วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 710 รักษาแขนของวิศาลเอาไว้
ตอนที่ 710 รักษาแขนของวิศาลเอาไว้
สายที่โทรเข้าเป็นบุรีโทรมา เพราะแผลที่แขนของวิศาลเจ็บหนักจนติดเชื้อ ไข้ขึ้นสูง ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไปอาจถึงชีวิตได้ จึงจำเป็นต้องตัดแขน
ตัดแขน?
ธัชชัยอึ้งไปซักพัก การตัดแขนของวิศาลนั้นหมายความว่าอย่างไร ธัชชัยเข้าใจดี สำหรับคนที่ใช้หมัดพูดมากกว่าปาก การตัดแขนก็เหมือนตัดชีวิตเขาไปครึ่งหนึ่ง
“ไม่ได้ ให้หมอตัดแขนไม่ได้! บอกหมอไม่ว่าอย่างไรก็ต้องรักษาแขนของวิศาลเอาไว้”
ธัชชัยพูดเสียงจนแทบเรียกว่าตะคอก ทำให้ผู้ฟังแทบจะหูอื้อ
“แต่ว่า…ถ้าไข้สูงต่อไป อาจถึงชีวิตได้นะครับ”
บุรีร้องไห้ออกมาแล้ว เรื่องแบบนี้เขาตัดสินใจเองไม่ได้ วิศาลไม่มีญาติอะไร ดังนั้นเมื่อลูกน้องโทรหาเขา เขาจึงตัดสินใจโทรหาธัชชัย
“ต่อให้ไข้ขึ้นจนพิการไป ก็ห้ามตัดแขนเขา! แกรีบไปบอกหมอเลยนะ ว่าถ้ากล้าตัดแขนของวิศาลไป ก็เตรียมตัดของตัวเองไปด้วย!”
ธัชชัยตะคอกใส่บุรีอีกครั้ง
“ครับๆ ผมทราบแล้วครับ ผมจะรีบไปบอกเดี๋ยวนี้ ที่จริงคุณชาย…คุณมาที่นี่หน่อยก็ดีครับ ที่นี่ไม่มีคนที่สั่งการได้”
บุรีพูดจบ ก็รีบวางสาย เหมือนกับกลัวเสือในโทรศัพท์จะกระโดดออกมากัดเขาธัชชัยสูดลมหายใจลึก พยายามสงบสติอารมณ์ ตอนนี้เขาไม่อยากจะคิด ว่าถ้าวิศาลเสียแขนไปข้างหนึ่ง เขาจะเศร้าขนาดไหนวัจสา เธอกับตะวันอยู่ที่นี่กันก่อน ดูแลร่างกายให้ดี ฉันจะไปดูวิศาลเสียหน่อย เขามีเรื่อง…”“อืม นายไปเถอะ” วัจสากอดตะวันแล้วตอบรับธัชชัยไป ต่อให้เธอพูดว่าไม่ได้ ก็คงจะเปลี่ยนอะไรไม่ได้อยู่ดีบวกกับเธอก็ไม่ต้องการให้ธัชชัยอยู่ที่นี่เช่นกัน เพื่อจะได้ไม่ต้องเห็นพ่อลูกทะเลาะกัน“เจ้าเด็กนี่ รอพ่อกลับมาจัดการ! ดูแลหม่ามี๊ให้ดีนะจำไว้!”เขายื่นมือมาจับผมทรงฝาครอบของตะวัน แล้วจึงเดินออกจากห้องรับแขกไป เสียงกุญแจล็อคกันขโมยดังขึ้น ตามด้วยเสียงกำชับสั่ง แล้วเขาก็จากไปวิศาลลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เป็นอีกคืนของวันที่สองหมอพยายามยื้อชีวิตเขามาเป็นเวลา 20 กว่าชั่วโมงการที่ธัชชัยตัดสินใจเช่นนี้อันตรายมาก แผลติดเชื้อรุนแรงจนไข้สูงขึ้น จนแทบจะเผาเขาไปทั้งตัวแต่เขาก็ผ่านพ้นมันไปได้ : วิศาลตื่นขึ้นมา แล้วกอดแขนตัวเองเอาไว้!วิศาลที่ถูกล้อมรอบด้วยเครื่องมือแพทย์รู้สึกไม่พอใจ แต่เมื่อเขารู้สึกว่ามือขวาถูกกุมเอาไว้ด้วยมือที่หยาบกร้าน ทำให้เขาสงบลงเพราะเขาเห็นแล้วว่าคนที่กุมมือคือใคร เป็นธัชชัย ธัชชัยที่เต็มไปด้วยความง่วงดังนั้นก็หมายความว่า เขาเฝ้าอยู่ที่นี่มานานแล้ว? คิดไม่ถึงจริงๆ พระอาทิตย์ขึ้นทางตะวันตกรึเปล่า?วิศาลส่งเสียงออกมา เพื่อที่จะปลุกให้ธัชชัยที่กุมมือเขาอยู่นั้นตื่นขึ้นเมื่อเห็นธัชชัยมองเขาอยู่ จึงหัวเราะออกมา “นายคนเลวนี่ ตื่นได้เสียที? ถ้ายังไม่ตื่น ฉันคงจะเหนื่อยตาย”เมื่อเห็นวิศาลตื่นขึ้นมาอย่างปลอดภัย ธัชชัยก็รู้สึกพอใจ แต่สิ่งที่เขาพูดออกมา เต็มไปด้วยคำบ่น“ลำบากนายแย่เลย คุณชายธัชชัยที่ฉันรักที่สุด!” ถึงแม้ว่าวิศาลจะเจ็บปวดไปทั้งตัว แต่เขาอารมณ์ดีมาก“ลำบากฉันสิ แขนนายข้างนี้ เป็นฉันที่ร้องไห้อ้อนวอนหมอ ถึงรักษามันไว้ได้!”วิศาลไม่เชื่อว่าเขาร้องไห้ขอร้องหมอ ถ้าหากเป็นเขาถือปืนมาข่มขู่หมอ ยังน่าเชื่อเสียมากกว่า“เชื่อนายเลย คุณชาย”วิศาลขยับแขนซ้ายของตัวเอง เหมือนกับรักษาไว้ได้จริงๆ มีทั้งความรู้สึก และขยับได้ธัชชัยนวดตาทั้งคู่ที่ง่วงจนปวดตา ดวงตาคู่นั้นที่เคยสวยเต็มไปด้วยเส้นเลือด เหนื่อยจนลืมตาไม่ขึ้น แม้แต่ริมฝีปากยังแห้งผากหลังจากดื่มไวน์เข้าไปครึ่งแก้ว ธัชชัยก็ยิ่งง่วงมากขึ้น“ไม่ไหวแล้ว ฉันต้องนอนพักเสียหน่อย ทนไม่ไหวแล้ว!”ธัชชัยนอนลงบนโซฟาในบ้านของวิศาล ไม่นานก็ได้ยินเสียงกรนดังขึ้นวิศาลมองธัชชัยที่นอนอยู่เพียงเงียบๆ แทบอยากจะให้เวลาหยุดอยู่ตรงนี้ตลอดไป ไม่อยากถูกทำลายลงด้วยเรื่องใดก็ตามที่ธัชชัยเป็นห่วงแขนข้างนี้ของวิศาลไม่ใช่เพียงเพราะเขาเป็นเพื่อนกัน เขารู้ใจกัน แต่ธัชชัยยังต้องการให้วิศาลกลับมาแข็งแรงสมบูรณ์ดังเดิม!นอนไปหนึ่งชั่วโมง จนธัชชัยตื่นขึ้นมาเพราะฝันร้าย เขาหันไปมองวิศาลที่ถูกหมอรายล้อม จึงค่อยๆเดินจากไปBugattiมุ่งหน้าไปทางเมืองอี้ ธัชชัยพบว่าตลอดทางไม่มีรถตามเขามาซักคันเขายิ่งบังคับพวงมาลัยเร็วขึ้น