วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 818 ไม่ให้แม่ลูกทั้งสองต้องลำบาก
ตอนที่ 818 ไม่ให้แม่ลูกทั้งสองต้องลำบาก
เวลาที่วัจสามองไม่เห็นธัชชัยจึงพูดความเจ็บปวดของวัจสาออกมา
ความจริงในความสัมพันธ์ครั้งนี้ธัชชัยเป็นคนที่ไม่มีความละเอียดอ่อนเลยแม้แต่นิดตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาคิดว่าวัจสาเป็นผู้หญิงที่จิตใจกว้างขวางไม่ถือสาเรื่องพวกนี้และไม่มีผลกระทบต่อจิตใจของเธอด้วย
แต่ว่าครั้งนี้วัจสาเหมือนจะเปลี่ยนไปแล้วตั้งแต่ที่กลับมาจาก Sky dreamเธอก็ได้รับความอิสระอีกครั้งแต่เธอกลับไม่ยอมกลับบ้านมาพร้อมเขาอย่างมีความสุขแต่เธอกลับเลือกที่จะหย่ากับเขา
ตอนแรกธัชชัยคิดว่าวัจสาแค่งอนกับเขา…….. แต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่า "สิ่งที่วัจสาต้องการคืออะไรและสิ่งที่เธอต้องการมีไม่มากนัก
ธัชชัยถอนหายใจยาวๆ " เฮ้อฉันเองที่เป็นคนไม่ดีฉันผิดต่อแม่ลูกเขาทั้งคู่"
" พี่พี่อย่าพูดเรื่องพวกนี้เลยมันเปล่าประโยชน์ตะวันและวัจสาไม่ต้องการคำขโทษของเราแต่เธอต้องการให้เราลงมือทำต่างหากฉันก็ไม่อยากให้ผู้หญิงของฉันและลูกของฉันต้องลำบากอีกแล้วใครหน้าไหนก็อย่าคิดมารังแกพวกเขาเด็ดขาดรวมทั้งฉันด้วยและรวมทั้งพี่และกนิษฐาด้วย"
พี่หลายปีมานี้ฉันไม่เคยขอร้องอะไรพี่เลยสักครั้งแต่ครั้งนี้ฉันหวังว่าพี่จะช่วยฉันนะ"
คืนนี้ธัชชัยพูดมากเป็นพิเศษหากเทียบกับเมื่อก่อนเขาพูดจาเยอะขึ้นกว่าเก่ามากเลยก็เพราะว่าวิศาลก็อยู่ด้วยยิ่งทำให้เขาเปิดใจกับพี่เขามากขึ้นตอนนี้พวกเขาเปิดใจคุยกันอย่างตรงไปตรงมา
วรพลพยักหน้าและพูดขึ้นมาว่าตอนนี้วิศาลอยู่ที่นี่ดูแลเธองั้นพี่ขอตัวกลับบ้านก่อนแน่นอนพี่ไปเตรียมเสื้อผ้าของมิ้นเพื่อให้เธอพามิ้นไปที่โพร์ทอง"
" ตกลงฉันเชื่อพี่พี่ก็เชื่อฉันใช่ไหม? ธัชชัยถาม
วรพลมองหน้าธัชชัยและทักทายวิศาลจากนั้นก็เดินออกจากห้องผู้ป่วยอย่างเร่งรีบ
วิศาลหันหน้าไปมองวรพลจากนั้นก็หันไปพูดกับธัชชัยว่า "เพื่อไม่ให้เรื่องมันเลยเถิดตอนนี้ส่งคนไปรับเด็กดื้อที่เอาแต่ใจคนนั้นมาเลยไหม?
ในสายตาของวิศาลมิ้นเป็นเด็ดดื้อรั้นและติดธัชชัยมากเด็กคนนี้ติดธัชชัยยิ่งกว่าอะไร
" ไม่ต้องฉันเชื่อใจพี่ฉัน" ธัชชัยพูดอย่างมั่นใจ" อีกอย่างนี่เป็นเรื่องภายในครอบครัวเธอไม่ต้องมายุ่งหากยังมาวุ่นวายไม่เลิกฉันเอาเธอตายแน่"
"กูเสียแขนให้มึงข้างนึงแล้วมึงยังจะเอาอะไรกับกูอีกจะให้กูตายไปให้พ้นๆใช่ไหม?"
พอวรพลจากไปก็เหลือแค่ธัชชัยและวิศาลเพราะฉะนั้นวิศาลตอนนี้มีความสุขยิ่งกว่าอะไร
เขาไปนั่งข้างเตียงธัชชัย
" รีบใส่หัวไปซะกูเห็นหน้ามึงแล้วอยากจะอ้วก"
"สิ่งที่ธัชชัยทำกับวิศาลก็คือมองบน
"เห็นหน้าฉันแล้วอยากอ้วก?" วิศาลยิ้มไม่ยอมหยุดเขาเอาแก้มของเขาไปถูแก้มของธัชชัย " งั้นเธอก็อ้วกให้เต็มที่ไปเลย"
"….. นี่ไอ้คนหน้าด้าน"
ธัชชัยไม่พูดอะไรกับวิศาลต่อเขาค่อยๆหลับตา
และนอนพักผ่อน"ฉันได้ข่าวมาว่า……… กรดลยังไม่ตาย? และเขานี้แหละที่เป็นคนช่วยเธอออกมาจากSky dream"ในห้องเงียบไปได้สักพักพอวิศาลพูดคำนี้ขึ้นมาเดิมทีธัชชัยที่ทำเป็นหลับก็ตื่นตาโตเขาถามวิศาลว่า "เธอได้ข่าวมาจากไหน?ส่วนวิศาลไม่ตอบแต่กลับถามธัชชัยกลับไปว่า " นี่เธอซ่อนกรดลไว้ใช่ไหม? "ธัชชัยยังถามต่อไป " ทำไมเธอต้องตามล่ากรดล? ทำไมเธอต้องฆ่าเขาให้ได้? เขาทำอะไรผิดกันแน่? "วิศาลยิ้ม" ที่แท้ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอซ่อนเขาไว้นี่เอง"เธอออกไปซะฉันอยากพักผ่อน"ธัชชัยไม่อยากเปลืองน้ำลายกับวิศาลเพราะเขาไม่พอใจกับกิริยาของวิศาลถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าทำไมวิศาลกับกรดลต้องฆ่ากันเองแต่ธัชชัยไม่อยากเห็นเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นเลยวิศาลเงียบสงบแต่ไม่เคยออกไปจากห้อง…………อยู่ภายใต้การแนะนำของแวววัยตอนนี้วัจสาหางานได้แล้วมันเป็นงานที่สอนเต้นและเป็นอาชีพเก่าในอดีตที่ตอนนั้นเธอได้ตั้งครรภ์เมื่อห้าปีก่อนเธอเคยเป็นผู้ช่วยสอนเต้นรำมันเป็นการสอนเต้นให้กับผู้สูงอายุที่เกษียณแล้วมีทั้งลุงป้าน้าอาทั้งหลายมาเรียนเต้นในคลาสถึงแม้จะเป็นงานที่ไม่ได้เงินมากมายแต่หากเทียบกับอยู่เฉยๆไปวันๆเธอก็ยอมทำดีกว่าเพราะเธออยากเลี้ยงดูตัวเองโดยที่ไม่ต้องพึ่งใครส่วนความฝันที่เคยฝันเอาไว้คงต้องปล่อยมันไปตามธรรมชาติรอให้ทุกอย่างในตอนนี้ค่อยๆดีขึ้นและเข้าที่เข้าทางมากกว่านี้ค่อยว่ากันก่อนหน้านี้วัจสาจะออกไปทำงานเธอต้องพูดคุยกับตะวันตั้งหลายชั่วโมงว่าการศึกษามันสำคัญแค่ไหนแต่ว่าครั้งนี้เด็กน้อยไม่ขัดขืนอีกต่อไปแล้วแต่กลับแบกกระเป๋าและเดินออกจากบ้านไปโรงเรียนอย่างมีความสุขต้องส่งลูกให้ถึงห้องเรียนวัจสาถึงยอมออกไปจากโรงเรียนแต่เธอไม่คิดเลยว่าพอเธอแค่หันหลังบุรีก็มารับตะวันไปเจอกับพ่อสารเลวของตะวันที่โพร์ทองทันทีตอนแรกที่ไปถึงโพร์ทองเด็กน้อยขัดขืนไม่ยอมลงจากรถที่นี่จึงเป็นความทรงจำอันเลวร้ายของเขาที่สุดพอพ่อแท้ๆธัชชัยมารับถึงรถเด็กน้อยจึงลงจากรถอย่างไม่เต็มใจ"ธัชชัยทำไมเธอต้องมาอยู่กับคนเลวแบบนี้ด้วย?"เด็กน้อยถามพ่อแท้ๆแต่สายตากลับจ้องไปที่หน้าวิศาล"ถึงแม้เด็กน้อยจะมีหน้าตาที่ขี้เหร่แต่จิตใจดีทีเดียว"อุ้มตะวันขึ้นมาธัชชัยรู้สึกกินแรงมากหากไม่ได้วิศาลมาช่วยพยุงคาดว่าสองพ่อลูกต้องล้มลงไปที่พื้นแน่นอนแต่ว่านี่เป็นเหตุทำให้รู้ว่าอาการบาดเจ็บของธัชชัยมันหนักพอสมควรไม่คิดเลยว่าในโพร์ทองไม่เพียงมีพ่อและคนเลวอย่างวิศาลแต่ยังมีมิ้นเด็กที่เอาแต่ใจคนนี้อยู่อีกด้วย"พี่ตะวัน"พอมิ้นเห็นตะวันก็วิ่งเข้าไปกอดทันทีไม่สนสักนิดว่าตนเองเป็นผู้หญิง ที่สำคัญพอกอดเสร็จยังหอมแก้มของตะวันอีกด้วยเด็กน้อยเขินอายจนแก้มแดงเขาอายจนอยากผลักมิ้นทิ้ง"พี่ตะวันทำไมต้องผลักมิ้นด้วยมิ้นน่ารักขนาดนี้พี่ตะวันไม่ชอบมิ้นหรือคะ?เด็กดื้อผู้น่ารักรู้สึกน้อยใจเพราะตั้งแต่เล็กจนโตยังไม่เคยมีใครปฎิเสธเธอมาก่อนเลยมีแต่คนหลงคนรักเธอมาโดยตลอด" เธอเป็นผู้หญิงนะจะหอมแก้มผู้ชายแบบนี้ไม่ได้"เด็กน้อยกำลังสั่งสอนมิ้นอย่างจริงจังส่วนมิ้นทำปากจู๋และยังคงกอดตะวันไม่ยอมปล่อย "เธอเป็นพี่ชายมิ้นนะไม่ใช่ผู้ชายคนอื่นสักหน่อย""พอทีไม่ต้องกอดแล้วพ่อแท้ๆของเธอชื่อวรพลส่วนพ่อแท้ๆของพี่คือธัชชัยเราไม่ได้มีพ่อมีแม่คนเดียวกันซะหน่อย"ความจริงตะวันไม่ได้เกลียดมิ้นเลยเพียงแค่เขาไม่อยากให้มิ้นมาติดพ่อตัวเองขนาดนี้เพราะเขาเห็นแล้วรู้สึกไม่สบายใจอย่างมากมิ้นไม่เห็นด้วยกับคำพูดของตะวัน" ธัชชัยเป็นพ่อรองของมิ้นไม่ใช่หรือ? มิ้นมีพ่อสองคนนะ"" ช่างเถอะพูดกับเธอเธอก็ไม่เข้าใจหรอกฉันไม่อยากพูดแล้ว"เด็กน้อยตะวันเหมือนไม่อยากเถียงกับมิ้นที่อายุน้อยกว่าเพราะพูดอย่างไงก็ไม่เข้าใจสักที"มิ้นพี่ตะวันพูดถูกต้องฉันไม่ใช่พ่อแท้ๆของเธอฉันเป็นพ่อแท้ๆของพี่ตะวันพ่อเธอชื่อวรพล"ธัชชัยนั่งยองลงไปและพูดความจริงให้กับมิ้นเด็กน้อยที่เพิ่งจะอายุสี่ขวบให้เข้าใจเด็กน้อยผู้น่ารักทำตาโตและพูดอ้อนๆว่า "ทำไมพ่อไม่เป็นพ่อของมิ้นแล้ว? เป็นเพราะว่าพ่อต้องไปเป็นพ่อให้กับพี่ตะวันใช่ไหม? "มิ้นคิดว่าธัชชัยไม่อยากเป็นพ่อของมิ้นแต่จะไปเป็นพ่อของตะวันแทนเด็กเอ๋ยเด็กจะไปเข้าใจอะไรกับคำว่าสายเลือดเดียวกันมิ้นก็แค่คิดว่าตอนนี้ธัชชัยไม่รักมิ้นแล้วหรือเธอกำลังคิดว่าธัชชัยไปรักตะวันมากกว่าเธอ" มิ้น"มิ้นต้องเข้าใจนะมิ้นเกิดจากพ่อวรพลและแม่กนิษฐาส่วนฉันเป็นแค่อาของเธอ"พูดกับเด็กอายุสี่ขวบยังไงเธอก็ไม่มีทางเข้าใจกับคำว่าสายเลือดเดียวกันหรอก"พ่อรองจะไม่เป็นพ่อของมิ้นแล้วเพราะพ่อรองจะไปเป็นพ่อของพี่ตะวันใช่ไหม?"เด็กน้อยผู้น่ารักยังคงวนเวียนกับคำถามนี้" ใช่แล้วเพราะฉะนั้นวันหลังมิ้นต้องเรียกฉันว่าอาส่วนวรพลมิ้นเรียกวรพลเป็นพ่อคนเดียวเท่านั้น"ธัชชัยจ้องมองหน้าเด็กน้อยผู้น่ารักเขาไม่อธิบายต่อไปเพียงให้มิ้นเข้าใจในสิ่งที่เธอคิดและสิ่งที่เธอเข้าใจมิ้นตาแดงกล่ำจากนั้นน้ำตาก็ไหลลงมาอย่างกะฝนตก" มิ้นไม่ร้องนะอายังรักมิ้นเสมอและยังจะเอนดูมิ้นตลอดไปด้วย"" ธัชชัยกอดมิ้นที่กำลังร้องไห้ฟูมฟายอยู่ในอ้อมกอดตะวันได้แต่จ้องดูและฟังคำพูดของธัชชัยถึงแม้เขาก็ไม่อยากเห็นมิ้นร้องไห้เพราะยังไงซะเธอก็คือเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆจากเหตุการณ์นี้ทำให้ตะวันชื่นชมในตัวพ่อเป็นอย่างมากพ่อหล่อและสีเสน่ห์ที่สุดในสามโลกเลยมิ้นอย่าเสียใจอีกเลยพี่ตะวันรักมิ้นนะที่สำคัญเธอยังมีพ่อพี่เป็นอาด้วยเด็กน้อยพูดอย่างใจกว้างเขาเหมือนยอมแบ่งความรักของพ่อให้กับมิ้นบ้างคำพูดเด็กน้อยทำให้ธัชชัยชื่นใจมาก"เด็กดื้อยอมรับว่าพ่อเป็นพ่อแล้วหรือ? มามามาเรียกพ่ออีกครั้งมันชื่นใจเหลือเกิน""พ่ออย่าเพิ่งได้ใจสิหากพ่อยังจีบแม่กลับมาไม่ได้ฉันก็จะไม่เรียกเธอว่าพ่อ" เด็กน้อยพูดอย่างท้าทายได้เลยเพื่อให้ลูกเรียกฉันว่าพ่อพ่อคนนี้ต้องทำสุดความสามารถเพื่อไปจีบแม่เธอกลับมาให้ได้เธอต้องเชื่อพ่อนะ"ธัชชัยอยากอุ้มตะวันขึ้นมาแต่ใช้แรงมากไปจึงไอออกมาอย่างรุนแรงวิศาลเห็นจึงรีบไปรับมิ้นจากมือธัชชัยมาทันที