วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 576 เคยมีเธอในใจสักนิดบ้างไหม
ตอนที่ 576 เคยมีเธอในใจสักนิดบ้างไหม
ในขณะที่แปดสั่งให้สิบสองตรวจสอบเครื่องมือสลิงนั้น หากตั้งใจสังเกต จะเห็นว่าด้านหลังของสิบสองมีร่างเล็กๆแอบอยู่
คือตะวันนั่นเอง สิบห้า ลูกเลี้ยงคนเล็กของอำเภอพัดรัก
แปดและสิบสองตั้งใจมาช่วยวัจสา แต่ทำไมเขาถึงพาเด็กมาวุ่นวายด้วยล่ะ?
หนึ่งคือหนูน้อยร้องขอตามมาเอง สองคืออำเภอพัดรักสั่งมา
เพราะอำเภอพัดรักเห็นเองกับตาว่าพ่อแท้ๆที่สารเลวของหนูน้อยนั้นปฏิบัติต่อแม่สุดที่รักของเขาอย่างไร เพื่อความปลอดภัยของสิบห้า อำเภอพัดรักจึงให้แปดติดตามมาด้วย
สลิงค่อยๆไหลลงด้านล่าง ที่จริงจากฝีมือสิบสองคนเดียว ก็สามารถเข้าไปในบริษัทโฮสติ้งได้อย่างง่ายดาย
แต่เขายังมีหนูน้อยอยู่ด้วย จึงต้องเพิ่มความระมัดระวัง ตั้งใจมากกว่านี้
เพราะเขารู้ว่าถ้าหากสิบห้าเป็นอะไรไป เขาและแปดคงจบชีวิตแน่ๆ
กระจกด้านหลังห้องพักผ่อน สิบสองโยงสลิงได้เรียบร้อยแล้ว
สามารถมองเห็นภาพวาบหวิวบนโซฟาด้านในผ่านทางช่องระหว่างกระจกได้อย่างชัดเจนหนูน้อยโผล่หัวออกมาจากกระเป๋าอุ้ม “สิบสองเห็นหม่ามี๊ไหม?”ทั้งๆที่สิบสองสามารถเอื้อมมือไปปิดตามสิบห้าได้ แต่วินาทีนั้น เขาเลือกที่จะให้หนูน้อยมองเห็นภาพวาบหวิวนั้นธัชชัยจะโป๊หรือไม่ ไม่เป็นไร เพราะหนูน้อยก็มีเหมือนกัน แค่เป็นช้างตัวใหญ่ที่มีหนวด ส่วนอีกอันก็ไม่มีเท่านั้นและวัจสา หนูน้อยดื่มนมเธอมาตั้งแต่เด็ก ถึงมองเห็นก็คงไม่รู้สึกเขินอายอะไรเดิมคิดว่าเมื่อหนูน้อยเห็นสภาพโป๊เปลือยของหม่ามี๊แล้วจะร้องออกมา และสิบสองก็เตรียมตัวอุดปากอยู่ทุกเมื่อไม่คิดว่าปฏิกิริยาตอบรับของหนูน้อยคือนิ่งเฉย เขาแค่กัดริมฝีปาก ผ่านไปสักพัก หนูน้อยก็ตัดสินใจเอามือมาปิดตาของสิบสองเอาไว้ และพูดเตือนด้วยความดุดัน “สิบสอง ห้ามนายดูหม่ามี๊ของฉัน!”หนูน้อยท่าทางดูค่อนข้างลำบาก แต่เขาก็เกลียดพ่อแท้ๆที่สารเลวคนนั้นเช่นกัน!สามารถบอกได้ว่าบรรลุเป้าหมายของอำเภอพัดรักแล้ว สิบห้าเกลียดพ่อแท้ๆของเขา โดยที่อำเภอพัดรักไม่ต้องลงมืออะไรและสิ่งต่อไปที่ต้องทำคือ ให้สิบห้าบอกพ่อแท้ๆของเขา ว่าเขาคือลูกในห้าปีก่อนของเขาและวัจสา!หลังจากนั้นหากสิบห้าจะลงไม้ลงมือกับธัชชัยอีก เขาก็ไม่ขัดขืน ตามคามือลูกชายตัวเอง…ถือว่าเป็นจุดจบที่ดีที่สุดของธัชชัย!เดิมทีอำเภอพัดรักต้องการให้พวกเขาฆ่ากันเอง รอจนธัชชัยฆ่าสิบห้าลงกับมือ แล้วอำเภอพัดรักค่อยบอกความจริงแก่เขาแต่อำเภอพัดรักเห็นแก่หนูน้อยที่เขาเลี้ยงมาตลอดห้าปี ตั้งแต่คลอดออกมา เริ่มหัดคลาน หัดเดิน หัดพูด ก็มีเขาอยู่เคียงข้างมาตลอด ต่อให้เลี้ยงหมาก็ต้องมีความรู้สึกกันบ้าง อย่างไรซะเขาก็ถูกใจหนูน้อยในห้องออฟฟิศ บุรีไม่ได้จับมิ้นเอาไว้ ทำให้หน้าผากของเธอไปโขกกับโต๊ะชา แรงปะทะนั้นไม่เบาเลยหลังจากที่มีเสียง “ตึ้ง” ดังขึ้นมา มิ้นที่ตกใจอยู่นั้นร้องไห้ออกมาอย่างสุดเสียง“มิ้น! มิ้น!” บุรีอุ้มหนูน้อยที่ล้มอยู่บนพื้นขึ้นมา“มิ้น ไม่ร้อง ไม่ร้อง บอกน้าบุรีว่าโขกถูกตรงไหนคะ?”“หัว หัว…เจ็บหัว! แง…” หนูน้อยร้องดังขึ้นเรื่อยๆ ดวงตากลมโตนั้นมีน้ำตาร่วงลงมาไม่หยุด ร้องอย่างสุดชีวิต และยิ่งเธอออกแรงมากเท่าไหร่ แผลก็ยิ่งเจ็บบุรีเห็นหัวของหนูน้อยมีเลือดไหลออกมาถึงแม้ว่าบุรีจะบ้าเลือด ผ่านเหตุการณ์นองเลือดมาตั้งมากมาย แต่เมื่อเขาเห็นหน้าผากขาวๆของหนูน้อยเลือดออก ก็รู้สึกใจไม่ดีเลย!อะไรที่เกี่ยวกับคนที่เราชอบ เราก็มักจะชอบไปด้วย และหนูน้อยช่างน่ารักน่าเอ็นดูขนาดนี้ บุรีจึงรักหนูน้อยเหมือนกับที่ธัชชัยรักเธอเช่นกัน“ธัชชัยๆ…นายรีบออกมาสิ! มิ้นเลือดไหลแล้ว! ธัชชัย…” ยุรีตะโกนอยู่หน้าห้องพักอย่างทำอะไรไม่ถูก แทบจะเป็นเสียงที่ขาดการควบคุม เขาแทบอยากจะให้คนที่หัวแตกเป็นตัวเองแทน!และธัชชัยที่อยู่ในห้องพักนั้น เมื่อได้ยินเสียงร้องของมิ้น จึงรีบลืมตาคู่คมกริบนั้นขึ้นเพราะเขาฟังออก ว่าเสียงร้องของมิ้นนั้นไม่ปกติขณะที่ได้ยินบุรีตะโกนว่ามิ้นเลือดไหล ธัชชัยรีบเด้งขึ้นมาจากโซฟา เขาแทบอยากจะออกไปจากห้องพักด้วยร่างกายเปลือยเปล่านั้น แต่กลับพบว่ามือของตัวเองผูกกุญแจติดกับวัจสาเอาไว้อยู่มือของวัจสาที่ถูกดึงไปนั้นเจ็บแปลบขึ้นมา แต่ที่เจ็บไปยิ่งกว่าคือหัวใจดวงนั้น เห็นท่าทางรีบร้อนด้วยความรักของธัชชัยที่แสดงออกมาโดยธรรมชาตินั้น วัจสาก็รู้สึกเหมือนมีเข็มมาทิ่มแทง เจ็บแปลบขึ้นมา