วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 628 ทำไมเธอจึงไม่ยอมแต่งงานกับอำเภอพัดรัก
ตอนที่ 628 ทำไมเธอจึงไม่ยอมแต่งงานกับอำเภอพัดรัก
วัจสาแค่จะบอกความผิดที่กนิษฐาทำให้วรพล แต่ไม่เคยบอกให้ธัชชัย
เพราะว่าเธอรู้ว่าเรื่องนี้ ถ้าบอกวรพล เขาก็คงจะใช้วิธีที่อ่อนโยนไปจัดการกับเรื่องนี้ ไหนๆเธอก็เป็นแม่ของมิ้น วัจสาก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกคนที่เป็นแม่ ความรักของแม่สำหรับเด็กคนหนึ่งแล้ว เป็นสิ่งที่ล้ำค่ามากๆ และขาดไม่ได้
เหตุผลที่ไม่บอกธัชชัยนั้นเยอะมาก วัจสาก็ขี้เกียจพูด หรือว่าไม่อยากจะพูด รู้สึกแค่ไม่มีอะไรจะพูด
ต่อให้พูดออกมาแล้วจะทำไม? ทีแรกความสัมพันธ์ของตัวเองและธัชชัยก็เป็นเรื่องที่ผิดอยู่แล้ว ผิดตั้งแต่แรกจนถึงตอนสุดท้าย!
กนิษฐาผู้หญิงที่สวยมาก เป็นผู้หญิงที่เป็นนางอสรพิษ
“วัจสา ฉันดูถูกแกไปจริงๆ แกนี่แหละร้ายกาจจริงๆ! ส่งตัวลูกชายของตัวเองมาดูสถานการณ์ที่ตระกูลศรีทอง จากนั้นตัวเองก็กลับมางั้นหรอ?
ต่อให้ตอนนี้กนิษฐาจะดูแย่และตกต่ำมากแค่ไหน แต่ต่อหน้าวัจสา เธอก็อยากจะคงความเป็นคนชั้นสูงแล้วคงความหยิ่งผยองไว้
“อืม นี่เธอเข้าใจผิดแล้ว เพราะว่าลูกชายของฉันถูกธัชชัยจับตัวมา ดังนั้นฉันเลยอดเป็นห่วงไม่ได้ เลยตามมาดูเองกับตา “ เธอหยุดชะงักไปสักพัก และกำลังจะพูดอะไรเพิ่มเติมขึ้นมา “ถ้าเธอสามารถเกลี้ยกล่อมให้ธัชชัยปล่อยพวกฉันไป ฉันคงจะขอบคุณเธอเป็นอย่างมาก! อีกอย่างจะรีบออกจากที่นี่ ถึงแม้หน้ายังไม่หันมามองด้วยซ้ำ!”
วัจสาไม่ใช่ผู้หญิงที่อ่อนแอเหมือนอย่างห้าปีก่อนอีก! ยิ่งเป็นเพราะว่าเธอได้ตายใจจากผู้ชายคนนี้ไปแล้ว และไม่อยากจะแย่งผู้ชายสารเลวกับกนิษฐาอีก!ตอนนี้ตัวเองต้องได้เรื่องบ้าง!“เหอะๆ ห้าปีก่อนเธอเกือบจะถูกธัชชัยเล่นจนจะกลายเป็นบ้า ตอนนี้ห้าปีผ่านมาแล้ว แต่ยังไม่มีการพัฒนาอะไรใดๆเลยนะ! แล้วยังจะกลับมาให้เขาเล่นเป็นของเล่นอีก?!” กนิษฐายิ้มเยาะขึ้น “ดูๆแล้วเธอคงไม่เอาศักดิ์ศรีและไม่เอาชีวิตของตัวเองนะ! คงจะอยากให้เขาเล่นจนปางตายเลยใช่ไหม?”คำพูดของกนิษฐาได้พูดแทงใจดำจนทำให้วัจสาต้องรื้อฟื้นความเจ็บปวดในใจแต่ว่ามาถึงวันนี้ เธอสามารถเผชิญมันได้อย่างซึ่งๆหน้า แค่ยิ้มอ่อนขึ้น “ไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่ถูกเห็นเป็นของเล่น อย่างน้อยฉันกับธัชชัยก็เคยจดทะเบียนสมรสกัน!”วัจสาค่อยๆพูดออกมา “ถ้าคิดแบบนี้แล้ว ก็ถือว่าตัวเองหาผู้ชายหล่อๆมาระบายความต้องการของตัวเองก็แล้วกัน”เพราะว่าเธอนึกถึงเด็กสองคนที่ยังฟังเธอพูดอยู่ วัจสาถือว่าพูดด้วยทางอ้อมและมีมารยาทที่สุดแล้วจริงๆ เธออยากระเบิดออกมาใจจะขาด เธออยากจะปิดหูปิดตาพูดออกมาว่า ก็คงอยากจะหาคู่นอนที่เป็นผู้ชายที่ชั่วร้ายมานอนด้วยกันสักหลายๆเดือนเท่านั้น!ธัชชัยที่ฟังอยู่ข้างๆ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาแลดูเหมือนทุกอย่างเริ่มสนุกขึ้นมาแล้ว มีความต้องการหรอ? ต้องการก็ดี!สีหน้าของกนิษฐาเปลี่ยนจากขาวซีดไปเป็นสีเขียว ถ้ารู้ว่าวันนี้จะมาถึง ตอนนั้นยังไงเธอก็จะไม่ยอมปล่อยไอ้คนชั้นต่ำแบบนี้ไปหรอก! ตอนนี้เธอได้คลอดคนชั้นต่ำมาอีกคน แล้วใช้พึ่งบารมีของอำเภอพัดรักอีก! มันก็คงเป็นที่น่าพอใจกันมากสินะ!“ดังนั้นเธอไปพึ่งพาอำเภอพัดรักหรอ? แล้วให้ลูกของเธอนับโจรเป็นพ่อ?” กนิษฐาใช้คำพูดพวกนี้มาทำร้ายจิตใจธัชชัย เธอรู้ว่านี่เป็นสิ่งที่ทำให้ธัชชัยเจ็บใจที่สุด สามารถฉีกหน้าวัจสาได้ขนาดนี้ จะไม่มีความสุขได้ยังไงเล่า?พอหยุดชะงักไปสักพัก กนิษฐาจึงพูดต่อ “วัจสา ฉันว่าทำไมเธอไม่แต่งงานกับอำเภอพัดรักเลยทีเดียว! แบบนี้อำเภอพัดรักก็สามารถให้สองแม่ลูกแก้แค้นได้หนำใจ! ฮ่าๆๆ!”วัจสาฟังออก ตอนที่กนิษฐาพูดแบบนี้ทำให้เธอเองรู้สึกขยะแขยง และมันก็ทำให้ธัชชัยขยะแขยงด้วยเช่นกันฉะนั้นเธอเลยถือโอกาสนี้พูดขึ้น “เธอไม่พูด ฉันก็ยังไม่รู้สึกว่าความคิดนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน! ใครดีกับลูกของฉัน และสามารถให้สภาพแวดล้อมที่ดีในการเจริญเติบโต ไม่แน่ฉันอยากจะแต่งงานกับเขาเลยก็ได้”วัจสาหยุดนิ่งไปสักพัก “แต่……ถ้าฉันจะแต่งงานกับพ่อเลี้ยงของเธอ เธอก็คงต้องเรียกฉันว่าแม่เลี้ยง!”ทีแรกวัจสาแค่อยากจะแกล้งพูดเพื่อให้กนิษฐาสะเทือนจิตใจ แต่นึกไม่ถึงว่าไม่กระทบอะไรกับเธอ กลับไปกระทบกับอีกคน“วัจสา เธอเห็นว่าฉันตายไปแล้วจริงๆใช่ไหม?!” ธัชชัยพูดขึ้นด้วยความโหดเหี้ยม และรีบเข้าไปกอดวัจสาไว้แน่นๆตอนนั้นวัจสาได้กอดตะวันเด็กอายุห้าขวบไว้ แต่พอถูกธัชชัยเข้ามากอดไว้อย่างกะทันหันแบบนี้ ทีแรกเธอก็รู้สึกวุ่นวายจิตใจอยู่แล้ว ก็เกือบจะทำให้ลูกชายที่อยู่ในอ้อมกอดของเธอล้มลง“ธัชชัยนายมันเลวที่สุด นี่กำลังจะทำอะไร?!”กลัวว่าอาการบ้าคลั่งของธัชชัยจะกำเริบ และจะไปทำร้ายเด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของเธอ ดังนั้นเธอเลยอุ้มเด็กไปไว้บนพื้นก่อน“ธัชชัยไอ้คนสารเลว รีบปล่อยหม่ามี๊ของผมเดี๋ยวนี้! ห้ามแตะต้องเธอ!”ถึงแม้ตอนนี้วัจสาจะโดดเดี่ยวไม่มีที่พึ่ง และต่อสู้ด้วยตัวคนเดียว แต่ห้าปีหลังมันไม่เหมือนเดิม เธอมีตะวันที่เป็นลูกชายที่ดี ที่คอยเป็นเจ้าที่คุ้มครองเธอ!เด็กน้อยพยายามจะใช้หมัดของตัวเองชกมือของโอบกอดวัจสาไว้ แต่กลับไม่มีประโยชน์อะไร ธัชชัยไม่ได้คิดจะปล่อยวัจสาออกเลยเด็กน้อยยกส้นเท้าขึ้น จากนั้นก็กัดแขนของธัชชัยเมื่อกี้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นในตระกูลศรีทองกลายเป็นความขัดแย้งกันในครอบครัว“ธัชชัย! คุณไม่เข้าใจหรือไง ถ้าขืนคุณยังเป็นแบบนี้ต่อไป ก็จะยิ่งทำให้ฉันและลูกชายเกลียดคุณไปมากกว่านี้!“