วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่78คนที่ตายไม่ใช่เธอ
ตอนที่78คนที่ตายไม่ใช่เธอ
เสียงเท้าเดินมาจากข้างนอกดังมากเหมือนกำลังเดินเข้ามาใกล้ห้องของวัจสา
ใจของเธอก็เต้นเร็วไม่หยุดไปพร้อมกับเสียงเท้าเดิน
มันคือเสียงของธัชชัยนั่นเอง
วัจสามือซีดเพราะจับหนังสือแน่นเกินไปแล้วที่ด้านหลังก็มีเสียงพูดปนขำเบาๆออกมาว่า“จับหนังสือกลับด้านแล้ว”
วัจสานิ่งไปแล้วก็เห็นว่าตัวเองถือหนังสือกลับหัว180องศาน่าอายจริงๆ
…
ที่โกดังแห่งหนึ่งที่ห่างออกไปจากบ้านตระกูลศรีทองมีหญิงสาวคนหนึ่งที่ถูกล่ามโซ่ไว้ที่มือเป็นหญิงสาวที่ดูมีเสน่ห์น่าหลงใหลใส่เสื้อรัดรูปสีดำผิวขาวๆเอวบางร่างน้อยใส่กางเกงยีนส์สีฟ้าอ่อนกับรองเท้าผ้าสีขาว
ดูแล้วไม่ต่างอะไรจากนักเรียนคนหนึ่งสะอาดน่ามองดูน่าหลงใหลเป็นที่สุด
แต่อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงที่รังแกได้ง่ายๆผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาเลย
ถ้ามองดีๆก็จะเห็นว่าหน้าตาหญิงสาวคนนี้คุ้นมากเดาไม่ผิดผู้หญิงที่ดูสะอาดน่ามองคนนี้ก็คือคนที่อยู่ในรูปที่วางอยู่ตรงหัวเตียงของวรพลมีชื่อว่า…กนิษฐา
ผู้หญิงคนที่วรพลปกป้องด้วยชีวิตแม้ว่าทำให้เขาต้องตกอยู่ในอันตรายถึงเขาจะรู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเธอเขาก็ไม่โทษเธอเลยซักนิด
กนิษฐาเปรียบเหมือนดอกลำโพงม่วงยิ่งมองยิ่งน่าหลงใหลดูมีสง่ากว่าใครๆแต่แฝงไว้ด้วยพิษร้าย
ชายที่ยืนอยู่ห่างจากเธอไม่กี่เมตรคนที่ไม่ได้เป็นคนถูกกักขังพร้อมรอยแผลบนใบหน้าเขาไม่มีตอนไหนเลยที่ไม่แสดงถึงความทุกข์
เห็นได้ชัดว่าคนอย่างบุรีไม่ใช่คู่แข่งของกนิษฐาไม่ใช่เพราะว่าชายที่เคลื่อนไหวได้อย่างอิสระยังสู้ผู้หญิงที่ถูกล่ามโซ่ไว้ไม่ได้แต่เป็นเพราะว่าความเจ้าเล่ห์ของกนิษฐาต่างหาก
บุรีคงถูกกนิษฐาเล่นงานจนไม่เหลือ
กนิษฐายืดอกขึ้นทำท่าทางยั่วยวนสีหน้ามีมารยา“บุรีเข้ามาใกล้อีกนิดสิฉันจะให้เธอเห็นสิ่งที่เธออยากเห็น”เธอพูดด้วยน้ำเสียงชวนฝัน
“ฉันไม่อยากดู”
บุรีไม่กล้าเข้าใกล้เธออีกเมื่อครู่นี้ยังถูกตบหน้าไปหลายทีเลยรู้สึกหวาดกลัวเขาโทรหาธัชชัยธัชชัยบอกว่าเดี๋ยวจะมาถ้าไม่มามีหวังเขาต้องโดนผู้หญิงคนนี้เล่นงานจนน่วมแน่ๆ
เธอพยายามใช้เล่ห์เหลี่ยมทุกอย่างเพื่อให้เขาเข้ามาใกล้บุรีมีชื่อเสียงในเรื่องปฏิเสธผู้หญิงไม่เป็น
ไม่ได้ยังไงก็จะไม่ยอมให้ตัวเองตกเป็นเครื่องมือของเธอเด็ดขาด
กนิษฐาเปรียบเสมือนดอกกุหลาบที่มีหนามคำพูดคำจาดูไร้เดียงสายิ้มของเธอทำให้ใจสั่นทำให้นึกถึงนางฟ้าผู้บริสุทธิ์แต่ถ้าร้ายขึ้นมาจะไม่รู้ตัวเลยว่าตายในมือเธอยังไงมองเห็นกับดักแต่ก็ยังโยนตัวเข้าไปติดกับควบคุมตัวเองไม่ได้“ไม่จริงเธอโกหกการที่เธอเช็ดเหงื่อบนใบหน้าแสดงว่าเธอต้องการจริงๆอีกอย่างน้องชายที่น่ารักของเธอก็กำลังรอการปลดปล่อย”กนิษฐาเป็นคนที่ใช้ความสวยของตัวเองเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการมารยาเหนือชั้นถ้าตกเข้าไปอยู่ในแดนมรณะที่เธอสร้างขึ้นโดยไม่รู้ตัวแล้วหละก็จะถูกชักนำไปโดยไม่รู้ตัวค่อยๆโดนต้มช้าๆเหมือนกับการต้มกบด้วยน้ำอุ่น“ล้มเลิกความคิดซะเถอะต่อให้เธอพูดอะไรฉันก็จะไม่เชื่ออีกแล้วผู้หญิงอย่างเธอวันนึงต้องมีคนมาจัดการแน่ๆแล้วเขาคนนั้นก็กำลังมาแล้วด้วย”กนิษฐาเป็นคนสวยมากๆมีใบหน้าที่งดงามทั้งสง่าและหุ่นดีแถมยังรู้วิธีมัดใจคนทำให้คนทั้งรักทั้งเกลียดกนิษฐามีท่าทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นถามกลับแบบเยือกเย็นว่า“เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงจะมีเรื่องสนุกๆมั้ย?”ไม่ว่าชายหรือหญิงเธอก็รับมือได้ทั้งนั้นบุรีก็ตอบกลับแบบเยือกเย็นเช่นกัน“เดี๋ยวก็รู้เองเป็นคนที่เธอไม่กล้าเจอหน้าแน่ๆ”บุรีถูกผู้หญิงคนนี้เอาโซ่ตีไปที่หน้าจนบวมและยังเจ็บอยู่ไม่หายแต่ครั้นจะทำกลับพอเห็นสายตาที่น้ำตากำลังเอ่อล้นของผู้หญิงก็ทำไม่ลงจริงๆ“คนที่ฉันไม่กล้าเจอหน้า?”กนิษฐาก้มลงมองเหมือนเจ้าหญิงนิทราผู้เลอโฉมครุ่นคิดว่าคนที่บุรีพูดถึงคนนั้นคือใครใบหน้าที่น่าหลงใหลก็เปลี่ยนไปทันทีเราไม่สามารถคาดเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่กนิษฐาเงยหน้าขึ้นยิ้มด้วยความสดใส“ปวดหัวจริงๆฉันคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกว่ามีใครที่ฉันไม่กล้าเจอหน้าเธอบอกมาก็สิ้นเรื่อง”มารยาแบบนี้แหละทำเหมือนตัวเองกำลังตกอยู่ในความยากลำบากบวกกับน้ำเสียงที่น่าสงสารทำให้คนอื่นติดกับวรพลก็ถูกมารยาแบบนี้ทำให้ติดกับแม้จะต้องตายก็ยังคงจะปกป้องเธออยู่ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้เลยว่าวรพลน่าสังเวชแค่ไหนตอนนี้ยังมาหัวเราะได้อย่างสบายใจต้องเป็นคนที่ไร้ศีลธรรมแค่ไหนนะถึงจะทำได้แบบนี้คำพูดที่ว่าไม่มีใครมีพิษร้ายไปกว่าผู้หญิงแล้วเป็นคำพูดที่ถูกที่สุดธัชชัยกำลังรีบขับรถไปที่โกดังตอนแรกว่าจะหยอกล้อวัจสาเล่นซะหน่อยแต่พอบุรีโทรมาบอกว่าจับตัวคนได้แล้วแถมยังขอร้องให้มาช่วยชีวิตก็เลยต้องรีบมา“ปึง”เสียงของธัชชัยถีบประตูเข้ามาแล้วขายาวๆของเขาก็ก้าวเข้ามาด้วยความฉุนเฉียวแล้วธัชชัยที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังจากความแค้นก็มายืนอยู่ตรงหน้ากนิษฐาพอเห็นธัชชัยสายตาของกนิษฐาก็เต็มไปด้วยความดีใจใบหน้าที่สวยงามก็ดูสดใสขึ้นมาทันทีคงเป็นเพราะเธอไม่คิดว่าชาตินี้จะได้เจอกับธัชชัยอีกแถมยังได้เจอตัวเป็นๆนี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเธอคิดว่าเขาตายไปแล้วใครจะไปคิดว่าเขาจะมายืนอยู่ตรงหน้าแบบนี้น้ำตาก็ไหลออกมาตามแก้มขาวๆทั้งสองข้างของกนิษฐา“ธัชชัยเป็นเธอจริงๆใช่มั้ยเธอยังมีชีวิตอยู่?”แต่ธัชชัยเห็นเธอกลับรู้สึกโมโหดึงผมของเธอขึ้นมาแล้วพูดว่า“ทำไม?ที่ฉันไม่ถูกไฟไหม้ตายทำให้เธอตกใจมากเลยเหรอ?หรือเสียดาย?รู้สึกผิดขึ้นมา?หรือว่ากลัว?”ธัชชัยถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ฉันรู้สึกผิดต่างหากตอนนี้เธอยังมีชีวิตอยู่ฉันรู้สึกดีใจมาก”กนิษฐากุมมือธัชชัยโดยที่ไม่สนใจว่าจะทำให้เขายิ่งโมโหหรือไม่ขอได้แค่กุมมือเขาไว้ไม่ปล่อยเขาไปไหนอีก“ถ้าเป็นไปได้ฉันยอมตายแทนเธอ”เธอซบไปที่อกของธัชชัยน้ำตาที่มาจากความเสียใจก็รินไหลออกมาหยดลงบนอกของธัชชัยไม่รู้ว่าเธอจริงใจหรือว่ากำลังแสร้งทำเธอร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดทรมานใจน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด“กนิษฐาเธอเลิกแสดงละครได้แล้วละครฉากนี้เธอเล่นมานานแล้วถ้าเป็นดาราคงได้รางวัลตุ๊กตาทองไปแล้ว”ธัชชัยจับคางของกนิษฐาเชิดขึ้นบังคับให้มองมาที่ตัวเอง“มองหน้าฉันแล้วสารภาพมาว่าทำไมเธอต้องทำร้ายพี่ชายของฉัน?”“วรพล…เป็นพี่ชายของเธอจริงๆเหรอคนที่ตายคือเขา?”กนิษฐาพูดด้วยสีหน้าที่ไร้ความเห็นใจทำเหมือนกับเขาเป็นแค่คนคนหนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลยธัชชัยเห็นแบบนี้ก็ยิ่งทวีความโกรธมากขึ้น“ผู้หญิงอสรพิษอย่างเธอทำไมต้องมาหลอกลวงแล้วทำร้ายพี่ชายของฉันด้วย?เธอมันคนเลือดเย็นทำให้เขาต้องเกือบตายแท้ๆเขายังจะนึกถึงแต่เธออีก”ธัชชัยด่าด้วยความโกรธจนตาแดงก่ำเหมือนจะอยากฆ่ากนิษฐาให้ตายตรงนั้นเลยกนิษฐายังคงมองผู้ชายคนนี้อย่างลุ่มหลงเธอยังคิดที่จะยื่นมือไปสัมผัสหน้าอันหล่อเหลาของเขา…“เป็นเพราะว่าถ้าวรพลไม่ตายคนที่ตายก็ต้องเป็นเธอแต่ตอนนี้เธอยังมีชีวิตยังมายืนอยู่ตรงนี้ต่อหน้าฉันฉันคิดว่าฉันตัดสินใจถูกต้องแล้ว”กนิษฐามั่นใจว่าเรื่องนี้สมควรจะเป็นแบบนี้ไม่ได้รู้สึกผิดอะไรทำเหมือนกับว่าการที่วรพลต้องตายแทนธัชชัยนั้นเป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้วหน้าผากของธัชชัยเต้นตุบๆไม่หยุดด้วยความโกรธปล่อยคางของกนิษฐาค่อยๆลากโซ่มาเสียงกระทบกับพื้นดัง“คราดคราด”เหมือนกับเป็นเสียงสัญญาณเตือนจากนรกเขาจ้องมองด้วยตาร้อนผ่าวค่อยๆเอาโซ่มาล่ามที่คอของกนิษฐา“เธอลองดูว่ารสชาติการตายมันเป็นยังไงอย่ามัวแต่คิดว่าคนอื่นสมควรตายผู้หญิงอสรพิษอย่างเธอต่างหากที่สมควรตาย”โซ่ค่อยๆรัดแน่นขึ้นขัดขวางการหายใจของกนิษฐาหน้าแดงก่ำจนพูดออกมาไม่ได้แต่ว่าหน้าของเธอยังคงยิ้ม“ได้ตายด้วยมือของธัชชัยฉันถือว่าคุ้มค่าแล้ว”…ใบหน้าอันงดงามของผู้หญิงก็เปลี่ยนเป็นสีขาวซีดอย่างรวดเร็วเหมือนกับว่าแค่เพียงวินาทีเดียวก็จะสิ้นใจ“คุณชายธัชชัยพอเถอะครับเขาจะตายอยู่แล้วถ้าตายไปจริงๆพี่ชายของคุณชายต้องแย่แน่ๆ”บุรีผู้เป็นผู้ช่วยของเขาได้เข้ามาหยุดไว้ตอนแรกคิดว่าเจ้านายแค่อยากขู่เท่านั้นคิดไม่ถึงว่าสุดท้ายจะทำจริงๆคุณชายธัชชัยต้องการฆ่าผู้หญิงคนนี้จริงๆได้ยินเสียงตะโกนของบุรีธัชชัยก็ค่อยๆตั้งสติกลับมาได้จริงด้วยผู้หญิงคนนี้ยังตายไม่ได้ที่จับเธอมาไม่ใช่เพื่อฆ่าให้ตายถึงอยากลงมือแค่ไหนก็ต้องรอให้เรื่องทั้งหมดกระจ่างก่อนแล้วเขาก็ค่อยๆปล่อยมือกนิษฐาไอทันที“ค่อกค่อกค่อก”…เมื่อสักครู่นี้เหมือนกับก้าวขาสู่ความตายไปแล้วรอบนึงเธอรีบสูดลมหายใจเข้าไปด้วยความโลภกนิษฐารู้ว่าตอนนี้ธัชชัยยังไม่ฆ่าเธอเพราะตอนนี้เธอยังมีประโยชน์ต่อเขาอยู่ธัชชัยทิ้งโซ่แล้วเดินออกไปด้วยความโกรธหยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าขึ้นมาสูบ“ธัชชัยฉันรู้ว่า…เธอไม่ยอมให้ฉันตายหรอก”…บุรีรู้สึกประหลาดใจทำไมผู้หญิงคนนี้ไม่ห่วงชีวิตของตัวเองเลย?เขาอุตส่าห์เสี่ยงตัวเองจากการถูกตีเข้ามาห้ามคุณชายธัชชัยยังไม่รู้จักรักษาเอาไว้แถมยังมาท้าทายความอดทนของเขาอีกในความเงียบสงบของธัชชัยความลับที่ซ่อนอยู่ท่ามกลางหมอกควันที่ทำให้มองเห็นไม่ชัดแล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า“กนิษฐาเธอรู้ดีที่สุดว่าบนโลกนี้คนที่อยากให้เธอตายมากที่สุดก็คือฉันธัชชัยฉันอยากจะหั่นเธอเป็นชิ้นๆแค่ไหนเธออยากให้ฉันอธิบายให้ฟังมั้ย?”พอกนิษฐาเห็นว่าตัวเองนั้นยังมีประโยชน์ต่อธัชชัยจึงยิ้มอย่างจองหองดูไม่เหมือนกับคนที่พึ่งเกือบเลยแม้แต่นิด“ฉันรู้เธอเป็นคน“รักจริง”“เกลียดแรง”ฉันรู้ดีทั้งหมดธัชชัย”ธัชชัยหมดคำพูดที่จะพูดกับผู้หญิงคนนี้พูดคุยกันต่อไปก็ไม่มีประโยชน์สู้เงียบดีกว่าในขณะที่กำลังจะดับบุหรี่ตรงที่เขี่ยบุหรี่ก็ถามขึ้นมาว่า“บอกฉันมาใครเป็นคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้”“คนคนนี้เธอไม่มีทางได้รู้ว่าเขาเป็นใครเธอทำอะไรเขาไม่ได้หรอกแต่ไม่ต้องห่วงเขารับปากแล้วว่าจะไม่ทำอะไรเธอ”ขณะที่พูดท่าทางของกนิษฐาดูคลุมเครือแม้จะใช้น้ำเสียงธรรมดาๆเห็นได้ชัดว่าเธอได้ยั่วโมโหธัชชัยอีกครั้งเขาสืบเรื่องนี้มาตั้งนานจะมาล้มเลิกตอนนี้ได้ยังไง?เขายืนขึ้นพร้อมกับหยิบโซ่ขึ้นมา“ดูเหมือนว่าถ้าไม่ทุกข์ทรมานซะบ้างเธอจะไม่รู้ว่าคำว่าตายสะกดยังไง”พูดแล้วก็เอาโซ่ตีไปที่ตัวของกนิษฐาเลือดก็ค่อยๆไหลออกมาจากปากของกนิษฐาแต่เธอก็ยังคงยิ้มอยู่