วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 605 ฉันยินดีให้กลายเป็นเป้านิ่งให้ลูกชาย 2
ตอนที่ 605 ฉันยินดีให้กลายเป็นเป้านิ่งให้ลูกชาย 2
แต่ธัชชัยเองก็ขี้เกียจคิด เขาเป็นเพียงคนกลางของเรื่องนี้ ที่ช่วยกรดล ให้วิศาลเข้าใจว่าเขาตายแล้ว
อำเภอพัดรักเป็นคนโหดเหี้ยม และเป็นคนโหดเหี้ยมที่ฉลาดมากด้วย ถ้าคิดจะเล่นเกมส์กับเขา ธัชชัยต้องฉลาดมากพอ แต่เขาเก่งไม่เท่าอำเภอพัดรัก
ตอนแรกที่สิบแปดคนเดียวก็ทำให้ธัชชัยปวดหัวแล้ว ผ่านไปไม่กี่ปีกลับมีสิบสองอีกคน!
และคนที่ชื่อสิบสองนี้ดูเป็นคนเจ้าเล่ห์ คอยเตรียมพร้อมรับมือกับสถานการณ์อยู่ตลอดเวลา ทำงานได้เด็ดขาด
ดังนั้นถ้าคิดจะเล่นเกมส์กับอำเภอพัดรัก ธัชชัยต้องการคนช่วย
แต่เป็นวิศาลไม่ได้ เพราะสนิทกันเกินไป ถ้าจะให้ธัชชัยสั่งวิศาล เขาเองก็รู้สึกว่าไม่เหมาะเท่าไหร่
ดังนั้นธัชชัยจึงนึกถึงกรดล
ประตูอัจฉริยะที่ดัดแปลงใหม่ ธัชชัยกดจิ้มไปมา แต่ประตูกลับไม่เปิด
ธัชชัยจึงคิดในใจประตูนี้เสีย? หรือว่า……
แต่ด้านในยังเปิดไฟสว่าง ดังนั้นกรดลต้องยังมีชีวิตอยู่ และอยู่ข้างในด้วย
"กรดล เปิดประตู!ไม่อย่างนั้นฉันพังเข้าไป!"
สำหรับแรงของธัชชัยนั้น กรดลชินตั้งนานแล้วอันที่จริงหลังจากที่ธัชชัยพาพี่ชายของเขาวรพลไปผ่าตัดที่อเมริกานั้น กรดลเองก็ออกไปจากเมืองs แต่หลังจากนั้นสองปีเขาก็กลับมา อีกทั้งยังกลับมาอยู่ที่บ้านผีสิงนี้ด้วยระยะเวลาห้าปี ธัชชัยมาที่นี่สามครั้ง สองครั้งแรกคือก่อนที่เขาจะไปอเมริกาประตูอัจฉริยะถูกเปิดออก ธัชชัยที่กำลังจะเข้าไปนั้นถึงกับตกใจกับภาพที่เห็นเพราะให้ห้องรับแขกนั้น ถูกประดับตกแต่งไปด้วยต้นไม้และดอกไม้ดอกไม้ที่เยอะที่สุดน่าจะเป็นดอกกล้วยไม้ ที่ดังที่สุดอย่างพันธุ์แคทลียาและพันธุ์แวนด้า และก็มีพันธุ์ที่สามารถพบเห็นได้ทั่วไปแต่สวยมากอย่างฟาแลนนอปซิสกรดลในตอนนี้ใส่ชุดไปรเวทสีขาว กำลังนั่งอยู่ด้านในและรดน้ำดอกไม้ธัชชัยอึ้งไป เพราะเขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าคนอย่างกรดล ที่ใช้ชีวิตอยู่กับมีดดาบ จะล้างมือและลาวงการ ไม่ฆ่าคนแต่เริ่มฆ่าดอกไม้? การเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ ทำให้ธัชชัยไม่อยากจะเชื่อสายตา"กรดล ไม่เจอกันแค่ไม่กี่ปี นายเปลี่ยนไปขนาดนี้เลย? กลายเป็นนักเพาะพันธุ์พืชไปแล้วหรือไง?"ธัชชัยที่เอื้อมมือไปจับดอกกล้วยไม้ที่อยู่ใกล้ตนเอง สวยเหมือนผีเสื้อโบยบินกรดลมองไปที่ดอกกล้วยไม้ตรงหน้านิ่งๆ จากนั้นใช้กรรไกรตัดเล็มไปมา เหมือนรอให้ธัชชัยพูดต่อเพราะคนอย่างธัชชัยถ้าไม่มีเรื่องคงไม่มาแน่นอน เขาไม่มีวันมาบ้านผีสิงนี้โดยไม่มีธุระธัชชัยเด็ดดอกกล้วยมือออกมาหนึ่งดอก จากนั้นเอาเข้าใกล้จมูก แต่กลับไม่ได้กลิ่นหอมแต่จากการกระทำของธัชชัยแล้วนั้น เขาไม่ได้เป็นผู้ชายสายหวานระหว่างการชื่นชมและการเด็ดออกมานั้น ธัชชัยเลือกอย่างหลัง สำหรับดอกไม้เขาก็ทำแบบนี้ ผู้หญิงเองก็เหมือนกันดังนั้นผู้หญิงที่ตกหลุมรักธัชชัยล้วนน่าสงสาร ไม่ว่าจะเป็นกนิษฐาหรือวัจสา พวกเธอล้วนเจ็บปวด"อำเภอพัดรักกลับมาเมืองSแล้ว!" ธัชชัยไม่มีอารมณ์พูดกับกรดลอย่างใจเย็น เขาโยนดอกกล้วยไม้ในมือ จากนั้นพูดเข้าเรื่องกรดลปลายตามอง หลังจากที่ดอกกล้วยไม้ที่ธัชชัยโยนตกลงพื้น เขาก็ค่อยๆตอบกลับ "อื้ม""ข้างเขา มีคนที่ชื่อสิบสองเพิ่มเข้ามา" คำพูดของเขาดูไม่พอใจเท่าไหร่ เหมือนอารมณ์ยังไม่เย็นลงจากแผลที่ตะวันทำให้เขากรดลยังคงตอบกลับช้าๆ เรียบๆ“อื้ม”เขาไม่เหมือนพูดตอบ แต่เหมือนตอบส่งๆมากกว่า"ในมือของเขามีภรรยาและลูกชายของฉัน!""อื้ม" กรดลยังคงนิ่งเฉยธัชชัยเริ่มหงุดหงิด มองไปที่กรดลที่ยังคงเอาแต่มองดอกไม้ตรงหน้าเขาพูดอย่างหัวเสีย "นายช่วยหันมาพูดดีๆกับฉันหน่อยได้ไหม!"กรดลเงยหน้าขึ้น แล้วปลายตามองธัชชัย จากนั้นตอบเสียงเรียบ "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?"ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาจริงๆสิบปีก่อน ธัชชัยช่วยชีวิตกรดลมาจากไชน่าทาวน์ แต่หลังจากนั้นหลายปีกรดลเองก็ช่วยธัชชัยมาจากน้ำมือของอำเภอพัดรักอยู่หลายครั้ง ดังนั้นระหว่างพวกเขาจึงไม่มีอะไรติดข้างกันการที่กรดลบอกว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขา จึงพูดได้แต่เห็นได้ชัดว่าธัชชัยไม่พอใจกับคำตอบของกรดล น้ำเสียงแบบนี้ไม่ควรพูดกับเจ้านาย!สำหรับธัชชัยนั้น เขามองว่าการที่เขาช่วยกรดลในครั้งนั้น ถือเป็นบุญคุณใหญ่หลวง ถ้าตอนนั้นไม่มีเขา กรดลคงตายไปตั้งนานแล้ว ส่วนการที่กรดลช่วยเขานั้น เป็นเพียงแค่สิ่งที่ควรทำก็เท่านั้นธัชชัยเป็นคนเอาแต่ใจ ความคิดของเขาจึงค่อนไปทางนี้ธัชชัยพูดเสียงต่ำ “ทำไมฉันคันไม้คันมือ อยากจะต่อยคนจริงๆ?"ธัชชัยไม่ได้เป็นคนที่ทำได้ทุกอย่าง เขาเองก็ต้องการให้คนมาช่วยจัดการกับเรื่องต่างๆ ถ้าอำเภอพัดรักเล่นเรื่องเงินกับเขานั้น อำเภอพัดรักก็คงจะแพ้ราบคาบ ต่อให้มีอำเภอพัดรักสิบคนก็สู้เขาไม่ได้แต่ประเด็นมันอยู่ที่เขาเล่นเกมส์ประเภทใช้กำลังที่โหดเหี้ยมกับตน!