วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 738 ไปดูว่าเขาตายแล้วรึยัง
ตอนที่ 738 ไปดูว่าเขาตายแล้วรึยัง
แต่บุรีที่ซึ่งเป็นคนสำคัญของโฮสติ้งไม่ใช่ว่าจะเข้าพบกันได้ง่ายๆ เลขาข้างหน้าห้องจึงขวางเธอเอาไว้
เธอเป็นภรรยาของประธานเชียวไม่ใช่เหรอ? แต่เลขาหน้าห้องจะเชื่อเธอรึเปล่านะ?
“ฉันเป็นภรรยาตามกฎหมายของท่านประธาน ชื่อวัจสา ขอเข้าพบบุรี”สุดท้ายวัจสาจึงเลือกที่จะระบุสถานะของตัวเองไป
เลขาหน้าห้องก็ชะงักไป แต่ก็ยิ้มอย่างมืออาชีพ
“ขอโทษนะคะ หนึ่งเดือนมานี้คนที่มาอ้างว่าเป็นภรรยาของท่านประธานมีกว่าสิบคน”
ชัดเลยว่าเธอไม่เชื่อ
เดิมทีวัจสาอยากที่โทรหาวรพล เพื่อจะขอเบอร์บุรี แต่เกรงว่าวรพลจะสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นเธอจึงมาหาที่บริษัทโฮสติ้ง แต่คิดไม่ถึงเลยว่าการจะเข้าเจอเบอร์นั้นจะยากแบบนี้
ดังนั้นวัจสาจึงพูดขึ้นอีก “เธอกลัวว่าจะไปขัดใจใครรึเปล่า? คนที่จะเรียกตัวเองว่าภรรยาท่านประธานได้ จะเป็นแค่คู่ขากันเหรอ? ”
เลขานั้นไม่ได้โกรธอะไร แต่กลับยิ้มหวานกว่าเดิม
“ในเมืองSนี้ก็ต่างรู้ดีว่า คนที่ท่านประธานรักที่สุดนั่นก็คือคุณกนิษฐา ทำไมเขาถึงต้องออกไปหาคนอื่นหล่ะ? เพราะพวกเขานั้นก็เหมาะสมกันดีอยู่แล้ว”
เมื่อได้ยินคำของเลขาพูด หัวใจของวัจสาก็เหมือนจมลงไปในน้ำทันทีคนที่ท่านประธานรักที่สุดนั่นก็คือคุณกนิษฐา? ดีนี่ เหมาะสมกันอย่างนั้นเหรอ? มันเป็นความจริงที่รู้ๆ กัน เธอไม่สามารถจัดการกับสามีตัวเองได้ แล้วจะไปจัดการคนอื่นได้ยังไง?วัจสาดูเหมือนว่าไม่อยากจะพูดอะไรอีกแล้ว ไม่คิดอยากจะทำอะไรอีกแล้วด้วยทั้งเมืองSต่างก็รู้เรื่องของเขา คนคนเดียวสามารถที่จะสร้างข่าวลือขึ้นมาได้ เธอก็เป็นแค่คนต้อยต่ำคนหนึ่งสินะวัจสาด้านหน้าตึกบริษัทโฮสติ้ง ลมพัดผมของเธอปลิวเหมือนคนบ้าจู่ๆ เธอก็มีสติขึ้นมา นี่เธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่เนี่ย? ไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้รักผู้ชายคนนั้นแล้วหรอกเหรอ? แล้วจะไปสนใจเรื่องของเขากับกนิษฐาเพื่ออะไร?เธอไม่ได้ช่วยเขาสักหน่อย เธอแค่จะช่วยพ่อของลูกชายก็เท่านั้นเอง!วัจสาสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะลุกขึ้น ก่อนจะรู้สึกว่ามีคนตามมาอยู่ด้านหลัง พอหันกลับไป ก็เจอว่าเป็นอาร์มวัจสาเคยเจอเขามาก่อนแล้ว ครั้งล่าสุดที่อ่าวตื้น เขาเป็นคนพาตัวเธอออกมาเมื่อพบกับเขาก็เหมือนว่าเธอมีความหวังขึ้นมา ดวงตาของเธอจึงสว่างไสวขึ้นทันตาแต่ยังไม่ทันที่วัจสาจะเอ่ยปาก อาร์มก็พูดขึ้นมาก่อน “ท่านชัยเป็นยังไงบ้าง? บาดเจ็บมากเลยเหรอ? ”วัจสาอึ้งไปก่อนจะถาม “นี่คุณ…คุณรู้เหรอว่าธัชชัยกำลังทำอะไรอยู่? ”“รู้สิ เขาไปเป็นนักโทษของอำเภอพัดรัก หวังว่าเธอจะเจอเขานะ”วัจโอ๊ยหลับตาลง มันมีเรื่องที่เธอต้องเรียงลำดับเยอะแยะไปหมด เห็นอยู่ชัดๆ ว่าที่แท้มันก็เป็นแผนของธัชชัยที่เขาวางเอาไว้อยู่แล้ว”“เธออย่าเพิ่งเข้าใจท่านชัยผิดไป เขารู้สึกผิดกับเธอสองแม่ลูกจริงๆ ที่ฉันรู้ก็เพราะว่าเขาส่งมอบงานให้ และไม่ให้เราถามถึงเรื่องนี้ เพียงแค่ต้องปล่อยเขาไป”วารศิลป์แบบนี้ไม่ใช่คนแบบอาร์มจะพูดได้ เขาแค่พูดตามที่ธัชชัยเคยได้พูดเอาไว้เท่านั้นวัจสาจึงตอบกลับ “ที่แท้เขาก็อยากจะไปเป็นนักโทษของอำเภอพัดรักจนตายสินะ? ”อาร์มจิ๊ปาด “ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง ช่วยเขาก็ไม่ได้ แต่จะไม่ช่วยก็ไม่ได้อีก มันเป็นเรื่องที่เขาตัดสินใจแล้ว เราเป็นเพียงผู้ใต้บังคับบัญชาจำต้องเชื่อฟังดูจากการพูดของอาร์มเธอก็พอจะเข้าใจได้ว่าทำไมธัชชัยถึงค่อนข้างพอใจด้วยเพราะคำพูดของเขาเชื่อถือได้ ไม่เหมือนคนพูดไปเรื่อยอย่างบุรี ในทางกลับกัน เขาสามารถพูดด้วยความมั่นคงและนิ่งสงบพูดได้นุ่มนวลกว่ากรดล ทั้งยังสามารถควบคุมอารมณ์ได้ดี ทักษะก็เป็นเลิศ สมบูรณ์แบบมากๆอีคิวก็ไม่ใช่น้อยๆ เพราะนอกจากปกป้องธัชชัยแล้วก็ยังยกยอเขาอีกด้วย“ไม่ต้องไปช่วยเขาแล้วหล่ะ ให้เขาเป็นนักโทษของอำเภอพัดรักจนตายไปเลยแล้วกัน”วัจสาพูดด้วยความโมโห ซึ่งไม่รู้ว่าความโมโหนี้มันมาจากไหนอาร์มนิ่งเงียบวัจโอ๊ยที่เดิมทีคิดจะเดินหนีไปก็หยุดฝีเท้าลง ก่อนจะหันหน้ากลับมาถาม “คุณรู้จักกรดลมั้ย? ”อาร์มเหมือนจะลังเลเล็กน้อย ก่อนจะบิดคิ้วเล็กๆ “ไม่คุ้นเลย แต่เหมือนเคยได้ยินชื่อนี้อยู่”วัจสาจึงค่อยๆ พูด “งั้นช่วยไปบอกบุรีให้ที ว่าให้ไปบอกกรดลว่าธัชชัยถูกอำเภอพัดรักขังเอาไว้ ช่วยหาวิธีช่วยเขาหน่อย”เมื่อเห็นวัจสาพูดอย่างเศร้าโศก อาร์มก็ถามขึ้นทันที “ท่านชัย….เป็นยังไงบ้าง? โดนอำเภอพัดรักทำร้ายมั้ย? หนักเลยรึเปล่า? ”