เมียหวานของประธานเย็นชา - ตอนที่ 32 ไม่คิดว่าผู้ที่ไร้ซึ่งอารมณ์จะแสดงท่าทีแบบนี้ออกมา
บทที่ 32 ไม่คิดว่าผู้ที่ไร้ซึ่งอารมณ์จะแสดงท่าทีแบบนี้ออกมา
จี้จิ่งเชินมองดูหน้าตาที่ดูตั้งอกตั้งใจของเธอแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะขยับเข้าไปใกล้ๆ
แล้วแกล้งหยอกเธอ
“ผ่านไปสองนาทีแล้วนะ”
ท่าทางของเวินเที๋ยนเที๋ยน กระฉับกระเฉงขึ้นมาทันที
จี้จิ่งเชินเห็นเธอกลัวจนจิตตกแบบนั้น สีหน้าของเขาก็ดูผ่อนคลายลงมา
แต่ฉากที่เป็นอยู่ตอนนี้ ดันไปเข้าตาทุกคนที่ร่วมงาน
พวกเขาทำเสียงประหลาดใจ
นิสัยของจี้จิ่งเชิน ยากเกินกว่าจะเข้าใจได้จริง ๆ
ตอนแรกจี้จิ่งเชินหน้าตาไม่รับแขก ตอนที่คนตระกูลจี้ทุกคนเข้าไปรายงานตัวกับเขา ต่างได้สัมผัสกันทุกคน
เลือดเย็นไร้อารมณ์ ใจไม้ไส้ระกำ
สายตาของเขาไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมา ถึงแม้จะอยู่ในโลกของธุรกิจ ก็สร้างศัตรูไว้มากมาย จนได้ฉายาว่า ผู้ไร้อารมณ์
แต่ว่าในตอนนี้ พวกเขาได้เห็นผู้ที่ไร้ซึ่งอารมณ์แสดงสีหน้าท่าทางออกมาแบบนี้
ทุกคนทำท่าเหมือนอมแมลงวันไปทั้งตัว
จี้คางมองดูการกระทำของทั้งสองผ่านในสายตา ถึงแม้ว่าจะไม่ได้แสดงออกมาทางสีหน้า แต่ในใจก็กลับห้ามใจไม่ได้ที่จะจ้องมองเจี่ยงเนี่ยนเหยาแบบนั้น
เดิมทีเขาก็ไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานในครั้งนี้ และเสียใจกับจิ่งเชิน
ถึงแม้ว่าเขาจะได้แก้แค้นแล้ว แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะผลักตัวเองเข้าไปในกองไฟอีก
เขากระแอมเป็นเสียง รอให้สายตาของทุกคนมองมา
“เนี่ยนเหยา หลังจากที่หนูแต่งงาน หนูชินกับชีวิตหลังแต่งรึยัง?”
เวินเที๋ยนเที๋ยนก้มหน้าก้มตาสั่งให้ตัวเองรีบๆสร่างเมา แต่ยิ่งเป็นอย่างนี้ ในหัวสมองมันก็ยิ่งขาวโพลนไปหมด
เธอไม่ได้รู้ตัวเลยว่าจี้คางกำลังเรียกเธออยู่
จี้จิ่งเชินตอบกลับไปว่า:“ก็โอเคครับ”
จี้คางพยักหน้ารับ
“ส่วนบริษัท น้องชายแกอยากจะทำสัญญาฉบับหนึ่ง เขาได้ไปคุยกับแกรึยัง?”
จี้จิ่งเชินมองไปที่จี้ยี่หยันที่นั่งอยู่ตรงข้าม
“ยังครับ”
จี้คางยิ้มออกมา หันไปมองที่จี้ยี่หยัน
“ยี่หยัน บอกรายละเอียดของลูกให้ฟังหน่อยสิ ประเด็นนี้นับว่าใช้ได้เลย ถ้าเกิดว่าทำข้อตกลงกับจิ่งเชินได้ล่ะก็ วินวินกันทั้งคู่”
จี้ยี่หยันยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ เขาพูดถึงโครงการที่จะทำในครั้งนี้ออกมาอย่างใจเย็น
“……พื้นที่ชานเมืองแถบนั้นถูกตระกูลเจี่ยงซื้อไว้หมดแล้ว ที่เหลือก็แค่บูรณะที่ผืนนั้นใหม่ และก่อตั้งกลุ่มวิลล่าระดับไฮเอนท์ขึ้นมาใหม่ และนี่จะต้องกลายเป็นกลุ่มอันดับแรกในประเทศจีน!”
จี้ยี่หยันขยับแว่นเบาๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ เห็นได้ชัดว่าเขาพอใจกับโครงการนี้เป็นอย่างมาก
ฉวีช่วยฉินที่นั่งข้าง มองจี้ยี่หยันด้วยความภาคภูมิใจ
แต่กระทั่งเขาพูดจนจบ สีหน้าของจี้จิ่งเชินก็ยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
ผ่านไปสักพัก ก่อนเขาจะพูดออกมาว่า:
·“นายจะบอกว่า ตระกูลจี้และตระกูลเจี่ยงทำข้อตกลงในสัญญาทั้งฉบับ ตัดสินใจเรื่องโครงการ ซื้อสิทธิ์ในการใช้ที่ดิน ทุกอย่างเตรียมไว้หมดแล้วเรียบร้อย ?”
“ถูกต้อง”
จี้จิ่งเชินเอนตัวไปข้างหลังช้า ๆ มุมปากของเขายิ้มแต่ไม่มีโค้ง
“แล้วนายจะให้ฉันเข้าร่วมโครงการของนาย เพื่อไปทำอะไรกันแน่ ให้ไปนั่งกระดิกเท้าดูคนอื่นทำงานงั้นสิ?”
พอเขาพูดออกมาแบบนั้น ทุกคนก็ตกใจกันใหญ่
จี้ยี่หยันหน้าเสียทันที
“ไม่ใช่แบบนั้นพี่ พวกเรา……”
จี้จิ่งเชินยื่นมือไปหยิบแก้วช้าในมือของเวินเที๋ยนเที๋ยนมา แล้ววางลงที่โต๊ะ
“พวกคุณตกลงทำสัญญาทั้งหมด แต่ไม่มีเงินทุน พวกคุณซื้อสิทธิ์ในการใช้ที่ดิน แต่เอามาใช้ทำประโยชน์ไม่ได้ เพราะพวกคุณไม่มีสิทธิ์ในการก่อสร้าง”
สีหน้าของจี้ยี่หยันตอนนี้แทบดูไม่ได้ ขนาดจี้คางและฉวีช่วยฉินก็ประหลาดใจ
แต่จี้จิ่งเชินก็ยังไม่หยุดเพียงเท่านี้
“พวกคุณอยากให้ผมช่วยเปิดช่องทางในการก่อสร้างและลงทุนโครงการนี้ แต่ไม่อยากให้ผมเช้าไปแทรกแซงสินะ”
ฉวีช่วยฉินไม่ค่อยพอใจ:“จิ่งเชิน ทำไมลูกพูดแบบนี้?ไม่ต้องลงมือเองก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอลูก?แล้วพอโครงการสร้างเสร็จ ลูกก็เอาส่วนแบ่งไปได้เลย”
“เอาส่วนแบ่งไปได้เลย?”
จิ้จิ่งเชินหัวเราะเยาะ
พวกเขาเห็นฉันเป็นไอ่งั่งหรือไงกัน?