วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 740 ริมฝีปากร้อนดั่งไฟ
ตอนที่ 740 ริมฝีปากร้อนดั่งไฟ
ธัชชัยไม่ได้อยากกักขังหญิงสาวอีกต่อไป เขาจึงคลายอ้อมมือพันธนาการเธอไว้ออก
ไม่ใช่แค่เพราะรู้สึกว่าหญิงสาวจะไม่ค่อยสบายตัว แต่เขาก็อ่อนแอด้วย ร่างทั้งร่างของเขาเริ่มพังทลาย ลมหายใจเข้าออกร้อนดั่งไฟลุก ท่าทางจะเป็นไข้หนัก
วัจสารับรู้ได้จากสัมผัสที่ปากเมื่อสักครู่ปากของชายหนุ่มร้อนดั่งไฟ
เธอจึงถามขึ้น ”ธัชชัย คุณเป็นไข้เหรอ? ”
“อา…เหมือนจะเป็นนิดหน่อยน่ะ”
เสียงของธัชชัยดูแหบแห้ง ร้อนเหมือนกับโดนรมควันอย่างไรอย่างนั้น เห็นชัดเลยว่าชายหนุ่มป่วยแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณยังจะอยู่ที่นี่อีก? ทำไมไม่บอกให้อาร์มพาคุณออกไป คุณจะตายอยู่ที่นี่นะ! ”
วัจสาอดห่วงผู้ชายคนนี้ไม่ได้จริงๆ เสียงของเริ่มเธอเริ่มสั่นเครือ
“วัจสา เธอพาลูกไปกับผมไปด้วยเถอะ ไม่อย่างนั้นคงได้ตายจริงๆ แน่ ผมแค่อยากจะมีเธอกับลูกอยู่ด้วย!”
มันเป็นความรู้สึกที่กระตุ้นอยู่ แต่มันเป็นความคิดที่ออกจากใจของธัชชัยจริงๆ
“ผมไม่ได้ติดหนี้อะไรพี่ใหญ่แล้ว ชีวิตที่เหลือนี้ก็มีไว้เพื่อเธอกับลูกเท่านั้น!”
ได้ยินธัชชัยพูดดังนั้น วัจสาก็ทั้งกังวลทั้งเศร้าใจ“ธัชชัย นายมารนหาที่ตายที่นี่หรือยังไงฮะ?!”
“ผมตั้งใจเอง ถ้าต้องสละตัวเองเพื่อให้เธอรักฉันหมดหัวใจแล้ว มันก็คุ้มค่านั่นแหล่ะ!”“ธัชชัย….ทำไมนายถึงได้หน้าด้านขนาดนี้กันนะ!”“เมียกับลูกหนีไปแล้ว จะให้ผมมีหน้าไว้ทำอะไรอีก แม้กระทั่งชีวิตอะไรผมก็ไม่ต้องการทั้งนั้น ผมอยากได้แค่พวกเธอ!”“นี่คุณ…”วัจสาไม่รู้จะตอบยังไงดีสายตาของวัจสาเริ่มปรับตัวเข้ากับแสงสลัวในห้องใต้ดินได้แล้ว เธอเพิ่งจะรู้ว่ามีฝ่ามือของชายหนุ่มเริ่มมีหนองออกมา“ธัชชัย คุณอย่าฝืนตัวเองเลย..คุณสู้กับอำเภอพัดรักไม่ได้หรอก คุณไปเถอะนะฉันขอร้อง! .”วัจสากุมมือของชายหนุ่มเบาๆ ผู้ชายแบบนี้ถึงอยากจะปล่อยมือไปแค่ไหนก็ปล่อยไม่ได้ ใจที่เจ็บช้ำของเธอค่อยๆ บรรเทาลงธัชชัยจ้องมองแววตาอันงดงามของผู้หญิงคนนั้น”ไม่ วัจสา…ตราบใดที่ได้หัวใจลูกและใจเธอมาก็เหมือนว่าฉันชนะแล้ว….”“วัจสา เราเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้งได้ไหม ก่อนหน้านี้ผมมีภาระอย่างอื่นมากเกินไป ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว ทั้งชีวิตของผมมีไว้แค่เธอกับลูกเท่านั้น! ”“ธัชชัย…พอเถอะนะ คุณไม่ต้องพูดอะไรแล้ว อย่าพูดต่อเลย ฉันขอล่ะ….”วัจสาพักตัวอยู่กับรั้วเหล็กที่เย็นเฉียบ ในลำคอมีส่งเสียงสะอึกเหมือนจะร้องไห้ แต่กลับไม่มีเสียงร้องไห้ออกมาทันใดนั้นชั้นใต้ดินทั้งหมดก็สว่างวาบ ไฟทั้งหมดเปิดออก แสงจ้าจนตาพร่ามัว“วัจสา ถอยออกไป! ”ชั่วจังหวะนั้นเอง ธัชชัยพยายามที่จะผลักวัจสาออกไปจากรั้วเหล็ก แต่ด้วยเพราะการทรงตัวไม่ดีทำให้เขาล้มลงกับพื้นหลังจากเกิดเสียงดังขึ้น แสงสาดส่องกรงเหล็กทันที ธัชชัยส่งเสียงโอดโอยทันทีที่โดนไฟฟ้าช็อตจากผนังด้านหลัง ควันสีเขียวเริ่มลอยขึ้นจากนั้นก็มีกลิ่นร่างกายถูกเผาตามมาธัชชัยผลักผู้หญิงออกไป แต่เขาไม่เหลือแรงจะสู้กับไฟฟ้าข้างบนได้แล้วเพราะทุกอย่างเกิดขึ้นไวมาก ทำให้วัจสาล้มลงกับพื้นไม่ตอบสนองไปพักหนึ่งยังไม่ทันจะคลานขึ้นจากพื้น สายตาก็เห็นรองเท้าหนังฝีมือประณีตยืนอยู่ข้างหน้า มองขึ้นไปบนขาสองข้าง วัจสาก็เจอกับอำเภอพัดรักถัดจากเขาคือสิบสองที่ถือรีโมตคอนโทรลอยู่วัจสาหวาดกลัวอำเภอพัดรัก ตอนที่เธอเห็นเขาร่างกายทั้งหมดก็สั่นเบาๆ“ไม่คิดว่าจะเจอกับอำเภอพัดรักคนที่ดูสง่าสาม แต่ที่จริงแล้วชอบมาแอบฟังสามีภรรยาคุยกัน ”ครั้งนี้ธัชชัยถูกไฟฟ้าช็อตแรงมาก ทั่วร่างกายเหมือนโดนเข็มแหลมแทงทั้งร่าง พอถูกไฟฟ้าช็อตแล้วสมองก็กลายเป็นเหมือนของเหลว เขาพยายามยืนขึ้นพิงกำแพงเพื่อให้ร่างกายทรงตัวได้เพราะขาเขาอ่อนแรงเกินไป“โอ้ มาถึงขนาดนี้ก็ยังปากเก่งอยู่อีกงั้นเหรอ? ”อำเภอพัดรักพูดออกจากปากอย่างเยือกเย็นแต่เหมือนกับว่าเขาค่อยได้สนใจธัชชัยที่อยู่ในรั้วเหล็กเท่าไร เขากำลังมองอย่างได้เปรียบกับท่าทางที่วัจสาดิ้นรนคลานขึ้นมาอยู่“คะ..คุณพรมมิน” วัจสาพึมพำเรียกชื่อของเขาเธอคลานขึ้นมาจากพื้นที่เย็นเฉียบอย่างยากลำบาก แต่ไม่คิดไม่ฝันว่าอำเภอพัดรักจะเตะใส่เธอโดยตรงอย่างรุนแรง ขาที่แข็งแรงนั้นทำให้วัจสารู้สึกชาไปทั่วตัวร่างกายบอบบางเลื่อนไถลไปด้านหลังหนึ่งเมตร แต่ถูกหยุดไว้โดยกำแพงด้านหลัง“แม่งเอ๊ย! ไอ้อำเภอพัดรัก ถ้ายังเป็นผู้ชายอยู่ก็พุ่งเข้ามา จะไปทำร้ายเอากับผู้หญิงทำไมวะ!”ธัชชัยเหมือนราชสีห์ที่บาดเจ็บ ทันใดนั้นก็พุ่งเข้าหารั้วเหล็ก แต่ไฟฟ้าด้านบนก็ดีดเขาอีกครั้ง ทำให้เขากระแทกเข้ากับผนังไม่รู้ว่าอวัยวะภายในเสียหายหรือเปล่า เขากระอักเลือดออกมา“กลัวเหรอ? มีปัญญาก็เข้ามา!”คำพูดยั่วยุอย่างเยือกเย็นออกจากปากอำเภอพัดรักเขาอยากจะยั่วโมโหชายหนุ่มธัชชัย ให้พาตัวเองรนหาที่ตายซ้ำแล้วซ้ำเล่าตอนนี้ธัชชัยเป็นเหมือนสัตว์ร้ายที่ติดอยู่ในลูกกรงที่ไม่สามารถต่อต้านการควบคุมกลั่นแกล้งของอำเภอพัดรักได้เห็นธัชชัยมีเลือดกระฉอกออกปากแล้ววัจสาก็รู้สึกเจ็บปวดหัวใจขึ้นมาทันทีเหลือเกิน“ธัชชัย ไม่ต้องขยับแล้ว!มีไฟฟ้าอยู่ข้างบน คุณจะตายเอาได้นะ!”วัจสาพูดด้วยเสียงสั่นเครือมากับการสะอึกสะอื้น