากมีรองเท้าอยู่เลยแทงเข้ารองเท้าแทนซึ่งก็แหงอยู่แล้วหละ ถ้ากิ่งไม้โง่ๆแทงทะลุรองเท้ามันก็เกินไป ดาเมจที่ทำได้น่าจะมาจากกรที่เธอล้มแล้วปลายแหลมไปโดนน่องขาอีกข้างมากกว่า

พอลุกขึ้นมาได้แล้วปัดเนื้อปัดตัวเสร็จเธอก็หยิบโพชั่นขึ้นมาดื่มเพื่อฟื้นเลือดของเธอให้เต็มหลอดทันที

“เปลืองไปมั้ง เลือดยังไม่ลดถึงครึ่งก็ใช้โพชั่นที่ซื้อมาแล้วเรอะ”

“อื๋อ อ๋อปล่าวหรอกอันนี้ไม่ได้ซื้อแต่ทำขึ้นมาเองด้วยทักษะปรุงยาอ่ะ นี่ตั้งใจจะเล่นเป็นเอลฟ์ปรุงยาสุด ที่เข้าป่าลึกๆก็เพราะจะเก็บสมุนไพรนี่แหละ”

“โห้ น่าสนใจดีนิ แล้วทำยาพิษได้มั้ยอ่ะ ถ้าเอามาใช้กับกับดักน่าจะใช้ล่ามอนดีขึ้นนะเนี่ย”

“ใช้คู่กับกับดักเหรอ น่าจะได้นะแต่ตอนนี้ยังไม่มีของทำอ่ะ งั้นแอดเพื่อนก่อนมั้ย”

“ได้สิ ชั้นชื่อพรานเสือ แนวทางตอนนี้คือวางกับดักไปก่อน ยินดีที่รู้จักนะ”

“ห๊ะ…. เอ่อ.. ยินดีที่ได้รู้จักนะ ชั้นชื่อพฤกษา ขอถามหน่อยสิว่าคิดยังไงถึงใช้ชื่อนี้อ่ะ มันฟังดูแปลกจังอ่าา”

“เอลฟ์ชื่อพฤกษาปรกติมากมั้ง ทางนั้นก็แปลกเหมือนกันแหละ”

……. เราสองคนมองหน้ากันแล้วเงียบไปสักพักนึง