บทที่ 193 พาไป

ลู่ชิงเมิ่งได้ยินคำพูดของตู้หมิงอวี่และหยางหยางก็โกรธขึ้นมาทันที “พวกคุณ พวกคุณช่างไร้ยางอายจริงๆ ทั้งๆที่พวกคุณเป็นฝ่ายลงมือก่อน หลัวเซิงเรารีบไปกันเถอะ ไม่อย่างนั้นเจ้าหน้าที่จะมาแล้ว คุณต้องหาโอกาสเรียกคนมาช่วย”

แต่หลัวเซิงกลับไม่สนใจเลย เขาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ฮ่าๆ ไม่เป็นไรหรอกชิงเมิ่ง ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเราก็รออยู่ที่นี่ก็แล้วกัน ฉันอยากดูซิว่าพวกเขาจะทำอะไรฉันได้”

ลู่ชิงเมิ่งมีสีหน้ากังวลขึ้นมาทันที เพราะตระกูลหยางและตระกูลตู้ล้วนเป็นตระกูลใหญ่ พวกเขาแค่ต้องการหาข้ออ้าง ข้ออ้างในการจัดการหลัวเซิง ตอนนี้พวกเขามีข้ออ้างแล้ว พวกเขาจะต้องไม่ปล่อยให้หลัวเซิงสบายแน่นอน

ไม่นานก็มีคนโทรแจ้งตำรวจ เนื่องจากโรงแรมอยู่ใกล้กับศูนย์บังคับใช้กฎหมายมาก ดังนั้นไม่นานเจ้าหน้าที่ก็รีบมาถึง

พวกเขาได้ยินว่ามีคนกล้าทำร้ายคนในโรงแรมของตระกูลหยาง ปฏิกิริยาแรกคือไม่อยากเชื่อ คนคนนี้เบื่อชีวิตแล้วหรือ

ไม่นานเสียงไซเรนตำรวจก็ดังขึ้นที่ชั้นล่าง เมื่อได้ยินเสียงไซเรน บนใบหน้าของลู่ชิงเมิ่งก็เต็มไปด้วยความกังวลอีกครั้ง เธอรู้ว่าคนพวกนี้จะต้องไม่ปล่อยพวกเขาไปง่ายๆแน่นอน

ไม่ถึงสามนาทีก็มีเจ้าหน้าที่หลายคนวิ่งขึ้นมา ในมือของพวกเขาถืออาวุธกันทั้งหมด หยางหยางเห็นว่าคนมาถึงแล้วก็ตะโกนขึ้นทันที “พวกคุณรีบจับไอ้หมอนี่ซะ ดูสิ มันทำร้ายผมจนเป็นแบบนี้ พวกยามของผมก็ถูกมันทำร้ายทั้งหมด ที่แย่กว่านั้นคือ ผมยังมีบอดี้การ์ดคนหนึ่งถูกไอ้หมอนี่ทำร้ายจนต้องเข้าโรงพยาบาล ถ้าไม่ตายก็พิการ พวกคุณต้องเอาเรื่องให้ผมนะ”

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางหยาง เจ้าหน้าที่ทั้งหมดก็ล้อมหลัวเซิงไว้ตรงกลางทันที แต่บนใบหน้าของหลัวเซิงกลับเต็มไปด้วยความเรียบเฉย เขาพูดกับหยางหยางอย่างเย็นชา “คุณชายหยาง คุณไม่เสียใจหรอกหรือ”

“ไอ้เวร แกกำลังจะถูกจับแล้ว แกยังจะถามฉันว่าเสียใจหรือเปล่า ฉันจะเสียใจบ้าอะไร” หยางหยางตะโกนทันทีว่า

“หลัวเซิงเป็นไงล่ะ ถึงแกจะเก่งแค่ไหน ตอนนี้แกยังกล้าลงมือไหม ถ้าแกกล้าลงมือ ฉันจะยอมรับว่าแกเจ๋งจริงๆ”

บนใบหน้าของตู้หมิงอวี่เต็มไปด้วยความดูถูก เขาหวังว่าหลัวเซิงจะฟังคำพูดของเขาแล้วลงมือกับเจ้าหน้าที่จริงๆ ถ้าหลัวเซิงลงมือ ไอ้หมอนี่ก็จบเห่แน่

แต่หลัวเซิงเพียงแค่ส่ายหัว “ตู้หมิงอวี่ อย่าคิดใช้กลเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้กับฉันเลย”

“ฮึ พวกคุณรีบจับตัวเขาเถอะ” ตู้หมิงอวี่โกรธทันทีและพูดกับเจ้าหน้าที่

“ใช่ รีบจับตัวเขาเลย” หยางหยางก็โกรธด้วย

เจ้าหน้าที่หลายคนมองดูสภาพของหยางหยาง เขาถูกทำร้ายจนดูน่าสงสารมาก พวกเขาจึงหันไปพูดกับหลัวเซิงทันที “คุณต้องสงสัยว่าทะเลาะวิวาท ตามเรามา”

พูดจบประโยคนี้ ก็มีคนเตรียมจะเข้ามาใส่กุญแจมือหลัวเซิง ลู่ชิงเมิ่งทันใดนั้นก็มีสีหน้ากังวลอย่างมาก “แต่ว่า ทั้งหมดนี้เป็นเพราะพวกเขายั่วยุก่อน”

“พวกเราจะสืบสวนต่อไป”

เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายพูดขึ้นทันที

“ฉันอยากเห็นว่าใครกล้า”

ในขณะที่หลัวเซิงกำลังจะถูกใส่กุญแจมือ เสียงที่เย็นชาอย่างที่สุดก็ดังขึ้นทั่วทั้งห้องโถงในทันที

เมื่อได้ยินเสียงนี้ ทุกคนหันไปมอง พวกเขารู้สึกไม่อยากเชื่อว่าจะมีคนกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมาย

แต่พอพวกเขาเพิ่งหันไป ก็เห็นผู้หญิงในชุดทางการคนหนึ่งกำลังเดินตรงมาทางนี้ด้วยท่าทางรีบร้อน สีหน้าของเธอดูไม่ดีเอาเสียเลย

เมื่อเห็นคนคนนี้ ทันใดนั้นก็มีคนเปิดทางให้และก้มหัวลง

คนคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นหยางเจียเจียนั่นเอง

ก่อนหน้านี้หยางเจียเจียต้องไปจัดการธุระบางอย่าง เธอจึงออกไปชั่วครู่ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะจัดการงานในมือให้เรียบร้อย เธอก็ได้ยินว่าเกิดเรื่องขึ้นที่งานเลี้ยงชั้นล่าง

โดยสัญชาตญาณเธอรู้สึกว่าอาจจะเป็นหลัวเซิง ดังนั้นเธอจึงรีบวิ่งลงมา เพราะครอบครัวของพวกเขาไม่สามารถทำให้หลัวเซิงโกรธได้เด็ดขาดพวกเขาไม่กล้าทำให้โกรธ

เมื่อก่อนหน้านี้ตอนที่เธอกำลังรีบมา เธอได้ยินอย่างเลือนรางว่าหยางหยางไอ้หมอนี่ กล้าดูถูกเหยียดหยามแม้กระทั่งภรรยาของหลัวเซิง

เธอจะไม่โกรธได้อย่างไร

นี่มันเท่ากับผลักดันตระกูลหยางของพวกเขาลงหลุมไฟชัดๆ

“แม่ง ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน”

แน่นอนว่ามีคนที่ไม่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของหยางเจียเจียมาก่อน จึงเอ่ยปากถามขึ้น

“เบาเสียงหน่อย คนนี้คือทายาทในอนาคตของตระกูลหยาง คุณหนูใหญ่หยางเจียเจีย”

ทันใดนั้นก็มีคนตวาดด้วยความโกรธ

แต่เดิมในใจของหยางหยางก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้น เขาถูกหลัวเซิงไอ้หมอนี่ซ้อมอย่างหนักบนอาณาเขตของตัวเอง และยังซ้อมคนของบ้านพวกเขาไปตั้งมากมาย ตอนนี้เห็นว่าหลัวเซิงกำลังจะถูกจับตัวไปในที่สุด แต่กลับยังมีคนกล้าพูดแทนไอ้หมอนี่

ขณะที่เขากำลังจะตวาดด้วยความโกรธ เขาก็เห็นหยางเจียเจีย “พี่สาว ทำไมพี่มาที่นี่ล่ะ ดูเด็กคนนี้สิ เขาทำร้ายฉันจนเป็นแบบนี้ แถมยังทำร้ายคุณลุงเค่อด้วย คุณลุงเค่อถูกส่งไปโรงพยาบาลแล้ว พี่สาว พี่ต้องช่วยฉันนะ”

หยางหยางเห็นพี่สาวมาก็พูดด้วยน้ำเสียงสะอื้นทันที

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางหยาง หลัวเซิงรู้สึกอยากหัวเราะ ช่วยเขาเหรอ ถึงจะให้ความกล้าหยางเจียเจียร้อยเท่า เธอก็ไม่กล้าหรอก

ทุกคนรู้แล้วว่าผู้หญิงที่มาตอนนี้คือหยางเจียเจีย คุณหนูใหญ่ตระกูลหยาง แต่เดิมพวกเขาได้ยินคำพูดของหยางเจียเจียก่อนหน้านี้ ก็คิดว่าแม้แต่หยางเจียเจียก็จะช่วยเด็กหนุ่มหลัวเซิงคนนี้ แต่พอหยางหยางเรียกว่าพี่สาว ทุกคนก็หัวเราะ หยางเจียเจียต้องมาช่วยหยางหยางแน่นอน

ก็เป็นพี่น้องกันนี่นา

“ฉันว่านะ เด็กคนนี้จบแน่ ถ้าเขาทำร้ายคนอื่น คุณหนูใหญ่หยางอาจจะไม่ทำอะไร แต่ตอนนี้ คนที่เขาทำร้าย เป็นน้องชายของคุณหนูใหญ่หยาง คุณหนูใหญ่หยางต้องจัดการเด็กคนนี้แน่”

ทันใดนั้นก็มีคนพูดขึ้นมา

ร่างกายของลู่ชิงเมิ่งเริ่มสั่นขึ้นมา เดิมทีเธอคิดว่าผู้ช่วยของพวกเขามาแล้ว แต่ตอนนี้ กลับมีคนของตระกูลหยางมาอีกคน

แถมยังเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหยางด้วย

หลัวเซิงกำลังจะถูกจับไปแล้ว ถ้าคุณหนูใหญ่หยางพูดอะไรอีก จับหลัวเซิงไป ก็จบเห่เลยแต่ในวินาทีถัดมา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าทำให้ทุกคนอ้าปากค้าง เพราะพวกเขาเห็นหยางเจียเจียเดินเข้ามาโดยไม่มีท่าทีจะมองหยางหยางแม้แต่นิดเดียว เธอเดินตรงมาที่หน้าหลัวเซิงแล้วโค้งคำนับอย่างนอบน้อมก่อนจะเอ่ยปากพูดว่า

“สวัสดีค่ะคุณ เรื่องนี้ฉันเข้าใจแล้ว ทั้งหมดเป็นความผิดของน้องชายฉันเอง ฉันขอโทษแทนตระกูลหยางด้วยค่ะ ขอโทษจริงๆ”

“เพื่อนร่วมงานทุกท่าน เรื่องนี้เป็นความเข้าใจผิดทั้งหมด ขอให้ทุกท่านกลับไปเถอะค่ะ ขอบคุณที่ลำบากมาค่ะ”

หยางเจียเจียพูดขึ้นทันที