เทพศึกมังกรหวนคืน - ตอนที่ 198 ตัวตนถูกเปิดเผยแล้ว ฉินเฟิง=Mr.X
จนพวกเขามาถึงวิลล่าเลขที่001
หลิวหลินตะลึงแล้วชี้ไปที่เลขที่บ้าน เธออ้าปากเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คุณปู่ ทำไมไม่บอกฉันก่อนว่าเพื่อนปู่อยู่ในนี้ รู้ไหมว่าวิลล่าหลังนี้เป็นของ Mr.X”
“อืม”
หลิวโจงกั๋วโบกไม้โบกมือและไม่ได้สนใจ
เขารู้ตอนที่พูดคุยกับฉินเฟิง แต่ในความเป็นจริงเขายังแปลกใจที่เขายังคงสามารถเล่นกับผู้ชายคนนี้ในเกมหมากรุกได้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาจะแพ้
Mr.X เป็นผู้ชายที่ทำให้เมืองเจียงเฉิงวุ่นวายเละเป็นโจ๊ก
“ท่านหลิว เชิญค่ะ”
โหวเมิ่งหยาวกล่าวเชิญ
“โอเค”
หลิวโจงกั๋วก้าวขาเข้าไปแล้ว
แต่หลิวหลินรู้สึกประหม่าและตื่นเต้นเล็กน้อย อย่างไรเสียที่นี่ก็คือวิลล่าของMr.X ผู้ชายที่เลื่องลือคนนี้ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นอย่างไร
หล่อหรือไม่หล่อ
สูงหรือไม่สูง
อ้วนหรือไม่อ้วน
รู้สึกเครียดเลย
ใกล้จะได้เจอคนที่ทำให้เมืองเจียงเฉิงวุ่นวายแล้ว คนหนึ่งที่กล้าประกาศสงครามกับสามตระกูลดัง
จากนั้นหลิวหลินก็ก้าวเข้าไปด้วยหัวใจที่วิตกกังวล รีบกวาดสายตามองแต่ก็ไม่เจอMr.X เห็นเพียงฉากงง ๆ เท่านั้น
เห็นห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ บนโซฟามีผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่กับเด็กหญิงตัวเล็กๆ เหมือนพ่อที่เล่นกับลูก
อบอุ่นมาก
คือบรรยากาศไม่ค่อยถูกต้อง ในจินตนาการของเธอ Mr.X คือคนที่ใส่หน้ากากแยกเขี้ยว มีนิสัยเย็นชาและชั่วร้าย ไปที่ไหนก็ต้องมีคนตาย
ชั่วร้ายและป่าเถื่อน
แต่สิ่งที่เธอเห็นตอนนี้แตกต่างจากจินตนาการอย่างสิ้นเชิง
แต่สิ่งเหล่านี้ไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟาเป็นคนที่เธอรู้จัก ไม่ใช่เพียงแค่รู้จัก
“ฉินเฟิง มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!”
ดวงตาของหลิวหลินเบิกกว้างมองไปที่ชายคนนั้นบนโซฟา เขาไม่ใช่ใครอื่น เขาคือฉินเฟิงที่เธอเคยตามหามาสักพักแล้ว เธอรู้สึกกลุ้มใจตลอดในช่วงเวลาที่ฉินเฟิงได้หายตัวไป
แต่จู่ๆ เขาก็มาอยู่ตรงหน้าเธอในชั่วพริบตา
“คุณตำรวจหลิว ไม่เจอกันนานเลยนะ”
ฉินเฟิงกล่าวสวัสดี แล้วบีบหน้าของเด็กหญิงตัวเล็กๆ “ทักทายพี่สาวสิ จำไว้ว่าเรียกพี่สาว ห้ามเรียกว่าน้าสาวนะ”
“สวัสดีพี่สาว ”
เสี่ยวหยูและฉินกั่วกั่วยิ้มหวานให้กับหลิวหลิน
หลิวหลินแทบจะใจละลายในทันที เธอรีบเดินไปนั่งข้างๆ แล้วลูบหัวของฉินกั่วกั่ว “เด็กสองคนนี้ดูเป็นเด็กดีมา เป็นใครเหรอ?”
“ฉินกั่วกั่วคือลูกสาวของผม ส่วนนี่คือหวางเสี่ยวหยูเพื่อนของผม เรียกว่าเสี่ยวหยูและกั่วกั่วก็ได้”
ฉินเฟิงแนะนำเด็กสองคนให้หลิวหลินรู้จัก
“มันไม่ยุติธรรมจริงๆ ที่คนอย่างคุณจะมีลูกสาวที่น่ารักขนาดนี้ แต่ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่คฤหาสน์แห่งนี้ มาหาMr.Xเหมือนกันเหรอ?”
หลิวหลินกอดกั่วกั่วพร้อมกับเอียงศีรษะถาม
แต่ฉินเฟิงไม่ทันจะตอบ หลิวโจงกั๋วก็เดินเข้ามาแล้วถอนหายใจ “คาดไม่ถึงว่าคุณจะมีลูกสาวแล้ว”
ไม่เคยคาดคิดมาก่อนจริงๆ
เขาพาหลิวหลินมาที่นี่ครั้งนี้ก็เพื่อแก้ปัญหาเรื่องแต่งงานของเธอ ตั้งใจจะมอบให้เป็นพิเศษ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่เพียงแต่แต่งงานแล้ว แต่ยังมีลูกสาวอีกด้วย
คาดการณ์ผิด
“เฮ้ ฉินเฟิง คุณยังไม่ได้บอกฉันเลยว่ามาทำอะไรที่นี่?” หลิวหลินถามอีกครั้ง
“ก็ไม่ได้มาทำอะไร”
ฉินเฟิงตอบแบบสั้นๆ
“หมายความว่ายังไง ถ้าไม่อะไรทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”
“ผมซื้อที่นี่ ทำไมผมจะอยู่ที่นี่ไม่ได้?”
“คุณซื้อมัน ล้อเล่นเหรอ”
ทันใดนั้นหลิวหลินซึ่งคิดว่าฉินเฟิงพูดเล่นก็ตกตะลึง ดวงตาของเธอเบิกกว้างแล้วพูดพึมพำ “คุณเป็นลูกรวยเหรอ วิลล่าหลังนี้มีคนรวยผู้ลึกลับเป็นเจ้าของอยู่ และMr. X ก็อาศัยอยู่ที่นี่
“ฉัน…… ฉัน…… ฉันดูเหมือนจะพบอะไรบางอย่าง…..”
“เป็นไปไม่ได้……”
หลิวหลินเป็นตำรวจ แม้ว่าจะมองฉินเฟิงไม่ออก แต่เธอก็เป็นอันดับหนึ่งในโรงเรียนตำรวจ เธอสามารถรวบรวมเบาะแสต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว
แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการที่จะยอมรับมัน แต่เมื่อเชื่อมโยงสิ่งเหล่านี้เข้าด้วยกันก็ต้องจำใจยอมรับ
Mr.Xก็คือฉินเฟิง!
“อืม ครั้งนี้ดูไม่ค่อยฉลาดเลย” ฉินเฟิงยิ้มเบาๆ
“โอ้โห!”
หลิวหลินกุมขมับด้วยท่าทางที่ไม่อาจยอมรับได้ ฉินเฟิงเป็นลูกคนรวย แต่แต่งงานไปอยู่บ้านฝ่ายหญิง เธอรู้สึกว่าเขาต้องทำเรื่องชั่วร้าย
แต่Mr.Xเป็นคนป่าเถื่อน เป็นคนตรงๆ กล้าได้กล้าเสีย
นิสัยของทั้งสองคนนั้นดูแตกต่างกันมาก
ช่วงเวลาที่ฉินเฟิงหายตัวไปกับเวลาที่Mr.Xปรากฏตัวมันก็สัมพันธ์กัน เธอไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น ท้ายที่สุดใครจะไปคาดคิดว่าMr.Xที่มีอำนาจเหนือกว่า จะไปอาศัยอยู่บ้านภรรยารับคำด่าทุกวัน
มันน่าเหลือเชื่อมาก
สองคนนี้เป็นคนเดียวกันจริงๆ
ไม่สามารถยอมรับได้
“ความรู้พื้นฐานยังไม่ดีพอ สิ่งแรกที่คุณต้องมีคือมุมมองที่แตกต่าง หากคุณมองแบบเดียวกับคนทั่วไปคุณจะไม่สามารถเป็นคนที่เหนือกว่าทุกคนได้”
ฉินเฟิงลูบหัวลูกสาวของเขาแล้วพูดว่า “แค่สิ่งนี้คุณยังมองไม่ออก คุณยังจะถูกเรียกว่าตำรวจหมายเลขหนึ่งของเมืองเจียงเฉิงอีกเหรอ มีสนามด้านนอกไปวิดพื้นสามร้อยครั้ง ซิทอัพร้อยห้าสิบครั้ง วิ่งรอบวิลล่าหยุนติ่งสามสิบรอบ เสร็จแล้วก็คิดดีๆ ว่าทำไมครั้งนี้คุณถึงมีมุมมองแบบคนทั่วไป”
“รับทราบ”
หลิวหลินทำความเคารพวันทยหัตถ์ด้วยสีหน้าที่พ่ายแพ้ จากนั้นก็รีบวิ่งออกไป พร้อมที่จะวิดพื้นและซิทอัพ
ครั้งนี้มันล้มเหลวจริงๆ
ล้มเหลวมากกว่าครั้งที่แล้ว
ล้มเหลวมากกว่าครั้งไหนๆ
เธอตามสืบเกี่ยวกับฉินเฟิงมาโดยตลอด แต่ยิ่งเธอสัมผัสมากขึ้นเธอกลับพบว่าเธอกำลังถูกฉินเฟิงตามสืบเช่นกันโดยเฉพาะประสบการณ์ครั้งนี้ เธอล้มเหลวทั้งที่ถูกเรียกว่าตำรวจหมายเลขหนึ่งแห่งเมืองเจียงเฉิง
“ฮ่าฮ่า มันยากเกินไปที่จะให้หลานสาวที่อวดดีของฉันมาฟังคำสั่งของใครสักคน ฉันไม่ได้คาดคิดมาก่อน”
เมื่อเห็นหลิวหลินเชื่อฟังคำสั่งแล้วเดินออกไป หลิวโจงกั๋วก็หัวเราะเสียงดัง เป็นเรื่องยากที่เห็นภาพแบบนี้
เธออาจไม่ฟังคำสั่งพ่อของเธอด้วยซ้ำ
วันนี้คาดไม่ถึงว่าจะเชื่อฟังเพื่อนของเขา
“ไม่เป็นไร ถึงยังไงตำรวจก็ถือว่าเป็นทหารคนหนึ่ง” ฉินเฟิงกล่าว
ตำรวจก็เป็นทหารด้วย
ในฐานะที่เขาเป็นผู้นำทหารชายแดน มีทหารสามแสนนายอยู่ภายใต้การดูแลของเขา ทหารทั้งสามแสนนายต้องเชื่อฟังคำพูดของเขา บางครั้งแรงกดดันก็หนักมาก หลิวหลินถือว่าฉินเฟิงเป็นหัวหน้าของเธอไปโดยไม่รู้ตัว
ทหารมีหน้าที่ปฏิบัติตามคำสั่ง
แต่หลิวหลินเชื่อฟังคำสั่งของฉินเฟิงโดยสัญชาตญาณ ยามรับการลงโทษแต่โดยดี อันที่จริงเธอไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าฉินเฟิงเป็นเป้าหมายในการตามสืบของเธอ