บทที่ 168 จงใจทำร้าย

เหอเจ๋อกลอกตาพลางส่ายหน้า แล้วพูดว่า “พี่ไม่ควรดูถูกคนแบบนี้นะ ครั้งที่แล้วผมยังผ่านการท้าทายความตายมาได้เลย คราวนี้จะมีอะไรให้กลัวอีกล่ะ”

“ที่ฉันพูดแบบนี้ก็มีเหตุผลนะ ไม่งั้นจะรีบเรียกนายมาทำไม”

จางเหวินฉีหยิบแผ่นซีดีออกมาจากลิ้นชัก ใส่เข้าไปในโน้ตบุ๊ก แล้วหมุนหน้าจอมาให้ดู พลางพูดว่า “นี่คือบางสิ่งที่พวกเราบังเอิญพบเข้า”

เหอเจ๋อจ้องหน้าจออย่างตื่นตะลึง วิดีโอนี้ถูกถ่ายบนชายฝั่ง ได้ยินเสียงคลื่นซัดฝั่งชัดเจน

ตอนแรกทุกอย่างปกติดี ผ่านไปไม่นาน มีรถบรรทุกขนาดเล็กคันหนึ่งปรากฏในภาพ บรรทุกกล่องเหล็กขนาดใหญ่มาที่ชายหาด มีคนสองคนลงมาจากรถ ยกกล่องเหล็กลงมา แล้วเปิดกล่องออก นำสิ่งที่อยู่ข้างในปล่อยลงในทะเล

“ฉลาม?!”

เหอเจ๋อร้องออกมาด้วยความตกใจ แม้ว่าในจอจะเห็นแค่แวบเดียว แต่ด้วยสายตาที่เหนือกว่าคนทั่วไป เขาก็ยังมองเห็นได้อย่างชัดเจน

ความคิดของเขาหมุนอย่างรวดเร็ว เขาเข้าใจทันที จึงพูดเสียงเข้มว่า “ที่แท้ฉลามตัวนั้นไม่ได้บังเอิญโผล่มา แต่มีคนตั้งใจปล่อยลงน้ำเพื่อทำร้ายผม”

จางเหวินฉีหยิบรูปถ่ายออกมาจากลิ้นชัก เป็นภาพฉลามเสือที่ดุร้าย แล้วพูดว่า “นี่คือภาพขยาย มันเหมือนกับตัวที่ไล่กัดนายเกือบทุกอย่าง”

เหอเจ๋อทุบรูปถ่าย พูดเสียงเย็นชาว่า “ใช่ ผมจำได้แม่น มันคือฉลามตัวนั้น ใครเป็นคนทำ?”

จางเหวินฉีชี้ไปที่คนสองคนในวิดีโอ “เราสืบหาพวกเขาจากทะเบียนรถแล้ว แต่ไม่ค่อยมีประโยชน์ พวกเขาแค่ทำตามคำสั่ง ไม่เคยเห็นตัวผู้บงการจริง ๆ”

แต่บางครั้งหลายเรื่องไม่จำเป็นต้องมีหลักฐานก็ได้ เหอเจ๋อเบ้ปาก “ผมว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับไอ้ซากาตะ ทาคาโยชิแน่ ๆ มันคิดเรื่องชั่ว ๆ ไว้เต็มไปหมด”

จางเหวินฉีพยักหน้าเห็นด้วย แล้วถามว่า “จะให้ฉันจัดการช่วยนายแก้แค้นไหม?”

เหอเจ๋อส่ายหน้า พูดอย่างใจเย็น “ไม่จำเป็นหรอก มันเป็นแค่คนจากเกาะเล็ก ๆ ใช้กลเม็ดนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร อย่างมากก็แค่เตะก้นหนีไป แต่พวกเราทำแบบนั้นไม่ได้ ตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงสำคัญ ถ้าเกิดเรื่องอื้อฉาวขึ้นมาจะยุ่ง”

เขาตบอกตัวเอง แล้วพูดอย่างมั่นใจ “หมากัดผมทีหนึ่ง ผมไม่สามารถกัดหมากลับได้ อีกอย่าง ต่อให้มันใช้กลเม็ดอะไร แล้วจะทำอะไรได้? ผมก็ยังชนะมันอยู่ดี”

“ฮ่า ๆ ๆ สมแล้วที่เป็นน้องชายของฉัน พูดได้เท่มาก ถ้าเราไม่ใช่พี่น้องกัน ฉันต้องแต่งงานกับนายแน่” จางเหวินฉีชูนิ้วโป้ง ยิ้มกว้างชื่นชม

เธอไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากครอบครัวมาตั้งแต่เด็ก หลังจากได้น้องชายคนนี้มา ความเป็นพี่สาวของเธอก็พุ่งสูงขึ้นทันที และมีแนวโน้มที่จะควบคุมไม่อยู่ ล้นออกมา

เหอเจ๋อกลอกตา แม้ว่าทั้งสองจะสนิทกัน แต่เส้นแดงนั้นห้ามก้าวข้ามเด็ดขาด ถ้าเขากล้าทำอะไรเกินเลยหรือลวนลาม คนแรกที่จะหักกระดูกเขาคือคุณพ่อ

หลังจากคุยเล่นไปสักพัก เหอเจ๋อออกจากสำนักงานแล้วมาที่ที่จับฉลาก ยังไม่ทันเข้าไป ก็เจอกับหานสาวที่บังเอิญมาถึงพอดีเข้า

“เมื่อคืนเธอทำอะไรของเธอน่ะ ดึกดื่นแล้วโทรมาหาฉัน แถมยังบอกว่าฉันถูกรางวัลด้วย?”

ดวงตาของหานสาววาบขึ้นด้วยความอับอายและหงุดหงิด เธอแก้ตัวว่า “ฉันแค่กลัวว่านายจะฉี่รดที่นอน เลยโทรไปปลุกให้นายลุกมาเข้าห้องน้ำน่ะ”

ข้ออ้างที่ฟังดูไม่สมเหตุสมผลนี้แย่มาก แม้แต่ตัวเธอเองก็รู้สึกอายเล็กน้อยหลังพูดจบ เธอรีบเปลี่ยนเรื่องทันที พูดเสียงดุว่า “วันนี้ก่อนจับฉลาก นายต้องล้างมือให้สะอาด ๆ นะ ถ้านายจับได้ภารกิจท้าความตายอีก ฉันจะฆ่านาย”

“ฉันแนะนำว่าเธอควรล้มเลิกความคิดนั้นซะ ถ้าเทียบพละกำลังระหว่างเรา เธอไม่มีทางชนะฉันได้แน่นอน”

“งั้นฉันก็จะกัดนายให้ตายเลย” หานสาวแยกเขี้ยวคม ๆ พูดอย่างดุร้าย

ทั้งสองคุยกันไปพลางเดินเข้าไปในห้องจับฉลาก เมื่อพวกเขามาถึง ห้องที่คึกคักก็พลันเงียบลงทันที ทุกคนหันมามองพร้อมกัน

ทั้งสองชะงักไปครู่หนึ่ง มองหน้ากันและกัน ต่างเห็นความสงสัยในดวงตาของอีกฝ่าย

“คุณ…คุณชายเหอ คุณพักผ่อนสบายดีไหมคะ?” หวังซีเดินเข้ามาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ทักทายอย่างกระตือรือร้น

เหอเจ๋องงงวย หวังซีเป็นดาราระดับตำนานที่ได้รับฉายาราชินีเพลงมาหลายปีแล้ว เหอเจ๋อโตมากับเพลงของเธอ ไม่คิดว่าตอนนี้เธอจะมาทักทายเขาก่อน

ที่จริงแล้วเหอเจ๋อประเมินตัวเองต่ำเกินไป เหอหย่งฝูปรากฏตัวต่อสาธารณะหลายครั้งในช่วงนี้ และมีท่าทีว่าจะเกษียณ ตระกูลเหอมีทายาทน้อยอยู่แล้ว ดังนั้นใครจะเป็นผู้สืบทอดก็ชัดเจน

อีกทั้งก่อนหน้านี้เขายังได้ขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์ และสื่อต่าง ๆ ต่อสู้กับฉลามอย่างกล้าหาญ ครองหัวข้อฮอตหลายวันติดต่อกัน มีคนเรียกเขาว่า ‘สามีแห่งชาติ’ รุ่นใหม่แล้ว ใคร ๆ ก็ไม่กล้าดูถูกเขา

เหอเจ๋อรู้สึกตื้นตันใจ ชั่วขณะหนึ่งเขาถึงกับอึ้งไป ลืมพูดไปเลย บรรยากาศจึงเริ่มอึดอัดขึ้นมาทันที ดวงตาของหวังซีวาบขึ้นด้วยความอับอาย

หานสาวเห็นท่าไม่ดีจึงรีบเอาศอกกระทุ้งแขนเขาเบา ๆ เหอเจ๋อจึงได้สติ รีบพูดว่า “ขอบคุณคุณหวังที่เป็นห่วงครับ ผมรู้สึกดีขึ้นมากแล้วครับ”

สีหน้าของหวังซีดูดีขึ้น เธอใช้โอกาสนี้คุยต่อ คุยกันสองสามประโยคแล้วก็จากไป

ตอนนี้บรรยากาศในห้องค่อย ๆ กลับมาคึกคักเหมือนเดิม แต่ทุกคนดูเกร็งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ที่พูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง

เหอเจ๋อไม่ได้สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยนี้ เขาเลือกที่นั่งสักที่กับหานสาวแล้วนั่งลง

พวกเขาไม่ต้องรอนาน ทุกคนมาครบอย่างรวดเร็ว การจับฉลากรอบที่สองเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

อาจเป็นเพราะคำอธิษฐานก่อนหน้านี้ได้ผล คราวนี้มือของเหอเจ๋อไม่ซวยเหมือนครั้งก่อน เขาจับได้ภารกิจปีนผา

กลับกันทีมของหวังซี ดาราชายที่จับคู่กับเธอโชคร้ายมาก จับได้ภารกิจที่ยากที่สุดในรอบนี้

ลำดับการจับฉลากกำหนดตามหมายเลขก่อนหน้านี้ ตอนที่เหอเจ๋อถือผลจับฉลากกลับมา เขาเจอกับซากาตะ ทาคาโยชิที่กำลังจะไปจับฉลากพอดี

เหอเจ๋อ พูดอย่างยิ้ม ๆ ว่า “สีหน้าคุณดูไม่ค่อยดีเลย ผมจำได้ว่าครั้งที่แล้วคุณได้รับมอบหมายงานสอน แต่ทำไมถึงดูเหนื่อยล้าขนาดนี้ ดูเหมือนว่าคุณจะทำงานหนักเกินไปแล้วนะครับ”

อย่างที่เขาว่ากันไว้ เมื่อศัตรูพบหน้ากัน ย่อมเกิดความโกรธแค้น หลังจากที่รู้ว่าคนผู้นี้มีเจตนาไม่ดี เหอเจ๋อจึงอยากสร้างความอึดอัดให้เขาสักหน่อย