บทที่ 674

สายใยอันซับซ้อนของธรรมชาติมนุษย์

“ฟู่”

ประตูห้องที่มีแรงดันปล่อยลมกระโชกแรงขณะที่ประตูโลหะผสมไทเทเนียมทั้งสองบานเลื่อนเปิดออก

“ด้วยวิธีนี้ ทุกคน ตามฉันมาและโปรดอย่าหลงทาง” หลงหลิงสั่ง โดยขณะนี้กำลังนำทางสมาชิกในครอบครัวราวกับไกด์นำเที่ยวมืออาชีพสู่ใจกลางสตาร์พอร์ต

สภาพแวดล้อมที่อัดแน่นไปด้วยเทคโนโลยีนั้นเต็มไปด้วยพนักงานใน เกราะดำ แต่ละคนต่างยุ่งอยู่กับงานของตน ทำให้กลุ่มตกตะลึงทุกครั้ง

“ข้ามทางเดินนี้ไปยังวงแหวนที่สอง อย่าไปทางนั้น มันเป็นพื้นที่หวงห้ามที่ไม่มีใบอนุญาตทำงาน ร่วมมือกัน ติดตามฉันต่อไป” หลงหลิงตะโกนขณะที่เธอนำกลุ่ม คอยระวังใครก็ตามที่หลงทางอยู่ตลอดเวลา

เมื่อผ่านทางเดิน พวกเขามาถึงพื้นที่นั่งเล่นของวงแหวนที่สอง โซนกว้างขวางที่ถูกครอบงำโดยสมาชิก ไฟแห่งความมืดในชุดเกราะสีดำ

เมื่อผู้มาเยือนมาถึง สมาชิกก็ปิดแถวและนิ่งเงียบ โดยบอกเป็นนัยถึงความลับที่พวกเขาอยากจะเก็บไว้

“แพลตฟอร์มรับชมอยู่ทางนี้ ทุกคนเข้ามา เฟยหยาน ไม่ได้ยินฉันเหรอ? อยู่กับกลุ่ม!”

หลงหลิงนำทัวร์ไปยังจุดชมวิว พวกเขาเข้าไปในพื้นที่กว้างขวาง ผ่านกระจกใสเสริมแรง พวกเขาสามารถมองเห็นฐานดวงจันทร์ โลก และจักรวาลอันกว้างใหญ่ที่หมุนไปพร้อมกับ วงโคจรของสถานี

สำหรับตระกูลใหญ่ส่วนใหญ่ในสี่ตระกูล นี่เป็นการเดินทางไปอวกาศครั้งแรกของพวกเขา และพวกเขาก็หลงใหลเช่นเดียวกับสาวน้อยในสวนใหญ่ และประหลาดใจกับทุกสิ่งในอวกาศ

“โห่”

ลำแสงอันเข้มข้นพุ่งออกมาอย่างกะทันหัน และหายไปในห้วงอวกาศ

“หลงหลิง สิ่งที่เพิ่งยิงออกไปคืออะไร?”

“ปืนใหญ่เลเซอร์ป้องกัน มันเป็นส่วนหนึ่งของระบบป้องกันของสตาร์พอร์ต มันอาจตรวจพบภัยคุกคามจากดาวตก ดังนั้นมันจึงยิงเพื่อทำลายดาวตกก่อนที่มันจะสร้างความเสียหายให้กับสตาร์พอร์ต”

“ว้าว น่าประทับใจจังเลย”

คนในกลุ่มส่วนใหญ่ตกตะลึง

ผู้เฒ่าตงฟาง หลงซู ดึงหลงหลิงออกไปอย่างระมัดระวังและกระซิบ:

“เช้านี้ ปู่ได้ทำนายพยากรณ์ที่มีแนวโน้มสำหรับอาชีพของพี่ชายหลาน หลานช่วยติดต่อเขาได้ไหม บางทีเขาอาจจะช่วยเราในการมาที่นี่”

หลงหลิงพองหน้าอกของเธอด้วยความภาคภูมิใจตอบว่า:

“หนูไม่ต้องการพี่ชายสำหรับเรื่องนั้น หนูเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างสตาร์พอร์ตแห่งนี้ เมื่อหนูอยู่ที่นี่ ก็ไม่มีปัญหา!”

–

ในพื้นที่หลักของสตาร์พอร์ต

ซุนเฉียนฮุย, เสี่ยวหลิว และคนอื่น ๆ รวมตัวกัน รู้สึกค่อนข้างสูญเสียเนื่องจากการไล่ออกของ จ้าวซือหรุน และส่งผลให้ขาดความเป็นผู้นำ

ทันใดนั้นประตูอัตโนมัติก็เปิดออก และกลุ่มหนึ่งก็เข้ามาอย่างรวดเร็ว นำโดยมู่เจียงหรง

“ตามคำสั่งของผู้นำ ฉันมาที่นี่เพื่อยึดครองสตาร์พอร์ต ตั้งแต่วันนี้ ฉันจะจัดการเรื่องทั้งหมดที่นี่”

ซุนเฉียนฮุยหรี่ตาลง เธอจำได้ว่าเมื่อวันก่อนที่ศาล มู่เจียงหรง ได้ลงคะแนนให้ลงโทษ จ้าวซือหรุน โดยหวังว่าจะก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งเหนือเจ้านายของเธอ เธอสงสัยว่าสมาชิกเก่าของ ไฟแห่งความมืดจะเห็นด้วยกับเรื่องนี้หรือไม่

แม้ว่า เฉินเทียนเซิง จะคิด แต่เขากลับมองข้ามความซับซ้อนของธรรมชาติของมนุษย์

เมื่อความแตกแยกเกิดขึ้น ถ้ามีช่องว่างใด ๆ ก็ยากที่จะแก้ไข

มู่เจียงหรงในส่วนของเธอไม่ได้ตระหนักถึงเรื่องนี้ เดิมทีเธอเป็นหัวหน้าแผนกจัดการ โดยย้ายจากคลังสินค้าฐานพระจันทร์เพื่อสานต่อบทบาทของเธอในการจัดการวัสดุและการจัดจำหน่ายที่ สตาร์พอร์ต ซึ่งเป็นงานที่เธอถือว่าคล้ายกันและตรงไปตรงมา

มู่เจียงหรงนั่งบนบัลลังก์และสั่งอย่างไม่เป็นทางการ:

“นำเอกสารที่สะสมไว้ในช่วงสองวันที่ผ่านมามาให้ฉัน ฉันต้องอนุมัติพวกมัน”

ซุนเฉียนฮุยไม่สามารถต้านทานความคิดได้:

“คุณคิดว่าคุณยังอยู่บนโลกอยู่หรือเปล่า? ที่ สตาร์พอร์ต กระดาษเป็นสิ่งล้ำค่า การอนุมัติจะทำผ่านเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ คุณสามารถดึงมันขึ้นมาจากระบบได้โดยตรง จริงๆ แล้ว ไม่จำเป็นต้องอวดสไตล์การบังคับบัญชาของคุณที่นี่ ”

ใบหน้าของมู่เจียงหรงแดงก่ำด้วยความเขินอาย การแก้ไขง่ายๆ ก็เพียงพอแล้ว แต่การดุด่ายาวๆ นั้นไม่จำเป็น

“อะไรนะ คุณมีปัญหากับเรื่องนั้นเหรอ?”

“ฉันไม่กล้า เพราะคุณคือคนที่กล้าพอที่จะสั่งประหารเจ้านายของพวกเรา”

เสี่ยวหลิวเข้ามาแทรกแซงอย่างรวดเร็ว

“พูดน้อยลงได้ไหม?”

“มีอะไรผิดปกติกับสิ่งที่ฉันพูด?”

ซุนเฉียนฮุยยังคงพูดประชดประชันต่อไป

แต่สิ่งนี้กลับทำให้มู่เจียงหรงโกรธเคืองมากขึ้นเท่านั้น

“อย่าปล่อยให้ความรู้สึกส่วนตัวมากระทบงานของคุณ ถ้าคุณจัดการเรื่องนั้นไม่ได้ ฉันจะต้องลดตำแหน่งคุณและส่งคุณไปทำงานบนโลก”

“ก็ได้ ฉันไม่อยากรับราชการที่นี่อยู่แล้ว”

หลังจากที่เธอโต้กลับ ซุนเฉียนฮุยก็บุกออกไป กระแทกประตูตามหลังเธอ

วันแรกของมู่เจียงหรงในบทบาทใหม่ของเธอเต็มไปด้วยเหตุการณ์ที่น่าอึดอัดใจและค่อนข้างท้อใจ

–

ขณะที่หลงหลิงกำลังจัดการเอกสารอนุมัติที่แผนกต้อนรับส่วนหน้า ซุนเฉียนฮุยก็บุกออกไปด้วยอารมณ์โกรธจัด

“เดินไปรอบๆ ราวกับว่าเธอเป็นเจ้าของสถานที่ นอกจาก จ้าวซือหรุน แล้ว ฉันไม่รับคำสั่งจากใครอีก เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?”

“ซุนเฉียนฮุย ทำไมจึงโกรธเช่นนี้?” หลงหลิงเข้ามาทักทายเธอ แต่กลับถูกซุนเฉียนฮุยที่โกรธแค้นปัดออกไปอย่างรวดเร็ว

“หลีกไป เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”

แรงผลักดันของเธอทำให้เอกสารกระจัดกระจายไปทุกที่

ซุนเฉียนฮุย ไร้ซึ่งคำขอโทษและยังคงโกรธเคือง บุกออกไป

“คุณต้องป่วยแน่!” ซางกวนเฟยหยานทนไม่ไหวและต้องการเผชิญหน้ากับเธอ แต่หลงหลิงรีบรั้งเธอไว้

“เธอคงจะอารมณ์เสียกับอะไรบางอย่าง ฉันจะหาคำตอบทีหลัง ช่วยฉันเก็บเอกสารเหล่านี้ก่อน”

ผู้หญิงสองคนรวบรวมกระดาษที่กระจัดกระจายอย่างรวดเร็ว และหลังจากจัดระเบียบแล้ว พวกเขาก็ส่งเอกสารอย่างถูกต้อง

ตอนนี้ พวกเขาเพียงแค่ต้องรอการอนุมัติ ซึ่งเป็นกระบวนการที่ทุกคนจากสี่ตระกูลใหญ่ต่างตกตะลึงและรอคอยผลลัพธ์อย่างใจจดใจจ่อ

มู่เจียงหรง ซึ่งทำงานด้านธุรการเช่นกัน รู้สึกหงุดหงิดเมื่อพบชุดเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ที่ไม่เป็นระเบียบ และส่งเอกสารเหล่านั้นกลับไปเพื่อจัดระเบียบใหม่

ในตอนเที่ยง หลงหลิงนำอาหารจากสถานีอวกาศมาให้สมาชิกในครอบครัว พวกเขากินด้วยความสนใจ แต่ความกังวลทำให้รสชาติแย่ลง

ทหารเกราะสีดำเข้ามาใกล้

“ใครคือหลงหลิง?”

“ฉันเอง นี่ไง!”

ทหารเกราะดำส่งเอกสารการอนุมัติคืน

“ลำดับเอกสารการสมัครไม่ถูกต้อง โปรดจัดระเบียบให้เหมาะสมก่อนส่งใหม่”

“ฉันควรจะจัดระเบียบพวกนี้เหรอ?”

“คุณคาดหวังอะไรอีกล่ะ?หรือว่าฉันควรจะทำมัน?”

“พูดแบบนั้นได้ยังไง รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”

หลงหลิงตอบโต้อย่างท้าทาย แต่ซือหม่าเหยาก็ปราบลงอย่างรวดเร็วซึ่งอธิบายอย่างขอโทษว่า

“ใจเย็นๆ สิ ลูกชายของฉัน ซือหม่าไป๋ชาน เคยมีปัญหากับคนแบบนี้มาก่อน และเอกสารของเขาก็หยุดชะงักนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา การจัดการกับราชาแห่งนรกยังง่ายกว่าปีศาจตัวน้อยของเขา เราไม่สามารถมีได้ ใบสมัครของเราล่าช้าไปอีกหกเดือนเพราะเหตุนี้”

หลงหลิง แสดงความหงุดหงิดของเธอ

“แต่ฉันมีส่วนร่วมในการสร้างท่าอวกาศ ทำไมพวกเขาถึงปฏิบัติต่อเราแบบนี้”

ในขณะนั้น ตงฟางหลงซู ที่มักจะเงียบและพูดอย่างเย็นชา

“ถ้าคุณเป็นตัวแทนของสตาร์ไฟร์ มันจะแตกต่างออกไป”

ทั้งสี่ตระกูลเข้าใจว่าในโลกปัจจุบัน สตาร์ไฟร์กุมบังเหียนแห่งอำนาจ ในการทำสิ่งต่าง ๆ ให้สำเร็จผ่าน สตาร์ไฟร์ พวกเขาต้องเล่นตามกฎของมัน

หลังจากจัดระเบียบเอกสารใหม่ ซึ่งเกี่ยวข้องกับผู้คนกว่าร้อยคนจากสี่ครอบครัวที่พลุกพล่านเพื่อให้ได้เอกสารหลายพันหน้าตามลำดับ พวกเขาก็กำลังจะมอบเอกสารเหล่านี้ให้หลงหลิง แต่เธอรีบออกไป

“เฉินเทียนเซิง หยุดอยู่ตรงนั้น!”

ทุกคนหันไปมองขณะที่หลงหลิงซึ่งเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น เผชิญหน้ากับผู้นำแห่งสตาร์ไฟร์ และโจมตีเขาด้วยคำถาม

“บอกฉันหน่อยสิ ว่าฉันมีส่วนในการสร้างท่ายานอวกาศไม่ใช่หรือ? ฉันไม่ใช่สมาชิกของ สตาร์ไฟร์ เหรอ?”

เฉินเทียนเซิงตอบโต้อย่างเชื่องช้า

“คุณถามทำไม?”

“ถ้าคุณยอมรับ ก็อนุมัติการสมัครโรงงานยานอวกาศเมืองเซี่ยงไฮ้ ทันที ช่วยฉันไม่ต้องลำบากในการผ่านทุกระดับ!”

เฉินเทียนเซิงตอบด้วยการพยักหน้าอย่างเข้าใจ

“ง่ายๆ เลย ส่งเอกสารมาให้ฉัน”

ปรมาจารย์หลงซูได้มอบเอกสารที่จัดเตรียมไว้ให้กับ เฉินเทียนเซิงเป็นการส่วนตัว

“ขอบคุณ.”

เฉินเทียนเซิง รับเอกสารแล้วกล่าวเสริม

“เตรียมตัวสำหรับการประเมิน หลงหลิง มากับฉัน”

ขณะที่ เฉินเทียนเซิง เริ่มออกเดินทาง หลงหลิง ถาม

“ฉันไม่ควรเข้าร่วมการประเมินเหรอ?”

“จำเป็นจริงๆ เหรอ?”