ตอนที่34 บ้านใหม่ที่มีคุณสมบัติอันหลากหลาย

 

12วันหลังจากที่ได้พบกับโซลาริส

นาโอมิหยิกแก้มตัวเองเมื่อมองไปที่บ้านไม้ซุง2ชั้นสุดหรูหราที่เพิ่งสร้างเสร็จ ตั้งอยู่ห่างออกไปจากจุดที่เธอยืนอยู่เล็กน้อย

….เจ็บแฮะ..แสดงว่านี่มันไม่ใช่ฝันสินะ ตอนที่รูดี้บอกว่าจะสร้างบ้านใหม่แล้วเอาแบบแปลนมาให้ดูนั่นฉันยังไม่อยากจะเชื่อเลย

ไม่สิ ไม่ใช่แบบนั้น ฉันแต่คล้อยตามรูดีไปเพราะเห็นว่าเขากำลังจะทำเรื่องน่าสนใจเลยไม่ได้คิดถึงเรื่องหลังจากนั้นเลยสักนิดเดียว

ถึงอย่างนั้น กระท่อมไม้ซุงก็สร้างเสร็จแล้ว ไม่สิ นี่มันไม่ได้อยู่ในระดับที่จะเรียกได้ว่ากระท่อมอีกต่อไปแล้ว แต่เป็น คฤหาสน์ ต่างหากล่ะ พอเห็นแบบนี้นแล้วก็รู้สึกกังวลเลยว่าฉันควรจะอาศัยอยู่ที่นี่จริงๆเหรอ…

“ที่ฉันทำก็แค่ทำให้ไม่แห้งเท่านั้นเอง” 

การก่อสร้างเกือบทั้งหมดถูกจัดการโดยพวกโดรนและจักกลหนัก ตามคำสั่งของรูดี

พอนาโอมิทำให้ไม้แห้งพวกโดรนก็จะเอามันไปตัดขึ้นรูปได้อย่างแม่นยำโดยไม่มีความผิดพลาดเลยแม่แต่น้อย หลังจากนั้นมันก็ถูกนำไปเคลือบสารป้องกัน แล้วพอมันแห้งพวกจักกลหนักก็จะมาขนมันไปประกอบกันนบฐานหินที่ก่อเอาไว้

แล้วก่อนที่เธอจะรู้ตัว กำแพงของบ้านก็เสร็จไปแล้วหลังจากนั้นพวกโดรนก็เอาหลังคาที่เตรียมเอาไว้มามุงลงไปจากด้านบน

นอกจากนั้นระหว่างที่พวกโดรนและโซลาริสกำลังประกอบกำแพงบ้าน ก็มีโดรนอีกกลุ่มเข้าไปทำงานจากด้านในด้วย พอนาโอมิรู้ตัวอีกที่ บ้านที่ตกแต่งด้วย เฟอร์นิเจอร์ แบบเสร็จสรรพก็พร้อมใช้งานไปแล้ว

นาโอมินั้นยังไม่ได้ลองเข้าไปข้างในเพราะเธอคิดว่ามันอาจจะไปเกะกะการทำงานของพวกเขา

“ตัดสินใจ…ยอมรับความจริงไปเลยละกัน”

นาโอมิกลืนน้ำลายแล้วเดินขึ้นบันไดหน้าบ้านไปแล้วเปิดประตู

ก็ได้พบกับพื้นที่ห้องนั่งเล่นอันกว้างขวาง ที่พอจะยัดกระต๊อบโกโรโกโสที่เธอเคยอาศัยอยู่เข้าไปได้ถึงสองหลัง

ในห้องนั่งเล่นนั้นมีโซฟาสุดหรูหราสีเขียวตั้งอยู่ เสยด้านหลังมันไปก็มีโต๊ะอาหารสุดหรูที่ใหญ่พอจะรองรับคนได้ถึง6คนอยู่เช่นกัน นอกจากนั้นที่มุมห้องก็มีเตาผิงที่ดูยอดเยี่ยมตั้งอยู่อีกด้วย เพียงแค่มองดูการตกแต่งภายในก็ทำให้เธอเวียนหัวแล้ว

“เอาจริงเหรอเนี่ย …..นี่มันหรูยิ่งกว่าคฤหาสน์ของพ่อแม่ฉันอีกนะ…..”

ตอนที่ยังเด็กนาโอมิเคยใช้ชีวิตในคฤหาสน์ของขุนนางมาก่อนที่เธอจะตกอับ แต่ทว่าเธอกลับคิดว่าห้องนั่งเล่นหน้าบ้านนี้มันหรูหรายิ่งกว่านั้น

แล้วพอมองเข้าไปที่ห้องครัวที่อยู่ติดกับห้องนั่งเล่นก็จะเห็นกับห้องครัวขนาดใหญ่ที่มีอุปกรณ์ครบครันตามที่รูดี้กำหนดไว้ด้วย

“…………………..”

นาโอมินั้นประทับใจจนพูดไม่ออก ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง จึงเบือนหน้าหนีแบบเงียบๆ

เดินผ่านห้องนั่งเล่นไปถึงส่วนห้องน้ำเธอก็ได้พบกับห้องอาบน้ำสุดหรูและโถชักโครกแบบเชื่อมต่อกับบ่อเกราะ

ในห้องอาบน้ำนั้นมีทั้งฝักบัวและอ่างอาบน้ำที่กว่างพอจะรองรับคนได้ถึง5-6คน นาโอมินั้นสามารถเติมน้ำรอนลงในอ่างได้ทุกเมื่อที่ต้องการโดยใช้สมาร์ทโฟนของเธอ

นอกเหนือจากโถชักโครกธรรมดาที่ชั้นล่างแล้ว ในชั้นสองพวกเขาก็ยังไม่ลืมที่จะติดตั้งชักโครกอัตโนมัติตามที่เธอเคยขอไว้อยู่อีกด้วย

เมื่อเธอเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนสำหรับแขกที่ชั้นแรกก็ได้พบกับเตียงคู่และโต๊ะเขียนหนังสือ บนโต๊ะนั้นก็มีอุปกรในการเขียนที่นาโอมิไม่เคยพบเห็นมาก่อนอยู่อีกด้วย

เธอเดินไปที่โต๊ะหยิบปากกาขึ้นมาแล้วมองหาขวดหมึก แต่ก็ไม่พบมันอยู่ที่ไหนเลย

พอคิดว่าอาจจะเป็นไปได้ เธอจึงลองขีดเขียนลงไปบนกระดาษแล้วก็พบว่ามันเขียนได้ทั้งๆที่ไม่ต้องใช้หมึก

กระดาษพวกนี้ก็ไม่ผ่านแล้ว แต่ปากกานี่ยิ่งหนักเข้าไปอีก เธอวากปากกากลับลงไปแล้วลองนั่งลงไปที่เตียงดู แล้วก็ตัวเด้งขึ้นมาจากสปริงของมัน

เตียงก็ไม่ผ่านด้วยเหมือนกัน นาโอมิลูกขึ้นแล้วออกไปจากห้องอย่างเงียบๆ

หลังจากนั้นเมื่อเธอมองเข้าไปในห้องทำงาน ก็ต้องประหลาดใจในความกว้างขวางที่ดูสะดวกสบายของมัน 

เมื่อเข้าไปดูในห้องศึกษาก็เธอก็ตื่นเต้นไปกับความสวยงามของการตกแต่งที่ผนวกเข้ากับการมุ่งเน้นไปที่การใช้งานของมัน

และพอถึงเวลาที่เธอเข้าไปเห็นในห้องนอนของตัวเอง แววตาของเธอก็จางหายไป

ตามที่เห็น นอกจาก จะมีเตียงและโต๊ะเขียนหนังสือแล้ว  ในห้องของเธอยังมีโซฟา และโต๊ะที่รองรับคนได้ถึงสี่คน กับตู้เสื้อผ้าขนาดเล็กอยู่อีกด้วย

ถึงจะมีตู้เสื้อผ้าไปฉันก็ไม่มีชุดที่จะเอามาเก็บไว้สักหน่อย ระหว่างที่เธอถอนหายใจพลางมองไปที่ตู้เสื้อผ้าอันว่างเปล่า ก็มีเสียงโทรเข้าดังขึ้นมาจากสมาร์ทโฟนของเธอ

พอหยิบออกมาดูก็พบว่ารูดี้โทรเข้ามา เธอจึงรับสายทันที

“มีอะไรเหรอ?”

“ชิโชว ตอนนี้อยู่ที่ไหนเดส?”

“ในห้องนอนของฉันน่ะ”

“ตอนนี้ผมมาถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวเราจะเริ่มตัดชุดใหม่ให้ ชิโชว กันเลย ช่วยมาที่ห้องนั่งเล่นหน่อย เดส”

นาโอมิมองออกไปนอกหน้าต่างแล้วพบว่ามียานลงจอดมาจอดอยู่ในลานข้างนอกโดยที่เธอไม่ทันรู้ตัว

ดูเหมือนว่า โซลาริสกับรูดี้ ที่กลับไปแยกชิ้นส่วนของฐานที่พักในข้างๆซากยาน เบียงก้า แฟรล์ นั้นจะกลับมาแล้ว

“….โทษทีนะ เมื่อกี้ฉันฟังไม่ถนัด ช่วยพูดอีกทีซิ”

“โซลาริสว่าจะตัดชุดให้ชิโชว แต่เราไม่รู้ว่าคุณชอบแบบไหนก็เลยอยากจะถามไว้ก่อนเดส”

ชุด?พูดถึงชุดของฉันอยู่เหรอ? เขาพูดถึงอะไรอยู่เนี่ย?

“…..ชิโชว?”

“….เข้าใจละ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”

“รออยู่เลย เดส”

หลังวางสายเธอก็จ้องไปที่สมาร์ทโฟนของเธออยู่ครู่หนึ่ง

“อยากดื่มให้ลืมทุกอย่างไปจังเลยนะ”

พอถอนหายใจออกมาเธอก็เดินลงไปที่ห้องนั่งเล่น

…………………………………………………………………………………………………………………………………………….

 

พอเธอเข้าไปในห้องนั่งเล่นก็พบว่ารูดีนั่งรออยุ่บนโซฟา

“เชิญดื่มกาแฟค่ะ”

“อา ขอบใจนะ”

พอเธอนั่งลงบนโซฟา โซลาริสก็เสริฟกาแฟให้ทั้งสองสนแล้วกลับไปนั่งข้างๆรูดี้

นาโอมิจึงยกมันขึ้นมาจิบแล้วเริ่มพูด

“เอาละ เห็นว่าจะตัดชุดให้ฉันสินะ”

“ของขวัญขึ้นบ้านใหม่ เดส”

นาโอมิขมวดคิ้วจากคำตอบของรูดี้

“เธอนี่ชอบทำอะไรกระทันหันตลอดเลยนะ”

“ไม่กะทันหันหรอกเดส ผมคิดมาตลอดเลยนะตอนนี้ ชิโชวมีชุดให้ใส่กี่ชุดเหรอ เดส?”

“….สองชุดได้น่ะ”

“เอามันมาซักแล้วเปลี่ยนทุกวันเลยเหรอ เดส”

“สัปดาห์ละครั้งน่ะ”

นาโอมิตอบแบบนั้นพลางเบือนหน้าหนี คราวนี้กลับเป็นรูดี้เองที่ขมวดคิ้ว

“ใส่มันแค่ตัวเดียวทั้งสัปดาห์แบบนั้นก็สกปรกแย่เลยสิ แล้วพอถึงปลายๆสัปดาห์มันก็จะส่งกลิ่นอาด้วย เป็นผู้หญิงทั้งทีไม่คิดถึงเรื่องนี้เลยเหรอเนี่ย เดส”

“…กลิ่น!”

พอได้ยินว่ามันมีกลิ่นก็ทำให้เธอตกใจเล็กน้อย

“โซลาริส เธอเองก็คิดแบบเดียวกันใช่ไหม เดส”

“มันประหยัดดีนะคะ”

พอรูดี้ถามแบบนั้นโซราริสก็ตอบมาทันที

“ผมมันโง่เองที่ไปถามเธอ”

รูดี้ถอนหายใจออกมา

“แล้ว พวกเธอกำลังจะทำเสื้อผ้าแบบไหนออกมาล่ะ”

พอถามไปแบบนั้นรูดี้ก็ยืดอกแล้วทำหน้าภูมิใจก่อนจะพูดออกมา

“ลองคิดดูหลายๆอย่างแล้วเดส ทีแรกก็คิดว่าจะทำชุดทั่วไปของดาวดวงนี้อยู่หรอกแต่พอคิดๆดูแล้วมันไม่เข้ากับชิโชวเท่าไหร่ ก็เลยยกเลิกมันไป เดส”

“ไม่สิ อย่ายกเลิกอะไรแบบนั้นจะได้ไหม”

นาโอมิโบกมือปฏิเสธสิ่งที่รูดี้พูด เขาก็แปลกใจว่าเธอกำลังพูดอะไรอยู่

“ก็ชิโชวคือ แม่มดแห่งขุมนรก ไม่ใช่เหรอ อุตสาห์มีฉายาทั้งทีแล้วยังจะมาแต่งตัวเหมือนคนทั่วไปอีก เดี๋ยวจะโดนดูถูกเอานะ เดส”

“จนถึงตอนนี้ก็มีคนเห็นหน้าฉันที่ไหม้ไปครึ่งหนึ่งอยู่แล้ว เพราะงั้นแค่เห็นหน้าฉันพวกเขาก็กลัวแล้วล่ะ”

“แต่ตอนนี้หน้าของชิโชวกลับเป็นปรกติแล้วนะ เดส”

“………ก็จริงนะ”

“ถ้าอย่างนั้น แทนที่จะใช้หน้า ก็ต้องข่มขู่ด้วยชุดที่ใส่แทน เดส”

ว่าอย่างนั้นแล้วรูดี้ก็ยื่นนิตยสารแฟชั่นที่เขาพิมพ์ออกมาให้นาโอมิดู