วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 675 จะยังไงก็ให้เขาเลือก 2
ตอนที่ 675 จะยังไงก็ให้เขาเลือก 2
“ธัชชัย ฉันขอร้องล่ะนะ คุณช่วยคว้ามิ้นเอาไว้ที”กนิษฐาอ้อนวอนด้วยน้ำตาที่ไหลพราก
ด้านธัชชัย เขารู้สึกว่ามันไม่ง่ายอะไรอย่างนั้น แค่ให้เด็กสองคนกระโดดลงทะเลลูกบอลอย่างนั้นเหรอ? เป็นไปไม่ได้หรอก อำเภอพัดรักจะใสซื่อขนาดนั้นเลยเหรอ?
ทันใดนั้นเขาก็นึกไปถึงสิ่งที่สิบสองพูด เขาบอกว่าคนดูอยู่ที่นั่นแล้ว ขาดแค่เขาที่เป็นตัวเอก
นั่นก็แสดงว่าพี่ชายและยัยซื่อบื้อของเขาได้บนเรือของอำเภอพัดรักแล้วอย่างนั้นเหรอ?
วิดีโอนั้นมีเพียงประมาณสิบวินาที แต่เขาก็ยังดูมันกว่าสิบถึงยี่สิบรอบ เขาเอาเฝ้ามองดูลูกชายของเขาซ้ำๆ
เจ้าตัวเล็กนั่นอายุแค่ห้าขวบเท่านั้น แต่ตอนที่กระโดดลงมาแบบนั้นกลับทำได้อย่างชำนาญ
ภายใต้การดูแลของสิบสอง เขาใช้สองแขนกุมศีรษะและตัวเอาไว้เพื่อลดแรงกระแทก เจ้าตัวน้อยโผล่พ้นขึ้นมาจากน้ำเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาปลอดภัย
จู่ๆ ธัชชัยก็รู้สึกเดือดขึ้นอีกครั้ง ตัวเขาเองไม่สามารถแตะต้องลูกของเขาได้ เขาจึงทำได้แค่ดูวิดีโอบนโทรศัพท์มือถือซ้ำแล้วซ้ำอีก
จนกระทั่งซูชิโรลกับปลาหมึกยักษ์ถูกป้อนเข้าถึงปากของธัชชัย
“ดูอะไรขนาดนั้นหล่ะดูจนสติสตังลอยเลยหรือยังไง? ”
เพราะการปรากฏตัวของธัชชัย ทำให้วิศาลก็อยู่ในอารมณ์ที่ดี เพราะอาณาเขตดินแดนเขากว้างไกลแต่ไร้คน ทำให้เขารู้สึกเบื่อเหมือนกัน แต่มันกับคู่ควรกับความเป็นวิศาลของเขาแล้วแหละธัชชัยเพียงแค่เปิดปากของเขา เพื่อรอรับแซลมอนสดเข้าปาก เมื่อถูกกัดก็เป็นเสียงดังกรุบๆ รสชาติซาบซ่านไปทั่วทั้งปากเขาแค่เพียงธัชชัยมาที่นี่ วิศาลก็รู้สึกได้ดื่มด่ำกับความสุข เหมือนกับได้ทานอาหารรสเลิศสุดในภัตตาคารแล้ว“รสชาติเป็นยังไงบ้าง? ถ้าบอกว่าไม่ได้เรื่องนี่อาจจะทำให้พ่อครัวลำบากได้เลยนะ”เขายื่นแก้วไวน์อีกแก้วไว้ที่ข้างมือของธัชชัยธัชชัยไม่ได้เอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมา แค่หันหน้ามองเล็กน้อย จ้องมองไปที่วิศาล เขาเป็นชายที่สมชายไม่มีบิดพลิ้วสักนิดเดียวเลยจริงๆแต่ด้านวิศาลเมื่อถูกธัชชัยจ้องแบบนั้นก็ยิ่งแฮปปี้มีความสุข เขาอดไม่ได้ที่จะเขถิบหน้าเข้าไปใกล้ๆ ริมผินปากบางเฉียบของธัชชัยจนกระทั่งระยะห่างเหลือเพียงมิลล์เดียว ธัชชัยก็ผละออกและผลักตัววิศาลออกไปอย่างรังเกียจความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ ทำให้ธัชชัยเกิดปิ๊งไอเดียขึ้นมา“โอ๊ย อะไรของแกเนี่ย” วิศาลมีความรู้สึกไม่พอใจ เขาบ่นออกมาพลางถอนหายใจ พอตะกายขึ้นมาใหม่แล้ว ธัชชัยก็กระโจนไปบนโซฟาเรียบร้อย!เขาถามขึ้น “ได้เจอสิ่งที่กำลังมองหามั้ยหล่ะ? ”“ที่พบหน่ะมันระดับทหารเลยหล่ะ จะไม่ถูกตรวจพบโดยเครื่องตรวจจับโลหะ เพิ่มความไฮเทคมากขึ้นไปอีก! ”ครึ่งชั่วโมงต่อมา หลังจากอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วธัชชัยก็ปรากฏตัวต่อหน้าวิศาลอีกครั้งด้วยเนื้อตัวที่เปล่าเปลือยธัชชัยนั้นมีรูปร่างที่แข็งแรง เส้นกล้ามเนื้อนุ่มและดูดี ไม่เหมือนกับวิศาล ที่รูปร่างราวกับสัตว์ร้ายก็ไม่ปาน“อาชัย นี่แกต้องการจะใช้ร่างกายของตัวเองอย่างนั้นเหรอ? ”วิศาลถามในขณะที่ถือเครื่องติดตามขนาดแคปซูลไว้มือเห็นธัชชัยยังคงเงียบ ดูเหมือนว่ากำลังคิดอะไรบางอย่าง เขาก็พูดต่อ “ในความเห็นของฉันมันจะดีกว่าที่จะใช้เรือบรรทุกสินค้ากับปลาพิษโดยตรง เมื่อห้าปีก่อนโดนชน ตอนนี้ก็เป็นอย่างนั้น แกไม่คิดว่าเหตุการณ์มันคล้ายคลึงกันอย่างนั้นเหรอ?คำพูดของวิศาล มันค่อนข้างมีเหตุผลทีเดียวทุกครั้งอำเภอพัดรักก็จะกุมเอาไว้ ซึ่งนั่นก็บีบหัวใจมากทีเดียว ห้าปีก่อนอำเภอพักรักได้ให้ธัชชัยเลือกคนที่อยู่ใกล้ชิดของตัวเขาเอง ในตอนนี้ก็เช่นเดียวกัน เขานี่มันจริงๆ เลย“จะต้องเล่นเกมกับเขาสักหน่อย แต่อันดับแรกต้องช่วยลูกชายฉันก่อน” ธัชชัยพูดเบาๆ เขารับเครื่องติดตามมาจากวิศาลก่อนจะพูดขึ้นมาอีก “เอามาให้ฉันอีกอัน! ”“ได้ ถ้าแกอยากได้ฉันก็จะหามาให้ แต่ต้องให้เวลาฉันหน่อย”วิศายอมใจธัชชัยจริงๆ ดีไม่ได้ดีนี่อาจจะเป็นใบเบิกทางให้เขาขึ้นสวรรค์ได้เลยนะ“ตอนนี้ยังไม่สว่างดี แกรีบหามา ไม่อยากนั้นฉันจะเป็นไฟที่แผดเผาแพนกูของแกทั้งหมด”แต่ถ้าเขาเผาที่ดินของวิศาจริงๆ ก็เดาได้เลยว่าวิศาลก็จะไม่ทำอะไรธัชชัยอยู่ดี“นี่ ธัชชัย แกนี่ทำตัวเหมือนเจ้านายฉันจริงๆ เลยนะ”วันต่อมา ในเวลาบ่ายสามโมง ธัชชัยก็ทำตามที่เขาขอ คือมาที่อ่าวตื้นแต่เพียงผู้เดียวประตูวิลล่าเปิดอยู่ ธัชชัยจึงยืดตัวตรง ก่อนที่จะเดินเข้าไปด้านในคนที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นไม่ใช่อำเภอพัดรัก แต่เป็นสี่กับห้า ลูกบุญธรรมทั้งสองของอำเภอพัดรักแทน!สองคนนั้นทำหน้าเหมือนกันนั่นคือไม่ยิ้ม พวกเขาแค่นั่งเฉยๆ เหมือนกับวัวสองตัวที่ถูกล่าม หยาบกระด้างธัชชัยไม่สามารถบอกได้ว่าใครเป็นใคร คงจะเป็นแค่แม่ของพวกเขาเท่านั้นที่สามารถบอกได้ ส่วนอำเภอพัดรักนั้นก็คงจะแยกจากชุดที่พวกเขาสวมใส่เหมือนดั่งเมื่อห้าปีก่อน เขาเดินผ่านหน้าของทั้งสองคนที่เป็นปราการเครื่องตรวจจับโลหะ และก็เป็นดังเช่นเคยคือไม่มีสัญญาณเตือนภัยดังขึ้น