ณ ปัจจุบัน

 

มีหมู่บ้านแห่งหนึ่งในอาณาเขตของกาบรีเอล หมู่บ้านนี้อยู่ใกล้เขตชายแดนระหว่าง อาณาเขตของกาบรีเอลและอาณาเขตของราฟาเอล ทำให้ได้รับผลกระทบจากการต่อสู้อยู่บ่อยๆ

 

 ตัดมาที่กระท่อมหลังหนึ่งในหมู่บ้าน

 

“ลุกขึ้นได้แล้ว วันนี้ก็ต้องช่วยพ่อตัดไม้นะ”

 

“หาวววว โอเคครับคุณพ่อ”

 

“โอ๋ย”  เสียงบิดขี้เกียจของเด็กคนหนึ่ง

 

“อย่าลืมของล่ะ”

 

“ครับ คุณพ่อ”

สองพ่อลูกเดินออกจากกระท่อมเพื่อที่จะไปตัดไม้บนภูเขาใกล้ๆหมู่บ้าน บรรยากาศให้ความร่มรื่น มีสัตว์ตัวเล็กๆ มากมายบนภูเขา  ระหว่างเดินขึ้นเขา เด็กน้อยได้เจอกระต่ายน้อยตัวหนึ่ง มันกำลังกระโดดอยู่ใกล้ๆ

 

“ว้าวว คุณพ่อดูนี่สิครับ มีกระต่ายตรงนี้ด้วย ผมขอเล่นกับมันได้ไหม”

 

“โฮ่ๆๆ เล่นเสร็จแล้วก็รีบตามมาด้วยล่ะ”

 

“ครับ คุณพ่อ”

 

จากนั้นคนพ่อเดินล่วงหน้าขึ้นเขาเพื่อที่จะไปตัดไม้

 

เด็กคนนั้นจึงค่อยๆ เอามือไปลูบหัวกระต่ายน้อย

 

“ฮิฮิ อยู่นิ่งๆ น้า”

 

ฟุบ เสียงกระต่ายน้อยกระโดดหนี

 

“โอ้ย อีกนิดเดียวแท้ๆ”

 

“รอเดี๋ยวสิ” เด็กคนนั้นร้องตะโกน แล้ววิ่งตามกระต่ายน้อย เพื่อที่จะเล่นกับมันให้ได้

 

หลังจากวิ่งตามกระต่ายไปสักพักเด็กคนก็ได้คลาดสายตากับกระต่าย

 

“เอ๊ะ”

 

“หายไปไหนแล้วล่ะเนี่ย”

 

“แย่แล้ว หลงแล้วล่ะสิ” เด็กคนนั้นหลงทางในป่าลึกมากแล้ว จึงเห็นท่าไม่ดี

 

“ถ้าลองเดินจากทางที่เรามาในตอนแรก จะเจอทางออกมั้ยนะ?” หลังจากที่พูดเด็กคนนั้นก็เดินไปทันที

แต่หลังจากที่เดินกลับไปแล้วกลับพบว่า

 

“เอ๊ะ”

 

“ทางที่เราวิ่งมา มันมีทุ่งดอกไม้ด้วยเหรอ” เด็กคนนั้นเหลือบไปมองทุ่งดอกไม้ที่อยู่ข้างหน้าตน พร้อมความสงสัย

 

“ที่นี่คือ?” ทุ่งดอกไม้สีขาวที่ประดับอยู่อย่างสวยงาม ราวกับที่นี่คือสรวงสวรรค์ของเหล่าสัตว์ป่า และมีผีเสื้อเต็มไปหมด

 

“สะ สวยจังเลย” เด็กคนนั้นทำสีหน้าเคลิ้มพร้อมตะลึงไปกับความสวยงามที่อยู่ตรงหน้า

จังหวะนั้น….

จู่ๆ ก็มีลมพัดฝูงดอกไม้กระจาย ทำให้ดอกไม้รวมตัวกันตรงกลางทุ่งดอกไม้ราวกับพายุดอกไม้ พร้อมกับมีเสียงดนตรีออกมาจากป่าราวกับมีใครบางคนอาศัยอยู่

 

“นั่นมัน… ใครกันน่ะ”

 

หลังจากที่พายุดอกไม้สงบลง

ได้ปรากฏร่างของเด็กสาวที่สุดแสนงดงามจากกลางพายุดอกไม้เมื่อคู่

 

….เด็กสาวคนนั้น มีสีผมและแววตาเป็นสีเหลืองอ่อนราวกับอัญมณี ใส่ชุดเดรสสีดำราวกับเป็นทูตสวรรค์ และมีใบหน้างดงามมีเสน่ห์เย้ายวน

สายลมค่อยๆ เงียบสงบ เด็กสาวลืมตาขึ้นและเอ่ยว่า 

 

“อ่ะ เอ๊ะ”

 

“มะ ไม่จริงน่าาาาา!!!”

 

“จู่ๆ ก็เกิดใหม่เป็นทูตสวรรค์ ไปซะแล้ว!!”