วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 637 คำว่าหย่าพูดออกมาง่ายๆแบบนี้เลยหรอ 2
ตอนที่ 637 คำว่าหย่าพูดออกมาง่ายๆแบบนี้เลยหรอ 2
เหมือนคู่แม่ลูกอย่างพวกเราที่อาจจะกลับไปหาพัดรักได้ตลอดเวลา
“พ่อคะ อย่าทะเลาะกันเลยนะ… มิ้นกลัวจังเลย…”
มิ้นเริ่มสะอึกสะอื้นขึ้น ถึงแม้เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับเธอเลย แต่เธอก็ร้องไห้ได้น่าปวดใจมาก
เมื่อก่อนมื้อเช้าที่เคยสุขสันต์เริ่มจืดจาง เมื่อไม่มีกนิษฐาและวรพลที่คอยอุ้มมิ้นไว้บนตักได้อย่างทะนุถนอม และยังมีธัชชัยที่คอยหยอกล้อกับตะวันตอนที่ทานอาหาร สองพ่อลูกเคยดูมีความสุขมากกว่าตอนนี้
“คุณแม่พี่ตะวัน ไม่แย่งพ่อหนูไปได้ไหมคะ? ไม่งั้นหนูต้องแย่แน่ๆแม่หนูก็ต้องแย่มากแน่ๆ…”
และหนูน้อยก็เริ่มพูดขึ้นว่า “เมื่อวานแม่หนูร้องไห้ทั้งคืนเลย!”
“มิ้นไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะไม่แย่งพ่อไปจากหนูหรอก อีกอย่างพ่อหนูก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว เขาก็มีความคิดของตัวเอง ไม่ใช่ว่าอยากแย่งก็แย่งไปได้”
วัจสาฝืนยิ้ม
เมื่อห้าปีที่แล้ว เธอไม่สามารถแย่งผู้ชายคนนี้จากกนิษฐาได้ ห้าปีต่อมา เธอก็ไม่อาจแย่งธัชชัยจากลูกสาวของกนิษฐาได้เช่นกัน
“แม่พี่ตะวันใจดีจังค่ะ หนูชอบคุณจังเลย”หนูน้อยยิ้มตาโต
“มิ้น พ่อของลูกนั้นก็เป็นพ่อของพี่ตะวันเหมือนกัน และที่ลูกได้รับการดูแลประคบประหงมจากพ่อนั้นมันก็ต้องแลกกับการที่พี่ตะวันไม่ได้รับความรักนี้ตลอดห้าปีมานี้ ไม่ใช่ว่าพี่ตะวันจะแย่งพ่อไปจากหนู แต่พ่อเป็นพ่อพี่ตะวันอยู่แล้วต่างหาก”วรพลได้อธิบายให้ลูกสาวของตัวเองเข้าใจ“ไม่ใช่หรอกนะจ๊ะ หนูมิ้น พ่อธัชชัยจะเป็นของหนูและแม่หนูอยู่แล้ว เพราะว่าอีกไม่นานฉันก็จะหย่ากับเขาแล้ว!”วัจสาครุ่นคิดตั้งแต่เช้า ไม่รู้จะพูดถึงเรื่องหย่ายังไง ในที่สุดก็ได้เอ่ยคำนี้ออกมาตอบคำถามของมิ้น“หย่า? วัจสานี่เธอพูดออกมาแบบนี้ได้ยังไง? หรือเมื่อคืนฉันคนนี้บริการเธอไม่ถึงใจอย่างงั้นหรอ หรือว่าเธอตื่นมาแล้วความจำเสื่อมไปหรือไง?” ธัชชัยกล่าว“ธัชชัย หัดระวังคำพูดของคุณบ้างได้ไหม”“คนที่ควรระวังมันคือคุณต่างหาก! วัจสา หากคุณยังพูดถึงเรื่องหย่าต่อหน้าเด็กๆอีกละก็ คุณคอยดูเลยนะ ว่าผมจะหาวิธีอะไรมาทำให้คุณหุบปากและเลิกพูดถึงเรื่องนี้อีก!”ธัชชัยที่เพิ่งระเบิดอารมณ์ออกมา ได้ใช้สายตาที่ดุดันจ้องไปในตา เหมือนจะมองให้ทะลุไปถึงจิตใจส่วนวัจสานั้นก็อยากจะตบปากพล่อยๆของผู้ชายคนนี้หลังจากที่ทั้งคู่ระเบิดอารมณ์ออกมา วัจสาก็ค่อยๆสงบลงและพูดขึ้นว่า“ธัชชัย คุณมีความคิดในแบบของคุณ ฉันก็มีความคิดในแบบของฉัน ถ้าคุณไม่ยอมหย่ากับฉัน ฉันก็จำเป็นที่ต้องใช้กฎหมาย ฟ้องว่าคุณหลอกให้ฉันแต่งงาน จากนั้นค่อยฟ้องหย่ากับคุณต่อ!”“คุณอย่าลืมนะ ว่านายอำเภอพัดรักอยู่ข้างฉัน คุณสู้เขาไม่ได้หรอก”หลังจากที่วัจสาพูดเสร็จ ธัชชัยก็ “ปั้ง” ของที่อยู่บนโต๊ะได้ปลิวไปทางเธอเขาได้กระชากคอเสื้อวัจสา แล้วตะคอกใส่หน้าว่า“ฟังฉันให้ชัดๆนะ ถึงอยากจะหย่า ก็ต้องให้ฉันคนนี้เป็นคนเอ่ยปากเอง”จากนั้นเขาได้ใช้น้ำเสียงที่เยือกเย็น ราวกับน้ำแข็งและพูดว่า “น่าเสียดาย ชีวิตฉันมีแต่แต่งงาน! ไม่เคยหย่า! แน่นอนว่ามันยังมีอีกวิธีคือให้นายอำเภอพัดรักทำให้ฉันตายซะ คุณจะได้ไม่ต้องหย่า และไปงานศพต่อได้เลย!”คำพูดของผู้ชายตรงหน้า ทำให้วัจสาถึงกับน้ำตาคลอ เขาไม่รู้เลยว่าคำที่เขาพูดออกมา มันทำร้ายจิตใจเธอมากแค่ไหนพอพูดจบ ธัชชัยก็กระชากเด็กชายที่กอดแม่อันเป็นที่รักของเขา จนมือหลุดตามแรงของธัชชัย เข้าไปทางโรงจอดรถวัจสายังยืนนิ่งอยู่กับที่ จนลืมไปเลยว่าลูกชายของเธอนั้นโดนธัชชัยลากตัวไปแล้ว“น่าเสียดาย ชีวิตฉันมีแต่แต่งงาน! ไม่เคยหย่า! แน่นอนว่ามันยังมีอีกวิธีคือให้นายอำเภอพัดรักทำให้ฉันตายซะ คุณจะได้ไม่ต้องหย่า ไปงานศพต่อได้เลย!”คำๆนี้ยังสลัดออกจากใจของวัจสาไม่ได้ เธอทรุดตัวคุกเข่าลงกับพื้น ร้องไห้โฮออกมาราวกับใจสลาย“ไอ้สารเลวธัชชัย! คุณจะทำให้ฉันตรอมใจตายเลยใช่ไหม?!”วัจสายังคงร้องไห้ไม่หยุด ทำให้หนูมิ้นที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของวรพลตกใจหนูมิ้นไม่เข้าใจว่าทำไมวัจสาถึงร้องไห้จนดูน่าสงสารขนาดนี้ แค่รู้สึกว่าเมื่อกี้ธัชชัยดูน่ากลัวเหลือเกิน“คุณพ่อคะ พ่อจะทิ้งมิ้นหรือเปล่า?”มิ้นถามวรพลด้วยสายตาที่เศร้าสร้อย เพราะเธอคิดว่าถ้าธัชชัยมีลูกอีกคนนึงแล้วก็จะไม่รักลูกสาวคนนี้!“ไม่มีทางหรอก พ่อจะรักแต่มิ้นตลอดไป มิ้นมีค่าเท่าชีวิตสำหรับพ่อใหญ่เลย!”“แล้วหลังจากนี้พ่อใหญ่จะมีลูกอีกคนหรือเปล่าคะ”“น่าจะไม่แล้วละ มีมิ้นคนเดียวก็พอแล้ว”“ว่าแล้วพ่อใหญ่ดีกับมิ้นที่สุดเลย หนูรักพ่อใหญ่มากที่สุดเลยค่ะ” แขนเล็กๆของสาวน้อยได้กอดคอของวรพลพร้อมหอมแก้มลงไปเบาๆถึงแม้พ่ออีกคนไม่รัก แต่เธอยังมีพ่อคนนี้ หนูน้อยคนนี้ก็ไม่ได้โลภขนาดนั้น