เทพศึกมังกรหวนคืน - ตอนที่ 286 ประเทศหนานเยว่สะเทือน
18นาฬิกา
ท้องฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว แต่ยังพอให้คนได้เห็นสภาพรอบๆ อย่างชัดเจน และในตอนนี้เอง ทหารประเทศหนานเยว่100นาย ก็โผล่มาที่นี่
“ระวัง”
หัวหน้าที่นำทัพมา เป็นคนที่มีหนวดเคราคนหนึ่ง
สายตาทั้งสองของเขา เต็มไปด้วยความกังวล มองรอบๆ อยู่ตลอดเวลา
หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ กองระวังหน้าหนานเยว่ขาดการติดต่อไป ไม่ได้ข่าวคราวอะไรเลย ทำให้ทัพใหญ่ของพวกเขา รู้สึกไม่สบายใจ ก็เลยส่งหน่วยสอดแนมออกมา แต่จากนั้นก็พบว่า ไม่ได้อยู่ที่จุดเดิมแล้ว
ได้แต่พิจารณาตามร่องรอยที่คาดว่าจะเดินทางไป
“น่าจะอยู่แถวๆ นี้แหละ มีสติกันไว้”
เฉินหลีหนวดยาว รู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาว่า ยิ่งอยู่ที่นี่นานยิ่งไม่ปลอดภัย
เหมือนว่ามีอะไรบางอย่าง ทำให้ใจหวิวๆ
“หัวหน้าครับ ผมก็รู้สึกว่าที่นี่มันผิดปกติเหมือนกัน เหมือนมีพลังน่ากลัวปกคลุมหนามาก กองระวังหน้าพวกนั้นจะมาที่นี่ทำไมกัน”
“นั่นสิ นั่นสิ พวกเขาน่าจะตั้งกองทัพที่พื้นที่ตนเองมากกว่านะ”
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
คนทางด้านหลัง เริ่มร้อนรน
รู้สึกว่าที่นี่น่ากลัวพิลึก
แต่ว่า ในทีมมีคนหนึ่งใจกล้า พอเห็นคนอื่นๆ ในทีมขี้กลัว ก็พูดหัวเราะออกมา “เหอะๆ ไอ้พวกตาขาว พวกเราล้วนเป็นคนในสงครามกันทั้งนั้น มีอะไรบ้างที่ไม่เคยเจอ”
ที่เขาออกมา ยังมีอีกเหตุผล ก็คืออย่างจะมาแสดงความกล้าให้เฉินหลีเห็นตรงหน้า
ให้เห็นว่าตนเองมีความกล้าหาญ
แต่ว่า ฟุบ เท้าของเขาก็เหมือนไปเตะอะไรเข้า พอก้มหัวไปดู ก็ตัวแข็งทื่อ จากนั้นพอมองไปข้างหน้า ตาก็โตออกมา
“ห้ะ!”
เขาร้องตะโกนออกมา
คนประเทศหนานเยว่คนนี้ ถอยหลังไปทันที ล้มลุกคลุกคลานกลับออกไป ก้มลงกับพื้น สีหน้าเต็มไปด้วยความกลัว ในกางเกงก็มีน้ำไหลออกมา พอคนอื่นเห็น ก็หัวเราะเยาะไปตามกัน
“มึงนี่นะ ยังจะมาหัวเราะเยาะว่าพวกกูขี้ขลาด ดูมึงสิ ตอนนี้เป็นไง ฉี่รดกางเกงไปเลย ฮ่าๆ !”
“ฉี่รดกางเกงเฉยเลยว่ะ ฮ่าๆ !”
หลังจากหัวเราะกันไป คนพวกนั้นก็เดินไปด้านหน้า “พวกกูจะดูหน่อสิว่า อะไรมันทำให้มึงฉี่รดกางเกง”
พวกเขาคิดกันไป ในใจก็เตรียมพร้อม ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรน่ากลัวขนาดนั้น
อย่างน้อยก็ไม่ฉี่รดกางเกง
เดี๋ยวพอกลับมาจะได้ไปหัวเราะเยาะไอ้คนนั้นได้
แต่ว่า ตอนที่พวกเขาก้าวเข้าไป หลังจากที่ได้เห็นภาพนั้นแล้ว ก็แข็งทื่อไปทั้งตัว ลูกตาค่อยๆ โตออกมา
“เห้ย!”
เสียงร้องหลายเสียง
พวกหลายคนนั้นก็พากันล้มลุกคลุกคลานกันกลับมาเหมือนกัน หนึ่งในนั้นมีคนฉี่ราดกางเกงไปเหมือนกัน
“กูเอง”
เฉินหลีขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็เดินออกมา แต่ว่าตอนที่เขาเดินออกมานั้น ตัวก็ได้แข็งไปเหมือนกันแล้ว เพราะว่าตรงหน้าเป็นศพทหารประเทศหนานเยว่นับไม่ถ้วน
บนยอดนั้น คือหร่วนต้าเหลียง แม่ทัพของกองระวังหน้าหนานเยว่
“นี่มันคือเจดีย์ศพ!”
เฉินหลีกัดฟันพูดออกมา
เอาศพของศัตรู มากองกันเป็นภูเขา เพื่อเอาไว้ข่มขวัญศัตรู มันเรียกว่า เจดีย์ศพ
ในเมื่อเจดีย์ศพอยู่ที่นี่
หร่วนต้าเหลียงก็อยู่ที่นี่
แสดงว่า กองระวังหน้าหนานเยว่แสนหน้าหมื่นคน ได้ตายกันยกกองทัพไปหมดแล้ว!
“หัวหน้าครับ ยังมีหินอะไรบางอย่างด้วย ด้านบนมีตัวหนังสือ”
ทันใดนั้น ทหารประเทศหนานเยว่คนหนึ่ง ก็ชี้ไปยังหินก้อนนั้น
บนก้อนหิน มีตัวหนังสือที่ใช้มีดสลักไว้
“ใครมารุกรานต้าหัว ต้องฆ่า!”
พอเห็นเข้า เฉินหลีก็ใจสั่น ราวกับตรงหน้าได้เห็นกองทัพนับไม่ถ้วน พลังการฆ่าทะยานเต็มฟ้าดิน มีแม่ทัพสวมหน้ากากมีเขี้ยว อยู่บนหลังม้า เสื้อคลุมสีดำลายมังกร ปลิวสไวตามแรงลม
ดวงตาทั้งสอง ก็นึกกลัวไปในภวังค์
มันลึกจนไม่เห็นก้น มืดดำดั่งเหวไร้ที่สิ้นสุด
เสียงดังตุบ
ทหารประเทศหนานเยว่100คนพวกนั้น ล้วนตกใจจนต้องนั่งลงพื้น พอพวกเขาตั้งสติกลับมาได้ ก็พบว่าบนร่างกายตนเองนั้น ล้วนเต็มไปด้วยเหงื่อที่ไหลออกมาด้วยความกลัว
“กลับ รีบกลับไป ไปรายงานจักรพรรดิเยว่ตี้ ว่า เทพสงครามของต้าหัวมาแล้ว มาแล้วจริงๆ”
เฉินหลีสีหน้าหวาดกลัวมาก
บุคคลที่มีชื่อเสียงว่าน่าเกรงขาม ที่โด่งไปทั่วโลก ถูกขนานนามว่า เทพสังหาร และเพชฌฆาต ได้มาแล้วจริงๆ
หลังจากนั้น1ชั่วโมง
ในดินแดนเซาเทิร์นแลนด์ ก็เริ่มสะเทือนขึ้นมา
ราวกับเป็นระเบิดลูกใหญ่
โดยรอบล้วนกำลังมีข่าวแพร่ออกไป ว่าเทพสงครามอันดับหนึ่งของต้าหัว นำทหารล้านคนมาต่อต้านศัตรูด้วยตนเอง และได้กำจัดกองระวังหน้าหนานเยว่แสนหน้าหมื่นคนจะเกลี้ยง และทำเป็นเจดีย์ศพไว้
สะเทือนไปทั้งประเทศหนานเยว่
“พวกคุณรู้ไหม ว่าเทพสงครามอันดับหนึ่งของต้าหัวมาแล้ว เทพสงครามเลยนะ พอรู้ว่าเซาเทิร์นแลนด์ของเราคับขัน ก็รีบมาทันทีเลย”
“แถมยังมีทหารอีกล้านคน ทหารมากมายขนาดนั้น กวาดล้าง” ประเทศหนานเยว่ได้เลย
“ดูเหมือนว่าตอนนี้ ต้าหัวของเราก็ยังเก่งกว่า”
ตามตรอกซอกซอยต่างๆ ล้วนกำลังพูดคุยกันเรื่องเทพสงครามอันดับหนึ่งของต้าหัว
แต่ว่า ในเมืองของเซาเทิร์นแลนด์ ในตึกแห่งหนึ่งที่ถูกจัดเป็นจุดเตรียมทหารชั่วคราว ทั้งตึกกำลังคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นไฟสงคราม ที่ชั้นบนสุดนั้น เคยเป็นห้องประชุมของเจ้าถิ่นเซาเทิร์นแลนด์
ตอนนี้ได้กลายเป็นของทหารประเทศหนานเยว่แล้ว
ตุบ!
คนประเทศหนานเยว่คนหนึ่ง เอามือตบโต๊ะลุกขึ้น ด้วยสีหน้าโมโห “เทพสงครามของต้าหัว มันทำเกินไป กล้าฆ่าแนวระวังหน้าของเราไปแสนหน้าหมื่นคน แถมยังเอามาทำเป็นเจดีย์ศพอีก น่าโมโหจริงๆ”
“นั่นสิ เกินไป ผมขอเสนอว่า เราก็ฆ่าต้าหัวในเซาเทิร์นแลนด์ แล้วทำเป็นเจดีย์ศพบ้าง แก้แค้นมัน”
อีกคนก็เสนอขึ้นมา
“ถูกต้อง”
คนอื่นๆ ก็เห็นด้วย
พวกนี้ แล้วเป็นคนตระกูลหร่วน ตระกูลหร่วนเป็นตระกูลใหญ่อันดับหนึ่งในประเทศหนานเยว่ มีคนมาก หร่วนต้าเหลียงก็เป็นคนเก่งไม่มากในตระกูล แต่ว่าพวกเขาไม่คิดเลยว่า จะถูกฆ่าตายแบบนี้
ทหารแสนหน้าหมื่นคน
ไม่ใช่แมวใช่หมาทั่วๆ ไป
แต่ว่า ที่หัวโต๊ะตำแหน่งหลัก มีชายที่ค่อนข้างหนุ่มแน่นคนหนึ่ง แต่งตัวธรรมดา ท่าทางธรรมดา แถมยังมีความขี้เกียจๆ ด้วย ชื่อว่า จงชิวไม่ใช่ของตระกูลในประเทศหนานเยว่ แต่ไม่มีใครสงสัยในบารมีของเขา
เพราะว่า จักรพรรดิเยว่ตี้เชื่อใจเขา
ตาดีจะมองคนเก่งออก
ตอนที่จักรพรรดิเยว่ตี้ยังหนุ่มๆ นั้น มองทีเดียวก็ถูกชะตาคนนี้ จากนั้นหลังจากที่สู้รบเหนือใต้ รวบรวมแผ่นดินประเทศหนานเยว่ได้ ก็ได้คนคนนี้ออกแรงเป็นส่วนใหญ่ และวันนี้ ก็ได้เป็นแม่ทัพใหญ่ของประเทศหนานเยว่
เรียกได้ว่า เป็นคนเก่งด้านสงคราม
“พอได้แล้ว”
จงชิวโบกมือเบาๆ เหล่าลูกน้องก็เงียบ จากนั้นก็กวาดสายมองทุกคน แล้วพูดว่า “ประเทศหนานเยว่ของเรา ยังไม่ได้แย่ขนาดนั้น ถ้าอยากจะทำเจดีย์ศพ ก็ไปเอาศพของทหารในกองทัพไอ้เทพสงครามอันดับหนึ่งของต้าหัวคนนั้นมาทำ อย่าไปเข่นฆ่าชีวิตชาวบ้านผู้บริสุทธิ์ ถ่ายทอดคำสั่งไป ให้เริ่มค้นหาร่องรอยของเทพสงครามต้าหัวให้ได้ ค้นหาอย่างเดียว ไม่ต้องโจมตี พวกเอ็งไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน”
“ครับ”
เหล่าลูกน้อง ก็รับคำสั่งอย่างกลัวๆ
ตำแหน่งของจงชิวคนนี้ ไม่ใช่ได้มาเพราะจักรพรรดิเยว่ตี้ชื่นชอบอย่างเดียว ยังเป็นเพราะความร้ายกาจของตัวเขาเองด้วย
หลังจกาจัดการแล้ว จงชิวก็จิบเหล้าไปหนึ่งอึก มองตะวันที่กำลังจะลับฟ้าด้านนอก แล้วก็ถอนหายใจออกมา “เทพสงครามอันดับหนึ่งของต้าหัว กูเคยได้ยินชื่อมึง ร้ายกาจไม่เบา ไม่ธรรมดา บอกตามตรง กูก็ไม่อยากจะสู้กับมึง”
“แต่ว่า เป็นทหารจะต้องถวายชีวิตให้กับคนที่มี่พระคุณ รับคำสั่งของจักรพรรดิเยว่ตี้มาแล้ว กูเลยจำเป็นต้องฆ่ามึง”
นาทีนี้ สายตาที่เกียจคร้าน ก็สาดเป็นประกายเย็นยะเยือกออกมา