วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 852 แสบที่หว่างขา
ตอนที่ 852 แสบที่หว่างขา
แน่นอนหล่ะว่าความรู้สึกที่มีบ้านเป็นของตัวเองนั้นมันดีมาก ด้วยเธอไม่ต้องให้ลูกชายต้องตัวติดกับเธอตลอดเวลาด้วย
เมื่อตอนที่วัจสาตื่นขึ้นมานั้นเวลาก็ล่วงเลยไปกว่าสิบโมงเช้าแล้ว อีกทั้งตะวันก็ไม่ได้อยู่บ้านด้วย
แม่บ้านบอกกับเธอว่าตะวันนั้นออกไปด้านนอกกับพ่อของเขา
ทันทีเมื่อรู้ว่าผู้ชายที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอทั้งสองคนไม่ได้อยู่ใกล้ๆ หัวใจของวัจสาก็รู้สึกโหวงๆ ขึ้นมา
จู่ๆ เธอก็รู้สึกเจ็บแสบขึ้นที่ระหว่างง่ามขา เธอเพิ่งจะสำเหนียกได้ว่าเมื่อคืนนี้กิจกรรมของเธอกับผู้ชายคนนั้นค่อนข้างจะซาดิสขั้นสุด
ในช่วงที่เธอกำลังรู้สึกโหวงๆ อยู่นั่นเอง โทรศัพท์ที่ห้องนั่งเล่นก็ดังขึ้นมา
วัจสาชะงักไปครู่หนึ่ง มันเป็นสภาพแวดล้อมใหม่ๆ ซึ่งเธอยังไม่ค่อยคุ้นชินกับการเป็นคุณนายของบ้านมากนัก
ป้าแม่บ้านส่งโทรศัพท์มาให้เธอ “คุณผู้หญิงคะ คุณชายน้อยโทรมาค่ะ”
เมื่อวัจสารับโทรศัพท์เสียงร้องด้วยความตื่นเต้นสนุกสนานของลูกชายก็ดังออกมาจากปลายสาย
“หม่ามี๊ครับ ตะวันจะเผาก้นอยู่แล้ว หม่ามี๊ตื่นแล้วหรือยัง? ”
“หม่ามี๊ตื่นนานแล้วครับ ลูกรักของหม่ามี๊อยู่ไหนเอ่ย? ” วัจสาถามด้วยรอยยิ้ม
“ผมอยู่ที่ห้องทำงานของพ่อครับ กำลังเลือกอะไรงามๆ ให้เขาอยู่”
วัจสาบิดหัวคิ้วเบาๆ “เลือก….เลือกอะไรงามๆ เหรอ? ”
เธอกำลังเป็นห่วงว่าเด็กน้อยจะซนจนธัชชัยไม่ได้ทำงาน แต่ใครจะรู้หล่ะว่าจู่ๆ เด็กน้อยจะพูดแบบนั้นขึ้นมา
“ก็เลือกผู้หญิงสวยๆ คนหนึ่งมาเป็น secretary ให้พ่อหน่ะสิครับ”
“secretary? ทำไมพ่อของลูกต้องให้ลูกเลือกเลขให้เขาด้วยหล่ะ? ”
“ใช่ครับ ก็พ่อบอกว่า ถ้าผมโอเค เขาก็ไม่มีปัญหา”
วัจสาเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะพูด “พ่อของลูกคงกำลังเลือกแม่ใหม่อยู่นั่นแหละใช่มั้ย? ”
“ไม่ใช่แม่ใหม่นะครับ หม่ามี๊เนี่ยนับวันยิ่งใจแคบนะครับเนี่ย”
เด็กน้อยไม่ค่อยพอใจนักที่หม่ามี๊ของเขาเอาตัวเองไปเปรียบ
วัจสาอึ้งไปแป๊บหนึ่ง “งั้นลูกก็เลือกสวยๆ ให้พ่อเขาสักคน เอาที่หุ่นดีๆ หน่อยด้วยหล่ะ”
“หม่ามี๊ วันนี้หม่ามี๊เป็นอะไรไปหล่ะครับ? นี่ไม่ใช่นิสัยของหม่ามี๊เลย เราจะต้องเลือก secretary นะครับไม่ใช่มิสเวิร์ล จะเอาหุ่นดีไปทำไมกัน? แน่นอนหล่ะเราจะต้องดูกันที่สมองของเธอ”
วัจสา:“……”
ตะวัน : ไอ้หยา ไม่คุยด้วยแล้วดีกว่า เดี๋ยวผมต้องเลือกแล้ว พวกเธอกำลังรอผมอยู่ ไว้เจอกันนะครับหม่ามี๊”
วัจสา:“……”
เธอรู้สึกว่าสองพ่อลูกนี่คิดการณ์แผนร้ายกันอีกแล้วใช่มั้ยนะ? ธัชชัยให้ลูกชายเลือกเลขาให้แก่เขาเนี่ยนะ?
……กนิษฐาได้รับไฟล์วิดีโอจากหญิงกลางคน ก่อนจะเลือกรูปที่เธอพึงพอใจอยู่หลายใบตอนที่ดูวิดีโอนั้นเธอต้องอดทนกลั้นใจดูให้มันจบไป เพื่อจะให้ถึงช่วงเวลาที่วิศาลได้ทำพฤติกรรมที่น่ารังเกียจนั่นออกมาและแน่นอนหล่ะว่าเธอทายถูกว่าวิศาลนั้นคิดไม่บริสุทธิ์ใจกับธัชชัยตั้งแต่ตอนนั้นที่เธอไปตามธัชชัยที่ Richbaby แล้วเขาอยู่ในห้องเดียวกับวิศาล เธอก็รู้สึกได้ถึงความไม่ปกติของเขา“หน้าไม่อายสิ้นดี! ”สายตาของกนิษฐามองไปยังรูปภาพใบหน้า มันเป็นรูปที่ธัชชัยเปลือยกาย ในขณะที่วิศาลนั้นกำลังจูบไปที่ทรวงอกของเขาจากรูปใบเดียวนี้มันก็สามารถบอกได้ถึงความสัมพันธ์ที่สกปรกระหว่างพวกเขาได้ย่างชัดเจนถึงแม้ว่าอีกคนหนึ่งจะไม่รู้เนื้อรู้ตัว แต่เมื่อมันมีภาพปรากฏขึ้นมาแบบนี้ ชาวบ้านก็คงเอาไปพูดต่างๆ นานาอย่างแน่นอนเธอจะเอารูปนี้ไปให้กับสำนักพิมพ์หรือวัจสาดี? เอหรือว่าจะเอาไปลงเน็ตด้วยตัวเองดีหล่ะ?เพราะถ้าเอาให้แก่วัจสาเฉยๆ ท่าทางอ่อนแอแบบนั้นก็คงจะจัดการอะไรกับวิศาลไม่ได้แน่นอนเดิมทีเธอไม่เคยทำอะไรชายคนนี้ได้เลยอย่างนี้เธอจะจัดการกับวิดีโอนี่ยังไงดีมันถึงจะทำให้วิศาลได้รับผลกรรมของเขาอย่างสาสมดีนะ?ถ้าเอาไปปล่อยในเน็ต หรือว่าที่สำนักพิมพ์ มันจะต้องทำให้ธัชชัยเสียภาพพจน์ไปด้วยแน่ๆวิศาลนั้นเป็นถึงหัวโจกของเมือง S เขาคงไม่ได้มาสนใจอะไรแบบนี้ ดังนั้นคงจะทำเป็นตาบอดไปเสียคนที่จะได้ผลจากชื่อเสียงที่ย่อยยับลงก็คงมีแต่ธัชชัย เรื่องนี้กนิษฐารู้ดียิ่งกว่าใครแต่เธอก็อยากจะลองพนันดู อยากจะเห็นความโอหังของธัชชัย ที่ว่าเขาจะแคร์กับภาพพจน์ของตัวเองหรือไม่ หรือว่าจะจัดการกับวิศาลยังไงแต่ว่าการกระทำแบบนี้มันก็ดูจะไม่ค่อยฉลาดอะไรสักเท่าไหร่ด้วยเพราะธัชชัยก็ออกจะพึงพอใจที่วิศาลดูแลและรับใช้เขาราวกับทาสคนหนึ่งดังนั้นการที่พวกเขาทำกันอย่างลับๆ ก็คงไม่มีใครสนใจ แต่ถ้าหากว่ามันถูกเผยแพร่ออกไปหล่ะ…กนิษฐาไม่มีวันจะกลับไปใจ ไม่เลยไม่เคยคิด เธออยากที่จะแก้แค้นวิศาล!ไม่เพียงแต่เปลื้องผ้าเธอออกแล้วส่งกลับมายังบ้านตระกูลศรีทอง แต่ยังเอาลูกสาวของเธอมาขู่ตัวเธอเอง สิ่งต่างๆ เล่านี้มันยากที่จะเล่าออกมาเป็นฉากๆ ดังนั้นการที่เขาทำให้คนอย่างเธอขายหน้า เธอทำได้เพียงเก็บมันทดเอาไว้ในใจและเมื่อถึงเวลาเธอจะต้องเอาคืนทุกดอกอย่างแน่นอน!เธอไม่สามารถฆ่าวิศาลด้วยตัวเองได้ แต่ที่เมือง S นี้ ยังมีคนหนึ่งที่สามารถให้เธอฆ่าแทนได้ไม่ใช่เหรอ?ธัชชัยอย่างนั้นเหรอ?กนิษฐาอยากที่จะเห็นปฏิกิริยาของธัชชัยจริงๆ เมื่อเขาเห็นภาพนี้เข้าเขาจะโมโหหรือว่าจะระวังวิศาลมากขึ้นนะ?กนิษฐาก็เป็นคนประเภทนี้นั่นแหละ ที่ว่าของที่เธอไม่ได้ คนอื่นก็จะไม่มีใครได้!กนิษฐารักธัชชัยมากเพียงไหน ตอนนี้เธอก็เกลียดเขามากเท่านั้นตั้งแต่ตอนที่เธอรู้ว่าเขาหลอกให้เธอมีลูกกับวรพล นั่นก็เป็นผลแล้วว่าระหว่างเขาทั้งสองคนจะไม่มีการร่วมมืออะไรกันอีกแบบนี้จะให้เธอไม่เกลียดธัชชัยได้ยังไง?แต่ถึงแม้ว่ารูปนี้จะไม่ทำให้วิศาลถูกฆ่าตายไป ก็อาจจะทำให้ชื่อเสียงของธัชชัยนั้นทลายแทนเธออยากจะให้คนทั้งเมือง S ได้รู้ว่าธัชชัยหน่ะถูกชายคนหนึ่งตุ๋ยเข้าให้แล้ว!เธออยากที่จะให้เขาเอาปี๊ปคลุมหัวไปสักพักพอคิดถึงตอนที่ธัชชัยจะต้องสูญเสียชื่อเสียงไปแล้วนั้น…กนิษฐาก็แทบจะอดรนทนไม่ไหวแล้วแต่สิ่งที่สำคัญเลยนั่นก็คือ เธออยากจะรู้ว่าธัชชัยจะฆ่าวิศาลหรือไม่!ตอนที่กนิษฐากลับมาถึงบ้านตระกูลศรีทอง นั่นก็เป็นเวลาสองทุ่มได้แล้ว ป้าอ้อยบอกว่าวรพลพามิ้นไปหาธัชชัยสองพี่น้องตระกูลนี้ ทำเรื่องโสมมด้วยกัน ชอบหลอกคนอื่นด้วยกัน ทำแต่ละอย่างหน้าไม่อายสิ้นดี!กนิษฐากินเพียงแค่ซุปเพียงเล็กน้อยก่อนจะขึ้นชั้นสองไป เพราะเดิมทีเธอก็ไม่อยากไม่หิวอยู่ก่อนแล้ว บวกกับความวิตกพ่วงเข้าไปด้วยเมื่อเธอเปิดประตูเข้าห้องนอนไป ก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ การพักตัวเป็นเวลาหลายปีไม่ได้ทำให้ทักษะของเธอสูญหายไป ดังนั้นเธอจึงเตรียมจะถอยตัวทันทีแต่ยังไม่ทันที่จะถอย ก็ถูมือใหญ่มือหนึ่งเข้ามาปิดปากของเธอเอาไว้ ก่อนที่จะลากเธอเข้าไปในห้อง“ถ้าไม่อยากตาย ก็อย่าส่งเสียง! ” มันเป็นกระแสเสียงทุ้มต่ำน่ากลัวราวกับออกมาจากนรกก็ไม่ปานและเมื่อแสงไฟในห้องส่องสว่างขึ้นเต็มที่ เธอก็เห็นว่าคนที่เอามืออุดปากของเธอเอาไว้นั้นคือสิบสอง“หน่ะ….นายเข้ามาที่บ้านตระกูลศรีทองทำไม? ” กนิษฐาถามอย่างใจเย็น เธอรู้ดีว่าลูกบุญธรรมของอำเภอพัดรักไม่มีใครขัดสนเรื่องเงิน“พ่อบุญธรรมรอเธออยู่ที่อ่าวตื้น ลงไปแล้วขับรถออกไปซะ”สิบสองเอาคำสั่งของอำเภอพัดรักมาถ่ายทอดอีกที จากนั้นก็หันกลับตัวเตรียมจะกระโดดลงหน้าต่างไป“สิบสองเดี๋ยวก่อน! พ่อบุญธรรม…ดึกป่านนี้แล้วยังเรียกหาฉัน มีเรื่องอะไรรึเปล่า? ”กนิษฐารู้สึกกลัวเล็กน้อย ด้วยเพราะไม่รู้ว่าเวลาป่านนี้แล้วอำเภอพัดรักจะยังเรียกเธอไปเพื่ออะไรจะให้ธัชชัยเลือกอีกเหรอ? เกี่ยวกับลูกสาวเธอรึเปล่านะ? หรือว่ามันเกี่ยวข้องอะไรกับตัวเธอเอง?เรื่องที่ว่ามานี้มันเป็นเรื่องที่เธอพอจะคิดออกมาได้ ห้าปีที่แล้วอำเภอพัดรักได้ทิ้งลูกบุญธรรมอย่างเธอไปเรียบร้อยแล้ว แถมยังเตรียมจะให้เธอฆ่าตัวเองตายด้วยซ้ำ“เธอไปเจอพ่อบุญธรรมเดี๋ยวก็รู้เองนั่นแหล่ะ” สิบสองพูดด้วยเสียงเย็นชา “ให้เวลาเธอแค่ชั่วโมงเดียวนะ ช่วงนี้พ่อบุญธรรมแก่แล้วนอนไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หมอแนะให้นอนแต่หัววัน”เมื่อพูดจบ สิบสองก็กระโดดลงจากหน้าต่างไปกนิษฐายืนนิ่งอึ้งค้างอยู่สามวิ ก่อนที่สติจะคืนกลับมา จึงรีบลงบันไดลงไปทันทีมันเป็นเหมือนภัยพิบัติที่เธอไม่อาจจะเลี่ยงได้และเธอก็ไม่รู้ว่าการได้เจออำเภอพัดรักในครั้งนี้ของเธอจะเป็นโชคดีหรือว่าโชคร้ายกันแน่ท้ายสุดกนิษฐาก็มาหาอำเภอพัดรักภายในเวลาที่กำหนด เธอก็เห็นอำเภอพัดรักกำลังนั่งอยู่บนโซฟาข้างๆ มีโต๊ะชา ท่าทางค่อนข้างผ่อนคลายทีเดียว เหมือนกับคนมีอายุทั่วๆ ไป ติดแค่ว่าหว่างคิ้วของเขานั้นขมวดเป็นปมอยู่ไม่น้อย“พ่อบุญธรรม สวัสดียามกลางคืนค่ะ”กนิษฐามายืนอยู่ต่อหน้าของอำเภอพัดรัก ก่อนจะคุกเข่าไปนั่งอยู่ข้างโต๊ะชา เธออยู่เคียงข้างเขามาหลายปี ดังนั้นเธอจึงเข้าใจธรรมชาติของเขาเป็นอย่างดีดังนั้นถ้าหากเธอก้มลดตัวลงนั้น มันจะไม่เกิดอะไรที่ร้ายแรงกับเธอ“ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างหล่ะ? ”อำเภอพัดรักมองไปที่กนิษฐาก่อนจะถามขึ้นเรียบๆกนิษฐาไม่รู้ว่าอำเภอพัดรักต้องการอะไร หรือมีจุดประสงค์อะไร ดังนั้นเธอจึงตอบอย่างระมัดระวัง “ก็ปกติค่ะ” ก่อนจะหยุดแป๊บหนึ่งและพูดต่อ “ถ้าพ่อบุญธรรมอยากให้เจ็ดทำอะไร บอกได้เลยนะคะ”กนิษฐารีบรินน้ำชาให้เขาดื่มทันที“มีเรื่องเรียกหาเธอนิดหน่อยหน่ะ”อำเภอพัดรักพูดแค่เพียงครึ่งเดียว นั่นทำให้คนฟังหัวใจเต้นตุ้มๆ ต่ำๆ“มีเรื่องอะไรเหรอคะ? พ่อบุญธรรมพูดได้เลยค่ะ”“การแก้แค้นของฉันกับธัชชัย…มันได้จบลงไปแล้วหล่ะ หลังจากนี้ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธออย่าทำอะไรให้เขาต้องลำบากอีก อ้อทั้งกับสิบห้าและสาเขาด้วย เธออย่าไปทำอะไรพวกเขา เข้าใจมั้ย? ”เสียงของอำเภอพัดรักเหมือนราชาสั่งงาน เต็มไปด้วยพลังอำนาจกนิษฐาอึ้งไป ความเกลียดชังตลอดหลายปีมานี้ ทำไมถึงบอกว่าสิ้นสุดลงแล้วหล่ะ? นั่นมันทำให้เธอประหลาดใจขึ้นมาจริงๆอำเภอพัดรักไม่ได้ยินเธอตอบกลับจึงถามขึ้นเสียงดัง “ไม่ได้ยินรึไง? ”“ดะ…ได้ยินค่ะ”จริงๆ แล้วเธออยากจะถามว่าทำไมมันถึงสิ้นสุดลงได้ และจบลงได้ยังไง แต่แม้เธอจะอยากรู้ แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือการที่จะรักษาชีวิตของตัวเธอเอง เรื่องบางเรื่องคงจะดีกว่าหากไม่ได้ถามออกไป“อ้อแล้วก็วรพลนั่นด้วย เขาแทบจะเอาชีวิตตัวเองแลกมาเพื่อช่วยอาชัยเอาไว้…น่าสงสารจริงๆ เธอก็อยู่กับเขาดีๆ ด้วยหล่ะ แล้วก็ไม่ต้องไปวุ่นวายอะไรกับอาชัย เพราะเขามีลูกมีเมียแล้ว! ”เมื่อได้ยินอำเภอพัดรักเรียกธัชชัยว่า อาชัย ของแขนของกนิษฐาก็ขนลุกชันทันทีจนเธอออกมาจากอ่าวตื้นแล้วเธอก็ยังคงเอาสติกลับมาไม่ได้อำเภอพัดรักชายวัยหกสิบกว่าปีนี่ จะเรียกว่าเขาเปลี่ยนไปเพราะว่าแก่ลง ก็ไม่ใช่ว่าบอกว่าเปลี่ยนก็เปลี่ยนเลยมั้ยหล่ะ? และอีกอย่างที่กนิษฐายังคงฝังหัวเอาไว้อยู่ นั่นคืออำเภอพัดรักนั้นเป็นคนหยิ่งยโส ทำไมเขาถึงพูดด้วยน้ำเสียงแบบนั้นได้? แถมยังเรียกธัชชัยว่าอาชัยอีก….พูดเหมือนกับผู้ใหญ่เอ็นดูเด็กอย่างไรอย่างนั้นทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปได้รวดเร็วขนาดนี้นะ? นั่นทำให้กนิษฐารู้สึกยากที่จะยอมรับมัน