วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 855 ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกันของสามคนพ่อแม่ลูก
ตอนที่ 855 ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกันของสามคนพ่อแม่ลูก
เมื่อแพรววางสายไปแล้วเรียบร้อย สีหน้าของธัชชัยก็ขรึมลงอย่างใช้ความคิด
“อาชัย กินอะไรหน่อยเถอะ….”
มันเป็นเวาทางอาหารพอดี ดังนั้นพ่อครัวของวิศาลจึงเตรียมอาหารตามปกติ
ธัชชัยได้แต่หันกลับไปมองตาขวางใส่วิศาลอีกที “ไอ้บ้านี่ ไอ้ที่แกป่วยนั่นหน่ะ ไปรักษาซะนะเข้าใจมั้ย? ”
คำว่าป่วยที่ธัชชัยว่านั้น วิศาลรู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร ดังนั้นเขาจึงยิ้มก่อนจะตอบกลับ “ขอโทษนะ รอบนี้เลยทำให้แกต้องวุ่นวายเลย”
คำพูดแบบนี้ไม่ค่อยจะได้พบเจอจากวิศาลเสียเท่าไหร่นัก แต่ว่าตอนนี้ไม่ว่าจะพูดอะไรไปมันก็ไม่มีประโยชน์ทั้งนั้น
“ไปไกลๆ เลยนะ เห็นหน้าแกละปวดประสาท”
ธัชชัยเตรียมจะข้างโทรศัพท์ในมือใส่หน้าของวิศาล
แต่จังหวะนั้นเองโทรศัพท์ของเขาก็เกิดดังขึ้นมา ครั้งนี้เป็นตะวันที่โทรมาหาเขา
“นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วทำไมถึงยังไม่กลับบ้านอีก? ไม่มีลูกไม่มีเมียแล้วหล่ะมั้งเนี่ย? ”
เด็กน้อยตะโกนกร้าวตำหนิธัชชัยผู้เป็นพ่อด้วยความไม่สบอารมณ์
“จะเป็นอย่างนั้นได้ยังไงหล่ะ? พ่อก็กำลังหาเงินให้ลูกได้กินได้ใช้อยู่ยังไงเล่าครับ”
ธัชชัยพูดด้วยเสียงอ่อนโยน บอกได้ถึงการตามใจของเขาที่มีต่อลูกชาย
“อื้อ ครั้งนี้ผมจะเชื่อแล้วกัน” เด็กน้อยจิ๊ปาก “รีบๆ กลับมาได้แล้ว วันนี้หม่ามี๊ทำข้าวเหนียวนึ่งหล่ะ กลิ่นหอมมากๆ ”
เด็กน้อยพูดพลางทำปากแจ๊บๆ
“โอเคเลย เดี๋ยวพ่อจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้เลย ถ้าลูกชายพ่อหิวก็กินก่อนได้เลยนะ แต่ว่าเหลือไว้ให้พ่อด้วย”
แต่ตอนที่กำลังวางสาย เด็กน้อยก็พูดเสริมขึ้นมา “ธัชชัย อย่ามัวแต่สนใจกันทรของผมนะรู้มั้ย ไม่อย่างนั้นผมจะฟ้องหม่ามี๊
“…นี่ลูกอายุเท่าไหร่เองเนี่ย? อ้อแล้วที่บอกว่ากันทรของลูกเนี่ย หนวดเคราขึ้นแล้วหรือยังฮะ? ”
การที่ได้พูดคุยกับลูกชายทำให้ธัชชัยรู้สึกดีขึ้นเยอะพอสมควร
“เหอะ ไม่สนหล่ะ ถ้าไม่กลับมาหล่ะก็ผมจะล็อกบ้านไม่ให้พ่อเข้า! ”
เดิมทีใบหน้าและน้ำเสียงของเขาที่แสนจะอบอุ่นเมื่อคุยกับลูกชายเมื่อหันมาทางวิศาลก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาขึ้นอีกครั้ง
“ไอ้โง่วิศาล ตอนนี้แกต้องไปไล่ตามหายัยแม่บ้านทำความสะอาดมาให้ได้ เรื่องแค่นี้แกมีปัญหาอะไรมั้ย? ”ธัชชัยเปร่งเสียงตำหนิ “อ้อ แล้วก็เอามาแบบยังไม่ตายด้วยหล่ะ”
เมื่อเห็นวิศาลที่เงียบตลอดเวลานั้น ธัชชัยที่กำลังจะกลับออกจากประตูบ้านไปก็พูดเสียงต่ำ “ครั้งหน้าอย่าทำแบบนี้อีก! ”
การที่มีลูกมีเมียที่รอเขาอยู่นั้น เมื่อมาถึงบ้านธัชชัยจึงรู้สึกปลอดโปร่งสบายใจ แต่มันก็ยังหลีกเลี่ยงความรู้สึกผิดไปไม่ได้
แม้ว่าเรื่องนี้จะไม่ใช่เขาที่ทำมันขึ้นมา แต่พอดูองค์รวมๆ เขาเองก็มีส่วนเกี่ยวข้อง อย่างไรเสียเขาก็เป็นคนที่มีครอบครัวแล้ว
เดิมทีตะวันที่อยู่ในอ้อมกอดของวัจสา เพื่อฟังวัจสาเล่าเรื่องเชอร์ล็อคโฮล์มส์ให้ฟัง เมื่อเขาเห็นพ่อกลับมา เด็กน้อยก็โดดผึงขึ้นทันที
“ธัชชัย ทำไมดึกป่านนี้แล้วเพิ่งจะกลับ? เนี่ยทำให้ลูกให้เมียหิวจะตาลายแล้ว! ”
เด็กน้อยปีนขึ้นไปนั่งบนบ่าของธัชชัยพลางบ่นเขาไปตลอดทาง“ก็ยุ่งกับการหาเงินซื้อนมผงให้ลูกยังไงเล่า”ธัชชัยอธิบายพลางมองลอบดูอารมณ์ของวัจสา ดูว่าป้าๆ ลุงๆ ที่สถาบันสอนเต้นได้พูดอะไรกับเธอรึเปล่าเขากำลังกังวลว่าวัจสาจะรู้มั้ยว่ามีรูปแบบนั้นอยู่ด้วย“ทำไมคุณไม่กินข้าวกับลูกก่อนหล่ะ? เห็นพวกคุณหิวแล้วผมเจ็บหัวใจนะเนี่ย”ธัชชัยใช้มือข้างหนึ่งประคองลูกชายที่อยู่บนบ่ากับอีกข้างหนึ่งดึงเอวของหญิงสาวเข้ามาแนบชิดใกล้ก็ลูกคุณอยากที่จะรอพ่อเฮงซวยของเขาก่อนถึงจะกินได้ แล้วแบบนี้ฉันจะทำอะไรได้เล่า? ”วัจสามองเขาอย่างคาดโทษ แต่มันกลับรู้สึกได้ถึงความรักที่ล้นเหลือ“ผมรักพวกคุณนะ…พวกคุณเป็นโรคทั้งใบของผมเลย”ธัชชัยจุ๊บปากลูกชายก่อนนะหันมาหอมก้มเนียนใสของภรรยาเขา สามคนครอบครัวกอดกันแน่น“เอาหล่ะ เลิกฟูมฟายที ถ้ารักลูกชายของคุณจริง วันหลังก็กลับมากินข้าวให้มันไวๆ หน่อย เพราะไม่อย่างนั้นลูกชายก็จะรอคุณแบบนี้”วัจสายื่นเสนอสิ่งที่ตนปรารถนาโดยการใช้ลูกชายเป็นสะพานอีกทีพอมื้อค่ำที่มีความสุขผ่านพ้นไป ธัชชัยก็เล่นกับลูกชายอยู่พักหนึ่งก่อนจะกล่อมเขา แล้วเอาลงไว้ที่เตียงวัจสามมองดูร่างเหงาๆ ที่ยืนอยู่ที่ระเบียงด้านนอกเขาเหมือนกับกำลังคุยโทรศัพท์หาใครสักคน และเมื่อคนปลายสายรับสาย วัจสาก็ได้ยินไม่ชัดว่าคุยอะไรกัน แต่รู้สึกได้ถึงความโกรธของชายหนุ่มได้อย่างชัดเจนเดิมทีเธอจะเอาชุดนอนมาให้เขา แต่ก็ไม่ได้เข้าไป ได้แต่มองดูร่างของเขาเงียบๆเขาเองก็มีปัญหามากมายที่อยู่ในหัวแล้วนี่นะ….……ในตอนที่อาร์มไปบ้านของกรดลนั้นก็ปาเข้าไปกว่าครึ่งคืนแล้วแสงจันทร์พาดผ่านหน้าต่างเข้ามาในบ้าน ทำให้เห็นคนคนหนึ่งนั่งอยู่ในห้องรับแขก“boss ยังไม่นอนอีกหรือครับ? ”อาร์มถามชายหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่ในห้องรับแขก ดูเหมือนว่ากรดลกำลังรอเขาอยู่พอถามออกไปแล้วเขาก็รู้สึกว่าคำถามของเขามันช่างไร้ประโยชน์สุดๆกรดลเพียงรับคำ“วันนี้ตอนเย็น ธัชชัยเข้าไปต่อยวิศาลที่โพร์ทอง ดูเหมือนจะต่อยอย่างหนักด้วย วิศาลหน่ะแทบจะปางตายอยู่แล้วหล่ะมั้งนั่นหน่ะ”“เหตุผลหล่ะ? ”กรดลไม่ได้สนใจอะไรเรื่องของวิศาลอยู่แล้ว แต่เขาเพียงสนใจที่ว่าทำไมธัชชัยถึงได้ลงมือทำร้ายวิศาลได้“คุณลองดูนี่ แล้วจะเข้าใจเองครับ”อาร์มเอารูปนั่นวางไว้ด้านหน้าของกรดลเมื่อรูปได้ปรากฏขึ้นมาในสายตาของกรดล เขาก็ขมวดคิ้วขึ้นอย่างไม่รู้ตัว“ไม่พูดก็ไม่ได้ ธัชชัยนี่หุ่นดีจริงๆ ถ่ายรูปแบบนี้ด้วย นี่ถ้าถังแตกขึ้นมาแล้วไปถ่ายรูปทำนองนี้หล่ะก็ จะต้องฮอตมากแน่! ”กรดลเงียบพลางพลิกรูปในมือไปมา“แล้วก็ไม่คิดเลยว่าวิศาลที่เป็นชายเต็มตัวแบบนั้นจะมีงานอดิเรกอะไรแบบนี้! ” อาร์มถอนหายใจ “ธัชชัยยินดีที่จะไออยู่ใต้ร่างเขาเหรอเนี่ย นี่มันน่าหดหู่จริงๆ เลย”“มีแต่นายนั่นแหล่ะที่หดหู่ แต่ว่าฉันหน่ะกลับสนุกกับมัน” กรดลยกยิ้มมุมปากขึ้นมาในขณะที่พูด“แต่ผมว่ารสนิยมของธัชชัยเขาก็ปกติไม่ใช่เหรอครับ ไม่อย่างนั้นจะมีลูกมีเมียได้ไง….หรือว่าเขาได้หมด? ”อาร์มพูดในสิ่งที่เขาคิดออกมากรดลมองเล็กน้อยก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง“นี่หล่ะคือผลของการกระทำ ที่โลภเกินไปของเขา”กรดลพูดจบเขาก็โยนรูปในมือทิ้งลง ก่อนจะหยิบชาข้างมือขึ้นมาจิบ “ธัชชัยเจอแหล่งที่ปล่อยรูปออกมาไหม? ”“เหมือนจะได้เบาะแสเล็กน้อยครับ พอเขาลงไปจัดการด้วยตัวเองท้ายสุดก็ได้หญิงแม่บ้านทำความสะอาดเป็นคนที่น่าสงสัยที่สุดมา”“แม่บ้านทำความสะอาด? อายุเท่าไหร่? ” กรดลกวดถาม“ประมาณสี่สิบถึงห้าสิบครับอยู่ดูแลวิศาลที่โพร์ทองมาหลายปีแล้วเหมือนกัน”“หญิงอายุห้าสิบมีจุดประสงค์อะไรกันนะถึงได้ทำแบบนี้ได้? แก้แค้น? แบล็คเมลล์? หรือว่าอยากได้เงิน? ”อาร์มถามขึ้นอีก“เธอไม่น่าจะกล้าไปยั่วอะไรวิศาลโดยตรงหรอก มากสุดก็ทำไปเพราะเงินนั่นแหล่ะ”“ทำไปเพราะเงินเหรอครับ? ” อาร์มขมวดคิ้ว “แต่เธอไม่ใช่ว่าเอาลงเน็ตไปแล้วเหรอครับ? จะมาต่อรองเอาเงินได้ยังไง? ”“ถ้าฉันเดาไม่ผิดนะ น่าจะมีคนชักใยอยู่ด้านหลัง และตอนนี้หญิงแม่บ้านก็ออกไปพร้อมกับเงินแล้วด้วย”“boss นี่คุณหมายความว่ามีคนอยู่เบื้องหลังอย่างนั้นเหรอครับ? แต่ว่าใครหล่ะที่จะอยากทำลายชื่อเสียงของวิศาลกับธัชชัย? ”ครั้งนี้กรดลไม่ตอบ เขาเพียงแค่ยักยิ้มขึ้น“ไอ้วิศาลนี่…มันไม่กลัวตายจริงๆ ”อาร์มได้ยินดังนั้นจึงขมวดคิ้วถาม “ภาพใบเดียวนี่จะทำให้เขาถูกฆ่าเหรอครับ? ”“อื้อ แค่รูปไม่กี่รูปนี่จะทำให้ฆ่าตัวตายได้เลย” กรดลพูดพลางยิ้มจนเห็นฟันวิศาลนั้นกวดไล่ฆ่ากรดลมาหลายครั้ง แต่ตัวเขาก็หนีไปพร้อมกับความอัปยศอดสูทั้งหมดนั่นเป็นเพราะธัชชัย ดังนั้นมันจึงเป็นเหตุผลที่เขายอมแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า….แต่ตอนนี้คงไม่ต้องแล้ว เพราะว่ามีคนที่จะฆ่าวิศาลแทนเขาแล้ว!“อาร์ม ไปหาหนังสือพิมพ์เอกชน เอารูปนี้ไปให้เขา แล้วเขียนบรรยายเพิ่มให้สมบูรณ์ทั้งภาพและคำบรรยาย แล้วเอาหนังสือพิมพ์ไปส่งให้ที่อ่าวตื้นก่อนฟ้าสาง….แค่นั้นแหล่ะมันก็จะสมบูรณ์แบบ”คำพูดของกรดลทำให้อาร์มตื่นตัวขึ้น“จริงสิ ผมลืมไปได้ยังไงนะว่าธัชชัยเป็นลูกของอำเภอพัดรัก! นี่คุณอยากจะยืมมือของอำเภอพัดรักฆ่าวิศาลอย่างนั้นเหรอครับ? ”อาร์มพูดขึ้นอย่างสงบ “อำเภอพัดรักโหดร้ายขนาดนั้น เขาคงทนไม่ได้ที่จะเห็นผู้ชายที่ไหนมาทำกับลูกชายเขาแบบนั้น แบบนี้ได้หน้าแหกแน่ๆ! ”“แกรีบไปจัดการซะ ทำให้เรียบร้อยด้วย อย่าให้ใครตามรอยได้“ผมจะใช้ชื่อว่า ‘No regrets’ ในการพิมพ์ครับ……ที่อ่าวตื้นในเวลาเช้าตรู่ ถูกรบกวนด้วยหนังสือพิมพ์หนึ่งฉบับเข้า“ปัง! …."เกิดเสียงดังครึกโครมขึ้น ด้วยเพราะอำเภอพัดรักปัดกาน้ำชาและถ้วยชาลงพื้นไปจนสิ้นไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นสิงโตเจ้าป่า ดังนั้นเขาย่อมมีความฉุนเฉียวเป็นธรรมดา“นี่ไอ้วิศาลมันเบื่อที่จะมีชีวิตแล้วหรือยังไง? กล้าดียังไงถึงได้มาอยากได้ลูกชายของพรมมินคนนี้! ”อำเภอพัดรักเต็มไปด้วยความเกรี้ยวโกรธดุร้ายตื่นเช้าขึ้นมาก็เจอหนังสือพิมพ์แบบนี้ นั่นทำให้เขาหัวเสียจนแทบบ้าเป็นอย่างที่กรดลคาดการณ์เอาไว้เลย การที่วิศาลดูหมิ่นลูกชายของเขา แน่นอนว่าเขาจะต้องโกรธราวกับโดนตบหน้าเขาเป็นคนหนึ่งที่เย่อหยิ่งยโส อยู่ๆ จะมายอมให้ผู้ชายคนหนึ่งมาดูถูกลูกชายของเขาได้ยังไง?ตบเขาต่อหน้าสาธารณะยังจะดีเสียกว่า!หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ สิบสองเองก็เห็นเหมือนกัน เขาจึงพอเข้าใจได้ว่าทำไมอำเภอพัดรักจึงโกรธ ความรักของพ่ออย่างอำเภอพัดรักไม่ได้พูดกันแต่เล่นๆ วิศาลคนนี้จำต้องไม่ได้ตายดีแล้วอย่างแน่นอน“สิบสอง เรียกแปด ให้เอาลูกน้องไป เราจะไปที่โพร์ทองกันตอนนี้เลย”อำเภอพัดรักอดรนทนไม่ไหวอยากที่จะทำให้วิศาลหายออกไปจากโลกใบนี้ ด้วยเพราะเขาอยากที่จะปกป้องลูกจนเกินไป ทำให้หุนหันพลันแล่นไปหน่อย“พ่อบุญธรรมครับ ผมว่าใจเย็นก่อนเถอะครับ วิศาลเป็นเพื่อนที่ดีของธัชชัย ถ้าอยู่ๆ เราไปฆ่าเขาทิ้งเสีย จะกลายเป็นขุดความเกลียดชังให้ลึกขึ้นนะครับ”สิบสองพูดอธิบายให้ฟัง“ฉันไม่สนใจหรอก ถึงแม้ว่าลูกฉันจะเกลียดจนเข้ากระดูกดำ แต่ฉันก็จะเอาไอ้วิศาลนั่นลงนรกไปให้ได้! ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะมาทำอะไรแบบนี้กับลูกฉัน….น่าขยะแขยงสิ้นดี! ”อำเภอพัดรักเป็นชายแท้จริงๆ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถยอมรับความสัมพันธ์ระหว่างเพศเดียวกันได้ไม่เพียงแต่เหมือนตบหน้าตัวเขาเอง แต่ยังทำลายชื่อเสียงของธัชชัยลูกชายของเขาอีกด้วย! แบบนี้มันให้อภัยไม่ได้จริงๆ!เอ้อ ในสายตาของอำเภอพัดรัก ธัชชัยไม่ได้ชื่อธัชชัย แต่เป็นพรมชัย ลูกชายของเขา!