ทันทีที่จางชิงเฉินได้ยินว่าเขาสามารถนอนกับจางเสี่ยวได้ตาของเขาก็พลันสว่างวาบขึ้น ถ้าทำได้…เขาไม่ต้องการห้องนอนอีกห้องหรอก

จริงๆเขาแค่อยากนอนกับแม่นางฟ้าของเขา..ต่อให้เเลกด้วยอะไรเขาก็ยอม!!

“ เสี่ยวซิง ลูกอาบน้ำเองได้ไหม?” จางเสี่ยวมองไปที่จางซิงเฉิน เด็กชายตัวเล็กที่ค่อนข้างสกปรกเล็กน้อยถึงปานกลาง เอาจริงๆคือเขาตัวเหม็นมาก..คาดว่าที่สถานรับเลี้ยงนั่นคงไม่ได้ดูเเลเขาดีเด่อะไร

แม้ว่าเธอจะยอมให้อนาคตตัวร้ายมาอยู่กับเธอเพื่อตอบเเทนเรื่องเงินก้อนใหญ่ เเละผ่านเหตุการณ์เลวร้ายมาด้วยกันหนึ่งครั้ง แต่ท้ายที่สุดเธอก็ยังไม่ได้สนิทกับเขามากนัก..ใช่ ยังสนิทไม่มากถึงขนาดดูร่างเปลือยเปล่าของเขาอย่างสบายอารมณ์ จะให้ช่วยเขาอาบน้ำเหรอ!? ขอโทษเธอก็ทำไม่ได้จริงๆ!! แต่เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ที่เเลฉลาดกว่าวัยของจางซิงเฉิน เธอก็คิดว่าเเค่อาบน้ำ เด็ก 5-6 ขวบก็น่าจะทำเองได้โดยไม่ต้องมีคนช่วยได้เเล้วมั้ง! ใช่ๆ เด็กยุควันสิ้นโลกเเค่ 5 ขวบก็เรียนการใช้ปืนเเล้ว กะอีเเค่อาบน้ำเอง ลูกชายเธอน่าจะไม่มีปัญหา

“ แม่ ผมทำเองได้! เสี่ยวซิงเก่ง” จางซิงเฉินที่ใช้ชีวิตรอดด้วยการมองผู้คนมาตั้งแต่เด็ก เขาใช้ชีวิตเสมือนกำลังยืนบนเเผ่นน้ำเเข็งอันเปราะบางมาโดยลำพัง อาศัยความสงสารจากคนอื่นเพื่อเจริญเติบโต ดังนั้นเขาจึงอ่านสายตาเธอออก เห็นว่าจางเสี่ยวดูลำบากใจเล็กน้อยที่จะอาบน้ำให้เขา ดังนั้นเขาจึงยิ้มให้จางเสี่ยวอย่างเป็นกันเอง..เขาไม่อยากให้เเม่ต้องเหนื่อย ดังนั้นเขาจึงหยิบเสื้อผ้าที่เพิ่งซื้อมาใหม่และไปที่ห้องน้ำตามลำพัง

เมื่อเห็นความฉลาดเเสนรู้ของลูกชายกำมะลอ จางเสี่ยวก็พึงพอใจอย่างมาก เด็กชายผอมเเห้งคนนี้ฉลาดเเละน่ารักกว่าที่เธอคิดเอาไว้มากมายนัก

หลังจากที่จางซิงเฉินอาบน้ำเสร็จ จางเสี่ยวก็เป่าผมเขาให้แห้งและพาเขาไปที่ห้องนอน หลังจากที่เขาปล่อยให้เขานอนรออยู่บนเตียง จางเสี่ยวก็ไปห้องน้ำและอาบน้ำอย่างสบายใจ ทว่าพออาบเสร็จ ความฉิบหายก็มาเยือนเธออีก ซึ่งมันก็คือผลลัพธ์ของการกินหมูกระทะโดยไม่รู้จักพอนั่นเอง…มันสวยกว่าเมื่อวานนี้เป็นกอง! พุงก็ไม่ยื่น! เเถมน้ำหนักยังไม่กระดิกอีก!

หายใจเข้าลึก ๆ จางเสี่ยวพยายามสงบสติอารมณ์ ตกลง! สวยเพิ่มเเค่นิดหน่อย! ไม่เป็นไร! ครั้งต่อไปเธอจะกินน้อยลง ใช่ กินเพียงเล็กน้อย! ควบคุม! ควบคุม! จางเสี่ยว..จำไว้ต่อไปต้องควบคุมความอยากอาหารของตัวเอง! เข้าใจมั้ย! ต้องคุมอาหารเองให้ดี! โลภไม่ได้! ตอนนี้เธอไม่ได้ลำบากเหมือนเมื่อก่อนเเล้ว!

หากหญิงสาวคนอื่นที่กำลังลดน้ำหนัก หากได้ยินเสียงของในใจจางเสี่ยวล่ะก็ จางเสี่ยวจะต้องถูกฆ่าอย่างแน่นอน! ดูเอาสิ คนอื่น ๆ พยายามเเทบตายเพื่อให้ตัวเองกินน้อย…บางคนถึงกับลงทุนควบคุมอาหารให้มากที่สุดเพื่อลดน้ำหนัก…ถึงกระนั้นฟ้าดินก็ยังไม่เห็นใจ ประหนึ่งว่าเเค่หายใจก็ทำให้พวกเธออ้วน!

กลับมาที่ฝั่งของจางเสี่ยว เธอพยายามสะกดจิตตัวเองให้หยุดสวยขึ้น! หลังจากดิ้นรนเพื่อสะกดจิตตัวเองมายาวนานหลายนาที (แต่ก็ไม่มีประโยชน์) จางเสี่ยวก็สบายใจเเละกลับไปที่ห้องนอนด้วยอารมณ์ที่ดีขึ้น

เธอแอบตั้งปฏิญาณในใจ พรุ่งนี้เธอต้องพยายามกินให้น้อยลง!…น้อยลงกว่านี้ในอนาคต! ด้วยความเชื่อมั่นนี้ จางเสี่ยวจึงใช้เวลา ‘นอนร่วมกัน’ ในคืนแรกกับครอบครัวทางสายเลือดที่เเท้จริงของตัวเองอย่างสงบ

คืนนี้เธอมีความฝันที่ดี เพราะเธอนั้นฝันว่าเธอได้กินอาหารที่มากขึ้น เเละทักษะเเห่งความสวยก็ไม่ถูกใช้งาน..ทำให้จางเสี่ยวกินได้ไม่จำกัด

อ่าห์ ไก่ทอดกรอบนอกนุ่มใน เธอฉีกหนังไก่ออกมาดัง [เเกร๊บ!!] เเละกัดมันจนจมเขี้ยว [กร้วม!!] จากนั้นก็ดื่มโค้ก! ตัดเลี่ยนเย็นๆอย่างชื่นใจ

[เอิ้กกกกกก!!]

เช้าวันรุ่งขึ้น..จางเสี่ยวไม่ได้ตื่นด้วยเสียงราคาถูกของพนักงานขนส่งอาหารเหมือนเมื่อวาน แต่เธอถูกปลุกด้วยเสียงเรียกโทรศัพท์มรณะที่จะทำให้อนาคตของครอบครัวเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล!!