เทพศึกมังกรหวนคืน - ตอนที่ 279 เซาเทิร์นแลนด์คับขัน
“ใช่คุณหรือเปล่า?”
อิ่นซินตัวสั่น สายตานั้น เธอสัมผัสได้แล้ว
ฉินเฟิงเอามือไปจับบนหน้ากาก เตรียมจะถอดออกมา เขาซ่อนตัวนานขนาดนี้ ในที่สุดวันนี้ก็จะประกาศให้ทุกคนได้รู้แล้ว ในที่สุดเขาก็จะได้บอกอิ่นซินแล้ว ว่าสามีของเธอนั้น เป็นผู้กล้าที่ยิ่งใหญ่
แต่ว่า หน้ากากถูกเปิดออกมาได้แค่ครึ่งเดียว
ฉีหยุนก็เดินมาข้างๆ ฉินเฟิง แล้วลงนั่งชันเข่าพูดว่า “ใต้เท้าครับ มีรายงานด่วน เซาเทิร์นแลนด์แตกแล้ว”
เซาเทิร์นแลนด์ เป็นประตูแดนใต้ของต้าหัว
“ในที่สุดก็เริ่มแล้วใช่ไหม”
หน้ากากที่จะถูกถอดออกมา ก็ถูกฉินเฟิงเก็บกลับเข้าไปใหม่ วินาทีนั้น ฉินเฟิงหันตัวไป แล้วสั่งการว่า “ทหารทุกนาย รีบเดินทางไปยังเซาเทิร์นแลนด์ จะต้องถึงที่นั่นภายในหนึ่งวัน”
พูดจบ ฉินเฟิงก็จากไป
ไม่รีรอแม้แต่วินาทีเดียว
กลับมาในค่ายทหาร
“ไม่!”
อิ่นซินเห็นฉินเฟิงจากไป ในดวงตาก็มีน้ำตาที่กลั้นไว้ไม่อยู่ แล้วก็ไหลออกมา เธอรีบหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วก็กดโทรย่างรุนแรง “บอกฉันมา ว่าใช่คุณไหม? คุณอย่าโกหกฉัน มีแต่คุณเท่านั้นแหละ ที่ใช้สายตาอบอุ่นแบบนั้นมองฉัน”
อีกฝั่งก็นิ่ง
หลังจากนั้น2วินาที ก็มีเสียงที่ตั้งมั่นพูดขึ้นมา “รอผมนะ!”
“ได้ ฉันจะรอคุณ!”
วางสายไป อิ่นซินเอามือกุมหัวนั่งร้องไห้ที่พื้น “ไอ้บ้านี่ คุณทำเพื่อฉันมากมายขนาดนี้ ทำไมไม่บอกฉันบ้างเลย เพราะอะไร คุณบอแล้วไง ว่าจะไม่ไปจากพวกเราสองแม่ลูก คุณบอกแล้วไม่ใช่หรือไง คุณมันไอ้คนหลอกลวง ไอ้คนหลอกลวง!”
ร้องไห้จนเสียงแหบเสียงแห้ง
แต่ว่า จากนั้น อิ่นซินก็ลุกขึ้นมา แล้วก็ตะโกนใส่กองทัพที่เคลื่อนพลไปอย่างสุดเสียง “คุณจะต้องกลับมานะ ฉันจะรอคุณ ถ้าคุณไม่กลับมา ฉันจะเกลียดคุณไปตลอดชีวิต!”
ฮึ่มๆๆ
กองทัพแสนคนกำลังเคลื่อนขบวน พื้นดินสั่นไปหมด
ฉินเฟิงอยู่ด้านหน้า พอได้ยินดังนั้น ก็หันไปมองอิ่นซินด้วยสายตาอ่อนโยน “คุณภรรยา รอผมกลับมานะ ผมจะจัดงานแต่งงานที่ทั้งโลกต้องสั่นสะเทือน”
ตอนที่พวกเขาอยู่ด้วยกันแล้วนั้น ยังไม่มีงานแต่งงาน
อิ่นซินไม่เคยพูดว่าอยากได้ แต่ฉินเฟิงรู้ ตอนที่เธอเห็นงานแต่งของคนอื่นนั้น สายตามีความอยากจะมีกับคนอื่นบ้าง
นี่เป็นสิ่งที่ฉินเฟิงติดค้างเธอ ตอนที่กลับมา จะต้องจัดงานแต่งที่ยิ่งใหญ่ให้กับเธอให้ได้
เพื่อให้อิ่นซินได้มีชื่อเสียงอย่างชัดเจน ว่าเป็นภรรยาของเทพสงคราม!
จากนั้น สายตาที่อ่อนโยนก็หายไป ราวกับไม่เคยเกิดขึ้น สายตาเปลี่ยนเป็นความเคร่งขรึมขึ้นมา
“เดินทางลงใต้ กำจัดศัตรู!”
จะต้องดูแลเรื่องประเทศก่อน จากนั้นก็เรื่องครอบครัว!
ปกป้องประเทศชาติ ดูแลประชาชน กำจัดผู้รุกราน!
นี่เป็นหน้าที่ของเทพสงครามอันดับหนึ่งของต้าหัว
รอผมกลับมา ผมจะจัดงานแต่งที่ยิ่งใหญ่ให้กับคุณ
……
หลังจากนั้น1วัน
ที่เขาจวงหลาน
เดินทางมาหนึ่งวันเต็มๆ ก็มาถึงยังเซาเทิร์นแลนด์แล้ว
“จากรายงาน ตระกูลเก่าแก่ซือหม่าทรยศ ไปร่วมมือกับคนของสำนักวิหารศักดิ์สิทธิ์ ร่วมมือกันทั้งนอกใน กระจายกำลังป้องกันของเซาเทิร์นแลนด์ออกไป ทำให้ศัตรูเข้าประชิดได้ บาดเจ็บเสียจำนวนมาก เหลือไม่ถึง1ส่วน กองกำลังถูกโจมตีจนกระจัดกระจาย”
“ศึกนี้ เซาเทิร์นแลนด์ก็เลยแตก ผู้นำองครักษ์ของเซาเทิร์นแลนด์ สู้จนตัวตายอยู่บนกำแพงเมือง ร่างถูกศัตรูแขวนไว้บนกำแพงเมือง เพื่อข่มขู่เซาเทิร์นแลนด์”
“ศัตรูก็คือประเทศหนานเยว่ เป็นประเทศเล็กๆ แต่ช่วงนี้ได้ครอบครองพื้นที่วุ่นวายในประเทศหนานเยว่ไว้ได้ ก่อตั้งเป็นอาณาจักรหนานเยว่ เจ้าเมืองชื่อจักรพรรดิเยว่ตี้ ส่งทหารหกแสนนาย โจมตีเซาเทิร์นแลนด์จนแตก ตอนนี้กองกำลังทั้งหมดได้เข้าครอบครองพื้นที่ในเซาเทิร์นแลนด์ไปกว่าครึ่งแล้ว”
“การโจมตีครั้งนี้ เบื้องหลังของประเทศหนานเยว่ มีประเทศซากุระ อาณาจักรเมริยา จักรวรรดิโรมันมาเกี่ยวข้องด้วย”
“หนึ่งในนั้น ตระกูลเก่าแก่ซือหม่าควบคุมไว้ทั้งหมด17เมือง ตามเส้นทางแล้ว เมืองเจียงเฉิงจะเป็นเมืองที่18 ถ้าได้เข้ามาครอบครองล่ะก็ จะเชื่อเส้นทางเป็นสายเดียว แล้วใช้แนวป้องกันทางธรรมชาติ ป้องกันกำลังเสริมของต้าหัวได้เป็นอย่างดี ทำให้เซาเทิร์นแลนด์ขาดกำลังเสริม แล้วให้อาณาจักรหนานเยว่ครอบครองได้สบายๆ จนได้ครอบครองเซาเทิร์นแลนด์”
“หนึ่งในนี้ ซือหม่าฮุยจะเป็นคนดูแลเมืองเจียงเฉิง แต่ว่าซือหม่าฮุยถูกนายพลฆ่าตาย เมืองเจียงเฉิงก็เลยถูกควบคุมด้วยกองกำลังของเรา ศึกนี้ถึงจะมีโอกาสกลับมาชนะได้ครับ”
ระหว่างทาง ผู้ช่วยก็ได้รายงานข่าวสารทั้งหมดให้ฟัง
“ตระกูลเก่าแก่ซือหม่า! พวกมึงช่างกล้าทรยศได้นะ ปล่อยให้คนนอกเข้ามารุกรานได้ สมควรตายจริงๆ !”
น้ำสียงโมโห
ฉีหยุนใช้กำปั้นต่อยลงไปที่ต้นไม้ใหญ่ เสียงดังตุบ จนต้นไม้ขาดครึ่งร่วงลงพื้น แต่ก็ยังไม่อาจคลายความโกรธแค้นในใจเขาได้
ก่อนหน้านี้ที่เมืองเจียงเฉิง เขาก็เห็นนายพลจะเปิดเผยตัวตนกับภรรยา
มันควรจะเป็นช่วงเวลาที่สวยงามมากกว่า
แต่มีข่าวรายงานเข้ามา ว่าตระกูลซือหม่าทรยศ ช่วยให้ชาติอื่นบุกรุกเข้ามา จนตีเซาเทิร์นแลนด์แตกพ่าย!
ความสวยงามทุกอย่าง มันได้ถูกทลายไปหมดแล้ว
ที่สำคัญก็คือ เซาเทิร์นแลนด์ก็ยังถูกรุกรานอีกด้วย!
ตระกูลซือหม่าและสำนักวิหารศักดิ์สิทธิ์ ล้วนสมควรตาย!
“ตระกูลเก่าแก่ซือหม่า พวกมันซวยจริงๆ ขั้นตอนสุดท้าย ก็เจอกับกูที่ไปเมืองเจียงเฉิงพอดี ทหารอัคคี3พันคน อยู่ในตระกูลซือหม่าก็ถือว่าเป็นกำลังที่ไม่ธรรมดาแล้ว แต่ว่า ตายหมด” สายตาของฉินเฟิงเผยพลังอาฆาตออกมา
ที่ก็คือความลับที่ซ่อนไว้ในเมืองเจียงเฉิง!
นี่มันคือก็การวางแผน ตระกูลเก่าแก่ซือหม่าวางแผนไว้30ปี ก็เพื่อเวลานี้ แต่น่าเสียดาย มีช่องโหว่ ช่วงที่สำคัญที่สุดก็คือ เจอกับฉินเฟิงที่กลับมาพอดี
“นายพลครับ ฝั่งศัตรูมีกำลัง6แสน พวกเราจะต้องแบ่งกองกำลังจากอีสเตอร์แลนด์มาเสริมไหมครับ?” ผู้ช่วยคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา
“กำลังเสริมงั้นหรือ?ไม่จำเป็น”
ฉินเฟิงส่ายหัว
เกมนี้ยังไม่ชัดเจน อาณาจักรหนานเยว่กล้ามาโจมตีต้าหัว เบื้องหลังจะต้องประเทศอื่นๆ เกี่ยวข้องด้วยแน่ ถ้าดึงกองกำลังจากชายแดนอื่นมา ไม่แน่ว่าอาจจะทำให้ชายแดนฝั่งนั้นแตกไปด้วย
ถ้าชายแดนสองแห่งแตก ต้าหัวก็ห่างจากการล่มสลายไม่ไกลแล้ว
“ถ่ายทอดคำสั่งไป ว่าผมสั่งการด้วยป้ายคำสั่ง วีรบุรุษผู้ไม่มีสอง ให้ชายแดนอีก3แห่งห้ามให้กองกำลังออกไปไหนเด็ดขาด เฝ้าระวังอยู่ที่ชายแดนตลอดเวลา ถ้าเกิดอะไรผิดพลาด ไม่เว้นไว้แน่!”
ฉินเฟิงมีสายตาองอาจ แล้วสั่งการลงไป
ป้ายคำสั่งวีรบุรุษผู้ไม่มีสองนี้ ฉินเฟิงใช้ไม่บ่อย แต่ว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาคับขัน มันมาถึงช่วงโค้งสุดท้ายแล้ว ฉินเฟิงก็ได้เลื่อนขึ้นเป็นแม่ทัพสูงสุดของต้าหัวแล้ว
“ครับ”
ผู้ช่วยคนนั้นก็รีบรับคำสั่ง
“แต่ว่า นายพลครับ ใช้กำลังแสนคนสู้กับหกแสน มันจะน้อยกว่าศัตรูไปหน่อยไหมครับ?” ผู้ชายคนนั้นถามอีกครั้ง
“ซูหยาง”
ทันใดนั้น ฉินเฟิงก็เรียกผู้ช่วยคนหนึ่งขึ้นมา
“ครับ”
ซูหยางรีบตอบรับ เขาสวมชุดเกราะสีดำ หน้ากากหมาป่าบนใบหน้า ก็ถูกถอดออกมา เป็นชายวัยรุ่นอายุ20กว่าๆ ท่าทางยังหนุ่มน้อยอยู่เลย
“รู้ไหม ว่าทำไมในเหล่าทหารมากมาย ผมถึงเลือกคุณมาเป็นผู้ช่วยผม?”
ฉินเผิงเอียงหน้าไปมอง
“เพราะความสามารถของผมครับ” ซูหยางกล่าว
“ถูกต้อง คุณมีความสามารถด้านการบัญชาการดีมาก ผมตรวจสอบผลงานคุณแล้ว แต่ละสงคราม วางแผนรบได้ดีมาก แต่ว่า มีจุดอ่อนจุดหนึ่ง คุณระแวงเกินไป ต้องมีโอกาสชนะ70เปอเซ็นต์ขึ้นไป คุณถึงจะกล้าบุก แต่ว่านะ ในโลกนี้ มีเรื่องมากมายที่รอไม่ได้ จะไม่ให้โอกาสคุณถึง70เปอเซ็นต์หรอก ต่อให้บางทีมีเพียง10เปอเซ็นต์ คุณก็ต้องบุก”
“ก็เหมือนกับครั้งนี้ เบื้องหลังของเรา มีประชาชนต้าหัวหลายสิบล้านคนอยู่ ถ้าไม่บุก ญาติพี่น้องเรา เพื่อนเรา ทุกสิ่งทุกอย่าง ก็จะสูญหายไปหมด ดังนั้น สงครามนี้จะต้องบุกเข้าไปสู้ และจะต้องเอาชนะให้ได้ ถ้าสงครามนี้พ่ายแพ้ พวกเราตายก็ไม่เสียดายหรอก แต่ถ้าต้าหัวล่มสลาย พวกเราจะตายตาไม่หลับ”
“ยิ่งกว่านั้น!”
สายตาที่เคร่งขรึมของฉินเฟิง เผยความเย็นชาออกมา สะบัดมือไป บนตัวมีพลังที่เป็นใหญ่ในแผ่นดินนี้ พูดเสียงดังว่า “ถ้าทหารม้าหมาป่าจัดการกับศัตรู6แสนคนไม่ได้ แล้วจะเรียกว่าเป็นทหารม้าพรีเมียมในใต้หล้าได้อย่างไร แค่ประเทศหนานเยว่เล็กๆ ยังจะกล้ามารุกรานเรา”
“ครั้งนี้ ผมจะทำให้มันเอาชีวิตมาได้ แต่ไม่มีชีวิตได้กลับไป”