เมียหวานของประธานเย็นชา - ตอนที่ 210 เข้าร่วมรายการ
บทที่210 เข้าร่วมรายการ
เมื่อเวินเที๋ยนเที๋ยนเห็นทั้งสองเดินออกไปไกลเธอก็ขมวดคิ้วขึ้นทันที
จริง ๆ แล้วตระกูลหล่อนกับตระกูลเวินมีความสัมพันธ์อะไรกันแน่?
คำถามไม่กี่คำถามของท่านนายพบวันนี้นั้นทำให้เธอขบคิดอยู่ตลอดเวลา
วันต่อมาเวินเที๋ยนเที๋ยนไปเรียนที่บ้านท่านเปิง
เมื่อเดินเข้าไปก็ได้เสียงที่ไม่พอใจของท่านเปิงดังขึ้น
“ไม่ไปไม่ไป! ฉันบอกว่าฉันไม่ไปไง!”
เสียงอีกเสียงหนึ่งพูดขึ้นว่า: “ท่านเปิง เราเคยเซ็นสัญญากันไว้แล้วนะว่าท่านจะไปช่วยรายการของพวกเรา”
เมื่อท่านเปิงได้ยินก็ยิ่งไม่พอใจขึ้น พร้อมทั้งวางแก้วชาที่อยู่ในมือวางบนโต๊ะอย่างแรง
“ถึงอย่างไรฉันก็ไม่ไป ฉันกับแขกรับเชิญคนนั้นไม่ลงรอยกัน หากต้องการฉันก็ต้องไม่มีพวกมัน! ”
เขาขมวดคิ้วขึ้นด้วยความลำบากใจ
“ตอนนั้นพวกเราสนับสนุนท่านให้ไปศึกษาโบราณวัตถุ แต่ทำไมตอนนี้ถึงมาเปลี่ยนใจล่ะ? ท่านเปิง ในสัญญาก็บอกชัดเจนอยู่แล้ว หากท่านผิดสัญญาท่านจะต้องชดใช้เป็นห้าเท่านะ”
“ห้าเท่าอย่างนั้นเหรอ? ”
ฝั่งตรงข้ามพยักหน้าเป็นคำตอบ “แต่มันง่ายนิดเดียวเองนะ แค่ท่านไปร่วมรายการมันก็ไม่เกิดเรื่องแล้ว”
ท่านเปิงลังเลเล็กน้อย เขาไม่รู้มาก่อนว่ารายการนี้ยังเชิญแขกรับเชิญอีกสองท่านมา
และทั้งสองคนนั้นก็มีเรื่องบาดหมางกับท่านเปิงอยู่ด้วย แค่เจอหน้ากันก็กัดกันไปมา แบบนี้จะเข้าร่วมรายการเดียวกันได้อย่างไรกันล่ะ?
เขาพูดต่ออีกว่า: “ท่านเปิง ท่านตอบตกลงเถอะ”
เวินเที๋ยนเที๋ยนเห็นทั้งสองเถียงกันไปมาเธอก็ตัดสินใจเดินเข้าไป
“ท่านเปิง เกิดเรื่องอะไรขึ้นคะ? ”
ท่านเปิงเห็นหน้าเธอก็ขมวดคิ้วขึ้นคิดไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นสายตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้น เขาลุกขึ้นทันที
“ถึงแม้ว่าฉันจะไปไม่ได้ แต่ฉันส่งลูกศิษย์ฉันไปแทนก็ได้แล้วใช่ไหม? ”
คนนั้นได้ยินเข้าก็หันไปมองเวินเที๋ยนเที๋ยนทันที เขาขมวดคิ้วขึ้น และดูท่าทีไม่พอใจ
ท่านเปิงพูดต่ออีกว่า: “นี่เป็นลูกศิษย์ที่ฉันภูมิใจเป็นอย่างมาก หากเธอไปออกรายการแทนฉันแบบนี้ฉันก็ไม่ผิดสัญญาแล้วสินะ”
เมื่อคนนั้นได้ยินสิ่งที่ท่านเปิงพูดเขาก็พูดขึ้นว่า: “ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้……”
แต่ว่า……
เขามองเวินเที๋ยนเที๋ยนมีดูมีอายุยังน้อยที่ยืนอยู่ตรงหน้าแล้วก็ดูออกว่าเป็นเพียงวัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่งจากนั้นเขาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
พวกเขาจัดรายการพินิจพิเคราะห์วัตถุโบราณ คนที่เชิญไปนั้นต้องเป็นคนที่มีอายุ และประสบการณ์สะสมมานาน และต้องการคนที่มีความรู้มาก
จะให้แม่สาวน้อยคนนี้ไปร่วมรายการแทนอย่างนั้นเหรอ?
จะเกิดเรื่องขึ้นกับรายการนี้ไม่ได้เด็ดขาด
เมื่อเห็นเขาลังเลแบบนี้ท่านเปิงจึงพูดขึ้นมาว่า: “ถ้าไม่ใช่เธอไปก็ไม่มีใครไปแล้วล่ะ”
เขายิ้มด้วยความทุกข์ใจ และทำได้แค่พยักหน้า
“ได้ ผมจะกลับไปถามผู้กำกับอีกที หากผู้กำกับตกลงผมก็จะเปลี่ยนให้”
พูดไปอย่างนั้นแหละ แต่เขาก็ยังคงสงสัยในตัวเวินเที๋ยนเที๋ยนอยู่
หลังจากที่คนนั้นออกไป เวินเที๋ยนเที๋ยนจึงพูดขึ้นด้วยความแปลกใจว่า: “ท่านเปิง มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“เดิมทีก็คิดว่าไปสำรวจวัตถุโบราณลึกลับก็เลยเซ็นสัญญาไป มันก็คือการตอบแทนนั่นแหละ ก็แค่เซ็นสัญญาไปเป็นกรรมการในรายการให้เขา”
“ตอนแรกก็ตกลงกันดีแล้ว ใครจะไปรู้สุดท้ายเชิญคู่อริสองคนมาร่วมรายการด้วยกันอีก อาจารย์ไม่อยากเจอพวกมันหรอก”
ท่านเปิงพูดด้วยความโกรธ
“สาวตัวน้อย ช่วยอาจารย์หน่อยเถอะ ไปแค่สามสี่ครั้งก็ได้แล้ว หากเธอไม่ช่วยอาจารย์ก็คงต้องไปด้วยตัวเองแล้ว”
เวินเที๋ยนเที๋ยนเห็นเขาทุกข์ใจเช่นนี้ก็ตอบตกลงไปแทนทันที
“ในเมื่ออาจารย์ไปไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะลองไปแทนอาจารย์เอง”
“ได้! ”
ท่านเปิงดีอกดีใจขึ้นมาทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม และพูดว่า: “จะไปกี่ครั้งก็ได้ แต่ถ้าหากพวกมันทำให้เธอลำบากใจเธอต้องมาบอกอาจารย์นะ”
วันต่อมาทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับรายการนี้มาปรึกษาหารือกัน
และทุกคนก็ลงมติกันยินยอมให้เวินเที๋ยนเที๋ยนมาออกรายการแทนท่านเปิง
จริง ๆ แล้วรายการแบบนี้มีเรตติ้งผู้ชมไม่ค่อยมากนัก
เดิมทีพวกเขาเชิญท่านเปิงมาเป็นเพราะว่าท่านเปิงเป็นนักโบราณวัตถุที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก หากเชิญท่านเปิงมาได้เรตติ้งผู้ชมรายการนี้น่าจะสูงขึ้นมากเลยทีเดียว
ตอนนี้ได้ยินมาว่าเปลี่ยนตัวเป็นเวินเที๋ยนเที๋ยนมาแทน ทำให้มีคนไม่พอใจ
เนื่องจากเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ของเวินเที๋ยนเที๋ยนนั้นได้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะแล้ว เขาจึงกลายเป็นตัวเพ่งเล็งในรายการนี้เลย
หากนำเขามาออกรายการนี้อาจจะเพิ่มเรตติ้งคนดูมากขึ้นก็เป็นได้
ผู้กำกับ และผู้ช่วยผู้กำกับไปที่บ้านท่านเปิง และมองหน้าเวินเที๋ยนเที๋ยนด้วยความยินดีที่จะไปร่วมรายการด้วย
เวินเที๋ยนเที๋ยนเห็นท่าทีของทั้งสองแบบนี้แล้วก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย เธอพยักหน้าด้วยความสงสัย
ก่อนออกมาผู้ช่วยผู้กำกับได้ยื่นรายละเอียดในการดำเนินรายการให้กับเวินเที๋ยนเที๋ยน ให้เธอทำความรู้จัก และเรียนรู้
ทั้งสองเดินไปพร้อมทั้งปรึกษากันไป
รถของจี้จิ่งเชินเพิ่งจะจอดลงตรงหน้าบ้านตระกูลหล่อน เห็นเวินเที๋ยนเที๋ยนที่เดินอยู่ด้านนอก เขากำลังจะทักทาย แต่ทันใดนั้นก็เห็นชายแปลกหน้าเดินอยู่กับเธอ
ท่าทีของทั้งสองดูสนิทสนมกันมาก ไหล่ชิดไหล่กำลังมองดูกระดาษแผ่นเดียวกัน
จี้จิ่งเชินเห็นแบบนี้แล้วก็ขมวดคิ้วขึ้น นั่งมองดูทั้งสองที่ดูสนิทสนมกันอยู่ในรถ สองมือจับพวงมาลัยรถไว้แน่นโดยไม่รู้ตัว
เขาจ้องมองทั้งสองด้วยสายตาที่แหลมคม
ดูเหมือนว่าเวินเที๋ยนเที๋ยนรับรู้ถึงอะไรบางอย่าง เธอเงยหน้าขึ้นจึงเห็นรถของจี้จิ่งเชินที่จอดอยู่หน้าบ้าน
เธอยิ้มเล็กน้อย และเดินไปที่รถของเขา
เมื่อกระจกรถเปิด ใบหน้าของจี้จิ่งเชินก็เผยให้เห็นถึงรอยยิ้มทันที
เขายิ้ม และถามเวินเที๋ยนเที๋ยนว่า: “ทำไมวันนี้ถึงเลิกเร็วล่ะ? ”
เมื่อถามจบเขาก็หันไปมองชายหนุ่มที่อยู่ข้าง ๆ เวินเที๋ยนเที๋ยน และถามขึ้นว่า: “คุณคือ……”
เวินเที๋ยนเที๋ยนตอบว่า: “ท่านเปิงให้ฉันไปออกรายการแทนสองวัน และนี่ก็คือผู้ช่วยผู้กำกับ กำลังอธิบายรายละเอียดต่าง ๆ ให้ฉันฟัง”
จี้จิ่งเชินไม่เคยได้ยินเรื่องเวินเที๋ยนเที๋ยนจะไปแกรายการมาก่อน เขาจึงขมวดคิ้วขึ้น
“คุณจะไปออกรายการทีวีเหรอ ทำไมผมไม่รู้มาก่อนเลย? ”
“เรื่องนี้มันกะทันหันมาก เป็นเรื่องที่เพิ่งจะตัดสินใจ ฉันยังไม่ทันได้บอกคุณ”
เวินเที๋ยนเที๋ยนมองหน้าเขาแล้วถามว่า: “คุณไม่อยากให้ฉันไปเหรอ?”
จี้จิ่งเชินจ้องห้าเธอครู่หนึ่งจากนั้นก็ยิ้มให้เธอ
“เปล่าหรอก หากคุณจะก็ไปได้”
ขณะที่พูดนั้นเขาได้จับมือเวินเที๋ยนเที๋ยนไว้
“จะให้ผมไปส่งคุณที่บ้านหรือจะไปทานข้าวกันก่อนดี? ”
ขณะที่พูดนั้นเขาก็ไม่เห็นร่องรอยของผู้ช่วยผู้กำกับคนนั้นแล้ว
เวินเที๋ยนเที๋ยนหันไปเห็นเขากำลังจะขึ้นรถไป จากนั้นก็โบกมือลาเขา
จากนั้นเวินเที๋ยนเที๋ยน และจี้จิ่งเชินก็ได้ไปร้านอาหารร้านใหม่ใกล้ ๆ
เวินเที๋ยนเที๋ยนก้มหน้าเก็บเอกสารเกี่ยวกับรายการ และพนักงานก็เดินมาเสิร์ฟกาแฟให้เธอ
เธอหันไปชนกับพนักงานเสิร์ฟคนนั้นพอดี
กาแฟหกใส่มือเวินเที๋ยนเที๋ยนทันที
พนักงานตกใจขึ้น และรีบเอากระดาษทิชชู่เช็ดให้เธอ
“ขอโทษค่ะคุณผู้หญิง ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
เวินเที๋ยนเที๋ยนแกว่งมือ
“ไม่เป็นไรค่ะไม่เป็นไร”
จี้จิ่งเชินที่นั่งอยู่ตรงข้ามเวินเที๋ยนเที๋ยนเห็นแล้วก็ไม่พอใจ และมองพนักงานคนนั้นด้วยสายตาที่แหลมคม