วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 901 ธัชชัยหายตัวไป
ตอนที่ 901 ธัชชัยหายตัวไป
หลังจากต่อยกันเสร็จ โสธรนั่งสงบไปซักพัก รับรู้ว่าตัวเองเค้นไม่ได้คำตอบ จึงให้โถมนะพาไปดูกล้องวงจรปิดที่โรงจอดรถ
เมื่อดูกล้องวงจรปิดแล้วจึงรู้ ว่ารถของธัชชัยขับเข้ามาในโพร์ทองเมื่อวานตอนหนึ่งทุ่ม ผ่านไปหนึ่งนาทีธัชชัยจึงออกมาจากรถ แล้วภาพก็หายไปจากตรงนั้น
โสธรมั่นใจมากว่าคนที่ออกมาจากรถนั้นเป็นธัชชัย เพราะไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหรือหน้าตาเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคือ ธัชชัย
ตอนนี้รถที่ธัชชัยขับมายังอยู่ที่โรงจอดรถ แต่คนกลับหายไปแล้ว
และกล้องวงจรปิดก็เหมือนถูกคนจัดการไป
เพราะภาพในกล้องวงจรปิดหายไปหลังจากตอนนั้น โสธรดูภาพของธัชชัยตอนที่มาอีกครั้ง แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ
“นั่นใคร ที่ชื่อโถมนะ? แม่มึง จะยืนบื้ออยู่ทำไม? ไม่รีบให้ลูกน้องไปตามหา? ถ้าธัชชัยเป็นอะไรไป ฉันจะให้พวกแกไปนอนหลุมข้างกัน!”
โสธรร้อนใจมาก เพราะตอนแรกวิศาลหายไป ตอนนี้ธัชชัยยังหายไปอีก จะเป็นไปได้ไหมที่รายต่อไปจะเป็นเขา?
แต่ตอนนี้ไม่อยากจะสนใจเรื่องพวกนี้ เขาต้องการจะหาธัชชัยและวิศาลออกมาให้เร็วที่สุด
ตอนนี้ก็มั่นใจได้แล้วว่า ธัชชัยหานไปจากที่นี่!
แต่โสธรมองข้ามไปหนึ่งจุด เขาไม่คิดว่าโพร์ทองนี้ไม่ได้มีวิศาลแบบเมื่อก่อนแล้ว สำหรับธัชชัย เขาไม่คิดว่ามันจะปลอดภัยซักเท่าไหร่
โสธรเริ่มตามธัชชัยกับพวกลูกน้อง เขากลัวว่าลูกน้องในโพร์ทองจะไม่ตั้งใจหา จึงเกณฑ์ลูกน้องจากRichbabyมาด้วย
ตอนที่วัจสาโทรไป โสธรกำลังโมโหลูกน้องอยู่
“นี่ พี่สะใภ้ ดึกขนาดนี้แล้วยังไม่นอนอีก?”
พี่ใหญ่อย่างวิศาลหายตัวไป พี่รองอย่างธัชชัยก็หายไปอีก โสธรเป็นพรรคพวกของพวกเขา บนเรื่องที่ต้องออกตามหาพวกเขานี้ เขายอมทุ่มสุดแรงกายแรงใจ และยิ่งได้รับสายจากวัจสา เขายิ่งรู้สึกยากที่จะเผชิญหน้า
“โสธร หาธัชชัยเจอรึยัง? เขาอยู่ที่โพร์ทองไหม?”
“ดูจากในกล้องวงจรปิด เจอเขามาที่นี่ และรถของเขาก็อยู่ที่นี่ แต่ตัวธัชชัยยังหาไม่เจอ แต่พี่สะใภ้ไม่ต้องกังวลไป ผมจะรีบตามหาเขาให้เจอ!”
ยังไม่ทันรอให้วัจสาตอบอะไร โสธรก็เหมือนกับพูดเองตอบเอง “หาธัชชัยไม่เจอ ผมไม่มีทางไปไหนแน่นอน!W
“งั้นฉันจะไปหากับนายตอนนี้!”
“อย่าเลย พี่สะใภ้ ตอนนี้ดึกมากแล้ว พี่กับตะวันรอข่าวจากผมที่บ้านดีกว่า ถ้าได้ข่าวอะไรผมจะรีบโทรรายงาน!”
ปกติโสธรที่เป็นน้องเล็กสนใจแต่เรื่องกินเรื่องเที่ยว ไม่ได้คิดว่าพี่โตกับพี่รองจะมีเรื่องอะไร เขาที่เป็นน้องเล็กจึงรู้สึกต้องรับผิดชอบอะไรมากมายในตอนนี้
หลังจากวางสาย วัจสากังวลใจมาก หรือเกิดอะไรขึ้นกับธัชชัยแล้วจริงๆ!
“วัจสา เธออยู่กับสิบห้าที่บ้าน แปดจะอยู่กับพวกเธอ ฉันกับสิบสองจะไปที่โพร์ทอง”“พ่อเลี้ยง พาผมไปด้วย ผมจะออกไปหาสารเลวธัชชัย!”หนูน้อยวิ่งไป แล้วจับขากางเกงอำเภอพัดรักเอาไว้“ตะวันอย่าดื้อ อย่ารบกวนพ่อเลี้ยง รีบให้เขาออกไปตามหาคุณพ่อนะ!”วัจสาตามไป แล้วแยกตัวหนูน้อยแสนดื้อออกมาจากอำเภอพัดรัก“คุณพรมมิน คุณพาแปดไปด้วยเถอะค่ะ ที่นั่นวุ่นวายมาก พวกคุณสามคนยังพอรับมือได้ ฉัน ตะวัน และพ่อบ้านจะรออยู่ที่อ่าวเอง ไม่เป็นอะไรแน่นอน!”อำเภอพัดรักเลิกคิ้ว “ได้ งั้นก็รบกวนเธอและสิบห้าอยู่แต่ในบ้านซักพัก!”อำเภอพัดรักเป็นผู้ห้าวหาญมานานหลายปี เขาย่อมระมัดระวังเป็นพิเศษ และยิ่งเริ่มมีคนลงมือกับธัชชัย เขายิ่งต้องเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของหลานชายเพราะต่อให้เป็นอำเภอพัดรักก็ไม่มีทางที่เขาจะดูแลได้พร้อมกันทั้งสองทาง และยิ่งทำให้เขาจะสูญเสียทั้งสองฝ่ายตอนนี้ห้องใต้ดินดูจะปลอดภัยที่สุด คนทั่วไปเข้าไปในนั้นไม่ได้ แต่ในนั้นยังไม่ได้จัดการเรียบร้อยเท่านั้นขณะที่อำเภอพัดรักพาแปดและสิบสองไปที่โพร์ทอง เจอกับลูกน้องที่Richbabyที่โสธรกำลังเกณฑ์มาช่วยพอดี แล้วยังใส่ชุดของRichbabyอีกด้วย เริ่มลงมือค้นหาทุกซอกทุกมุมในโพร์ทองอำเภอพัดรักพลันเปลี่ยนแผนการ ส่งแปดและสิบสองแฝงตัวเข้าไป เพราะด้านในมีคนเยอะมาก พวกเขาสามคนคงจะควบคุมสถานการณ์ภายในไม่อยู่ และยิ่งไม่ต้องพูดถึงจะพาธัชชัยออกมาได้อย่างปลอดภัย!แปดและสิบสองได้ทำให้พนักงานRichbabyสลบไปสองคน แล้วใส่ชุดของพวกเขา แฝงตัวเข้าไปพวกเขาทั้งสองค่อนข้างคุ้นเคยกับเส้นทางในโพร์ทอง เพราะเคยมาหลายครั้งหลังจากพบว่าในห้องนอนและห้องออกกำลังกายของวิศาลไม่มีธัชชัย สิบสองและแปดจึงเริ่มหาห้องมืด“นี่พวกแกสองคนทำไร? จะไปไหนกัน?”ทั้งสองคนที่อยู่หน้าประตูห้องใต้ดิน ถูกโถมนะเรียกเอาไว้สิบสองตอบหน้านิ่ง “คุณโสธรให้พวกเราลงไปหาที่ห้องใต้ดิน”“ถ้าอย่างนั้น ก็หาให้ทั่วล่ะ!”……มีน้อยครั้งมากที่กรดลจะนอน เพราะเขารู้สึกว่ามันทำให้รู้สึกอืดอาดแต่ครั้งนี้ตอนที่อาร์มเข้ามา พบว่ากรดลนอนอยู่ มือทั้งสองข้างยังอยู่ที่หมอน แต่หลับตาเพียงครึ่งเดียว ดูสุขุมลุ่มลึก“บอสครับ เมื่อกี้โถมนะส่งข่าวมาว่า สิบสองและแปดไปหาธัชชัยที่โพร์ทอง”“กล้าออกมาหาลูกชายแล้วเหรอ? แต่ว่า…มันเพิ่งจะเริ่มต้น!”“วัจสากับเด็กน้อยยังอยู่ที่อ่าว และอำเภอพัดรักอยู่ที่โพร์ทอง พวกเราจะใช้โอกาสนี้จับตัวเด็กน้อยนั่นมาไหม?”กรดลลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด“นายคิดมากไปแล้ว คนอย่างอำเภอพัดรัก เขาจะยอมปล่อยให้เราสองคนเข้าไปลักพาตัวคนจากในอ่าวง่ายๆได้อย่างไร? แล้วก็เด็กนั่น ดูแลยาก รอก่อนดีกว่า!”อาร์มเตือนขึ้นอีก “ผมแค่กังวลว่าถึงเวลา แล้วสี่กับห้าจะตามมาทัน พวกเราก็จะทำอะไรยาก”“วางใจเถอะ ตราบใดที่ธัชชัยยังอยู่ในมือพวกเรา พวกเรายังเป็นคนคุมเกมทั้งหมดอยู่!”……คนของโสธรและอำเภอพัดรักค้นไปทั่วทั้งโพร์ทอง แต่ก็ไม่พบแม้แต่ผมซักเส้นเดียวของธัชชัย ราวกับละเหยกลายเป็นไออย่างนั้นผ่านไปสามวัน ยังไม่มีใครหาธัชชัยเจอวัจสาคิดเสียจนกินไม่ได้นอนไม่หลับทุกวัน เธอไม่มีทางจะรอแบบนี้ต่อไปได้แล้ว ดังนั้นจึงตัดสินใจออกไปตามหาธัชชัยเองเขาเป็นสามีของเธอ ไม่มีใครร้อนรนที่จะเจอเขาไปกว่าเธอแต่เธอลืมไป ว่ายังมีอีกคนที่รู้สึกแย่เสียยิ่งกว่าเธอ นั่นก็คือพ่อแท้ๆของธัชชัย อำเภอพัดรักเขาเพิ่งรู้จักลูกชายตัวเองได้ไม่นาน เพิ่งจะไม่กี่วัน ก็หายไปเสียแล้ว!อำเภอพัดรักรีบเสียจนแทบเสียสติ แต่ด้วยประสบการณ์ของเขาทำให้เขาสุขุมทนความทรมานนั้นใช้ชีวิตต่อไปต่อมาพบว่าธัชชัยเคยโทรหาวัจสาหนึ่งครั้ง แล้วได้รับอีกสองสาย แต่เป็นเบอร์ลึกลับโทรมา ไม่สามารถตามหาเจ้าของเบอร์ได้คนนี้หลอกล่อให้ธัชชัยไปที่โพร์ทอง และต้องเป็นคนที่ช่างสังเกตสังการในเมืองเอสนี้ นอกจากวิศาล โสธร และอำเภอพัดรักแล้ว ยังมีใครที่มีความสามารถแบบนี้ ที่สามารถลักพาตัวธัชชัยไปได้อย่างเงียบๆ? โดยไม่ทิ้งแม้แต่ร่องรอย“พ่อเลี้ยงผมว่าเป็นฝีมือคนรู้จัก ไม่อย่างนั้นคงไม่รู้จักธัชชัยดีขนาดนี้”“สิบสอง นายบอกมาซิ ว่าคนที่ลักพาตัวธัชชัยไป มีเป้าหมายอะไร?”สิบสองที่ถูกถามเช่นนี้ จึงเริ่มครุ่นคิด “เกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องผลประโยชน์ ไม่ใช่เรื่องเงิน”อำเภอพัดรักถอนหายใจ แล้วค่อยๆหลับตาลง “สิบสอง นายว่าคนๆนี้ มีเป้าหมายเป็นฉัน?”สิบสองมองไปทางอำเภอพัดรัก “เป้าหมายเป็นท่าน? ทำไม? ท่านคิดว่าเป็นคนของวิศาลเหรอ?”“เศษสวะอย่างวิศาล ไม่มีทางมีลูกน้องที่มีฝีมือขนาดนี้” แววตาของอำเภอพัดรักพลันฉายแววตาเย็นชาที่ดูน่าขนลุก“คนนี้ ต้องรู้ความสัมพันธ์ระหว่างฉันและธัชชัย!”สิบสองอึ้งไป “พ่อเลี้ยงคือใคร…คนนี้ถึงอยากใช้ธัชชัยมาต่อกรกับท่าน? แล้วความเคลื่อนไหวของคนนั้นล่ะ? นอกจากวิศาลแล้ว พวกเรายังมีใครเป็นศัตรูอีก?”สิบสองฟังที่อำเภอพัดรักพูด ก็รับรู้ถึงความรุนแรงของเหตุการณ์“ฉันก็คิดตรงนี้ไม่ออก…เป็นวิศาล? โสธร หรือว่า…”อำเภอพัดรักหลุดเข้าไปในห้วงความคิด……วัจสาทิ้งตะวันไว้ที่อ่าว เพราะเธอรู้ว่าถ้าธัชชัยเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ หนูน้อยอยู่กับอำเภอพัดรักคงจะดีกว่าอยู่กับเธอ เธอเป็นเพียงแม่ที่ทำอะไรไม่ได้วัจสาก็สงสัยมากว่าใครเป็นคนลักพาตัวธัชชัยไป? หรือเขารู้ถึงความสัมพันธ์ของธัชชัยและอำเภอพัดรักแล้ว จึงตั้งใจจะแก้แค้นอำเภอพัดรัก?วัจสาคิดอย่างสมเหตุสมผลวิศาลหายตัวไป มีเพียงไม่กี่คนที่รู้เรื่องนี้ อาจจะถูกซ่อนที่ไหนซักแห่งในโพร์ทอง แล้วมองทุกอย่างที่เกิดขึ้นอย่างเงียบๆถ้าหากเป็นเช่นนั้น วัจสาคงไม่ต้องกังวล เพราะไม่ว่าอำเภอพัดรักหรือวิศาล พวกเขาก็ไม่มีทางจะทำร้ายธัชชัยแน่นอนแต่ผ่านไปแล้วสี่วัน ถ้าวิศาลต้องการจับตัวธัชชัยไปเป็นหมากจริงๆ ตอนนี้คงเอาออกมากดดันอำเภอพัดรักแล้ว!วัจสาพลันนึกถึงคนๆหนึ่ง คนๆนั้นน่ากลัวเสียยิ่งกว่าวิศาลและอำเภอพัดรักนั่นก็คือกรดล!จะนึกถึงผู้ชายคนนี้ เพราะเธอต้องการขอร้องให้เขาช่วยตามหาธัชชัยและไม่ใช่สงสัยเพราะคนทั่วไปคงไม่มีทางใช้สายตาสงสัยมองคนๆหนึ่ง ที่ช่วยสามีตัวเองมาหลายครั้งหลายคราและวัจสารู้สึกว่ากรดลเป็นคนแปลกๆที่ไม่ต้องการอะไรซักอย่างเธอไม่รู้ว่ากรดลอยู่ที่ไหน รู้เพียงว่าไม่ว่าธัชชัยเกิดเรื่องอะไรขึ้น เขาจะรีบปรากฏตัวที่นั่นสิ่งที่กรดลพูดเวอร์จนเกินไป คือเทพคุ้มครองธัชชัยและคนที่รู้ว่ากรดลอยู่ที่ไหน มีเพียงอาร์มและบุรีเท่านั้น แต่ธัชชัยบอกแล้วว่า บุรีได้ไปแวนคูเวอร์กับครอบครัววรพลแล้ว ดังนั้นจึงเหลือเพียงแค่อาร์ม