วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 625 อีกวิธีในการสานความสัมพันธ์ 2
ตอนที่ 625 อีกวิธีในการสานความสัมพันธ์ 2
วรพลหอมลูกสาวตัวเองเบาๆ จากนั้นก็อธิบายด้วยความอดทน “บ้านของเราก็คือบ้านของพี่ตะวัน มิ้นกับพี่ตะวันเป็นครอบครัวเดียวกัน ดังนั้นต้องรักซึ่งกันและกัน เข้าใจไหม?”
มิ้นพยักหน้าด้วยความเชื่อฟัง จากนั้นก็ถามขึ้น “รักกันหนูกับพี่ตะวันก็สามารถจูจุ๊บกันได้ใช่ไหมค่ะ?”
เพราะในความเข้าใจของเธอ การรักกันก็คือการจูบกัน
วรพลจึงอธิบายขึ้นต่อ จากนั้นก็ยิ้ม “ก็ถือว่าใช่”
สุดน่ารักรู้สึกดีใจมาก แต่ว่าเธอก็ขัดแย้งในตัวเอง “แต่ว่าหม่ามี๊บอกว่าห้ามไปจูจุ๊บกับผู้ชายคนอื่นไปมั่วซั่ว…….”
“พี่ตะวันเป็นครอบครัวเดียวกันกับมิ้น ถือว่าไปจูจุ๊บกับคนอื่นไปมั่วซั่วได้ยังไง?”
วรพลจึงหอมแก้มเล็กๆไปหนึ่งที
ตะวันไม่สนใจอะไรรักซึ่งกันและกัน เขาแค่รอให้พ่อเลี้ยงมาช่วยเขา
“ลูกรัก บอกแดดดี้หน่อยว่ากำลังคิดอะไรอยู่?” ธัชชัยหันไปกอดลูกชายตัวเอง จากนั้นก็ใช้คางลูบไล้หัวของเด็กน้อย
เด็กน้อยทั้งดิ้นตัวเอง และพูดขึ้นอย่างต่อต้าน “เกี่ยวอะไรกับคุณ?”
“ไม่เกี่ยวกับฉัน แล้วเกี่ยวกับใคร? ฉันเป็นพ่อแกนะ เป็นพ่อแท้ๆ!”เด็กน้อยจึงกลอกตามองบนใส่ธัชชัย “พ่อแท้ๆมีอะไรน่าภูมิใจด้วย?”“แน่นอน! หน้าตาแกไม่ได้เหมือนใครอื่นใดเลย แกหน้าตาเหมือนฉัน ฉะนั้นฉันนี่แหละคือพ่อแท้ๆของแก!”เขาสามารถกอดลูกชายอีกครั้ง ธัชชัยก็รู้สึกพอใจแล้ว สามารถเห็นว่า ลูกชายที่สูญเสียไปแล้วได้กลับมา สำหรับเขาคงเป็นเรื่องที่น่ายินดีมากๆ“แดดดี้เล็ก มิ้นก็เหมือนแดดดี้นะ!” สุดน่ารักเหมือนกำลังหึงหวงธัชชัยทำได้แค่ขมวดคิ้ว แล้วมองไปที่วรพลวรพลจึงไปจับหน้าเล็กๆของสุดน่ารักเบาๆ “หนูมิ้นก็เหมือนแดดดี้ใหญ่ ไม่ใช่เรื่องดีหรอคะ?”“แต่ว่ามิ้นอยากจะเหมือนพี่ตะวัน เหมือนแดดดี้เล็ก……” สุดน่ารักไม่รู้ว่าลูกแท้ๆเป็นอะไร เธอแค่อยากจะเกิดมาเหมือนใคร ก็เหมือนคนนั้นวรพลเลยไตร่ถามขึ้น “ทำไมล่ะคะ?”“เพราะว่า……เพราะว่ามิ้นชอบพี่ตะวัน……” สุดน่ารักเหมือนจะเขินอายเบาๆ เลยเอาหัวไปมุดในอ้อมกอดของวรพล“หม่ามี๊ๆ! พี่ตะวันมาแล้ว! พี่ตะวัน……พี่ตะวันมาบ้านเราแล้ว!”มิ้นจึงรีบวิ่งไปที่ห้องรับแขก และกำลังเอ่ยปากเพื่อบอกข่าวดีให้กนิษฐาฟังกนิษฐาเลยรีบวางนิตยสารที่ช่วงนี้เธอได้เขียนขึ้น จากนั้นก็รีบกอดลูกสาวของตัวเองไว้ด้วยสองมือ“พี่ตะวัน? หนูไม่ใช่ว่าต้องตามไปทำงานกับแดดดี้หรอ?”ในบ้านพักตากอากาศก็มีเด็กผู้ชายที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับมิ้น แค่กนิษฐาไม่อยากจะให้มิ้นไปเล่นกับพวกเขารอให้กนิษฐาเห็นว่าธัชชัยกำลังอุ้มตะวันเข้ามา เธอก็รู้เลยว่าพี่ตะวันที่ลูกสาวเธอบอกคือใคร!ในใจของเธอจึงสะดุ้งเบาๆ ธัชชัยกลับพาไอ้เด็กคนนี้มาจากอำเภอพัดรักจริงๆ?แต่ว่า…..นี่มันเป็นไปได้ยังไง? ตามด้วยนิสัยของอำเภอพัดรัก ไม่มีทางที่จะปล่อยลูกเลี้ยงที่เขาเลี้ยงดูมาอย่างลำบากหรอก!อีกอย่างข้างหลังธัชชัยก็ไม่ได้มีแปดหรือสิบสองตามมาด้วย“พี่ตะวัน นี่คือหม่ามี๊ของมิ้น และเป็นหม่ามี๊ที่สวยที่สุดด้วย พี่ก็เรียกว่าหม่ามี๊ได้นะ!” มิ้นเป็นคนใจกว้างมาก ใจกว้างจนสามารถแบ่งแม่ให้พี่ตะวันได้ เพราะว่าเธอยังไม่ลืมที่หม่ามี๊ของเขาทิ้งเขาแล้วหนีไปคนเดียวแบบนั้น“ผมของหม่ามี๊ของผมเอง ไม่ได้อยากได้ของเธอหรอก!” ตะวันตอบกลับมาด้วยเฉยชา และทำสีหน้าที่บ้าอำนาจมากๆป้าอ้อยเห็นว่าคุณชายสองได้พาคุณชายเล็กตะวันกลับมา เลยรีบไปต้อนรับ “โอ้โห ตะวันกลับมาแล้วหรอ มาให้ย่าอ้อยดูหน่อยสิว่าผอมลงหรือป่าว?”สำหรับความรักใคร่จากคนแปลกหน้า เด็กน้อยต่อต้านตลอด ดังนั้นบอกว่าไอคิวเขาสูงก็จริง แต่อีคิวของเขายังคงต่ำอยู่“ธัชชัย คุณบอกเขากลับมาทำไม?!” กนิษฐาเอ่ยปากถามโดยตรง เธอก็รู้ว่าคำถามแบบนี้ทำให้เธอดูโหดเหี้ยมมากทันใดนั้นธัชชัยเลยใช้สายตาที่เย็นชามองกนิษฐา จากนั้นก็ถามกลับ “นี่เป็นลูกชายแท้ๆของผม คุณถามผมว่าพากลับมาทำไม?”คำพูดของธัชชัยนั้นแทงใจดำมาก ทำให้เธอรู้สึกฟังแล้วไม่สบายใจ“ธัชชัย คุณมีแค่ลูกสาวคนเดียวก็คือมิ้น! อย่าลืมลูกสาวของคุณนะ!” กนิษฐาใช้ท่าทีที่เป็นคุณผู้หญิงของบ้านหลังนี้ประกาศความสำคัญของเธอและลูกสาวของเธอเห็นกนิษฐาทำนัยน์ตาที่โมโห ธัชชัยจึงยิ้มขึ้นอย่างเย็นชา และกำลังจะพูดอะไรบางอย่างออกมา ก็ถูกวรพลพูดแทรกก่อน“กนิษฐาคุณกำลังพูดอะไรอยู่! ตะวันและมิ้นก็เป็นลูกหลานของตระกูลศรีทองเหมือนกัน! ควรใช้ความจริงใจไปรักใคร่เด็กสองคนนี้ไหม!”