วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 621 ทิ้งลูกชายตัวเองแล้วหนีไป 2
ตอนที่ 621 ทิ้งลูกชายตัวเองแล้วหนีไป 2
วัจสาวิ่งพุ่งไปแย่งตะวันมาจากอ้อมกอดของธัชชัย แต่นึกไม่ถึงธัชชัยกลับทำให้อ้อมกอดอีกข้างของเขานั้นว่างไปแล้วดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอดอีกคน
ภรรยาและลูกชายต่างก็อยู่ในอ้อมกอดของเขา ต่อให้พวกเขาจะไม่ยินยอม แต่ธัชชัยก็รู้สึกอุ่นใจมากๆ จิตใจที่อ้างว้างมาหลายปีนี้ สามารถถูกเติมเต็มในตอนนี้
“สา คุณอยู่นิ่งๆสิ ผมไม่มีทางทำร้ายคุณแน่นอน…..ยิ่งไม่มีทางทำร้ายลูกของพวกเรา! เมียจ๋า!”
ธัชชัยรู้สึกตื่นเต้นมาก และกังวลมากๆ ลมหายใจที่หนักหน่วงนั้นกระทบลงบนซอกคอของวัจสา อีกอย่างเสียงๆนั้น “เมียจ๋า” ทำให้จิตใจที่ร่องรอยอยู่กลางอากาศอย่างจับจุดไม่ได้ของวัจสา รู้สึกอุ่นใจมากขึ้น เหมือนจู่ๆเธอก็จับจุดได้สักที
“ธัชชัยคุณมาไอ้สารเลว! รีบปล่อยหม่ามี๊ของผมเดี๋ยวนี้นะ!”
เด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดไม่สามารถสัมผัสความอบอุ่นในอีกแง่มุมหนึ่งได้ เขาก็นึกว่าไอ้แดดดี้สารเลวของเขารังแกหม่ามี๊ของเขาอีกแล้ว
ธัชชัยกอดวัจสาไว้หนึ่งข้าง เด็กน้อยพยายามจะเอาหัวชนหัวของเขา แต่เขาเตี้ยเกินไป จนต้องใช้ฟันกัดซอกคอของธัชชัย
“โอ้ย……” ความฝันที่งดงามที่นึกว่าลูกเมียได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้งมาถึงแล้ว กลับถูกเด็กน้อยกัดแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดมาก
“หม่ามี๊…..หม่ามี๊รีบหนีสิ! รีบไปตามหาพ่อเลี้ยงมา แล้วพาเขามาจัดการกับธัชชัยซะ!” เด็กน้อยตะโกนเสียงดัง ทันใดนั้นวัจสาจึงได้สติกลับมาทันที แล้วจึงรีบดิ้นออกมาจากอ้อมกอดของธัชชัย
แต่ว่าเธอหลุดพ้นออกมาก็จะมีประโยชน์อะไร? ลูกชายของตัวเองยังคงอยู่ในมือของธัชชัยอยู่ดี!
“วัจสา ลูกชายของคุณยังอยู่ที่ผม คุณจะไปไหน?”นัยน์ตาที่ดำวาวที่ดูโหดเหี้ยมและดูดีของธัชชัย และมองวัจสาด้วยความกังวลใจ ลูกยังอยู่ในมือของเขา เขากลัวว่าแม่ของหนีไปทำไมอีก?“หม่ามี๊ผมไม่เป็นไร! ไม่ต้องสนใจผม มี๊รีบหนีสิ! ไปเรียกพ่อเลี้ยงให้สั่งให้สิบสองมาจัดการกำจัดเขาให้เรียบร้อย!”เด็กน้อยได้แต่เกลี้ยกล่อมให้หม่ามี๊ของตัวเองต้องจากไปเขาไม่อยากให้หม่ามี๊ของเธอต้องตกอยู่ในกำมือของเขาอีกต่อไป อีกอย่าง เขามั่นใจได้เขาแดดดี้จะไม่ทำร้ายเขาแน่นอน!“ไอ้เด็กชั่ว ฉันเป็นพ่อแท้ๆของแก ทำไมแกต้องไปนับโจรเป็นพ่อแบบนี้! แกโง่หรือป่าว นั่นถึงจะเป็นศัตรูของพวกเรา!”“คุณน่ะสิโง่ คุณโง่ที่สุด! คุณนี่แหละไอ้สารเลว พ่อเลี้ยงของผมเป็นคนดี! เขาต้องช่วยผมออกไป! ถึงเวลาคุณแย่แน่!”เด็กน้อยกำลังถกเถียงกับธัชชัย และพยายามจะปกป้องภาพลักษณ์ของพ่อเลี้ยงของเขาอย่างสุดความสามารถได้ยินคำพูดพวกนี้ของเด็กน้อย ธัชชัยจึงรู้สึกเครียดจนจะระเบิดแล้ว ยังไงเขาก็จะช่วยอำเภอพัดรักอยู่ดี“วัจสา เธอสอนลูกยังไง? ทำไมถึงยอมให้ลูกไปนับโจรเป็นพ่อแบบนี้?! เธออย่าลืมว่าตอนนั้นทำไมเราถึงได้กลายเป็นแบบนี้! อำเภอพัดรักทำอะไรกับเธอตอนนั้น เธอลืมไปหมดแล้วหรอ? เธอกลับหลับหูหลับตาให้ลูกเรียกมันว่าพ่อเลี้ยง?”ธัชชัยไม่สามารถบอกเหตุผลให้กับเด็กอายุห้าขวบอย่างตะวันได้ ทันใดนั้นเขาจึงตะคอกใส่วัจสา“อำเภอพัดรักเลี้ยงตะวันมาห้าปี เขาเป็นคนที่อยู่เคียงข้างตะวันมาตั้งแต่เด็ก เรียกเขาว่าพ่อเลี้ยงแล้วมันจะทำไม? แล้วดูนายสิ นายเคยทำอะไรเพื่อตะวันบ้างไหม? นายมีสิทธิ์อะไรที่จะบอกให้ตะวันเรียกนายว่าพ่อ?”วัจสาทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ธัชชัยบอกจะใช้อำนาจและทำอะไรเกินเลยนี่เป็นคำพูดที่ออกจากปากของวรพล ธัชชัยจะพาพวกเขาสองแม่ลูกกลับบ้านศรีทองด้วยความจริงใจได้ยังไง?เขาแค่อยากจะฆ่าตัวเองให้ตาย! มาใช้กำลังแบบนี้อยากมีความจริงใจหลงเหลืออยู่หรอ?แต่ว่าตัวเองก็ไม่ได้หวังว่าเขาจะพาตัวเองและลูกกลับมาอย่างจริงใจ เขาแค่อยากจะแย่งลูกกลับมาต่างหาก แล้วมันเกี่ยวกับอะไรกับเธอ หา!“ผมไม่เคยทำอะไรเพื่อตะวัน ผมไม่มีสิทธิ์เป็นพ่อของเขา? วัจสาเคยเห็นโอกาสผมได้เป็นพ่อของเขาไหมล่ะ?”“ฉันไม่อยากจะมีอะไรที่มีไร้ความหมายอีก! รีบเอาลูกมาคืนฉัน!”วัจสารู้สึกว้าวุ่นในใจ เธอไม่อยากจะคุยอะไรกับผู้ชายที่ชอบเอาแต่ใจ เธอเดินขึ้นหน้าอีกครั้ง เพื่อจะแย่งเด็กจากธัชชัยแต่ว่าแขนของธัชชัยนั้นแข็งแรงมาก เธอไม่มีแรงที่จะขยับแขนเขาเลยสักนิดอีกอย่างวัจสาก็ไม่กล้าใช้แรงมาก กลัวว่าจะทำให้ตะวันต้องรับบาดเจ็บ“หม่ามี๊ อย่ามาสนใจผม! ถ้าเราทั้งสองคนติดกับดักแล้วก็ไม่มีใครไปบอกพ่อเลี้ยงแล้ว!” คำพูดของเด็กน้อย เหมือนทำให้วัจสาได้สติขึ้นมาโดยทันที เธอเลยรีบเปลี่ยนความคิดวินาทีต่อไป วัจสาก็ไม่ได้ไปแย่งลูกจากธัชชัยไปอีก แต่กลับถอยหลังไป พอถอยไปถึงที่ๆธัชชัยยื่นมือไปจับเธอไม่ได้จากนั้นก็หันหลัง เปิดประตู แล้วรีบวิ่งหนี…….“วัจสา ถ้าเธอกล้าหนี ชาตินี้จะไม่ให้เธอได้เห็นหน้าลูกอีกได้ยินเสียงของธัชชัยตะโกนมาจากข้างหลังเธอ วัจสาวิ่งได้เร็วยิ่งขึ้นจนกว่าร่างผอมเล็กของวัจสาได้หายไปจากระเบียง ธัชชัยจึงพึ่งจะรับรู้ได้ว่า ผู้หญิงคนนี้ทิ้งลูกชายของตัวเองไป แล้วหนีไปคนเดียว!เลยตะวันที่อยู่ในอ้อมกอดเขาก็หยุดชะงักลง หม่ามี๊แท้ๆของเขาทิ้งเขาไว้คนเดียว แล้วหนีไปจริงๆ!ไม่สิๆ หม่ามี๊แค่จะกลับไปตามพ่อเลี้ยงของพวกเขา ไม่ได้จะทิ้งเขา!ถึงแม้จะปลอบใจตัวเองด้วยคำพูดแบบนี้ แต่เด็กน้อยก็ร้องไห้น้ำตาคลอดอยู่ดีไม่ว่าจะยังไง หม่ามี๊ทิ้งเขาไว้คนเดียวจริง!ทันใดนั้น สองพ่อลูกจึงเงียบนิ่งไปสักพัก