บทที่ 777

การสนทนาในห้องส่วนตัว

“พวกเธออย่ามายุ่ง นี่เป็นเรื่องระหว่างฉันกับพวกเขา”

หลังจากดึงรั้งทั้งสองคนไว้ได้แล้ว จ้าวซือหรุนก็หันไปเผชิญหน้ากับชายที่ทำร้ายเธอ ใบหน้าเรียบเฉย “หายโกรธหรือยัง ถ้ายังไม่หาย ก็ลงมืออีกสิ ฉันจะไม่ตอบโต้”

ชายคนนั้นกำหมัดแน่นอีกครั้ง แต่เมื่อเห็นจ้าวซือหรุนหลับตาลง เขาก็ปล่อยมือลงอย่างขุ่นเคือง ก่อนจะเดินจากไป

จ้าวซือหรุนยังคงหลับตา เธอเอ่ยกับทุกคนในห้องโถง “คนต่อไป ใครมีแค้นก็จงชำระ ใครมีความแค้นก็จงแก้แค้น เพียงวันนี้วันเดียวเท่านั้น พลาดแล้วก็หมดโอกาส”

คนที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาเหล่านี้ ล้วนแต่เป็นคนที่ถูก จ้าวซือหรุนลงมือสังหารด้วยน้ำมือของเธอเองเมื่อ 3 เดือนก่อน พวกเขาจะไม่มีความเคียดแค้นฝังใจได้อย่างไร

แต่วิธีการของจ้าวซือหรุนก็ถือว่าชาญฉลาด เธอเปิดโอกาสให้ทุกคนมาชำระความแค้น วันนี้ต่อให้เธอจะถูกซ้อมจนตายก็ยอม เพราะชีวิตนี้ติดหนี้ชีวิตคนมากมาย แต่หากผ่านวันนี้ไปแล้ว ทุกคนต้องลืมเรื่องราวในอดีตให้หมดสิ้น

“ฉันเอง!” ชายหนุ่มอีกคนเดินออกมาด้วยความโกรธแค้น เขาคว้าคอเสื้อของจ้าวซือหรุน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน “ความแค้นของเรา จบกันวันนี้!”

หลังพูดจบเขาก็ผลักเธออย่างแรง จ้าวซือหรุนเซถลาไปสองก้าวก่อนจะทรงตัวได้ คนอื่น ๆ เองก็ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น พวกเขาผลักเธอ ด่าทอ หรืออย่างมากสุดก็แค่บ้วนน้ำลายใส่ เหมือนต้องการระบายความแค้นที่มีทั้งหมดออกมา

หลังจากเหตุการณ์สงบลง จ้าวซือหรุนดูทรุดโทรมลงเล็กน้อย แต่สีหน้าของเธอยังคงแน่วแน่ เธอกล่าวอย่างหนักแน่นว่า “จากนี้ไป ความแค้นของเราก็ถือว่าหายกัน เรายังคงเป็นสหายร่วมรบกัน ในสนามรบ เราต้องฝากชีวิตไว้ซึ่งกันและกัน เพราะฉะนั้นอย่าเก็บความรู้สึกขุ่นใจไว้อีกเลย อยากจะทำอะไรก็ทำ ฉันไม่ถือสา”

“พอแล้วน่า การทำร้ายผู้หญิงไม่ใช่เรื่องที่ลูกผู้ชายเขาทำกัน”

“พวกเราไม่โกรธเธอแล้ว เธอเองก็ไม่ได้ติดค้างอะไรพวกเรา”

จ้าวซือหรุนโค้งคำนับให้ทุกคนสามครั้งเพื่อเป็นการขอโทษ ก่อนจะเดินออกจากห้องโถงไปอย่างรวดเร็ว ซุนเฉียนฮุยรีบวิ่งตามไป เธอถามจ้าวซือหรุนด้วยความเป็นห่วงว่าแก้มที่บวมแดงนั้นเจ็บหรือไม่

มู่เจียงหรงกล่าวกับทุกคนก่อนจะรีบตามจ้าวซือหรุนไป “เลิกมุงกันได้แล้ว ไปเตรียมตัว อีกสองชั่วโมงเราจะขึ้นยาน”

ภายในห้องอาบน้ำหญิงของฐานทัพลับ จ้าวซือหรุนเปลือยกายอาบน้ำชำระล้างร่างกายภายใต้ฝักบัว ซุนเฉียนฮุยยืนอยู่เคียงข้างตลอดเวลา เธอสวมกอดจ้าวซือหรุนจากด้านหลัง

“พี่สาว เรื่องแบบนั้นมันไม่ใช่ความผิดของพี่สักหน่อย ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาก็ฟื้นขึ้นมาแล้ว พี่จะต้องรู้สึกผิดไปทำไม”

จ้าวซือหรุนกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ฉันโทษตัวเอง ถ้าตอนนั้นฉันไม่ใจร้อน สตาร์ไฟร์คงไม่แตกแยกแบบนี้ ฉันฆ่าพวกเขา ปล่อยให้พวกเขาทุบตีระบายออกบ้างจะเป็นไรไป ฉันก็ไม่ได้เจ็บปวดอะไร”

มู่เจียงหรงเดินเข้ามาในห้องน้ำโดยไม่สวมอะไรเช่นกัน เธอใช้วิธีควบคุมน้ำประคบใบหน้าให้จ้าวซือหรุน

“เธอไม่กลัวเหรอว่าพวกเขาจะโกรธจนฆ่าเธอจริง ๆ”

จ้าวซือหรุนยิ้ม “ไม่กลัว ยังไงก็ฟื้นได้”

หญิงสาวทั้งสามสบตากัน พวกเธอหัวเราะพร้อมกัน ต้องยอมรับว่า การที่สตาร์ไฟร์สามารถชะลอความตายได้นั้นเป็นข่าวดีที่สุดในยุคโลกาวินาศนี้

จากนั้นทั้งสามก็คุยกันเรื่องสัพเพเหระระหว่างอาบน้ำ พวกเธอคุยกันเรื่องเทคโนโลยีการโคลนนิ่งยีน

“การฟื้นคืนชีพใช้เวลาสามเดือน มันนานเกินไปหน่อยไหม”

“นั่นสิ ทำไมไม่สามวันไปเลยล่ะ”

จ้าวซือหรุนอธิบาย “ตอนนี้เทคโนโลยีของเรายังไม่ก้าวหน้าพอ ใช้เวลาสองเดือนในการสร้างร่างโคลน หนึ่งเดือนในการฟื้นฟูร่างกาย ฉีดวัคซีนป้องกันไวรัส และอื่น ๆ ”

“แต่อนาคตจะต้องใช้เวลาน้อยลงแน่นอน ตอนที่ฉันถูกขังอยู่ในวิหารทองคำ ฉันได้ศึกษาเรื่องการโคลนนิ่งยีน ตอนนี้ฉันเข้าใจลำดับพันธุกรรมประมาณ 90% แล้ว หลังจากอุปกรณ์ใหม่เสร็จสมบูรณ์ กระบวนการฟื้นคืนชีพทั้งหมดจะใช้เวลาเพียงเดือนเดียว หรือในอนาคตอาจจะลดลงเหลือ 7 วัน”

“เดี๋ยวก่อนนะ เธอศึกษาอยู่ในวิหารตั้งนาน แค่เข้าใจพันธุกรรม 90% เองเหรอ” มู่เจียงหรงถามด้วยความสงสัย

“โธ่ ลำดับดีเอ็นเอมีการรวมกันเป็นล้านล้านรูปแบบ ยิ่งยีนของมนุษย์มีการกลายพันธุ์อย่างต่อเนื่อง การที่ฉันเข้าใจลำดับพันธุกรรมได้ 90% ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว ส่วนที่เหลืออีก 10% คงต้องใช้เวลาสะสมความรู้เป็นพัน ๆ ปีกว่าจะควบคุมได้ทั้งหมด”

เมื่อมู่เจียงหรงและซุนเฉียนฮุยได้ยินเช่นนั้น พวกเธอก็เข้าใจในทันที

มู่เจียงหรงค่อนข้างใส่ใจกับเรื่องพันธุวิศวกรรม เพราะในบรรดาผู้ที่ได้รับการชุบชีวิตขึ้นมานั้น มีบุคคลที่เธอห่วงใยมากที่สุดอยู่ด้วย นั่นคือซิงลี่ยา

“ด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบัน ร่างกายที่ถูกโคลนขึ้นมาใหม่มีข้อบกพร่องอะไรบ้างไหม” เธอถาม

“มี” จ้าวซือหรุนตอบอย่างไม่ลังเล

“ผู้ที่ถูกชุบชีวิตขึ้นมาจะไม่สามารถมีลูกได้”

“หา?” ซุนเฉียนฮุยทำท่าไม่ได้ยิน เธอเอามือกุมท้องตัวเองโดยไม่รู้ตัว

“ถ้าไม่มีอย่างนั้นแล้วจะเป็นมนุษย์ได้ยังไง”

ทั้งสองคนเพิ่งจะรู้ตัวว่าเข้าใจผิด จ้าวซือหรุนรีบแก้ต่าง “เธอคิดอะไรน่ะ ก็มีครบทุกอย่าง เหมือนคนปกติทุกอย่าง เพียงแต่ร่างโคลนไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ เข้าใจไหม ก็คือไม่สามารถตั้งครรภ์ตามธรรมชาติได้”

“อ๋อ…แบบนั้นถ้าอยากมีลูกต้องทำยังไง” ซุนเฉียนฮุยถามอย่างตะขิดตะขวง

ขณะที่กำลังอาบน้ำ จ้าวซือหรุนก็ตอบว่า “ก็ต้องเก็บเชื้อของทั้งสองฝ่ายแล้วใช้วิธีเด็กหลอดแก้ว แต่วิธีนี้ยังอยู่ในขั้นตอนการทดลอง ยังไม่แน่ใจว่าจะสำเร็จหรือไม่”

“แค่มีลูกได้ก็พอแล้ว นึกว่าจะไม่มีอะไรแบบนั้นเสียอีก ชีวิตคงน่าเบื่อแย่”

หญิงสาวทั้งสามพูดคุยกันพลางเดินออกจากห้องน้ำ จ้าวซือหรุนเล่ารายละเอียดเพิ่มเติมว่า ในอนาคตเธอจะเป็นผู้รับผิดชอบโครงการโคลนนิ่งชุบชีวิต เหตุผลแรกคือในบรรดาสมาชิกสตาร์ไฟร์ เธอมีความรู้เรื่องยีนส์มากที่สุด เหตุผลที่สองคือ หากการโคลนล้มเหลว เธอสามารถนำร่างโคลนที่ล้มเหลวไปใช้ประโยชน์อย่างอื่นได้ จะได้ไม่เกิดความเข้าใจผิด

“ทำไมการโคลนถึงล้มเหลวได้ แล้วถ้าล้มเหลวก็จะไม่สามารถชุบชีวิตได้อีกแล้วใช่ไหม” ซุนเฉียนฮุยถามอย่างสงสัย

“ไม่ใช่แบบนั้น” จ้าวซือหรุนอธิบายอย่างไม่ปิดบัง

“ในลำดับพันธุกรรม ส่วนที่เรายังไม่รู้อีก 10% นั้น รวมถึงบริเวณสมองที่ควบคุมความคิด ซึ่งก็คือจิตวิญญาณนั่นเอง เวลาที่จิตวิญญาณกลับเข้าสู่ร่าง หากร่างโคลนนั้นล้มเหลว ก็จะเกิดปฏิกิริยาต่อต้านระหว่างร่างกายและจิตวิญญาณ ทำให้ร่างกายและจิตวิญญาณไม่สามารถหลอมรวมกันได้ จึงทำให้การโคลนล้มเหลว”

“ไม่มีใครรับประกันได้ว่าจิตวิญญาณและร่างกายใหม่จะสามารถหลอมรวมกันได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นจึงต้องมีการฝึกฝนฟื้นฟูร่างกายเป็นเวลา 1 เดือน เพื่อให้จิตวิญญาณคุ้นเคยกับร่างกายใหม่”

เมื่ออธิบายเช่นนี้ หญิงสาวทั้งสองก็เข้าใจ

มู่เจียงหรงไม่มีคำถามอะไรอีก เธอจึงหาข้ออ้างขอตัวกลับไป จ้าวซือหรุนรู้ดีว่ามู่เจียงหรงมาที่นี่ด้วยตัวเอง เพียงเพื่อดูความคืบหน้าในการชุบชีวิตซิงลี่ยา

แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร

เมื่อมู่เจียงหรงจากไป ซุนเฉียนฮุยก็ดึงจ้าวซือหรุนไปคุยกันเป็นการส่วนตัว

“พี่สาว ฉัน…”

“พี่รู้ว่าเธออยากจะพูดอะไร” จ้าวซือหรุนขัดจังหวะ เพราะเธอมีพลังจิต เธอจึงรู้ว่าซุนเฉียนฮุยกำลังคิดอะไรอยู่

เธอจับมือซุนเฉียนฮุยไว้แล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ตอนที่เราก่อตั้งไฟแห่งความมืดด้วยกัน ตอนที่เธอเป็นผู้ช่วยของฉัน เรามีความสุขมาก ฉันรู้ แต่คนเราต้องก้าวไปข้างหน้า ไม่ใช่จมอยู่กับอดีต”

“หลงเหยียน พูดถูก ฉันทำงานให้กับ เฉินเทียนเซิง แต่คุณไม่ทำ เราต่างกัน คุณต้องเข้าใจเรื่องนั้น”

“อีกอย่าง คุณไม่สามารถช่วยฉันทำงานปัจจุบันได้ใช่ไหม? คุณมีทักษะในการจัดองค์กรที่แข็งแกร่ง ทำไมคุณไม่กลับไปที่โลกและช่วย หลงเหยียน ในการจัดการกิจการของรัฐและทำให้โลกเป็นสถานที่ที่ดีขึ้นล่ะ คุณคิดอย่างไร?”

ซุนเฉียนฮุยพยายามดิ้นรนมาเป็นเวลานานและในที่สุดก็ตัดสินใจทำตามคำแนะนำของ จ้าวซือหรุน สำหรับประเทศนี้ สำหรับ สตาร์ไฟร์ เธอจะสร้างการขนส่งที่มั่นคงสำหรับ สตาร์ไฟร์และทำให้โลกได้รับการสนับสนุนที่แข็งแกร่ง