วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 690 ให้ฉันปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าสองแม่ลูก
ตอนที่ 690 ให้ฉันปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าสองแม่ลูก
เข้มเปิดลำโพง นั่นทำให้ได้ยินเสียงธัชชัยที่เรียกลูกเขาอย่างอ่อนโยน
แต่เด็กน้อยกลับก้มหน้าแล้วได้แต่นั่งเงียบ
เมื่อเห็นว่าเด็กน้อยไม่พูดอะไรตอบกลับเลย เกรงว่าเขาจะกดตัดสายไปเข้มก็เริ่มที่จะหงุดหงิด
แล้วเขาก็ไม่อยากจะใช้เวลากับธัชชัยให้มันมากกว่านี้ด้วย เขาก็เลยพูดขึ้น…
“นี่เจ้าเด็กน้อย ได้ข่าวว่าแม่นายล้มป่วยหนักเลย ไม่เป็นห่วงหรือไง? ”
“เมื่อเข้มพูดแบบนั้นเด็กน้อยก็ตระหนกถามออกไปในทันที “ธัชชัย แม่ผมเป็นยังไงบ้าง? ”
“แม่ลูกสบายดี…แค่คิดถึงลูกมากไปก็เท่านั้น ตะวันดูแลตัวเองนะลูก ลูกเป็นเหมือนชีวิตของแม่เขาเลยนะ”
เมื่อได้ยินเสียงของตะวัน หัวใจของธัชชัยก็เต้นรัวจุกคอจนแทบจะออกมาเต้นข้างนอก
“ธัชชัย งั้นพรุ่งนี้เจอกัน อย่าลืมเอาคนที่ฉันต้องการมาด้วยหล่ะ แล้วฉันจะเอาคนที่นายต้องการไป”
เข้มไม่ได้ให้ธัชชัยพูดกับตะวันอีก พอพูดจบเขาก็วางสายไป
พอวางสายไปแล้ว ธัชชัยก็จมอยู่กับความคิดของตัวเอง เห็นได้ชัดว่ากนิษฐาเป็นคนสำคัญที่สุดของเข้ม ดังนั้นเขาจึงจำต้องพาเธอไปเพื่อแลกกับลูกชายของเขากลับมาเรื่องนี้มันง่ายดายมากเลยจริงๆตะวันลูกชายของเธอถูกคนลักพาตัวไป ไม่รู้ว่าจะเป็นหรือจะตายอยู่ที่ไหน เธอเพียงแค่อยากจะออกไปตามหาลูกชาย แต่ป้าอ้อยคอยอยู่ด้วยตลอดทำให้เธอไปไหนไม่ได้ดังนั้นวัจสาจึงทำตัวว่าง่าย ไม่ต่อต้านยาที่ป้าอ้อยทานอีกแล้ว“คุณผู้หญิงคะ คุณต้องเชื่อมั่นในตัวคุณชายรองนะคะ เขาจะต้องพาคุณชายน้อยกลับมาอย่างปลอดภัยได้แน่ๆ ค่ะ” เมื่อเห็นว่าวัจสาเริ่มทานอาหาร ป้าอ้อยก็โล่งใจ และเริ่มพูดขึ้นจะให้เธอเชื่อมั่นในตัวธัชชัยเนี่ยนะ? วัจสาหัวใจเต้นแรง ไม่ใช่เพราะว่าเธอเชื่อใจเหรอ เธอกับลูกถึงได้ต้องลำบากซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้? ผู้ชายคนนั้นทำอะไรเพื่อพวกเธอบ้าง? ต่อสู้อะไรมาบ้าง? แล้วจะให้เธอไปเชื่ออะไรในตัวเขาได้ยังไง?แต่ก็ช่างเถอะ ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็ผ่านไปหมดแล้ว ยังไงก็ไม่สามารถย้อนกลับมาได้แล้ว“ป้าอ้อย รบกวนช่วยพาฉันไปห้องน้ำหน่อยสิ”“ได้เลยค่ะคุณผู้หญิง ระวังหน่อยนะคะ เดินดูทางดีๆ ”ป้าอ้อยพยุงวัจสาจนมาถึงที่ห้องน้ำ และพอถึงประตูห้องน้ำวัจสาก็มองไปทั่วทิศ “…..ทำไมถึงไม่มีหล่ะ? ป้าอ้อย ผ้าอนามัยหมดแล้วหล่ะ ช่วยไปซื้อให้ฉันหน่อยได้มั้ย? มันยังเปื้อนอยู่หน่อยๆ หน่ะ ไม่ใช้ก็ไม่ได้”ป้าอ้อยไม่ได้สงสัยอะไร จึงพยักหน้ารับ “ได้ค่ะคุณผู้หญิงเดี๋ยวป้าลงไปซื้อให้ตอนนี้เลย“รบกวนด้วยนะ เดี๋ยวฉันรออยู่ในนี้”วัจสาทำตัวว่าง่าย ก่อนจะไปนั่งรออยู่ที่เตียงตามเดิมเงียบๆเมื่อเห็นว่าป้าอ้อยไปแล้ว วัจสาก็ลุกพรวดขึ้นทันที เธอรู้ดีว่าหากป้าอ้อยอยู่ เธอจะไม่มีทางได้หนีออกจากโรงพยาบาลสำเร็จแน่นอน เธอจึงเลือกที่จะเชื่อฟังเมื่อวัจสาเดินออกจากห้องพักฟื้นได้ เธอก็ปรี่ตรงไปที่ประตูใหญ่ของโรงพยาบาลทันทีด้วยเพราะยังไม่หายดี ทำให้เธอยังคงเจ็บอยู่ทุกครั้งที่ย่างก้าว ท้องของเธอเจ็บราวกับถูกีดแทง เธอเจ็บจนตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่ตอนนี้เธอไม่อาจที่จะยอมแพ้อีกแล้ว เพราะถ้าลูกเธอเป็นอะไรขึ้นมาหล่ะก็ เธอเองก็คงอยู่ไม่ได้เช่นเดียวกัน!ทางออกประตูโรงบาลอยู่ห่างออกไปอีกประมาณร้อยเมตร วัจสาเตรียมจะเดินออกไป แต่เธอเจ็บจนตัวสั่นไปหมด เธอใช้ฟันกัดเอากับริมฝีปากล่างเพื่อข่มความเจ็บดูได้จากนิ้วที่กำลังกุมท้องอยู่นั้น ก็สามารถบอกได้เลยว่าเธอเจ็บมาก เพราะมันสั่นไปหมดขณะที่เธอกำลังกระเสือกกระสนดิ้นรนอยู่นั้น ก็มีร่างงามกำยำเข้ามาใกล้ชิดเธอ เมื่อมองเห็นหญิงสาวพยายามกล้ำกลืนความเจ็บปวดอยู่ตรงหน้า ธัชชัยก็เจ็บหัวใจขึ้นมาเขาเดินเข้าไปคว้าหญิงสาวที่กำลังจะหนีออกจากโรงพยาบาลมาไว้ในอ้อมกอด“ธัชชัย ไอ้คนเฮงซวย ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยฉัน!”เมื่อวัจสาเห็นว่าเขาเดินเข้ามาขวางเธอ เธอก็ตีเขาอย่างบ้าคลั่ง ทุบอกของธัชชัยไม่หยุด ทั้งยังกัดแขนจนได้กลิ่นคาวเลือดออกมาจากปาก“ผมได้ข่าวตะวันแล้ว”พอธัชชัยพูดขึ้น วัจสาที่อยู่ในอ้อมกอดก็นิ่งงันไปในทันทีก่อนจะรีบกวดถามตะวันอยู่ที่ไหน? ”“เขาถูกเข้มจับตัวไป”วัจสาชะงักไปชั่วครู่ “เข้ม….เข้มไม่ใช่ว่าตายไปแล้วหรอกเหรอ? ”“ยัง แค่พิการ พิการยังไงก็ยังไม่รู้แน่ชัด แต่เขานัดผมพรุ่งนี้เพื่อเอาของไปแลกตัวประกัน”“แลก? ใช้อะไรแลกหน่ะ? ”“กนิษฐา”