เทพศึกมังกรหวนคืน - ตอนที่ 210 เจอเฉิงหงอีกแล้ว
เช้าวันถัดมา
มีโทรศัพท์โทรมาหาฉินเฟิง เขาหยิบขึ้นมาดู พบว่ามาจากอิ่นหนิงหยู่ เขารับสายแล้วถามว่า “หนิงหยู่ ว่าไง”
“ไอ้แซ่ฉิน งานเลี้ยงเพื่อนนักเรียนวันนี้ มาช่วยเป็นหน้าเป็นตาให้ฉันหน่อย” อิ่นหนิงหยู่พูดอย่างไม่สนใจไยดี
“เป็นหน้าเป็นตา? ดาวโรงเรียนอย่างคุณอิ่นยังขาดคู่อีกเหรอ?”
ฉินเฟิงหัวเราะ
“คุณจะมาหรือไม่มา ถ้าคุณไม่มา ฉันจะโทรหาพี่สาวของฉันเดี๋ยวนี้ บอกว่าคุณรังแกฉัน คิดจะลวนลามฉัน จะบอกด้วยว่าคุณกับหลิวหลินมีอะไรกัน”
อิ่นหนิงหยู่ทำเสียงฮึดฮัดใส่
“คุณน่ะ”
ฉินเฟิงส่ายหน้า
“จะไปหรือเปล่าล่ะ?”
ทันใดนั้น อิ่นหนิงหยู่ก็ทำเสียงออดอ้อน
“ผมเลือกได้ด้วยเหรอ” ฉินเฟิงกล่าว
อิ่นหนิงหยู่ก็พูดมาขนาดนี้แล้ว ถ้าไม่ไป สาวน้อยคนนี้อาจจะกลับไปฟ้อง ร้องไห้ไปบ่นไป ถึงตอนนั้นก็ลากหลิวหลินมาเกี่ยวอีก คงจะไม่ดี
ต้องรู้ว่า เขากับหลิวหลินไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันจริงๆ
ถ้าจะบอกว่าเกี่ยวข้อง หลิวหลินก็นับว่าเป็นหนึ่งในทหารของเขา แต่กองทัพต้าหัวนับล้าน เขามีสิทธิ์ที่จะโยกย้ายทั้งหมด
“งั้นก็ดี แปดโมงครึ่ง เจอกันที่ประตูมหาวิทยาลัยเจียงเฉิง หัวหน้าชั้นของเราเป็นเจ้าภาพ”
“ตกลง”
หลังจากนัดหมายกับอิ่นหนิงหยู่เรียบร้อยแล้ว เขาก็ปรากฏตัวขึ้นที่ประตูมหาวิทยาลัยเจียงเฉิงตอนแปดโมงครึ่งตรงเวลา แต่พอมาถึงแล้วถึงเพิ่งเห็นว่า มีขบวนรถหรูจอดอยู่ที่ประตูของมหาวิทยาลัยเจียงเฉิง
“ไอ้แซ่ฉิน ฉันมาแล้ว”
ในเวลานี้ อิ่นหนิงหยู่เพิ่งเดินออกมาจากประตูมหาวิทยาลัย กระโปรงสั้นเผยให้เห็นขาเรียวยาวละเอียดเกลี้ยงเกลาที่มากกว่าพี่สาวของเธอ แต่ก็ยังไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ ห่างไกลจากอิ่นซินอยู่มากมาย
เธอเป็นเพียงสาวน้อยเยาว์วัย
ยังทะเล้นอยู่มาก
“อืม”
ฉินเฟิงเอามือไพล่หลังลุกยืนขึ้น
ในเวลานี้ มีนักศึกษาหญิงจำนวนหนึ่งออกมาจากประตูมหาวิทยาลัยอีก มองออกว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นของอิ่นหนิงหยู่ แต่ค่อนข้างแตกต่างจากเธอ ส่วนใหญ่แต่งหน้าเข้มแต่งตัวงามหยาดเยิ้ม กระโปรงสั้นถึงอกถึงใจ ราวกับว่าพยายามให้เซ็กซี่มากที่สุด
ดึงดูดสายตาของผู้ชายที่ผ่านไปมามาก
หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงรูปร่างสูง ใส่กางเกงขายีนขาสั้นและเสื้อกล้ามรัดรูป เผยให้เห็นเนื้อหนัง กลายเป็นจุดรวมสายตาอย่างรวดเร็ว
บังเอิญว่าฉินเฟิงก็รู้จักผู้หญิงคนนี้
เฉิงหง
คนที่หาเรื่องอิ่นหนิงหยู่ นึกไม่ถึงว่าครั้งนี้จะได้พบกันอีก
“อ้าว อิ่นหนิงหยู่ กำลังจะเรียนจบแล้วนี่ แต่เธอยังแต่งตัวเหมือนนักเรียนประถมอยู่เลย ไม่หัดแต่งตัวเสียบ้าง ถ้าไม่รู้นึกว่าเธอเป็นพวกบ้านนอกนะเนี่ย”
เฉิงหงยืดตัวขึ้น เดินเข้ามาหาอย่างภาคภูมิใจ
เธอรู้สึกได้ว่า สายตาของผู้ชายในบริเวณนี้ล้วนอยู่ที่ตัวเธอ เมื่อก่อนเธอพ่ายแพ้ให้กับอิ่นหนิงหยู่ แต่คราวนี้ไม่แล้ว วันนี้เธอต่างหากที่เป็นนางเอก
“ฉันชอบ ฉันพอใจ”
อิ่นหนิงหยู่ก็ไม่ใช่คนที่จะมาหาเรื่องได้ง่ายๆ เธอโต้กลับทันที
“เป็นคนบ้านนอกจริงๆ ด้วย เธอคนเดียวอย่ามาทำให้ภาพลักษณ์ของพวกเราเสียหาย รู้ใช่ไหมว่าวันนี้พวกเราจะไปสถานที่หรูหรากัน”
เฉิงหงยกมือขึ้นอีกครั้ง โชว์ประกายวิบวับของแหวนบนนิ้วของเธอ พูดอย่างไม่ระมัดระวังว่า “เห็นแล้วหรือยัง แหวนวงนี้ของฉัน สามกะรัต เป็นของบริษัทLV คนบางคน ชาตินี้ก็ไม่มีปัญญาซื้อ”
ท่าทางภาคภูมิใจมาก
เธอภาคภูมิใจมาก ในที่สุดก็สามารถข่มอิ่นหนิงหยู่ได้
“ไม่ใช่เรื่องของเธอ”
ไม่ว่าเฉิงหงจะพูดอะไร อิ่นหนิงหยู่ก็เอามือกอดอก ตอบสี่คำนี้กลับไป
เฉิงหงก็มีสีหน้าบึ้งตึงในทันใด บ้าเอ๊ย ตอนนี้อิ่นหนิงหยู่น่าจะรู้สึกอิจฉาและเกลียดชังไม่ใช่เหรอ ถึงจะไม่ใช่ ก็ต้องมีท่าทางเหมือนถูกรังแกสิ
แต่ว่าในตอนนี้กลับกอดอกราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ว่าคุณจะพูดอะไร ก็จะตอบเพียงว่า ‘ไม่ใช่เรื่องของเธอ’
เหมือนพวกไม่สนใจโลก!
“สาวน้อยคนนี้ น่าสนใจ”
ฉินเฟิงยิ้มอยู่ทางด้านหนึ่ง สาวน้อยคนนี้ ถือว่าเป็นคนฉลาด ไม่เหมือนนักศึกษาคนอื่น ไม่ต้องอาจเอื้อมไปเปรียบเทียบกับใคร ทำตามแนวทางของตัวเอง เธอจะใส่อะไร สวมอะไร แล้วอย่างไรล่ะ เกี่ยวอะไรกับฉัน
สาวน้อยคนนี้ เป็นพวกหนามรอบตัว ใครก็ยั่วยุไม่ได้
“นี่เธอ…”
เฉิงหงไม่รู้สึกประสบความสำเร็จที่นี่ จู่ๆ เธอก็รู้สึกไม่พอใจ กำลังคิดจะพูดอะไรอีก แต่ในเวลานี้ชายในชุดสูทสูงประมาณ 180 ได้เดินเข้ามาจากด้านนอกมหาวิทยาลัย
“ทุกท่านครับ วันนี้อ่าวย่าหลงได้ถูกผมเหมาจองไว้แล้ว”
ชายในชุดสูทคนนี้ยิ้มอย่างสุภาพ
“อ่าวย่าหลง! เป็นอ่าวย่าหลงจริงๆ!”
“อ่าวย่าหลง จุดชมวิวริมทะเลหนึ่งเดียวของเมืองเจียงเฉิง เป็นพื้นที่ท่องเที่ยวระดับไฮเอนด์ ได้ยินว่าบัตรผ่านประตูราคานับพันหยวน แพงมาก ไม่ต้องพูดถึงเรื่องไปพักเลย”
“แต่วันนี้ อ่าวย่าหลงได้ถูกหัวหน้าชั้นเหมาไว้ หัวหน้าชั้นสุดยอดมาก”
“หัวหน้าชั้นมีแฟนหรือยัง ฉันชอบหัวหน้าชั้น”
“เธอหลีกไป หัวหน้าชั้นเป็นของฉัน”
เมื่อกลุ่มนักศึกษาได้ยินว่าอ่าวย่าหลงก็ตาโตทันที ความจริงวันนี้พวกเขาได้รับข้อความว่าจะไปสถานที่ท่องเที่ยวระดับไฮเอนด์ แต่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นอ่าวย่าหลง
เพราะว่า มันแพงจริงๆ!
แต่ตอนนี้ หัวหน้าชั้นคนนี้ได้เหมาจองอ่าวย่าหลงไว้ทั้งวัน คิดเป็นมูลค่าเหยียบล้านเลยทีเดียว ทั้งรวยทั้งเด็ดเดี่ยว ทำให้พวกเขาตาเป็นประกาย
จนถึงขนาดมีนักศึกษาหญิงบางคนแอบเข้าไปใกล้หัวหน้าชั้น ดึงคอเสื้อตัวเองลงมานิดหน่อย
“ฮึ”
เฉิงหงเห็นภาพนี้ก็ทำเสียงฮึดฮัด ไม่ค่อยพอใจ หัวหน้าชั้นคนนี้เป็นแฟนของเธอ และวันนี้เธอต่างหากที่สวยที่สุด เธอค่อยๆ เดินเข้าไปหาเฉินเจียงทันที
แต่ในขณะที่เข้าไปใกล้ เฉินเจียงก็ถอยออกไปเล็กน้อย และขยิบตาให้เธอ
“วันนี้ อย่าเข้าใกล้ฉัน”
สายตานี้ เฉิงหงรู้ว่าหมายถึงอะไร
“นาย!”
เฉิงหงไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง อยากจะถามอะไรเฉินเจียง
แต่เฉินเจียงก็หันไป เดินเข้ามาอยู่ตรงหน้าอิ่นหนิงหยู่ ทักทายถามสารทุกข์สุกดิบ “อิ่นหนิงหยู่ ผมจำได้ว่าคุณไม่มีรถ วันนี้นั่งรถของผมไปเถอะ แต่รถไม่ค่อยใหญ่มากนะ รถ BMW 74 พอถูไถไปได้”
!
เฉิงหงกำหมัดทั้งสอง มองไปที่สองคนนี้ กัดฟันพูดว่า “พวกเธอสองคนมันพวกชายโฉดหญิงชั่ว นายด้วย เฉินเจียง ฉันให้นายทุกอย่าง รวมถึงครั้งแรกของฉันด้วย เวลาอยู่ด้วยกันเรียกแฟน แต่ภายนอกกลับเสแสร้งเป็นสุภาพบุรุษจอมปลอม แถมยังไปยุ่งกับอิ่นหนิงหยู่อีก”
เห็นฉันเป็นอะไร
สวมเขาให้ฉันต่อหน้าต่อตา!
เป็นเครื่องมือเหรอ?
หรือว่าเป็นแค่ทาสรับใช้คนหนึ่ง?
ในเวลานี้ ลูกสมุนคนหนึ่งของเฉินเจียงได้เดินเข้ามาถึงด้านข้างของเฉิงหง แล้วกระซิบว่า “คุณชายเฉินบอกแล้ว วันนี้เป้าหมายของเขาไม่ใช่คุณ คุณควรจะเชื่อฟัง มิฉะนั้น แบรนด์เนมบนตัวคุณอาจจะหายไปได้ ขอเพียงคุณทำตัวดีๆ เฉินเจียงจะปฏิบัติต่อคุณเป็นอย่างดี”
“ไหนๆ คุณก็กำลังจะเข้าสู่วงการบันเทิง ตราบใดที่คุณทำให้คุณชายเฉินพอใจ เขาก็จะสนับสนุนคุณ แบบนี้คุณถึงจะสามารถสานฝันในการเป็นดาราของคุณให้เป็นจริงได้ เข้าใจไหม?”