วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 611 ถ้ารู้แบบนี้ตั้งแต่แรกแต่งงานกับพี่ดีกว่า 2
ตอนที่ 611 ถ้ารู้แบบนี้ตั้งแต่แรกแต่งงานกับพี่ดีกว่า 2
ใต้ตาของเขามีลอยคล้ำ เดาว่าเมื่อคืนคงจะหลับดึกมาก ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลากับชุดนอนที่ตอนนี้หลับตาพริ้มดูใจดีขึ้น ทำให้เธอนึกถึงธัชชัยคนเดิม
กนิษฐากำลังจะเอื้อมมือไปจับหน้าของเขา แต่ฉุกคิดได้ มือของเธอลอยอยู่บนอากาศ จากนั้นวางลงไปบนหน้าอกของเขา
ผู้ชายชอบผู้หญิงที่หน้าอกใหญ่ ส่วนผู้หญิงเองก็ชอบผู้ชายที่หุ่นกำยำ
ใต้ฝ่ามือของเธอนั้น กล้ามเนื้อของเขาเห็นได้อย่างชัดเจน เหมือนคนที่ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เหมือนนักล่าในตำนานเทพนิยาย
มือของเธอที่จับหน้าอกของเขากำลังดื่มด่ำ เธอรักผู้ชายคนนี้มากจริงๆ รักมามากกว่าสิบปี แม้แต่ลูกสาวเธอก็คลอดให้เขาแล้ว ทำไมเขาถึงไม่เคยปลายตามองเธอ?
กนิษฐาไม่เข้าใจ เธออยากรู้จริงๆ ว่าผู้ชายคนนี้มีหัวใจรึเปล่า!
ดังนั้นถือจึงขึ้นคร่อมเขา อยากที่จะซบลงบนอกนั้น…..
แต่กลับมีมือหนายื่นออกมา แล้วผลักหน้าเธอออกไป
"กนิษฐา เธอช่วยมียางอายหน่อยได้ไหม?!”
ธัชชัยยังคงสะลึมสะลือไม่ตื่นเท่าที่ควร แต่คำพูดของเขานั้น ทำให้เธอหนาวสะท้านไปทั้งใจ
"ฉันคลอดลูกสาวคนนี้มาให้คน แล้วยังจะมียางอายหรือไม่มียางอายอะไรอีกล้ะ!” กนิษฐาที่ถูกปฏิเสธนั้นโมโหเป็นอย่างมาก ดังนั้นเธอจึงกัดไปที่หน้าอกของธัชชัยอย่างแรงธัชชัยที่ถูกกัดนั้น จึงรีบผลักตัวกนิษฐาออกห่างจนเธอตกเตียงโชคดีที่รอบเตียงนั้นปูพรมหนาเอาไว้ เพราะกลัวเวลากลางคืนน้องมิ้นนอนตกเตียง ดังนั้นกนิษฐาจึงไม่เจ็บเท่าไหร่"ธัชชัย คุณมันคนใจร้าย!นี่คุณกล้าผลักฉันต่อหน้าลูกสาว กล้าผลักคนที่เป็นแม่แท้ๆของเธออย่างฉัน?" กนิษฐาที่ตอนนี้อยู่บนพื้นสบถคำด่าทอธัชชัยไม่อยากจะสนใจผู้หญิงคนนี้ เขามองดูรอบๆ แต่พี่ใหญ่ของเขาไม่อยู่บนเตียง ดังนั้นจึงไม่แปลกใจที่กนิษฐากล้าขึ้นมาบนเตียงนอนของเขา"หึ น้องมิ้นไม่ชอบคุณพ่อแล้ว!ผลักม๊ามี๊ของน้องมิ้นอีกแล้ว!”เด็กน้อยเมื่อเห็นม๊ามี๊ของตนถูกผลักตกเตียง ก็รีบกระโดดลงมาจากเตียง พยายามจึงพยุงม๊ามี๊ขึ้น"อีกแล้ว?" เพราะกนิษฐาไม่ได้ถูกผลักลงมาแบบนี้เป็นครั้งแรก"น้องมิ้น!ห้ามเหยีบพื้นเท้าเปล่า!”แต่น้องมิ้นกลับไม่ฟังสิ่งที่ธัชชัยพูด เขาจึงรีบอุ้มน้องมิ้นขึ้นมา แล้วใช้มือที่อุ่นนั้นถูบนขาของเด็กน้อยภาพที่เห็นนั้นทำให้กนิษฐาพูดไม่ออกจริงๆ ทำไมเขาถึงปฏิบัติไม่เท่าเทียมกันขนาดนี้ เขารักลูกสาวเธอมาก แต่กลับผลักเธอลงบนพื้นได้"น้องมิ้น เห็นรึยังคะ? ว่าพ่อของหนูทำยังไงกับม๊ามี๊ ม๊ามี๊เจ็บมากเลยค่ะ!”กนิษฐาที่เห็นว่าตนเองทำอะไรธัชชัยไม่ได้ จึงคิดจะให้น้องมิ้นเป็นคนจัดการเขา"คุณพ่อคะ ถ้าคุณพ่อช่วยพยุงตัวม๊ามี๊ขึ้นมา แล้วขอโทษม๊ามี๊ น้องมิ้นจะให้อภัยคุณพ่อ ดีไหมคะ?" น้องมิ้นเอียงคอแล้วบอกกับธัชชัย"ไม่ ม๊ามี๊ของเราหาเรื่องใส่ตัวเอง!”ธัชชัยห่อเด็กน้อยเอาไว้ในผ้าห่ม จากนั้นเดินลงจากเตียง แล้วตรงไปที่ห้องน้ำเสียงโทรศัพท์บนเตียงดังขึ้น วรพลคงเปิดเครื่องเพื่อหาเบอร์ของวัจสาธัชชัยปลายตามอง คนที่โทรมานั้นคือแวววัย เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็รับสายห้าปีที่ผ่านมา ธัชชัยคอยช่วยเหลือแวววัยมาโดยตลอด แต่เธอก็เป็นคนที่ดื้อมาก ไม่ยอมให้เขาช่วยตรงๆ ดังนั้นธัชชัยจึงทำได้แค่แอบช่วยเธอผู้หญิงที่สามาถยืนหยัดในด้านธุรกิจขึ้นมาได้ด้วยตนเองนั้น น่าเคารพมาก!"ว่าไง" ธัชชัยถามสั้นๆ"โสธรตายรึยัง?" แวววัยถามด้วยเสียงแหบพร่า เหมือนร้องไห้มาเป็นเวลานาน จนธัชชัยเกือบจะจำเสียงเธอไม่ได้ธัชชัยขมวดคิ้ว "เธออยากให้โสธรตายจริงๆหรอ? ไอ้บ้านั่น…..นอนกับเธอแล้ว?"ตอนแรกธัชชัยคิดว่าแวววัยพูดด้วยความโมโห แต่ไม่คิดว่าเธอจะพูดจริง"ธัชชัย ที่แท้คุณกับไอ้โรคจิตโสธรนั่นเป็นพวกเดียวกัน!ให้ตายสิ ต่อให้ฉันจะอายหรือยังไงฉันก็จะไปแจ้งความจับมัน!จะใช้ชีวิตของฉันทำให้ไอ้บ้านั่นติดคุกให้ได้!"เสียงแหบพร่าของแวววัยดังชัดขึ้น จนทำให้ธัชชัยที่ฟังอยู่นั้นถึงกับแสบหู แต่ที่ตกใจไปกว่านั้นคือแวววัยไม่ได้ล้อเล่นกับเขา ธัชชัยจึงพึ่งตระหนักได้ถึงความรุนแรงของเรื่องนี้"แวววัย เธอใจเย็นก่อนนะ เดี๋ยวผมไปหา แล้วเธอค่อยอธิบายให้ฟัง ถึงแม้ว่าโสธรจะเป็นเพื่อนกับผม แต่ถ้ามันทำผิดต่อเธอ ผมก็จะไม่มีวันเข้าข้างมัน ผมจะช่วยเอง"ธัชชัยรู้ดีว่าแวววัยเป็นผู้หญิงที่รักศักดิ์ศรีมาก เขากลัวว่าเธอจะคิดเรื่องโง่ๆธัชชัยใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงก็ไปถึงคอนโดของแวววัยเสียงกริ๊งดังขึ้น แวววัยที่มาเปิดประตูนั้นมองดูธัชชัยด้วยสีหน้าที่อิดโรยคงเพราะร้องไห้มานานมาก ทำให้ตาที่กลมโตของเธอนั้นเหลือเพียงแค่เส้นบางๆ เธอคดตัวอยู่ในผ้าห่ม เหมือนใกล้จะบ้าแล้ว