หัตถ์เทวะธิดาพญายม - ตอนที่ 416 โรงโอสถเซ็งเต่อปิดการค้าโอสถ
ตอนที่ 416 โรงโอสถเซ็งเต่อปิดการค้าโอสถ
เกอซียืนบ่นอุบอิบเพียงผู้เดียวอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะควักหินผลึกจากออกเสื้อโบกไปมาตรงหน้าหนุ่มน้อยผู้นั้น “เล่าให้ข้าฟังสิว่าเกิดเหตุอันใดนกับโรงโอสถเชิงเต่อแล้วหินผลึกนี้จะเป็นของเจ้าและหากเจ้าสามารถลงลึกในรายละเอียดข้าจะตกรางวัลอย่างงามให้อีกด้วย”
หนุ่มรับใช้ผู้นั้นนัยน์ตาลุกวาวทันทีที่เห็นหินผลึกเขารีบกระซิบกระซาบบรรยายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนับแต่แรกกระทั่งสิ้นสุดอย่างละเอียด ลออ
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มขึ้นเมื่อหนึ่งขวบเดือนที่ผ่านมาเพียงกลับจากอาณาจักรกําบังไม่ช้านานพลันปรากฏเสียงข่าวลือเรื่องอื้อฉาวของกู้หลิวเพิ่ง
เสียงลือสะพัดบางส่วนกล่าวว่ากู้หลิวเฟิงนายใหญ่แห่งโรงโอสถเซ็งเต๋อก็คือมู่หรงหลิวเพิ่งเลือดชั่วแห่งสกุลมู่หรง
บ้างเล่าลือกันไปว่า กู้หลิวเพิ่งผู้นี้กระทําความชั่วช้าสามานย์ไร้สํานึก อกตัญญูต่อผู้มีพระคุณเมื่อครั้งอยู่ในอาณาจักรกําบังผู้ใดจะคาดคิดว่า คุณชายผู้นี้จะใช้แผนเจ้าเล่ห์เพทุบายตีสองหน้าหลอกลวงผู้คนมาโดยตลอดชายผู้นี้ลงมือสังหา รท่านผู้นําและอาวุโสแห่งสกุลมู่หรงอย่างโหดร้า ยเลือดเย็น
ข่าวลือที่แพร่สะพัดไปทั่วสร้างความตื่นตระหนกทั้งยังกลับกลายเป็นเสียงวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนาหูไปทั่วเมืองเหยียนจึง
โรงโอสถเชิงเต่ออันทรงเกียรติเป็นที่ยกย่องสรรเสริญในคุณธรรมและความมากน้ําใจในสาย ตาผู้คนทั้งหลายกลับถูกชาวเมืองพร้อมใจกันคว่าบาตร
สืบเนื่องมาจากเหตุการณ์ดังกล่าว ส่วนประสมตัวยาในการประกอบโอสถเริ่มลดทอนร่อยหรอลงเรื่อย ๆการค้าขายจึงเริ่มเข้าสู่ภาวะขาดท นมากขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน
เด็กหนุ่มผู้นั้นถอนหายใจ “ในตอนนั้นข้าก็เป็นเด็กของโรงโอสถเชิงเต่อ ทว่าโรงโอสถประสบวิกฤติอย่างหนักทุกสิ่งถูกผลกระทบไม่เว้นกระทั่งชื่อเสียงอันงดงามของท่านผู้ดูแลโจวหากแต่ผู้ใดจะคาดคิดว่าทั้งหมดทั้งมวลที่โรงโอสถเชิงเต่อประสบล้วนหาใช่เหตุการณ์เลวร้ายถึงที่สุดไม่
“สองวันให้หลังคนกลุ่มหนึ่งบุกเข้ามาถึงในโรงโอสถพวกเขาต้องการจับตัวนายท่านของพวกเรา”
“เจ้าพวกนั้นมันบอกว่ามันเป็นคนจากสกุลมู่หรงทั้งจะมาเพื่อเก็บกวาดโรงโอสถแห่งนี้นายท่านต่อสู้กับพวกมันอย่างดุเดือดกระทั่งโรงโอสถแทบถล่มป่นปี้”
“หากแต่จู่ ๆ การประมือกลับหยุดชะงัก นาย ท่านไม่แข็งขึ้นต่อสู้แม้เพียงน้อยทั้งยังถูกไอ้พวกนั้นรุมกระทบกระทั่งหมดสติจากนั้นพวกมันจึงลากตัวนายท่านไป”
“เหตุการณ์ฆ่ากวาดล้างโรงโอสถจีเชิง*ยังผ่าน มิทันขวบเดือนยังไม่เลือนหายจากความทรงจําไม่คาดคิดเลยว่าจะกลับเกิดขึ้นอีกคราข้าเองจําต้องดูแลครอบครัวเช่นนั้น…”
*เหตุการณ์ถล่มกวาดล้างโรงโอสถจีเชิง คือ ตอนที่เกอซีบุกเข้าโรงโอสถจีเชิงเพื่อล้างแค้นให้ทุกคนในเรือนเบี้ยนางฆ่าล้างบาง หากแต่ไม่มีผู้ใดรู้ว่าเป็นฝีมือใคร
เกอซีโยนหินผลึกให้หนุ่มน้อยผู้นั้นสองก้อน ก่อนจะให้ชายหนุ่มกลับไปได้
เกอซีหยุดยืนอยู่หน้าโรงโอสถเซ็งเต่อ ท่าทาง ครุ่นคิดทบทวน ฉับพลันกลับสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่บางเบาของใครบางคนบนชั้นสอง
คนผู้นี้เก็บงําลมหายใจไว้ดีเยี่ยม หากมิใช่เพ ราะเกอซีจดจ่อกระแสจิตตั้งมั่นย่อมไม่อาจล่วงรู้ความมีอยู่ของคนผู้นี้
สายตาของนางจดจ่อ ร่างอรชรอ่อนบางกระ โจนขึ้นชั้นบนในทันที
คล้ายช่องหน้าต่างชั้นสองจะถูกทุบ สายลมจา กด้านนอกจึงสามารถล่วงเข้าสู่ด้านในบังเกิดเสียงดังหวีดหวิด
ครั้นเพียงร่างของเกอซีพุ่งข้ามบานหน้าต่างเข้ามาได้อายพลังอันเย็นเฉียบจากปลายประบี่พลันจดจ่ออยู่เหนือดวงหน้า
แม้พลังที่แฝงมากับคมกระบี่จะมิได้สูงส่งหากแต่กลับเปี่ยมล้นอายสังหารที่พร้อมพินาศย่อยยับร่วมกันทั้งกระแสจิตมุ่งมั่นของคนผู้นี้หาใช่น้อยไม่ ความเด็ดเดี่ยวของเขาสามารถสร้างความหวั่นเกรงให้หญิงสาวผู้ตกเป็นเหยื่อ
ยังดีที่เถาวัลย์ม่วงอเวจีในมือโต้ตอบได้รวดเร็วเสมอเช่นนั้นมันจึงพุ่งเข้าขัดขวางแรงโจมตีใน
ครานี้
ย่อมเป็นธรรมดาที่เถาวัลย์ม่วงอเวจจะเกรี้ยวกราดอย่างหนักเมื่อได้เห็นเกอซีถูกลอบทําร้ายอย่างไม่ทันตั้งตัวมันส่งเสียงแผดร้องคล้ายแสดงความหมายมุ่งจะฉีกร่างบุรุษเบื้องหน้าผู้ตวัดดาบพุ่งใส่เกอซีให้แหลกเป็นเสียงๆทั้งจะสูบกลืนโลหิตและเนื้อร่างของมันให้หมดจดไม่มีเหลือ
หากทว่าฝ่ามือข้างซ้ายของเกอซีกลับตวัดรั้งสายเถาวัลย์กลับคืนแววตาทั้งคู่จดจ่อจับจ้องอยู่กับบุรุษผู้หลบซ่อนตนในมุมมืด“โจวเหยียนอันออกมา !”
ภายใต้ความมืดมิด ร่างที่สั่นเทาน้อยๆค่อยๆก้าวขยับออกมาด้านหน้าในมือยังคงเกาะกุมด้ามกระบี่ดวงตาที่แดงฉานยังคงจับจ้องอยู่กับเกอซีสุ่มเสียงเอ่ยกล่าวแฝงความมุ่งมั่นประหัตประหาร “คุณชายถูกพวกเจ้าจับตัวไปแล้วยังจะมาที่นี่อีกด้วยเหตุใด!พวกเจ้าเอาคุณชายไปไว้ที่ใด?! พวกเจ้าทําอะไรคุณชาย ?”
***จบตอนโรงโอสถเชิงเต่อปิดการค้าโอสถ***