<บอส มอนสเตอร์: เนกรัส Lv.37>

“การ… รุกราน…งั้นเหรอ?”

ใบหน้าของเคียวโกะเปื้อนไปด้วยความสิ้นหวัง

ปรากฏการณ์ที่สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งเกินไปปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน และสิ่งมีชีวิตนั้นก็กลายเป็นผู้นำฝูง ในที่สุดก็บุกรุกเมือง ซึ่งเป็นอีเวนต์ในเกมที่เรียกว่า “การรุกราน”

โชคร้ายที่หน่วยที่ 21 บังเอิญเจอช่วงเวลาที่เกิดการรุกรานพอดี

อ้างอิงจากสารานุกรมมอนสเตอร์รอบป่าทึบทสึรุกุสึ หมาป่าดำยักษ์เนกรัสเป็นสิ่งมีชีวิตที่โดดเดี่ยว ไม่รวมฝูง ขนสีดำของมันกลมกลืนไปกับความมืดของค่ำคืน จุดสังเกตคือดวงตาสองจุดที่เรืองแสงสีแดง พวกมันเป็นสัตว์ที่ออกหากินเวลากลางคืน จึงยากที่จะมองเห็น ว่ากันว่าพวกมันสามารถเคลื่อนที่ได้ 1 ไมล์ในพริบตาเดียว

ความเงียบชั่วขณะ—

“ทุกคนมารวมกัน!!!!”

เสียงของบาร์บาร่าที่คล้ายเสียงกรีดร้องดังก้องไปทั่ว

บาร์บาร่าตัดสินใจทันทีว่าการเอาชนะศัตรูนั้นเป็นไปไม่ได้เมื่อเห็นLv.ของมัน เธอเข้าสู่ท่าอธิษฐาน และม่านโปร่งแสงก็ปรากฏขึ้น

“อ๊ะ… อ๊ะ… อ่า…”

เคทเทิลทรุดลงกับพื้นและปัสสาวะราดด้วยความกลัว เคียวโกะรีบอุ้มเธอและกระโดดเข้าไปในม่านอธิษฐาน

“พ, พ, พวกเราด้วย…”

โชกิชิและชูทาโร่ที่อยู่ด้านหลัง

มีระยะทางประมาณ 10 ก้าวถึงจุดอธิษฐาน

“เอ๊ะ…?”

เนกรัสยืนอยู่ตรงหน้าทั้งสองคนแล้ว

มันย่อระยะทางกว่าสิบเมตรในชั่วพริบตาที่ทั้งสองกำลังจะขยับเท้า โดยไม่มีเสียงใดๆ

ความกลัวที่ตามมาทีหลัง

ฟันกระทบกัน “กึกๆ”

เข่าสั่นระริก “กุกกักๆ”

ท่ามกลางความกลัวที่ครอบงำ โชกิชินึกถึงฮีโร่ในอุดมคติของเขา

(ตอนนี้… ตอนนี้ ถ้าเป็นมาโคโตะล่ะก็…!)

โชกิชิหลั่งน้ำตาแต่ก็ตัดสินใจเด็ดขาด

เขาชักดาบออกมายืนอยู่ตรงหน้าชูทาโร่ ทำหน้าที่เป็นโล่กำบัง

“ชูทาโร่! อย่าห่างจากฉันนะ!! แม้ต้องตายฉันก็จะปกป้องนายให้ได้!”

โชกิชิปัดเป่าความกลัวออกไป และพยายามอย่างสิ้นหวังที่จะเป็นเหยื่อล่อ เขากลับชนเข้ากับบางสิ่งสีเงินที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าและล้มก้นจ้ำเบ้า

สิ่งนั้นคือ…

“อะไร… เอ๊ะ…?”

หมาป่าสีเงินที่ใหญ่กว่าเนกรัสเสียอีก

ขนสีเงินของมันปลิวไสว ดวงตาสีฟ้าจ้องมองทุกคนอย่างสงบ

เป็นแรงกดดันที่แตกต่างจากความกลัว

แม้แต่เนกรัสก็ยังไม่สามารถขยับได้

ดาบแสงที่เรียงรายอยู่รอบคอเหมือนปลอกคอกำลังหมุนช้าๆ ลวดลายที่แกะสลักบนดาบนั้นให้ความรู้สึกศักดิ์สิทธิ์

“อ๊ะ… อือ… เอ๊ะ?”

เมื่อโชกิชิสังเกตเห็น หมาป่าเงินที่อยู่ตรงหน้าก็หายไปแล้ว เมื่อเขาหันกลับมา เขาก็พบหมาป่าสีดำที่ไร้หัวและหมาป่าสีเงินที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของทางเดิน

หมาป่าสีดำล้มลงกับพื้น เลือดสาดกระจาย

พร้อมกับเสียงคล้ายแผ่นดินไหว ร่างของมันก็กลายเป็นอนุภาคและหายไปในป่าเหมือนละลายไป

“หายไปซะ เจ้าหมาจรจัด”

ซิลเวียพูดพลางแสดงสีหน้าผู้ชนะ

เสียงเลเวลอัพของทุกคนดังสนั่นหวั่นไหว ชูทาโร่มองปาร์ตี้ที่ยืนตะลึงและพยายามคิดหาข้อแก้ตัวในใจ

คณะกลับเข้ามาในม่านอธิษฐานของบาร์บาร่าอีกครั้ง

หมาป่าสีเงินตัวน้อยน่ารักนั่งเอียงคออยู่บนตักของชูทาโร่ แต่คราวนี้เหล่าสาวๆ ไม่ได้ส่งเสียงอื้ออึง

“ขอโทษนะ ฉันยังจัดระเบียบความคิดไม่ได้เลย…” บาร์บาร่าพูดด้วยเสียงแหบพร่าพลางกุมหน้าผากขณะอยู่ในท่าอธิษฐาน

เธออยากจะเชื่อว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่เป็นเพียงภาพหลอนที่เกิดจากความเหนื่อยล้า แต่เมื่อเห็นระดับของทุกคนที่เพิ่มขึ้นอย่างมากในรายชื่อปาร์ตี้ เธอก็ยอมแพ้การหนีความจริง

บาร์บาร่า (L) นักบวช Lv. 29

โชกิชิ นักดาบ Lv. 29

เคทเทิล นักเวท Lv. 28

เคียวโกะ นักธนู Lv. 28

ชูทาโร่ นักอัญเชิญ Lv. 25

* AcM ซิลเวีย

ในเกม Eternity ที่ความแตกต่างของความสามารถในการต่อสู้ตามระดับเลเวลนั้นมหาศาล ประสบการณ์จากบอสที่เหนือกว่าระดับ 37 นั้นมหาศาลมาก

การต่อสู้เพียงครั้งเดียวในชั่วพริบตาได้ผลักดันพวกเธอที่เคยติดอยู่ในระดับกลางของกิลด์เครสต์ให้ก้าวขึ้นสู่ระดับสูงสุดในพริบตาเดียว