วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 657 ช่วยวัจสาออกมา 2
ตอนที่ 657 ช่วยวัจสาออกมา 2
ดังนั้นหลายคนก็เริ่มที่จะเงียบไป บางคนก็อดไม่ได้ที่จะถอยหลังกลับใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ
เขาเพียงมาเพื่อขอเงินค่าจ้าง ไม่ได้อยากจะเอาชีวิตมาทิ้ง!
“ฉันจะพูดเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ไอ้คนที่ชื่อสุเทพไม่ได้อยู่ที่นี่!พวกนายคงจะโดนธัชชัยหลอกให้มาซะหล่ะมั้ง? ฉันก็มีเงินมากจนไม่รู้ว่าจะเอาไปไว้ที่ไหน พวกนายขาดเงินกี่สิบล้านหล่ะ? ถ้าพวกนายเอาธัชชัยมาแลกหล่ะก็ ฉันจะให้พวกนายเป็นสองเท่าของเงินนั้นเป็นไง? ”
อำเภอพัดรักไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี
กรดล อำเภอพัดรัก ธัชชัย ก่อนหน้านี้กรดลเองก็บอกกับธัชชัยไว้แล้วว่า อย่าสู้กับอำเภอพัดรักด้วยเงิน เพราะเงินของพวกนั้นมีมากกว่าธัชชัยเป็นห้าเท่า
คำพูดของอำเภอพัดรักนั้น ทำให้คนที่มาทวงเอาเงินเริ่มทยอยถอนตัว ด้วยเพราะแค่ให้เขาได้เงิน ไม่ว่าใครให้ก็คือก็ได้แล้วมั้ย? แล้วนี่ยังได้เป็นสองเท่าอีกต่างหาก!
“พวกเราอย่าไปเชื่อเขา นี่มันจะต้องเป็นแค่แผนลวงแน่ๆ ครั้งที่แล้วเราก็ถูกไอ้สุเทพนั่นชิ่งไปครั้งนึงแล้วไม่ใช่หรือไง? ถ้าถูกหลอกอีกเนี่ย เราไม่ใช่ว่าสูญไปสองรอบเลยหรือไง? ”
เมื่อคนอื่นๆ กำลังทยอยสลาย อาร์มก็เดินขึ้นมา พูดเพื่อสิ่งที่ถูกต้อง ใช้คำพูดของเขากระตุ้นยั่วยุ
เมื่อเห็นว่ามีผู้นำคนหนึ่งทรุดลงไป ก็ไม่มีใครกล้าบุ่มบ่าม มีเพียงอาร์มคนเดียวที่กล้าที่จะบุกเข้าไปหน้าสุด ด้วยเพราะถูกสิบสองขู่ๆ ไป คนอื่นๆ จึงไปในทิศทางเดียวกัน
เพื่อที่จะให้สัมฤทธิผลเขาจะต้องทำให้มันวุ่นวายยิ่งใหญ่ เพื่อที่จะได้เข้าไปหาใครบางคน
สิบสองคาดการณ์ไว้แล้วว่าจะต้องมีคนเข้ามารับช่วงต่อเป็นหัวหน้า แต่เขาก็ไม่ได้คิดมาก่อนว่าคนที่มาเป็นแกนนำคนใหม่จะมีทักษะที่ไม่ธรรมดา
สิบสองปล่อยลูกศรดอกต่อมาออกไป จู่ๆ อาร์มก็พุ่งตัวแวบเข้าไปถึงหลังของสิบสองดูจากทักษะการเคลื่อนไหวของอาร์มแล้ว เขาจำต้องไม่ใช่แรงงานชาวบ้านธรรมดา การที่สิบสองจะทำให้เขาอ่อนข้อไปในระยะเวลาอันสั้นนั้น ดูเหมือนว่าจะเป็นไปไม่ได้เลย ด้วยเขาจำต้องคอยอยู่ดูพ่อบุญธรรมของเขาเพื่อไม่ให้ใครพลาดพรั้งเข้ามาทำร้ายได้หลังจากอาร์มขึ้นมาเป็นแกนนำแล้ว ฝูงชนก็เริ่มที่จะกลับมาชุมนุมกันอีกครั้งเรื่อยๆ แกนนำเป็นคนที่วิศาลหามา ดังนั้นพวกเขาก็จำที่จะต้องต่อสู้เพื่อเขา เขาเป็นหัวหน้าของพวกเขาทั้งหมดดังนั้นเขาจึงต่อสู้ด้วยใจอันบริสุทธิ์เมื่อเห็นว่าอาร์มพุ่งเข้าหาสิบสองเพียงผู้เดียว พวกเขาจึงบุกเข้ามาในเวลาไล่เลี่ยกัน เพื่อเป็นการล้อมสิบสองเอาไว้สี่กับห้าที่อยู่ด้านนอก ด้วยขนาดตัวที่ใหญ่ จึงถูกคนกั้นไม่สามารถที่จะเข้าไปด้านในได้ ด้านแปดก็กระโดดลงมาจากชั้นสองเขาเพียงลงมาเพื่อปกป้องอำเภอพัดรัก ไม่ได้มีใจไปสนเรื่องอื่นดังนั้นศึกพลังฝูงมดที่ธัชชัยว่าจึงเกิดขึ้นอาร์มจากที่ประจันหน้ากับสิบสองจู่ๆ ก็ถอยตัวออกมาเขาไม่ได้ลืมว่าที่เขามาที่นี่ก็เพื่อจะช่วยวัจสากับมิ้นให้ออกไปดังนั้นเมื่อขึ้นไปที่ห้องรับแขกชั้นสองเขาจึงพบเข้ากับวัจสา“เร็วเข้าไปกับผม!”“คุณเป็นใครหน่ะ? ” ด้วยวัจสาไม่รู้จักอาร์มมาก่อน แล้วจู่ๆ คนแปลกหน้าก็โผล่เข้ามา เธอจึงตกใจเป็นธรรมดา“ผมเป็นคนของธัชชัย!”เมื่อได้ยินอย่างนั้นวัจสาก็นิ่งอึ้งไป แต่ด้วยเพราะคิดถึงลูกชายมาก ดังนั้นเธอจึงตามอาร์มไป“ชั้นล่างคนเยอะเกินไป ออกยากแล้ว ผมจะส่งคุณลงไปจากชั้นสองไป จะมีคนรอรับคุณอยู่ด้านล่าง”“แต่ยังมีมิ้น…เธอถูกอำเภอพัดรักพาไปซ่อนเอาไว้!”“เดี๋ยวผมหาเอง คุณลงไปก่อน”พออาร์มพูดจบ ก็รีบหยิบผ้าม่านชั้นสองผูกเข้ากับผ้าปูเตียงจนกลายเป็นปมเชือก แล้วมัดวัจสาไว้ก่อนจะพาเธอลงไปจากชั้นสองการเคลื่อนไหวของอาร์มเต็มไปด้วยความราบรื่น เหมือนกับหน่วยรบพิเศษที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีก่อนหน้านี้นั้น เหตุด้วยรู้ว่าอาร์มเกษียณตัวเองจากทหารของชนชาติอังกฤษนั้น ซึ่งเขานั้นก็กำลังดักซุ่มวางแผนอยู่ข้างตัวของวิศาล แต่ก็ถูกธัชชัยขุดตัวขึ้นมา ดังนั้นคนที่เขารับใช้จริงๆ นั่นก็คือ…..เมื่อเห็นว่ามีคนมารับเอาวัจสาไปแล้ว หลังจากที่โทรไปบอกธัชชัยเรียบร้อย ก็เริ่มไปหาเป้าหมายที่สองนั่นก็คือ–มิ้นเมื่อวัจสามีคนมารับแล้วก็ถูกส่งเข้าไปบนรถตู้ใหญ่สีดำพอขึ้นรถมาได้ก็ถูกอ้อมกอดที่คุ้นเคยเข้ามารัดอย่างแนบแน่น กลิ่นอายที่คุ้นเคยฟุ้งขึ้นมาในจมูก ไม่อาจจะเป็นใครได้เลยนอกจากธัชชัย วัจสาดวงตาเรื่อร้อนขึ้นมา อดไม่ได้ที่จะคล้องเอวของชายหนุ่มเอาไว้ได้“ยัยซื่อบื้อ ในที่สุดก็กลับมาแล้ว”ธัชชัยจูบริมฝีปากเรื่อแดงของวัจสา เผลอเข้าไปอย่างแนบแน่น เพื่อระบายความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลของเขาแม้ว่าธัชชัยจะเป็นคนที่หยาบกระด้างแต่จูบของเขานั้นเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แต่ก็ยังรับรู้ได้ถึงความดุดันและสัตว์ป่าของเขาด้านวัจสาที่ถูกจูบอยู่นั้นจู่ๆ ก็ฟื้นสติขึ้นมา เธอขัดขืนก่อนจะดันตัวออกมา“ธัชชัย ตะวันอยู่ไหน”“เขาอยู่กับวิศาล คุณวางใจได้ เขาปลอดภัย”“คุณช่วยพาฉันไปหาเขาตอนนี้เลยได้มั้ย? ”ไม่ได้เห็นกลับตาเธอก็ไม่สบายใจ ไม่ว่าคำปลอบใดๆ ก็ตามก็ไม่อาจเทียบกับการที่ลูกชายมาอยู่ข้างตัวเธอ“รออีกแปปเดียวเท่านั้น ให้อาร์มพาน้องมิ้นออกมา เราจะไปหาตะวันที่แพนกูทันที”เมื่อเห็นว่าวัจสาเป็นห่วงกังวลตะวันขนาดนี้ เขาจึงพรมจูบไปที่หน้าผากของเธออย่างแผ่วเบา“ไม่งั้นให้ผมวิดีโอหาตะวันให้มั้ย คุณจะได้สบายใจมากขึ้น”