วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 747 คำให้การของวัจสา 2
ตอนที่ 747 คำให้การของวัจสา 2
วิศาลขมวดคิ้วแน่น แต่ไม่มีคำพูดออกมาจากปาก
“เจ้ากระต่ายน้อยนั่นถูกอำเภอพัดรักเลี้ยงให้เชื่องอยู่ ทำได้แค่เพียงย้อนกลับมาทำร้ายธัชชัยก็เท่านั้น ถึงตอนนี้จะเรียกร้องเด็กให้กลับมามันก็คงจะสายเกินแก้เสียแล้ว”
“เป็นอย่างที่ว่ามาแหละ ท่านชัยชอบทำให้ลูกของตัวเองเจ็บช้ำน้ำใจอยู่เรื่อย ”บุรีพูดไปหาอะไรทำไปพลาง “ไม่พูดก็ไม่ได้ แต่เด็กคนนั้นหน้าเหมือนกับท่านชัยเลยนะ”
“อา…งั้นการมีลูกนี้ก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน”
วิศาลพูดเสร็จก็โดดขึ้นนั่งบนโซฟา ถึงแม้ว่าแขนขาเขาจะเคลื่อนไหวได้ไม่มากนัก แต่เขาก็ปราดเปรียวมากพอสมควร
ด้วยเพราะมีคำให้การของวัจสา ทำให้กองกำลังพิเศษอันลือชื่อของไผ่นั้น สามารถที่จะออกปฏิบัติการได้ในอีกไม่ช้า
วัจสาเป็นแม้แท้ๆ ของลูกบุญธรรมคนสิบห้าของอำเภอพัดรัก ซ้ำยังอยู่ใต้ชายคาเดียวกับอำเภอพัดรักมานานกว่าห้าปี ดังนั้นทำให้เธอไร้มลทิน มีเธอเป็นตัวช่วยแล้วหล่ะก็ นั่นก็ถือว่าไผ่มีกำลังหนุนอย่างไรอย่างนั้น
หลายวันก่อนหน้านี้ เรื่องที่ธัชชัยได้เข้าไปแจ้งความด้วยตัวของเขาเองนั้นธนวรรธก็ได้พูดออกมา สามวันก่อนหน้านี้มีคนเห็นธัชชัยเดินเข้าไปในอ่าวตื้น แต่ไม่เห็นว่ากลับออกมาเลย
เพื่อไม่อยากแหวกหญ้าให้งูตื่น ไผ่จึงแอบให้คนเข้าไปสำรวจบริเวณอ่าวตื้น เพื่อที่จะไม่ให้อำเภอพัดรักเขาโยกย้ายธัชชัยหนีไป
นี่ไม่ใช่ประเด็นหลัก สิ่งที่เขากลัวที่สุดนั่นก็คือกลัวว่าอำเภอพัดรักจะฆ่าธัชชัยไปเสียแล้ว
วัจสาบอกว่าธัชชัยโดนทำร้ายบาดเจ็บสาหัส นั่นจะต้องมีร่องรอยให้ตามได้บ้างวัจสาเลยเข้าไปที่อ่าวตื้นพร้อมกับไผ่เพียงแค่สองคนขณะเดียวกันอำเภอพัดรักกำลังนั่งจิบกาแฟ Blue mountains ของเขาอย่างเพลิดเพลินข้างๆ อำเภอพัดรักนั้นมีสิบสองนั่งอยู่ข้างเคียง แต่ไร้ซึ่งเงาของแปด และไม่มีแม้แต่เงาของตะวันลูกชายของเธอ“วัจสา เธอนี่กล้าดีเกินไปจริงๆ ฉันบอกไปแล้วไงว่าห้ามให้เธอก้าวเข้ามาที่นี่แม้แต่ก้าวเดียว เพราะมันมีทั้งสิ่งที่เธอจะได้เห็นนั้นมันไม่ใช่สิ่งเธออยากจะได้เห็น เธอจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้ เธอจะต้องเจ็บปวดไปตลอดชีวิต! ”พอวัจสาได้ยินดังนั้นก็เริ่มวิตก เพราะเธอเป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือของเขาแล้วเธอเรียกลูกด้วยน้ำเสียงสั่นเทา “ตะวัน…ลูกอยู่ที่ไหน….”ใจเธอยังเป็นห่วงธัชชัยอยู่ แต่ก็กลัวว่าลูกชายตัวเล็กจะถูกยุแยงจากอำเภอพัดรักไผ่ก้าวเข้าไปด้านหน้า ด้วยท่าทางสุภาพมาก“คุณอำเภอพัดรักครับ ผมรู้ว่าธัชชัยอาจจะนิสัยเสียไปบ้าง ถ้าเขาผิดจริงๆ ผมจะจับกุมเขาแน่นอน แต่สิ่งที่คุณทำอยู่มันอาจไม่ถูกตามกฎหมายเท่าไรนะครับ”ไผ่ได้เตรียมแผนให้ตำรวจรออยู่ด้านนอก แม้ว่าเขาอาจจะโดนตำหนิก็ตาม แต่เขาก็มีวิธีของเขา“ดี! ขอบใจมากนะที่ไม่เอาแต่พวกแต่พ้อง บางทีนายควรจะสั่งสอนปลามๆ ธัชชัยเสียหน่อยนะ เพราะเจ้าเด็กคนนี้ทำอะไรยโสโอหังมากจริงๆ ”อำเภอพัดรักพูดกับไผ่เพียงเท่านั้น แล้วก็ไม่พูดอะไรต่ออีกเลย“แน่นอนเลยครับ ดังนั้นขอให้ท่านให้ความร่วมมือ ให้ผมพาธัชชัยเขากลับไปแล้วกัน”ไผ่ไม่ได้พูดอะไรกับอำเภอพัดรักมากนัก เพราะว่าเป้าหมายของเขาคือมาช่วยธัชชัย ไม่ได้มาทะเลาะกับอำเภอพัดรัก“ทำไมฉันต้องทำด้วยล่ะ ฮ่าๆ ”อำเภอพัดรักหัวเราะ “ดูจากที่นายพูดมานั่น นายคงสงสัยใช่มั้ยล่ะว่าฉันขังธัชชัยไว้ที่ไหนหน่ะ? ”อำเภอพัดรักไม่อ้อมค้อมอีกต่อไป เขาเลือกที่จะพูดกับไผ่ไปอย่างตรงไปตรงมาอย่างที่รู้กัน นิสัยของอำเภอพัดรักคือไม่ยอมใครง่ายๆอำเภอพัดรักเริ่มพูดออกมาเองก่อนแล้ว ไผ่จึงไม่อ้อมค้อมด้วยอีกต่อไปนี่อำเภอพัดรักทำลายหลักฐานของตัวเองไปแล้ว หรือจะบอกว่าเขามีแผนอะไรในใจกันแน่นะ?“จากคำให้การจากวัจสาแม่ของสิบห้า เมื่อสามวันก่อนธัชชัยถูกกักขังหน่วงเหนี่ยวไว้ที่นี่ โดนเฆี่ยนตีอย่างโหดร้ายทารุณ ตำรวจก็บอกว่าแปดโมงเช้าของสามวันก่อน ธัชชัยได้เข้าไปในบ้านพักในอ่าวตื้น แต่ก็ไม่ได้กลับออกมาอีก”“ยิ่งมีวัจสาเป็นพยานบุคคล ทั้งตะวันก็ยังเป็นลูกแท้ๆ ของทั้งวัจสาและธัชชัย เห็นชัดเลยว่าคุณมีแรงจูงใจในการก่อเหตุครั้งนี้”ไผ่ไม่รู้หรอกว่าอำเภอพัดรักคิดแผนอะไรไว้ในใจ เขารู้เพียงว่าต้องช่วยธัชชัยให้ไวที่สุด ไม่งั้นเรื่องทุกอย่างต้องเลวร้ายไปกว่านี้แน่ๆอำเภอพัดรักยังนั่งใจเย็นจิบกาแฟอยู่ต่อหน้าไผ่“คุณตำรวจ คุณกำลังจับแพะรึเปล่า คุณไม่มีหลักฐานอะไรเลยมาจับได้ยังไง ฉันจะให้ทนายไปฟ้องให้หมดเลย”สิบสองพูดกระแทกใส่ไผ่“หึหึ นี่ไง หมายค้น! ”ไผ่หยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาทันทีเป็นเพราะไผ่ทำงานหนักและได้วิศาลช่วยไว้ จึงทำให้หมายค้นนี้ออกมาในเวลารวดเร็ว“ได้ อยากค้นก็ค้นไป! ”อำเภอพัดรักพูดอย่างตัดรำคาญ“เรามันคนตาดำๆ จะไปสู้กับผู้พิทักษ์สันติราษฐ์อย่างพวกนายได้อย่างไร ดูท่าหากทำอะไรให้ขัดตา ชีวิตน้อยๆ นี้ก็อาจจะโดนโยนทิ้งไป…”