เทพศึกมังกรหวนคืน - ตอนที่ 295 ชดใช้เริ่มต้นที่100ล้าน
“เดี๋ยวผมจะเขียนใบสั่งยาให้ โกวตี่ฮุย100กรัม โกว๋เหว่ยปาเฉ่า100กรัม สองสิ่งนี้ต้มกับน้ำ ดื่มวันละ3เวลาก่อนอาหาร แล้วก็ เดี๋ยวกลับไปเปลี่ยนหมอนด้วย พลังหยินหนักเกินไป”
ฉินเฟิงฝังเข็มไปด้วย และพูดไปด้วย
โกวตี่ฮุยงั้นหรือ?
โกว๋เหว่ยปาเฉ่าอีก?
หลี่เลี่ยงอึ้งไป แต่ว่าเขาไม่ใช่หมอ คิดว่าในเมื่อเป็นอาการป่วยแปลกๆ การรักษาก็คงจะแปลกด้วยเหมือนกัน พอคิดแบบได้ ว่ายานี้มันแปลก คงจะต้องช่วยชีวิตเขาได้แน่
ทันใดนั้น ก็โขกหัวลงไปอีก “ขอบคุณครับหมอ”
จากนั้น ก็วิ่งหนีออกไป
ตอนนี้เขาจะต้องรีบกินยา ไม่อย่างนั้นจะรักษาชีวิตไว้ไม่ได้
“นี่มึง!”
จางหงเห็นว่าหลี่เลี่ยงหนีไปแล้ว ก็โมโหขึ้นมา อยากจะตามไปสั่งสอน แต่ว่าด้านข้างก็มีฉีหยุน กำลังป้องกันฝั่งนั้นอยู่ ส่งสายตาออกมา ทำให้เขาไม่กล้าขยับ
“หลินชิง ที่ผมทำแบบนี้ก็เพื่อคุณนะ ผมชอบคุณ”
จางหงยังไม่ตายใจ เดินขึ้นหน้าไป แสดงท่าทีแกล้งบอกรักอย่างจริงใจ
อยากจะลองเป็นครั้งสุดท้าย
จากนั้น ก็ไม่ต่างจากที่คิดไว้
จูหลินชิงถอยหลังไปหนึ่งก้าว ลืมตาโตมองจางหง เผนสายตารังเกียจออกมา “จางหง นายทำให้ฉันสะอิดสะเอียนมาก ฉันคิดว่านายจะเป็นสุภาพบุรุษ ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคนแบบนี้”
ไม่ใช่แค่รังเกียจ ยังแค้นอีกด้วย
ต้องรู้ว่า ย่าของเธอเป็นญาติที่สนิทที่สุดของเธอ แต่จางหงกลับปล่อยให้ย่าของเธอทนหิวมาหลายวัน
คิดจะทำให้ย่าเธอตาย
“หลินชิง”
“อย่ามาเรียกฉันว่าหลินชิง ฉันเกลียดแก”
ตอนนี้ จูหลินชิงก็เข้าใจหมดแล้ว ว่าทั้งหมดมันเป็นการเสแสร้งแกล้งแสดงขึ้นมาทั้งหมด
เพื่อเอามาจัดการกับตัวเธอ
“จูหลินชิง คุณไม่ยอมให้อภัยผมจริงๆ ใช่ไหม? ” สีหน้าของจางหงแฝงความร้ายๆ ไว้ แล้วก็สะบัดมือไปแรงๆ “คุณรู้ไหม ว่าย่าของคุณพัดอยู่ในห้องชุดSVIPนี้ นานเท่าไรแล้ว? ทั้งหมด4วัน 4วันนี้มีค่าใช้จ่ายทุกอย่าง คุณรู้ไหมว่าทั้งหมดเท่าไร เกือบจะ6สน เงิน6แสนนี้คุณต้องให้ผมวันนี้ ไม่งั้นล่ะก็ วันนี้ย่าคุณก็อย่าคิดว่าจะได้ไปไหน”
เผยไพ่ไม่ตายแล้ว
ฉินเฟิงเงยหน้าขึ้นมามอง
ก่อนขึ้นมา ก็เห็นว่าราคาห้องชุดนี้ราคาไม่เบา ที่แท้ก็ด้วยเหตุนี้
ไม่ว่าแผนการจำสำเร็จหรือไม่ แผนนี้ก็เป็นเหมือนไม้ตาย ถ้าไม่สำเร็จล่ะก็ จูหลินชิงก็จะต้องคืนเงินจำนวนมาก แต่จูหลินชิงไม่มี
ถ้าไม่มี ย่าของเธอก็จะต้องรับเคราะห์
นี่มันเป็นแผนสองต่อ
ล้วนใช้บีบบังคับจูหลินชิง
“ฉัน……”
จูหลินชิงถอยหลังสองก้าว สีหน้าซีดขาว เงิน6แสน สำหรับหญิงสาวชนบทอย่างเธอแล้ว มันมหาศาลมาก เธอเก็บออมมาได้พันเดียว ก็ใช้เวลาตั้งนาน
เงิน6แสน ไม่อยากจะคิดเลย
“หลินชิง คิดให้ดีนะ จะยอมหรือไม่ยอม? ”
ดวงตาทั้งสองของจางหง ข่มขู่จูหลินชิง เพราะถึงอย่างไรก็ถูกเปิดเผยความจริงหมดแล้ว เขาก็เลยฉีกหน้ากันเลยแล้วกัน ข่มขู่แล้วไง จูหลินชิงไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
คงต้องยอม
“นี่แก!”
จูหลินชิงถอยหลังไป
“ไม่ยอมใช่ไหม?”
จางหงก็หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรออกไป “ผู้อำนวยการถาง ขึ้นมาหน่อย”
ไม่นาน ชายสวมเสื้อกราวสีขาว หัวล้าน พุงพลุ้ยก็เข้ามา พอเข้ามาก็มองไปจางหง “คุณชายจาง เกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ? ”
“พวกเขาไม่อยากให้เงินผม”
จางหงชี้ไปยังจูหลินชิง และย่าของเธอ
“ไม่อยากให้เงินงั้นหรือครับ?”
ผู้อำนวยการถางคนนั้นก็โมโหทันที เขาทำหน้าที่ดูแลเรื่องการเงิน ปกติก็จะแอบกินเงินจากส่วนนี้ เพราะถึงอย่างไรเขาก็ใหญ่สุด ไม่มีใครจัดการเขา แต่ถ้าไม่จ่ายเงิน เขาไม่เพียงไม่ได้เงินจากส่วนนี้ แถมยังจัดการกับบัญชีไม่ได้อีกด้วย
พอเห็นว่าเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง เขาก็พับแขนเสื้อ เตรียมจะเข้าไปข่มขู่เธอ
แต่ว่า ก็มีชายร่างใหญ่มาขวางทางไว้
“แกจะทำอะไร?”
ผู้อำนวยการถางโมโหอยู่แล้ว พอเงยหน้ามองเห็นชายคนนี้ ก็เลยอ่อนข้อลง
รูปร่างน่ากลัวจริง
กล้ามเนื้อทั้งตัว
“วิธีนี้คงจะไม่ได้”
ฉีหยุนส่งสายตาให้เขา ทันใดนั้นก็ทำเอาเขาตกใจจนหน้าเสีย รีบถอยกลับไป พลังอาฆาตที่เยฆ่าคนมานับไม่ถ้วนนี้ ไม่ใช่คนทั่วไปจะแบกรับได้
ทีนี้ ผู้อำนวยการถางก็ไม่กล้าโมโหอีก แต่ว่าเงิน ก็จะไม่เอาไม่ได้
ทันใดนั้น ก็เปลี่ยนน้ำเสียง แล้วผายมือออกมาพูดอย่างจริงจังว่า “ยัยหนู เป็นหนี้ก็ต้องคืนเงินนะ เป็นเรื่องปกติธรรมดาเลย ใช่ไหมล่ะ? ย่าของหนูมาพักในโรงพยาบาลเรา นี่มันก็เห็นๆ กันอยู่ ใช่ไหมล่ะ ถ้าไม่จ่ายเงิน ก็จัดการบากนะ”
“ฉัน……ฉันไม่มีเงินมากมายขนาดนั้นหรอก……มีแค่พันเดียว”
จูหลินชิงหยิบกระเป๋าผ้าออกมาจากตัว
ผู้อำนวยการถางเห็น ก็แทบจะเป็นลม เงินพันเดียว กับ6แสน มันแตกต่างกันมาก ทันใดนั้นก็ถอยหลังไป สีหน้าเปลี่ยนเป็นร้ายกาจขึ้นมา “ยัยหนู ถ้าไม่จ่ายเงิน งั้นก็จะแจ้งความแล้วนะ แกและย่าของแกก็จะต้องติดคุก”
ติดคุกงั้นหรือ?
พอจูหลินชิงได้ยินสองคำนี้ ก็หน้าซีดไปทันที
เธอจะติดคุกไปก็ไม่เป็นอะไร
แต่ย่าของเธอ อายุ70กว่าแล้ว ถ้าไปติดคุกล่ะก็ จะต้องรับไม่ไหวแน่ ไม่แน่ว่าอาจจะต้องตายในคุก ย่าของเธอเลี้ยงเธอมาตั้งแต่เด็ก จะให้ย่าไปรับความลำบากตอนแก่ไม่ได้
“หลินชิง คิดดีหรือยัง? ถ้าคิดได้แล้วก็เข้ามา เดี๋ยวให้เงิน แล้วก็มาเป็นผู้หญิงของผม”
จางหงอ้าแขน ทำท่าเหมือนจะสวมกอด รอให้จูหลินชิงเข้ามา
เขาเชื่อว่าจูหลินชิงต้องเข้ามาแน่
เพราะว่า เธอเป็นผู้หญิงกตัญญู
“คือฉัน……”
จูหลินชิงลังเลไปครู่หนึ่ง แล้วก็เริ่มเดินไปทางจางหง เพราะว่าเธอไม่มีทาเงือลก เธอไม่อยากให้ย่าที่อายุ70กว่าต้องไปติดคุก เธอมีทางเลือกเดียว
“มาเถอะ”
พอเห็นจูหลินชิงเข้ามา จางหงก็เผยสายตาดีใจออกมา
ถึงแม้จะแผนแตกแล้ว เธอเขาก็ยังได้ตัวจูหลินชิง ดาวมหาลัยอแสนบริสุทธิ์คนนี้มาครอบครอง
แต่ว่า
ในก้าวสุดท้ายนั้น ก็มีเสียงดังขึ้นมา
“ใครให้คุณเดินเข้าไป กลับมานี่”
เสียงโหดๆ ดังขึ้นมา
ทำให้จูหลินชิงชะงักฝีเท้า จากนั้นก็หันไปมองฉินเฟิง
เสียงที่โหดๆ ก็คือเสียงของฉินเฟิง
“มึงจะทำอะไรอีกวะ!”
จางหงมีสายที่เต็มไปด้วยความโกรธ มองไปยังตัวฉินเฟิง หมอนี่มาทำให้เสียเรื่องอีกแล้ว
“ไอ้หนู เธอจะต้องจ่ายเงินให้กูมา”
ผู้อำนวยการถางก็มองฉินเฟิง
“6แสนใช่ไหม เดี๋ยวกูให้”
ฉินเฟิงโยนบัตรธนาคารออกไป ตกตรงหน้าของผู้อำนวยการถาง
ผู้อำนวยการถางก็เอาเครื่องมารูดบัตรตรงนั้นเลย แล้วก็มีเสียงดังออกมาจากเครื่องนั้นว่า “ท่านได้รูดบัตรไปแล้ว 6แสนหยวน…..”
“เหอะ ถือว่ามึงรู้ตัวดี”
ผู้อำนวยการถางส่งเสียงไม่พอใจ แต่ในใจก็ดีใจ เงินมากมายแบบนี้ เขาก็จะได้แอบหักไว้กินได้หลายรอบเลย ไปหาผู้หญิงสวยๆ ในใจคิดไปอย่างสวยงาม แล้วก็หันตัว คิดจะกลับออกไป
แต่ว่า ในตอนนี้ ฉินเฟิงก็พูดขึ้นมา
“เงินน่ะ พวกกูให้แล้ว ตอนนี้ควรจะมาคุยกันเรื่องชดใช้ค่าเสียหายกันหน่อยดีไหม พวกหมออย่างพวกมึงคิดกักขังตัวผู้ป่วยไว้ ปฏิวัติต่อผู้ป่วยไม่ดี คิดจะชิงทรัพย์ทำร้ายชีวิต จะต้องชดใช้อย่างน้อย100ล้าน ไม่ทราบว่าจะจ่ายเงินสด หรือผ่านบัตร? ”