เมียหวานของประธานเย็นชา - ตอนที่ 22 เธอรออะไรอยู่
บทที่ 22 เธอรออะไรอยู่
เวินเที๋ยนเที๋ยนมองสร้อยเพชรสีชมพูที่ส่องประกายแวววับอยู่ตรงหน้า ของล้ำค่าแบบนี้ ถ้าเกิดเธอไม่ระวังจนทำเสียหายขึ้นมาจะทำยังไง?
พ่อบ้านเหมือนจะอ่านใจเธอออก พูดออกมาด้วยหน้าตาเรียบเฉย
“งานเลี้ยงในครั้งนี้ ถึงแม้จะเป็นงานภายในของตระกูล แต่คุณชายก็เป็นกังวล ฉะนั้นคุณหนูโปรดระมัดระวังด้วย”
“เข้าใจแล้ว”
เวินเที๋ยนเที๋ยนก้มมองชุดเครื่องเพชรที่ส่องประกายตรงหน้า
พ่อบ้านรู้สึกเป็นกังวล
“คุณหนูเจี่ยง ในงานเลี้ยงจะมีการเต้นรำ ให้ช่วยเตรียมอะไรมั้ยครับ?”
“เต้นรำ……”
เวินเที๋ยนเที๋ยนมองพ่อบ้านอย่างตกใจ
“งานเลี้ยงยังต้องเต้นรำอีกเหรอ?”
พ่อบ้านนิ่งไปสักพัก พูดว่า:“งานเลี้ยงต้องมีการเต้นรำอยู่แล้วสิครับ”
“เอ่อ ?จริงเหรอ?”
เวินเที๋ยนเที๋ยนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“ฉันไม่ได้ร่วมงานแบบนี้มานานมากแล้ว ก็เลยแปลกใจนิดหน่อยน่ะ”
พ่อบ้านขมวดคิ้ว พูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆว่า:“ยังไงก็ตาม รบกวนคุณหนูเตรียมตัวให้พร้อมด้วยนะครับ”
ต้องเต้นรำจริง ๆเหรอเนี่ย?
เวินเที๋ยนเที๋ยนมองไปที่สร้อยคอในมือ พอเปิดออก ก็มีแสงส่องประกายวาววับ
เธอกลับไปที่ห้อง และปิดประตูอย่างระมัดระวัง
หยิบมือถือออกมา และเปิดกูเกิ้ล เธอลองพิมพ์ว่าเต้นบอลรูม/ลีลาศบอลรูม
พอกดค้นหา ก็มีการเต้นเจ็ดแปดแบบผุดขึ้นมาเต็ม
เธอลองเปิดวิดีโอหนึ่งในนั้นดู ทั้งสองคนสวมชุดราตรีและเต้นไปตามจังหวะเพลง
ทั้งสองจับมือกัน ใกล้ชิดกัน หมุนตัว และเต้นรำ
เธอดูวิดีโอไปหลายอัน การเต้นแต่ละชนิดไม่เหมือนกันสักอัน ดูจนหมด เวินเที๋ยนเที๋ยนจำท่าเต้นไม่ได้แม้แต่อันเดียว
นี่เป็นการปรากฏตัวครั้งแรกของเธอในฐานะคุณหนูเจี่ยงเหนียนเหยา แต่ถ้าเธอทำตัวมีพิรุธ……
สูดหายใจเข้าหนึ่งเฮือกใหญ่ เวินเที๋ยนเที๋ยนเอาโทรศัพท์มาวางไว้ที่โต๊ะ
“คงต้องลองฝึกดูแล้วล่ะ……เหลือเวลาแค่ห้าชั่วโมง หวังว่าจะทันนะ”
เธอค่อยๆยกมือขึ้นมา และทำท่าตามคนที่อยู่ในวิดีโอ
“เต้นรำ?”
จี้จิ่งเชินเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสาร มองจ้องพ่อบ้าน
“ใช่ครับ คุณหนูเจี่ยงดูเหมือนจะไม่ค่อยคุ้นเคยกับงานเต้นรำในงานเลี้ยงซักเท่าไหร่”
จี้จิ่งเชินกดปากกาในมือไปมา ไตร่ตรองอยู่ครูหนึ่ง
“รู้แล้ว”
ดูสัญญาฉบับสุดท้ายเสร็จ จี้จิ่งเชินปิดฝาปากกา
“ตอนนี้เธออยู่ไหน?”
พ่อบ้านมองเขาอย่างตกใจ ก่อนจะก้มหัวและบอกว่า
“อยู่ที่ห้องนอนของคุณหนูครับ”
พูดจบ จี้จิ่งเชินก็ลุกขึ้น
ห้องนอน
เวินเที๋ยนเที๋ยนยกมือของเธอขึ้นมาตามคลิปวิดีโอสอนเต้นอย่างเงอะงะ หมุนตัว
แขวก——ประตูที่ปิดอย่างเร่งรีบถูกเปิดออก
“ใครน่ะ?”
เธอหันกลับมา อยู่ ๆหน้าของจี้จิ่งเชินก็มาโผล่ที่หน้าประตู
“คุณมาได้ยังไงเนี่ย?”
สายตาของจี้จิ่งเชินมองไปที่รอบ ๆตัวเธอ และไปสะดุดกับคลิปสอนเต้นที่เปิดอยู่ในมือถือ
เวินเที๋ยนเที๋ยนมองตามสายตาของเขา เธอยืนนิ่ง และรีบวิ่งไปหยิบมือถือขึ้นมา หลังจากเอามาเก็บไว้แล้ว
ต้องเห็นแล้วแน่ๆเลย……
สายตาของเวินเที๋ยนเที๋ยนมองลงข้างล่าง ใบหน้าเริ่มร้อนฉ่า แก้มทั้งสองเริ่มแดงก่ำ
จี้จิ่งเชินดึงสายตาจากการสำรวจไปมานั้น และก้าวเท้าเข้ามา
“ตามประเพณีของตระกูลจี้ เมื่องานเลี้ยงดำเนินมาถึงครึ่งทาง คนที่เข้ามาในตระกูลใหม่ต้องนำเต้น จนกว่าเพลงจะจบ”
ต้องนำเต้นด้วย?
เวินเที๋ยนเที๋ยนตกใจมองเขา
เธอคิดว่า แค่เต้นๆไปเท่านั้นก็จบ
ถ้าต้องนำเต้นจริงๆล่ะก็ จะมาทำแบบขอไปทีไม่ได้แล้วล่ะ
จี้จิ่งเชินเหมือนจะไม่ทันสังเกตเห็นอาการของเธอ เลยพูดต่อว่า:“วอลซ์ แทงโก้ บลูแดนซ์ เธอถนัดแบบไหนที่สุด?”
“ฉัน……”เวินเที๋ยนเที๋ยนเพิ่งจะเริ่มเรียนได้แค่แป๊บเดียว เต้นเป็นแค่นิดๆหน่อยๆไม่ถึงกับช่ำชอง
เธอแอบมองไปที่จี้จิ่งเชิน เสียงเบาลง อย่างกับเสียงที่กระซิบออกมาจากลำคอ
“ฉันเต้นไม่เป็น……”
จี้จิ่งเชินค่อยๆเดินเข้ามา ใช้เสียงต่ำๆพูดกับเธอช้าๆ
“วอลซ์ ถึงจะเป็นการเต้นเพื่อสร้างความบันเทิงให้ตัวเอง แต่แท้จริงแล้วการสื่อสารระหว่างการเต้นนั้นรวดเร็ว และใช้พละกำลังเป็นอย่างมาก ถึงความเร็วที่ใช้ในการเต้นจะไม่เร็ว และเรียนรู้ได้ง่าย แต่ท่วงท่าจะต้องสง่างาม เหมาะกับผู้ที่เพิ่งเริ่มเรียน ”
พูดไป เขาก็เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเวินเที๋ยนเที๋ยน ผายมือออกมา
เวินเที๋ยนเที๋ยนทำตัวไม่ถูก
มือของจี้จิ่งเชินค่อยๆเหยียดออกไปข้างหน้า
“เธอรออะไรอยู่?”