วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 562 พ่อของเธอจะอยู่กับฉัน
ตอนที่ 562 พ่อของเธอจะอยู่กับฉัน
“เป็นอะไร? สิบห้างอเเงหรอ?”
สิบสองก็เอ็นดูสิบห้าอยู่เเล้ว นอกจากพ่อบุญธรรมอำเภอพัดรักเเล้ว ก็มีสิบสองเเหละที่สนิทกับสิบห้า อำเภอพัดรักสั่งให้สิบสองสอนเจ้าตัวน้อยเกี่ยวกับเทคนิคการบุก เเละยังดูเเลเรื่องการอยู่การกิน
“ฉันเสียใจเสียใจมากเลย สิบสอง!”
เจ้าตัวน้อยร้องไห้ใหญ่เลย
เเบบนี้เขาไม่บอกให้พ่อบุญธรรมอำเภอพัดรักเเน่นอน เเละห้ามพูดกับเเม่วัจสาด้วย เพราะฉะนั้นเลยบอกให้กับสิบสองได้คนเดียว
“เป็นอะไร? ไหนบอกกับพี่สิบสองสิ” สิบสองที่ค่อยลูกหลังเขา ให้เขาหยุดการสะอื้นเเละความเสียใจ เเล้วถามไปด้วย
“สิบสองไอโง่อย่าถามฉัน! เพราะพูดเเล้วยังไงนายก็ไม่เข้าใจหรอก! ฉัน…ฉันขี้เกียจพูดกับนาย!”
เจ้าตัวน้อยที่โมโหอยากจะลองเอาหัวของตัวเองไปชนหัวของสิบสอง อยากจะให้เขาหุบปาก“ได้ พี่สิบสองไม่ถามเเล้ว รอนายพร้อมพูดเมื่อไหร่ค่อยพูดกับฉันเจ้าสิบสองพูด เเล้วก็พาเจ้าตัวน้อยกลับไปที่เดิม จนเจ้าตัวน้อยอารมณ์ค่อยๆปกติคืน……ธัชชัยที่เพิ่งถูกเอาธนูออกมาหมอบอกว่าไม่มีพิษ เเละธัชชัยเองก็เเค่เเผลนอก ไม่ได้โดนจุดสำคัญตอนนี้ธัชชัยเองก็เห็นเเล้ว ว่าหน้าไม้ที่สามารถยิงได้ทีดี3อัน เจ้าตัวน้อยนั้นเเค่ยิงใส่เขาเเค่นัดเดียว เเล้วก็จับหน้าไม้ไว้ ไม่ทำอะไรต่อความเป็นมิตรที่เจ้าตัวน้อยเเสดงถึงเขา เด็กคนนี้ตามธรรมชาติเเล้วก็เป็นคนที่มีจิตใจดีธัชชัยยิ่งเชื่อในสิ่งกลัว เขาไม่อยากให้เด็กที่น่ารักคนนี้มีนิสัยที่โหดร้ายอย่างอำเภอพัดรักเเต่ว่าอยู่ในสภาพเเวดล้อมอย่างนั้น จะสามารถมีความใจดีเหมือนเดิมหรือไม่ก็ไม่รู้?ธัชชัยก็นึกถึงคำที่เจ้าตัวน้อยพูดขึ้น “นี่คือผลที่นายรักเเกผู้หญิง!”คิ้วที่หนาเข้มของธัชชัยขมวดเข้าหากัน เจ้าตัวน้อยเห็นเขารังเเกผู้หญิงเมื่อไหร่กัน?เจ้ามิ้นน้อย?สิ่งเเรกที่ธัชชัยนึกได้ก็คือสาวน้อยที่อายุใกล้เคียงกับตะวันวิศาลส่งเขาถึงที่โรงพยาบาล เเล้วก็ตักน้ำซุปอุ่นๆเข้ามาให้“นี่คือซุปที่สั่งให้พ่อครัวทำ บำรุงมาก ดีสำหรับเเผลของนายหายเร็ว!” วิศาลพูดต่อ เเล้วก็ใช้ช้อนตักออกมา ป้อนที่ข้างปากของธัชชัยเเต่ธัชชัยที่ยังคงมีความคิดที่เกี่ยวกับสายตาที่โกรธเเค้นของเจ้าตัวน้อย ส่วนที่วิศาลป้อนซุปให้ เขาก็เเค่อ้าปากไปตามเท่านั้นเอง“คืนนี้นายนอนที่นี่เถอะ ช่วงนี้ฉันไปฝึกเทคนิคคนไทยมา!”ธัชชัยดื่มซุปที่เหลือจนหมด พอใจกับการกระทำที่ว่านอนสอนง่ายของธัชชัยมาก“คิดอะไรอยู่? ใจลอยขนาดนี้?” วิศาลวางผ้าคลุมลงบนตัวของธัชชัย เเล้วก็ค่อยๆเเตะลงที่ไหล่ของเขาตลอด“หย่อนเเล้ว คิดว่าคงจะไม่ได้ซ้อมนานเเล้ว?”“วิศาล นายว่า…สิบห้า ตกลงมีประวัติความเป็นมาอะไรกันเเน่?” ธัชชัยเเละวิศาลในตอนนี้ก็ไม่ได้อยู่ในความคิดเดียวกัน เพราะสิ่งที่ทั้งสองคนสนใจไม่ใช่สิ่งเดียวกัน