ตอนที่ 68 ข้อมูล

 

◇ฝั่งเอลิซาริน่า◇

 

「……เจอแล้ว เจอแล้ว」

 

เอลิซาริน่าที่มาถึงหอเอกสารของพระราชวัง ได้ค้นหาเอกสารจำนวนมากที่อยู่ภายในนั้น และเมื่อพบเอกสารของโรงเรียนขุนนาง เธอก็เปิดเอกสารนั้นขึ้นมา────เพื่อหาเรื่องของลุกซ์ทันที

 

「ลุกซ์ ลุกซ์……！」

 

เธอพลิกเอกสารไปเรื่อย ๆ อย่างรวดเร็ว จนกระทั่ง────

 

「ลุกซ์〜! เจอลุกซ์แล้ว〜!!」

 

เมื่อเจอหน้าที่มีข้อมูลของลุกซ์ เอลิซาริน่าก็หยุดมือทันที

 

『ลุกซ์・ร็อดเดล　ฐานันดรศักดิ์: ตระกูลเคานต์』

 

「ลุกซ์ ร็อดเดล แห่งตระกูลเคานต์…ร็อดเดลงั้นเหรอ? ถ้าจำไม่ผิด บ้านนี้ขึ้นชื่อเรื่องความเป็นคนดีเลยนี่นา!! อ๊า〜! สมกับเป็นบ้านของลุกซ์จริง ๆ〜! ต้องหาโอกาสไปขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ของลุกซ์ที่ให้กำเนิดเขามาและเลี้ยงดูให้เป็นคนอ่อนโยนขนาดนี้ให้ได้เลย! ต้องไปทักทายพวกท่านให้ได้…ว่าแต่ เดี๋ยวนะ…ลุกซ์มีคู่หมั้นอยู่แล้วรึเปล่า!？」

 

พอคิดขึ้นมาได้ เธอก็รีบกวาดสายตาไปยังช่องที่เขียนเกี่ยวกับการหมั้นหมายทันที แต่เมื่อเห็นคำว่า “ไม่มี” อยู่ตรงนั้น เอลิซาริน่าก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

 

「ดีจังเลย…ถ้ามีคู่หมั้นอยู่แล้วล่ะก็ ฉันคงต้องหาวิธีแยกเขาออกมาให้ได้ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็เถอะ แต่ถ้าไม่มีตั้งแต่แรก ก็ไม่ต้องทำให้ลุกซ์ต้องเสียใจแล้วเนอะ！」

 

จากนั้นเธอก็เลื่อนสายตาไปยังผลคะแนนรวมของการสอบวิชาการที่จัดขึ้นในโรงเรียนขุนนาง

 

『อันดับที่ 2　ลุกซ์・ร็อดเดล　คะแนน 937』

 

「ว้าว〜! ลุกซ์ได้ 937 คะแนน ได้อันดับสองเลยเหรอ! ทั้งที่การสอบแรกของโรงเรียนขุนนางมักจะยากเป็นพิเศษแท้ ๆ…ลุกซ์ต้องเป็นคนที่พยายามมากจริง ๆ เลย〜！」

 

ต่อมาเธอก็ก้มมองดูรายละเอียดคะแนนของแต่ละวิชา

 

「อ่า คะแนนที่ตกไป 63 คะแนนนี่ดูเหมือนจะเป็นพวกทฤษฎีกลยุทธ์ทั้งนั้นเลย……ก็จริงแหละ ลุกซ์น่าจะไม่ถนัดเรื่องพวกนี้……หา? ฉันน่ะเรียนได้หมดทุกวิชาอยู่แล้ว แน่นอนว่าทฤษฎีกลยุทธ์ก็เหมือนกัน────ถ้าอย่างนั้น ใช้อันนี้เป็นข้ออ้างเรียกลุกซ์มาที่พระราชวังได้เลยไม่ใช่เหรอ!? บอกว่าจะติวให้ไง! แต่ถ้าอย่างนั้นตัวตนเจ้าหญิงของฉันก็จะโดนเปิดเผย…ถ้า ณ ตอนนั้นเขายังไม่รู้ว่าฉันเป็นเจ้าหญิงอยู่ล่ะก็ จะซื้อคฤหาสน์ไว้สักหลังแล้วเชิญลุกซ์ไปที่นั่นก็ได้นี่นา…แบบนั้นก็จะได้จัดติวเตอร์แบบตัวต่อตัวระหว่างฉันกับลุกซ์แค่สองคน……น่าจะสนุกมาก〜！」

 

เอลิซาริน่าที่กำลังตกหลุมรักลุกซ์ หยุดจินตนาการถึงเขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย และยังคงวาดฝันเกี่ยวกับการติวหนังสือด้วยกันอย่างมีความสุข────จนเมื่ออารมณ์สงบลงแล้ว เธอก็เลื่อนสายตาไปยังข้อมูลชีวิตในโรงเรียนของลุกซ์ต่อ

 

『เป็นผู้ที่มีความตั้งใจเรียนสูงกว่าเพื่อนนักเรียนคนอื่น ๆ มีความตั้งใจจริงและท่าทางอ่อนโยน ครูต่างก็ให้ความคาดหวังว่าเขาจะมีอนาคตที่ดี』

 

「แน่นอนอยู่แล้ว! ฮ้า〜 ลุกซ์ ลุกซ์……」

 

ในขณะที่กำลังอ่านข้อมูลเหล่านั้น ความรู้สึกที่เอลิซาริน่ามีต่อลุกซ์ก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ────

 

『ปัญหาการกระทบกระทั่งกับบุคคลอื่นภายในโรงเรียนขุนนาง จำนวน 2 ครั้ง』

 

「……หะ? ลุกซ์มีปัญหากับคนอื่น……? เป็นไปไม่ได้เลยนะ สำหรับลุกซ์น่ะ……」

 

เจอกับประโยคที่ไม่คาดคิด เอลิซาริน่าก็ชะงักไป ก่อนจะรีบก้มหน้าอ่านเนื้อหาอย่างตั้งใจ

 

『หนึ่ง, วันแรกของการเรียนที่โรงเรียนขุนนาง มีรายงานพบเห็นว่าลุกซ์・ร็อดเดล กับซาร์ด・ซาเดน มีปากเสียงกัน จากคำให้การหลายแหล่งระบุว่า ซาร์ด・ซาเดน ซึ่งมาจากตระกูลมาร์ควิส ได้เริ่มต้นโจมตีลุกซ์・ร็อดเดลซึ่งเป็นตระกูลเคานต์อย่างข่มเหงฝ่ายเดียว ในตอนแรก ลุกซ์・ร็อดเดล พยายามรับมือด้วยความสงบ แต่เมื่อซาร์ด・ซาเดน กล่าวบางอย่างออกมา ก็ทำให้ลุกซ์・ร็อดเดลเริ่มโต้กลับ จนกลายเป็นการโต้เถียงกัน……อย่างไรก็ตาม ซาร์ด・ซาเดนได้เสียชีวิตในคืนนั้น โดยมีข้อสรุปว่าเป็นการลอบสังหาร และภายหลังพบว่าเขามีความผิดฐานคิดโค่นล้มชาติ จึงถือเป็นข้อตกลงโดยปริยายในหมู่ขุนนางว่าไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้อีก』

 

เอลิซาริน่าที่อ่านมาถึงตรงนี้ ดวงตาก็เริ่มว่างเปล่า

 

จากนั้น เธอก็เอ่ยขึ้นด้วยเสียงแห้งแล้งและไร้อารมณ์

 

「ถ้าไอ้คนที่กล้าทำแบบนี้กับลุกซ์ยังมีชีวิตอยู่ ฉันก็คงต้องจัดการมันให้สิ้นซาก……แต่แบบนี้ก็ไม่ต้องแล้วสินะ มันตายไปแล้ว」

 

เธอพึมพำอย่างไร้อารมณ์ จากนั้นก็อ่านต่อ

 

『สอง, ในวันที่ประกาศผลสอบวิชาการครั้งแรกของโรงเรียนขุนนาง มีรายงานว่าลุกซ์・ร็อดเดล ถูกท้าประลองโดยนักเรียนชายสามคน โดยมีโซลมา・โซลดันเป็นแกนนำ ซึ่งจำนวนมากมองว่าเหตุการณ์ดังกล่าวผิดปกติและเป็นลักษณะสามรุมหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ไม่มีการร้องเรียนความเสียหายจากลุกซ์・ร็อดเดล อีกทั้งมีรายงานจากพยานว่าลุกซ์สามารถเอาชนะชายทั้งสามได้อย่างขาดลอย จึงไม่ถือเป็นเรื่องใหญ่ แต่หลังจากนั้น ชายทั้งสามกลับถูกตรวจพบการกระทำผิดร้ายแรงหลายกรณี และตามกฎของประเทศจึงถูกไล่ออกจากโรงเรียนขุนนาง และถูกถอดถอนฐานันดร』

 

เอลิซาริน่าอ่านข้อความที่สองจบลง ก็เอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับหุ่นยนต์

 

「ทั้งซาเดน ทั้งโซลดัน เป็นพวกที่ขึ้นชื่อว่าหลงตัวเองในเรื่องฐานันดรทั้งคู่เลย ซาเดนน่ะ จากแค่ในเอกสารอาจจะยังดูไม่ชัด แต่โซลดันน่ะ ชัดเลยว่าคงเพราะวันนั้นลุกซ์ได้คะแนนดีกว่า ก็เลยระดมกันเล่นงาน……จะมีเหตุผลอะไรแย่ไปกว่านี้อีกไหม ที่รุมรังแกคนอ่อนโยนแบบลุกซ์น่ะ……」

 

เพราะเธอเป็นคนที่เห็นโลกของขุนนางมาโดยตลอด เอลิซาริน่าจึงรู้ดีกว่าใครว่า การเติบโตมาอย่างอ่อนโยนแบบลุกซ์นั้น ยากแค่ไหนสำหรับคนที่เกิดมาในแวดวงขุนนาง

 

「ลุกซ์น่ะสุดยอดจริง ๆ……ทั้งเก่งดาบจนชนะสามคนได้ ทั้งได้อันดับสองของผลสอบ ทั้งไม่ปริปากพูดอะไรเลยแม้จะโดนกลั่นแกล้งเพราะความภาคภูมิใจไร้สาระของพวกนั้น……ใจดีจริง ๆ เลยนะลุกซ์……แต่────โลกของขุนนางน่ะ แค่ความใจดีมันไม่พอ ฉันรู้ดี……ไม่ใช่แค่ขุนนาง โลกของราชวงศ์ก็เหมือนกัน……เพราะงั้น ลุกซ์ต้องหมั้นกับฉัน แล้ววันหนึ่งจะได้กลายเป็นเชื้อพระวงศ์ไงล่ะ? แต่ไม่ต้องห่วงนะ……แค่ลุกซ์ยังคงเป็นตัวของตัวเองแบบนี้ก็พอแล้ว────ส่วนเรื่องอื่น ๆ ทั้งหมด ฉันจะจัดการให้หมดเอง ไม่ให้แม้แต่เงามันเข้าใกล้ลุกซ์ได้เลย」

 

เอลิซาริน่าที่กำลังจินตนาการถึงลุกซ์ ก็ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนในขณะที่แววตายังคงว่างเปล่า ก่อนจะกล่าวต่อ

 

「เพราะงั้น……ไอ้สามคนนั่นที่กล้าทำแบบนี้กับลุกซ์ แล้วแค่โดนไล่ออกกับถูกถอดฐานันดร คิดว่าแค่นั้นมันจะพอเหรอ? เดี๋ยวฉันจะ “จัดการ” พวกมันให้หมดเลยนะ……ลุกซ์ ฉันรักเธอมาก ๆ จริง ๆ จริงๆนะ」

 

หลังจากนั้น เอลิซาริน่าก็เริ่มรวบรวมข้อมูลเพื่อจัดการกับนักเรียนชายทั้งสามคนนั้นอย่างเงียบงัน.

 

***

3 หน่อ ไม่น่ารอด

ตรง ซารีน่า จริงๆ ต้องเป็น ร นะครับ 

ถ้าเป็น ซาลีน่า ก็คือ ขี้เกียจแก้ ha