เทพศึกมังกรหวนคืน - ตอนที่ 273 คิดบัญชีถึงที่ (5)
“ผมบอกแล้วไง หมอนั่นมันก็แค่เป็นตัวประหลาดเท่านั้นแหละ”
เฉินอานกอดอก ยืนมองทุกอย่างอยู่ข้างๆ
ในเมื่อจ้าวเหวินหยวนบอกแล้วว่าจะจัดการเอง อย่างนั้นก็ให้เขาจัดการเองก็แล้วกัน เขาจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว ถ้าไอ้แก่นี่ถูกฆ่าตาย เขาก็ค่อยไปจัดการMr.X ถึงจะเป็นการได้อวดฝีมืออย่างเต็มที่
“คนที่3แล้ว คนต่อไป มึงหรือเปล่า?”
ฉินเฟิงกวาดสายตาไปทางเฉินอานที่กำลังมีสีหน้าเย่อหยิ่ง
“เหอะ Mr.X มึงอยากจะลงมือกับกูจริงๆ งั้นหรือ ลงมือกับคนของหน่วยเทียนหลาง กูจะบอกให้นะ ในกฎหมายทหารของต้าหัว บอกไว้ว่าห้ามลงมือกับคนของหน่วยรบพิเศษ”
เฉินอานก็ยังมีใบหน้าที่เย่อหยิ่งคิดว่าตนเองเหนือกว่า
ตำแหน่งนี้ มีประโยชน์จริงๆ ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็มีแต่คนเคารพเขา
“กฏหมายทหารงั้นหรือ? งั้นต้องขอโทษด้วย กูไม่ได้เป็นทหาร อ่อ แล้วก็ กฏหมายพวกนี้ ลูกน้องของกูเป็นคนตั้งขึ้นมาทั้งนั้น ตอนแรกมีข้อแม้ระบุไว้ว่า ยกเว้นคนของหน่วยรบพิเศษไปคนท้าทายก่อน” ฉินเฟิงยืนไพล่หลัง
“เหอะ มึงบอกว่าไม่ได้อยู่ภายใต้กฎหมายงั้นหรือ บ้าไปแล้ว ยังจะบอกว่าลูกน้องมึงเป็นคนร่างกฎหมายเองอีก บ้าจริงๆ !”
เฉินอานโมโหแล้ว
เขาเจอคนมามากมาย คนที่โอหังไม่กลัวใครก็เจอมาแล้ว แต่วันนี้ได้เจอกับฉินเฟิง ก็โอหังมาก ไม่ได้เกรงกลัวใครเลย ถึงได้กล้าบอกว่าไม่ได้อยู่ภายใต้กฎหมายทหาร
แถมยังบอกว่า กฎหมายนี้ตนเองเป็นคนร่างขึ้นมาอีก
แต่ว่ามีจุดหนึ่งที่พูดถูกต้อง ที่มีข้อยกเว้นว่า นอกเสียคนของหน่วยรบพิเศษจะท้าทายหาเรื่องก่อน
“ไอ้หนู มึงได้ทำให้กูโมโหเข้าแล้ว”
ในสายตาของเฉินอานเผยรังสีอาฆาตออกมา
เป็นพลังอาฆาตในฐานะที่เป็นหน่วยเทียนหลาง
เขาได้เข้าหน่วยนี้อย่างถูกต้องทุกอย่าง ด้วยอายุเพียง28ปี ในหน่วยเทียนหลางเอง ก็ถือว่าพบได้น้อยมาก ดังนั้นเขาก็เลยนิ่งมาตลอด เพราะเขามั่นใจในพลังของตนเองมาก
“มึงรู้เรื่องอะไรไหม?”
ฉินเฟิงจับหน้ากาก แล้วพูดออกมา
“เรื่องอะไร?”
มือของเฉินอานก็จับดาบรบไว้แน่น
“ว่ามึงนั้นเป็นคนที่พูดมากที่สุด ในหมู่พวกนี้เลย”
“อะไรนะ?”
พอฉินเฟิงพูดจบ เฉินอานก็รู้สึกว่าตรงหน้ามีเงาอะไรดำๆ เข้ามา ใบหน้าที่บ้าคลั่ง แฝงความป่าเถื่อน แสยะยิ้มออกมาพูดว่า “นายท่านบอกว่า มึงพูดมาก”
พอสิ้นเสียง
ฉีหยุนก็ต่อยออกไป
“สมควรตาย!”
เฉินอานก็ใช้ดาบในมือมาปัดป้องไว้ด้วยสัญชาตญาณ เสียงดังเพล๊ง ป้องกันไว้ได้ แต่วินาทีต่อมา สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป เพราะว่าพลังที่ยิ่งใหญ่กำลังพุ่งเข้ามา
เป็นพลังที่ยากจะคาดเดาได้
เสียงดังเพล๊ง
ดาบรบเล่มนั้น ได้หักออก ระหว่างนั้น กำปั้นนั้น ก็ทะลุเข้ามา
“เฮือก!”
เฉินอานร้องโอดโอย แล้วก็รีบใช้สองมือขึ้นมาปัดป้องทันที แต่ตอนที่เอามาปัดป้องไว้นั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไปมาก เพราะว่าที่มือมีความเจ็บปวดส่งเข้ามาอย่างมาก ยากที่จะทนไหว
โครม
สุดท้าย ก็ทนไม่ไหว ถูกซัดจนลอยออกไป
เสียงดังตุบ
ร่วงลงพื้น ที่หน้าอกเกิดเป็นรูหลายรู เลือดอาบ
“……”
ทุกคนก็มองชายผู้บ้าคลั่งที่ค่อยเพียงหมัดเดียว ก็กลับมายังด้านหลังของฉินเฟิง จากนั้นก็ก้มหน้า เห็นได้ชัดว่าเป็นลูกน้อง
แต่ว่า แค่ลูกน้องคนเดียวนี้ ก็ต่อยจนคนของหน่วยเทียนหลางกระเด็นไปเลย
ไม่อยากจะเชื่อ!
ไม่อยากจะเชื่อ!
คาดไม่ถึงจริงๆ !
นั่นเป็นคนของหน่วยเทียนหลางเลยนะนั่น ทำไมถึงได้สิ้นท่าเสียแล้ว?
แถมยังถูกลูกน้องต่อยไปเท่านั้นเอง
ฉินเฟิงก็เดินมาตรงหน้าของเฉินอาน
“….เห็นแก่หน้าของราชาเทียนหลาง….ไว้ชีวิต…..ผมเถอะ”
เฉินอานเงยหน้า ใช้ดวงตาที่เต็มไปด้วยเลือด จ้องมองฉีหยุน ดวงตาเต็มไปด้วยความกลัว เขาไม่เคยเจอคนแบบนี้มาก่อน ที่ต่อยเขาชนะได้ด้วยหมัดเดียว
จากนั้น เขาก็มองไปยังฉินเฟิง เขารู้ว่า คนนี้เป็นเจ้านาย คนนี้น่ากลัวกว่า ก็เลยรีบเอ่ยคนเบื้องหลังตนเองออกมา โดยค่อยๆ พูดดออกมา
ในใจเขารู้สึกผิดมากที่มาที่นี่
มันน่ากลัวมากเลย
โชคดี ที่ถึงแม้จะถูกเล่นงานไป แต่ก็ยังไม่ตาย เขาสนิทกับหัวหน้าของหน่วยรบพิเศษเทียนหลาง ที่เป็นราชาเทียนหลางมาก เห็นแก่หน้าของราชาเทียนหลาง เขาไม่มีทางตายแน่นอน
ในต้าหัว มีไม่กี่คน ที่กล้าไม่สนใจราชาเทียนหลาง
ครั้งหน้า ก็ไม่กล้ามาที่เมืองเจียงเฉิงอีกแล้ว
มันเป็นเหมือนดินแดนปีศาจ
แต่ว่า ฉินเฟิงยิ้มเย็นพูดว่า “ราชาเทียนหลาง นับว่าเป็นตัวอะไรกัน คนของหน่วยรบพิเศษทั้ง3กล้าใช้ชื่อเสียงของหน่วยเทียนหลางมาใช้กับเรื่องส่วนตัวได้ตอนไหนกัน?”
“Mr.X……นั่นคือราชาเทียนหลางเลยนะ……ราชาเทียนหลาง……คนของหน่วยรบพิเศษใหญ่ทั้ง3……ของต้าหัว…..ไม่ใช่คนที่คุณจะหาเรื่องได้เลยนะ……..แค่ปล่อยผมไป…….เดี๋ยวผมจะเสนอชื่อคุณให้ได้เขาหน่วย……พูดจริง…..จริงๆ”
เฉินอานกระอักเลือดไปด้วย พูดออกมาอย่างอิดโรยไปด้วย
พูดหว่านล้อมไปก่อน แล้วค่อยจัดการ
บอกถึงความร้ายกาจของหน่วยเทียนหลางไปก่อน แล้วก็ค่อยเสนอให้Mr.Xเข้าหน่วยไป
เฉินอานมาถึงตำแหน่งนี้ได้ ก็มีสมองดีไม่น้อย รู้ว่าจะรักษาชีวิตตอนนี้ไว้ได้อย่างไร ถ้าคนปกติได้ยิน ก็คงจะปล่อยเฉินอานไป
แต่ว่า ฉินเฟิงไม่ใช่คนธรรมดา
เขาเป็นเทพสงครามอันดับหนึ่งของต้าหัว
“ยังมีใครที่กูหาเรื่องไม่ได้วะ? เสนอชื่อกูงั้นหรือ คนของหน่วยรบพิเศษทั้ง3ในเขตของต้าหัวอย่างหน่วยเทียนหลาง กล้าใช้เส้นสายแบบนี้ตอนไหนกัน?”
ฉินเฟิงสายตาเย็นเป็นประกาย
“ฉีหยุน โทรไปหาราชาเทียนหลาง”
“ครับ”
พอฉินเฟิงสั่งการ ฉีหยุนก็รีบโทรศัพท์ออกไป
“นี่คุณจะโทรหาราชาเทียนหลางงั้นหรือ? เป็นไปไม่ได้ เบอร์โทรของหัวหน้ามีหลายขั้นตอน คนธรรมดาจะ…….” เฉินอานก็ยังพูดอย่างอ่อนแรง
แต่ว่า วินาทีต่อมา เสียงดังตี๊ด
ต่อสายได้แล้ว
“ฮัลโหล?”
จากในโทรศัพท์ มีเสียงหนักแน่นส่งออกมา
เฉินอานสีหน้าเปลี่ยน เพราะว่าเขาฟังออก ว่านี่คือเสียงของหัวหน้า
ฉินเฟิงส่งสายตา ให้ฉีหยุนเอาโทรศัพท์มาวางข้างๆ เฉินอาน ให้เฉินอานคุย
“เอ่อ……หัวหน้าครับ……ผมเกิดเรื่องนิดหน่อย……ไปหาคนเขาเข้า……อาจจะให้ท่าน…….ช่วยเหลือหน่อยนะครับ……เหมือนจะเป็นปัญหาใหญ่……”
เสียงขอเฉินอานนั้นสั่นๆ
เพราะว่า สามารถโทรติดได้
“ปัญหาใหญ่งั้นหรือ? เอ็งนี่นะ หาแต่เรื่อง รอเอ็งกลับ กูจะสั่งสอนให้ดู แต่ว่าตอนนี้เอ็งเอาโทรศัพท์คืนโทรศัพท์มันไป เดี๋ยวกูคุยกับมันเอง คนของหน่วยเทียนหลาง ไม่ใช่ใครก็จะมาหาเรื่องได้ง่ายๆ”
ในคำพูดนั้น เป็นคำที่คิดจะช่วยพวกกันเอง และเห็นได้ชัดว่าอารมณ์ไม่ดี
แต่ว่า หลังจากเอาโทรศัพท์กลับมาให้ฉินเฟิงแล้วนั้น ฉินเฟิงก็พูดว่า “เฉินเกาจุ้น”
พูดแค่3คำ
ฝั่งตรงข้ามก็นิ่งไป เดิมที่อยากจะพูดอะไรออกมา แต่ก็ต้องนิ่งไป
“เฉินเกาจุ้น เมื่อครู่มีคนชื่อว่าเฉินอาน คิดจะฆ่าผม จากนั้นพอถูกผมจัดการไปแล้ว ยังเอ่ยชื่อนายออกมา ยังบอกว่าถ้าผมปล่อยตัวไป จะเสนอชื่อให้ผมเขาหน่วยรบด้วย เฉินเกาจุ้น เก่งไม่เบาเลยนะ”
“ผม ผิดไปแล้วครับ”
น้ำเสียงของราชาเทียนหลาง เต็มไปด้วยความลำบากใจ
จบแล้ว
เฉินอานคนนี้ ไปหาเรื่องใครไม่ว่า ดันไปหาเรื่องบุคคลระดับนี้
“ราชาเทียนหลางงั้นหรือ?คุณไสหัวลงมาจากตำแหน่งนี้เถอะ ไม่ต้องเขามาเป็นทหารอีก10ปี ก่อนไสหัวไป ไปสืบดูในหน่วยเทียนหลางของคุณ ถ้ายังมีเรื่องแบบนี้อีก คุณก็ไม่ต้องไปไหนแล้ว”
ไม่ต้องไปไหนแล้ว
ก็ตายอยู่ในหน่วยเทียนหลางนั่นแหละ!