เทพศึกมังกรหวนคืน - ตอนที่ 179 ตั้งแต่นี้ไป ไม่มี ตระกูลเห้อแล้ว
วันต่อมา
ดวงอาทิตย์ยามเช้าพ้นขอบฟ้า มีหลายคนลุกออกมาวิ่งออกกำลังกายกันแล้ว มีคนกลุ่มหนึ่งวิ่งมาได้สักระยะ ก็ต้องตกใจ หนึ่งในนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งหลุดพูดขึ้นมาว่า “ทำไมมีคนมากมายขนาดนี้? บ้าหรือเปล่า?”
ตรงหน้าของเธอ มีคนนั่งคุกเข่าอยู่มากมาย
นั่งหัวดำกันเป็นแถบ
มีอย่างน้อย50คน
แต่ว่า วินาทีต่อมา ผู้ชายที่อยู่ข้างๆ ผู้หญิงคนนั้น ก็ดึงตัวเธอไว้ แล้วลากเธอไปข้างหลัง พร้อมพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “หุบปากเลยนะ คุณรู้ไหม คนนี้….คนนี้ก็คือผู้นำตระกูลเห้อ ประธานบริษัทเก้อซื่อกรุ๊ปที่มีทรัพย์สินในตลาดหลักทรัพย์กว่าสองพันล้าน ชื่อว่าเห้อหวย”
คนที่จะอยู่ในวิลล่าหยุนติ่งได้ ไม่คนรวยก็คนใหญ่คนโต
แต่ว่า แต่ส่วนใหญ่ก็ยังเทียบกับเห้อหวยคนนี้ไม่ได้ รวมทั้งชายคนที่รู้จักเขาก็ด้วยเหมือนกัน
“เจ้า…..เจ้าบ้านเห้อ……ประธานเห้อ คุณมาทำอะไรที่นี่ครับ?”
ชายคนนั้นเป็นข้าราชการระดับสูง แต่พอมาอยู่ต่อหน้าเห้อหวย กลับดูเล็กน้อยไปเลย รีบเดินนอบน้อมเข้าไปทันทีแล้วก็ฉีกยิ้มออกมา
“มาไถ่โทษ”
เห้อหวยอ้าปากพูดออกมา ด้วยเสียงแหบๆ
“ไถ่โทษหรือ!”
ทุกคนก็ตกใจ ตระกูลเห้อที่เป็นหนึ่งใน5ตระกูลใหญ่ บริษัทเก้อซื่อกรุ๊ปที่มีทรัพย์สินกว่าสองพันล้าน ตอนนี้กลับมานั่งนอบน้อมอยู่ตรงนี้ และดูไปแล้ว คงจะไม่ได้นั่งคุกเข่าแค่1-2ชั่วโมงเท่านั้น
ทำไปเพื่อไถ่โทษอย่างเดียว
พอตอบกลับมาแบบนี้ ก็ทำเอาทุกคนตกใจจนตั้งสติกลับมาไม่ได้ หนึ่งในนั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ค่อนข้างมีฐานะ ก็เอามืออุดปาก “ฉันรู้ ว่าพวกคุณมาขอไถ่โทษจากใคร”
“ใคร?”
ทุกคนหันไปมองยังผู้หญิงคนนั้น
“Mr.X”
คำพูดของผู้หญิงคนนี้ ก็เหมือนกับก้อนหินก้อนใหญ่ ทุ่มลงใส่หัวใจของพวกเขา ราวกับฟ้าผ่าตอนกลางวัน บางคนก็รีบส่งข่าวนี้ไปบอกกับคนอื่นทันที
ไม่ถึงชั่วโมง ข่าวนี้ก็แพร่ไปทั่วทั้งเมืองเจียงเฉิงแล้ว
หนึ่งใน5ตระกูลใหญ่อย่างตระกูลเห้อ มานั่งคุกเข่าอยู่ในวิลล่าหยุนติ่ง
นั่งคุกเข่ามาแล้วทั้งคืน
เพื่อไถ่โทษ
เห้อจือจี๋รองหัวหน้าของตระกูลเห้อ ไม่มีร่องรอยอะไรเลย กองกำลังของตระกูลเห้อที่ว่านั้นก็ไม่มีร่องรอยอะไรเหมือนกัน ตามที่เดาไว้ ตอนนี้คงจะไม่เหลือใครแล้ว ไพ่ไม้ตายของตระกูลเห้อไม่มีแล้ว
ดังกระหึ่มไปทั้งเมืองเจียงเฉิง คนพวกนั้นที่เดิมทียังนอนฝันหวานอยู่ วันนี้ก็ต้องอึ้งอ้าปากค้างไป
พวกเขาสามารถสัมผัสได้ว่า พวกเขาคงจะต้องฝันร้ายไปอีกยาวนาน
ทางตระกูลโจวของสามตระกูลที่ร่ำรวยและทรงอิทธิพลสูงสุด
ในตอนนี้ โจวเชียนเชียนก็เพิ่งตื่นนอนขึ้นมา ผู้หญิงเวลานอนก็จะต้องนอนให้อิ่ม ถึงจะรักษาเรือนร่างเอาไว้ให้สวยงามเสมอ เธอเดินมายังหน้าต่าง เปิดผ้าม่านออก แล้วก็บิดขี้เกียจ เผยให้เห็นเป็นเรื่องร่างที่อ่อนช้อย
แต่น่าเสียดาย ไม่มีใครมาชื่นชม
และไม่มีใครกล้าชื่นชม
ผู้หญิงงูพิษ ฉายานี้ ไม่ใช่ได้มาเปล่าๆ
“บอส เกิดเรื่องแล้ว”
ในตอนนี้ ก็มีเลขาวัยรุ่นคนหนึ่งบุกเข้ามาจากด้านนอกประตู เป็นเลขาคนสนิทของโจวเชียนเชียน เธอเชื่อใจมาก แต่ถึงแม้จะเป็นเลขา พอเดินเข้ามาก็ยังก้มหน้า ไม่กล้ามองโจวเชียนเชียนโดยตรง
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
โจวเชียนเชียนเหยียดมือเรียวของตนเองออกไป เมื่อคืนเธอนอนหลับได้ดีมาก ก็เพราะว่าตระกูลเห้อส่งข่าวมาให้ ว่าMr.Xตายแล้ว Mr.Xคนนี้เป็นอุปสรรคใหญ่ของเธอ
แต่ว่า สุดท้ายแล้วก็มองเขาสูงไป สุดท้ายก็มาตายด้วยเงื้อมมือของตระกูลเห้อ
ทีนี้ ก็ไม่ต้องให้เธอลงมือเองแล้ว
“กองกำลังของตระกูลเห้อถูกทำลายหมดเลย เห้อจือจี๋รองหัวหน้าของตระกูลเห้อ ก็ได้หายตัวไปด้วย ตอนนี้ทั้งตระกูลเห้อ ก็ได้มานั่งคุกเข่าที่หน้าบ้านพักของMr.Xหมดเลย กำลังไถ่โทษ” เลขารีบรายงานไป
“อะไรนะ!”
โจวเชียนเชียนที่เดิมทีกำลังยิ้มมุมปากอาบแดดอยู่นั้น ก็ยิ้มแหยไปทันที วินาทีต่อมาก็เย็นชาลง แล้วหันตัวไปหาเลขาคนนั้น “เธอว่าไงนะ?”
“ตระกูล…….ตระกูลเห้อ ได้ให้ทุกคนในตระกูลมานั่งคุกเข่าที่หน้าบ้านพักของMr.Xหมดเลย”
เลขาก้มหัวลงไปอีก
“โอเค ออกไปได้แล้ว”
โจวเชียนเชียนโบกมือให้เลขาคนนั้นกลับออกไป แล้วก็มองไปยังทิศทางของวิลล่าหยุนติ่ง พร้อมพูดว่า “Mr.X คุณทำลายความสุขของฉันแต่เช้าเลยนะ แกจะต้องรับผิดชอบนะ”
ประโยคสุดท้ายนั้น มีน้ำเสียงอ้อนๆ
“แต่ว่า คุณเลือกผิดไปแล้ว เพราะว่าคุณเผชิญหน้ากับฉัน ถึงจะเป็นเรื่องที่น่าอนาถของจริง คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าคุณกำลังเผชิญกับอะไร”
โจวเชียนเชียนยิ้มออกมาอย่างสวยงาม ทำให้คนที่เห็นแล้วอยากจะเข้าไปจูบสักที
แต่ว่า ในความสวยงามนั้น แฝงรังสีความร้ายกาจเอาไว้ มันเป็นพลังมากพอที่จะฆ่าคนได้เลยทีเดียว
โจวเชียนเชียนที่สามีตายมาแล้ว3คน โดยที่ไม่เป็นอะไรเลย ทั้งยังทำให้ได้เป็นตระกูลใหญ่อันดับหนึ่งในเมืองเจียงเฉิงด้วย เธอมีสิทธิ์พูด แต่เธอไม่มีทางรู้เลยว่าเธอกำลังเผชิญกับอะไร
……
ที่วิลล่าหยุนติ่ง
คนตระกูลเห้อ60กว่าคนนั่งคุกเข่าอยู่ที่เดิม นั่งก้มหน้า ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา
รอบๆ ก็มีคนเข้ามาห้อมล้อมมากขึ้น แต่ส่วนมากไม่กล้าเข้าให้คนตระกูลเห้อ เพราะตอนนี้พวกนั้นกำลังเป็นเหยื่อของMr.X ถ้าไปยุ่ง จะหาเรื่องMr.Xเปล่าๆ
แอ๊ด
ประตูบ้านพักหมายเลข001เปิดออก โหวเมิ่งหยาวใส่ชุดพนักงานเดินออกมา มองมาที่เห้อหวย ในใจก็ตกใจมาก นั่นเป็นเห้อหวยตัวจริงๆ เจ้าตระกูลที่เป็นหนึ่งใน5ตระกูลใหญ่
ตอนที่เธอเรียนหนังสืออยู่นั้น เธอเคยสำรวจคนรวยพวกนี้มาก่อน และรู้ว่าพลังของคนคนหนึ่งมันมากแค่ไหน
เป็นคนในสังคมชั้นสูงในเมืองเจียงเฉิงไม่กี่คน
โหวเมิ่งหยาวตกใจ แต่สีหน้าก็ยังรู้งาน ทำสีหน้านิ่งขรึมถึงจะเหมือนกับท่าทางของMr.X เธอพยายามบอกกับตัวเองตลอด ว่าMr.Xนั้นเก่งมาก เก่งมาก ห้ามตกใจ ห้ามตกใจ
แต่ตอนนี้ก็พบว่า ก็ยังตกใจออกมาติดต่อกันจนได้
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าตอนที่เรียนหนังสือนั้น เคยฝึกฝนไว้ล่ะก็ ไม่แน่ว่าอาจจะไม่สามารถควบคุมสีหน้านี้ไว้ก็ได้
“สาวน้อย พวกเรามาไถ่โทษ”
เห้อหวยยิ้มมองโหวเมิ่งหยาว ยิ้มอย่างต่ำต้อยมาก เพราะถึงอย่างก็เข้ามาขอร้องในช่วงเวลาเป็นตาย
“Mr.Xให้ฉันมาถามคุณ ว่าถ้าศัตรูต้องการให้คุณตาย แต่ไม่สำเร็จ แล้วคุณจะปล่อยศัตรูไปไหม? คุณลองคิดเอาเอง”
โหวเมิ่งหยาวก็เอาคำพูดของฉินเฟิงพูดออกมา
เห้อหวยยิ้มค้าง สุดท้ายตระกูลเห้อของพวกเขาก็หนี้เคราะห์คราวนี้ไม่พ้นหรือไง?
“แต่ว่า จริงๆ แล้วMr.Xไม่เคยมองคุณเป็นศัตรูเลย พวกคุณยังไม่มีสิทธิ์นั้น ตัดแขนตนเองไปหนึ่งค้าง หรือเอาทรัพย์สินทั้งหมดบริจาคให้กับโครงการสงเคราะห์เด็ก ก็จะรอดไปได้ เลือกมาหนึ่งอย่าง พวกคุณเลือกมาแล้วกัน” โหวเมิ่งหยาวพูดขึ้นมาอีก
“พวกเรา……..ยังมีทางเลือกอีกงั้นหรือ? ”
เห้อหวยหัวเราะแหยๆ
เลือกมาหนึ่งทาง แต่ถ้าตระกูลเห้อไม่เลือกอีกทางก็จะตาย ตัดแขนหนึ่งข้าง ไม่มีเงิน อย่างน้อยก็ยังมีชีวิตรอด รอดตายก็ถือว่ายังรอด
แต่ว่าวันเวลาหลังจากนี้คงจะลำบากมาก
“ขอบคุณMr.X”
ที่สำคัญ ก็คือให้ตระกูลเห้อทำตามข้อเสนอนี้ แต่เห้อหวยก็ยังต้องพาคนตระกูลเห้อเข้ามาขอบคุณพระคุณของMr.X เวลานี้ อยู่ดีๆ เขาก็รู้สึกโกรธแค้นลูกชายคนโตของตนเองมาก
ไปมีเรื่องอะไรไม่ว่า ไปหาเรื่องกับMr.Xทำไม!
คนอื่นๆ ไม่เห็นต้องทำอะไร แต่คนเดียวที่อยากจะโชว์ พอโชว์ไป หนึ่งใน5ตระกูลใหญ่แห่งเมืองเจียงเฉิง ที่สืบทอดมานับร้อยปีอย่างตระกูลเห้อ ก็จบสิ้นไม่เหลืออะไรเลย