ตอนที่ 42: คุณสมบัติ

 

「คะ…นี่มัน…」

 

เมื่อผมเดินเข้ามาในห้องเรียน ก็เห็นข้อความบนกระดานดำว่า

“รายชื่อนักเรียนที่ถูกไล่ออก 3 คนดังต่อไปนี้”

และรายชื่อนั้นก็เป็นชื่อของคนสามคนที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน

 

「ใครกันนะ…」

 

…ไม่ว่าจะนึกเท่าไหร่ ผมก็ไม่เคยเห็นชื่อพวกเขามาก่อนเลย ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดแปลกๆ ขณะที่นั่งลงที่เก้าอี้ของตัวเอง

 

จากนั้น ฟลอเรนซ์ซังที่นั่งข้างๆ ก็กล่าวทักทายผมตามปกติ

 

「สวัสดีตอนเช้าค่ะ ท่านลุกซ์」

 

ใช่แล้ว…บางทีฟลอเรนซ์อาจจะรู้อะไรบางอย่างก็ได้

 

ผมจึงลองถามฟลอเรนซ์ต่อจากคำทักทายนั้นเกี่ยวกับนักเรียนที่ถูกไล่ออก

 

「สวัสดีตอนเช้าครับ ฟลอเรนซ์ซัง…เอ่อ คนที่ถูกไล่ออกที่เขียนไว้บนกระดานดำนั่น…พวกเขาถูกไล่ออกเพราะอะไรเหรอครับ？」

 

「เรื่องละเอียดฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ…แต่จากข่าวลือที่ได้ยินมา เห็นว่ามีการตรวจพบว่าทำการทุจริต และถูกถอดถอนบรรดาศักดิ์ด้วยค่ะ」

 

「ท-ทุจริตเหรอครับ…」

 

「ค่ะ…แต่ถึงอย่างนั้นก็ดีแล้วที่พวกเขาถูกไล่ออก」

 

「พวกเขา…？」

 

「ก็คือ นักเรียนชายสามคนที่ประลองดาบกับท่านลุกซ์เมื่อวานไงคะ」

 

「เอ๋…？」

 

นักเรียนที่ถูกไล่ออก…คือสามคนนั้นน่ะเหรอ？

 

「เมื่อวานยังไม่เห็นวี่แววเลยแท้ๆ แล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะครับ！」

 

「ฉันเองก็ไม่ทราบค่ะ…แต่ถ้าทำการทุจริตขึ้นมาจริง ก็คงเลี่ยงไม่ได้ล่ะค่ะ」

 

ก็จริง…ถ้าไปทำผิดขนาดนั้น การลงโทษก็คงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ

…แต่ว่ามันเกิดขึ้นเร็วเกินไปจนตั้งตัวไม่ทันเลย

 

「ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากจะสนิทกับพวกเขาเหมือนกันนะครับ แต่ว่าตอนนี้คงไม่มีทางแล้ว」

 

「…ท่านลุกซ์ตั้งใจจะสนิทกับพวกเขาเหรอคะ？」

 

「ถึงจะเริ่มต้นไม่ดี แต่ถ้าเป็นคนที่ต้องเจอกัน ผมก็อยากจะค่อยๆ สนิทด้วยเสมอ…ค่อยๆ ใช้เวลา ผมเชื่อว่าเราจะเข้าใจกันได้ครับ」

 

ผมรู้สึกเสียใจนิดหน่อยที่มันไม่มีวันเกิดขึ้นแล้ว

แต่ถ้าพวกเขาถูกถอดถอนบรรดาศักดิ์ ก็คงได้ทบทวนตัวเองและกลายเป็นคนดีขึ้นแน่ๆ

 

「…นั่นสินะคะ」

 

ฟลอเรนซ์พยักหน้าให้อย่างอ่อนโยนและยิ้มให้ผม

 

แล้วเธอก็พูดต่ออย่างเงียบสงบ

 

「ท่านลุกซ์ คงจะกลายเป็นผู้นำตระกูลดยุกที่ดีในอนาคตแน่ๆ เลยค่ะ」

 

「…ดยุกเหรอครับ？บ้านผมเป็นตระกูลเคานต์นะครับ…？」

 

「ถ้าแต่งงานกับฉันล่ะก็ ท่านลุกซ์ก็จะได้กลายเป็นตระกูลดยุกค่ะ」

 

「จ-แต่งงาน…！กับบ ฟ-ฟลอเรนซ์ซัง！」

 

「ฟุฟุ นี่แค่ล้อเล่น────จะพูดอย่างนั้นก็ไม่ได้หรอกค่ะ เพราะว่ามันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น…ถ้าเป็นท่านลุกซ์ล่ะก็ ฉันพร้อมที่จะแต่งงานได้เลยนะคะ」

 

ฟลอเรนซ์ท่านพูดแบบนั้นพร้อมกับรอยยิ้มอ่อนโยน…การแต่งงาน

พ่อเองก็เคยบอกให้ผมหาคู่หมั้นในโรงเรียนขุนนางแห่งนี้

มันเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ผมต้องตัดสินใจในสักวัน────แต่ผมยังไม่พร้อมในตอนนี้หรอก

อนาคตของผมจะเป็นยังไงกันนะ…

 

「……」

 

ขณะที่ผมกำลังคิดแบบนั้น อาจารย์ก็เข้ามาในห้องเรียนและอธิบายสั้นๆ ว่า

นักเรียนที่ถูกไล่ออกนั้นเกิดจากการทุจริตเกี่ยวกับเงิน

จากนั้น การเรียนในวันนี้ก็เริ่มขึ้นตามปกติ

 

และเมื่อเรียนทั้งหมดจบลง ผมก็กลับไปยังคฤหาสน์ของตระกูลร็อดเดล

 

◇ฝั่งเชียน่า ◇

 

หลังจากลุกซ์กลับถึงคฤหาสน์ หญิงคลุมฮู้ดสีดำอย่าง ไวโอเล็ต ก็กลับมาถึงเช่นกัน และเดินตรงเข้าไปในห้องของเชียน่า

 

เชียน่าจึงเอ่ยถามขึ้น

 

「กลับมาแล้วสินะ…แล้วผลล่ะ？」

 

「เป็นไปตามคาด มีความเคลื่อนไหวค่ะ…นักเรียนชายสามคนที่เราจับตามอง ถูกไล่ออกเพราะพบการทุจริต และถูกถอดถอนบรรดาศักดิ์ด้วย」

 

เมื่อได้ยินดังนั้น เชียน่าก็เว้นช่วงไปครู่หนึ่งก่อนจะถามต่อ

 

「…แค่นั้นเหรอ？」

 

「ค่ะ」

 

เมื่อได้ยินคำตอบนั้น เชียน่าก็ถอนหายใจออกมาแล้วพูดว่า

 

「นึกว่าเธอจะใช้วิธีไหนจัดการ…ที่แท้ก็แค่นั้นเอง เห็นได้ชัดว่าอ่อนเกินไป…ถ้าพวกนักเรียนชายสามคนนั้นเกิดบันดาลโทสะขึ้นมา แล้วทำร้ายลุกซ์ขึ้นมาจะทำยังไง？」

 

「…บางทีเธออาจจะได้พูดขู่ไว้แล้วก็ได้นะคะ？」

 

「นั่นแหละที่เรียกว่าอ่อนนิ่ม…ถ้าไม่ฆ่าให้ตายไปเลย ก็ไม่มีวันแน่ใจได้ว่าพวกนั้นจะไม่ทำร้ายลุกซ์อีก…ถึงฉันจะอยากไปลงโทษเดี๋ยวนี้เลยก็เถอะ แต่ถ้าเพิ่งมีคำตัดสินอย่างเป็นทางการไปแล้ว แล้วฉันทำอะไรขัดกับระบบของประเทศในวันต่อมาเลย มันก็คงไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาดนัก」

 

ได้ยินเชียน่าพูดแบบนั้น ไวโอเล็ตจึงเอ่ยอย่างมั่นคง

 

「ตราบใดที่พวกเรายังไม่สามารถลงโทษนักเรียนชายสามคนนั้นได้ หากพวกเขาคิดจะทำอะไรขึ้นมาเมื่อไหร่ ดิฉันจะปกป้องท่านร็อดเดลอย่างสุดกำลัง ขอให้วางใจได้เลยค่ะ」

 

เมื่อได้ยินคำพูดเช่นนั้นจากไวโอเล็ต เชียน่าก็ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยแล้วพูดว่า

 

「นั่นสินะ…ฉันฝากด้วยแล้วกัน」

 

เมื่อไวโอเล็ตก้มหัวให้ เชียน่าก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังแล้วเอ่ยว่า

 

「เรื่องครั้งนี้ทำให้เห็นภาพชัดเลย」

 

เมื่อเชียน่าพูดแบบนั้น ไวโอเล็ตก็เงยหน้าขึ้นพร้อมพยักหน้า

 

「ค่ะ…ดูเหมือนวิธีปกป้องท่านร็อดเดลของคุณหนูกับท่านฟลอเรนซ์จะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเลยนะคะ」

 

「ใช่────ผู้หญิงคนนั้นไม่มีคุณสมบัติที่จะคู่ควรกับลุกซ์หรอก…เพราะงั้น เพื่อที่ฉันจะได้เป็นคนที่ได้อยู่เคียงข้างลุกซ์ เราคงต้องเดินหน้าแผนการกันแล้วล่ะ」

 

「รับทราบค่ะ…ทุกอย่างจะเป็นไปตามที่คุณหนูบัญชา」

 

หลังจากนั้น ทั้งสองก็เริ่มดำเนินแผนที่จะเชิญลุกซ์มายังวังหลวง────และวันนั้นก็กำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้ว…