วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 550 ร้องไห้เพราะทรงผมน่าเกลียดๆ
ตอนที่ 550 ร้องไห้เพราะทรงผมน่าเกลียดๆ
“หม่ามี๊ มีด้านบนอีกหม่ามี๊เช็ดเองแล้วกัน”
เด็กน้อยตะวันรู้ว่าตัวเองเป็นผู้ชาย และวัจสาเป็นผู้หญิง ก็เลยเอายาวางไว้ในมือของวัจสา แล้วตัวเองก็หันหลังไป ไม่หันมามองวัจสาอีก
พอเห็นว่าลูกชายของตัวเองฉลาดหลักแหลมขนาดนี้ เธอก็รู้สึกตื้นตันใจขึ้นมา
วัจสารู้สึกขอบคุณสวรรค์จริงๆ ที่มอบลูกชายที่ทั้งน่ารักน่าเอ็นดูและฉลาดหลักแหลมขนาดนี้มาให้เธอ บางทีที่เธอต้องรู้สึกขมขื่นมาทั้งชีวิต ก็เพื่อที่จะได้เจอความหวานหอมแบบนี้เองสินะ! ตอนนี้วัจสารู้สึกซาบซึ้ง และปลื้มใจ
“ตะวัน ลูกอย่าไปฟังคำพูดไร้สาระของพี่สิบสองเลยนะ….อันนี้หม่ามี๊ซุ่มซ่ามก็เลยชนเข้าน่ะ”
วัจสาไม่อยากเห็นผู้ชายที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเธอทั้งสองคนต้องมาเป็นศัตรูกัน ถึงแม้ว่าเธอไม่ได้จะให้ตะวันได้รู้จักกับธัชชัยอยู่แล้ว แต่เธอก็ไม่อยากให้ตะวันเกลียดพ่อแท้ๆ ของเขาเอง
“อืม ผมรู้แล้ว ต้องเป็นเพราะว่าหม่ามี๊ถูกหมาเลวๆ กัดโดยไม่ทันระวังแน่ๆ! ” เด็กน้อยคนนี้รู้ดีว่าวัจสาไม่อยากให้เขาโกรธ ก็เลยไม่เถียงอะไรกับเธอต่อ
แต่วัจสาอึ้งไป ลูกชายของเธอเองใช้คำพูดว่าหมาเลวๆ ในการเรียกธัชชัย… คำนี้ยังเจ็บปวดกว่าเรียกว่าพ่อเฮงซวยอีกไม่ใช่เหรอ
ต้องโทษสิบสองคนเดียวเลย อะไรก็เล่าให้ตะวันฟังไปซะหมด ไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าเขาเป็นเพียงแค่เด็กห้าขวบเท่านั้น จะรับคำพูดนั้นไหวรึเปล่า?
เหมือนว่านึกอะไรออก ทันใดนั้นวัจสาก็ลุกขึ้นยืน แล้วก็ไม่สนใจว่าแผลของตัวเองจะเจ็บแค่ไหน เธอวิ่งไปวิ่งมาตั้งหลายทีกวว่าจะหาของที่ตัวเองตามหาเจอ
วัจสาดึงตะวันมานั่งบนโต๊ะเล็กๆ แล้วก็เอาผ้าปูโต๊ะพันคอเขาไว้ ร่างเล็กๆ ของเขาถูกผ้าปูโต๊ะคลุมไปทั้งร่างกาย“หม่ามี๊จะทำอะไรน่ะ? ” เด็กน้อยถามขึ้นด้วยความไม่เข้าใจ“เป็นเด็กดี อย่าขยับ นั่งนิ่งๆ นะ! ” วัจสาได้แต่บอกให้เขานั่งดีๆตะวันก็ไม่ได้ขัดขืนคำสั่ง ได้แต่นั่งนิ่งอยู่ตรงนั้น“วันนี้หม่ามี๊จะตัดผมทรงที่หล่อที่สุดให้ตะวัน! ” วัจสาพูดไปพลางหวีผมของเจ้าลูกชายไปด้านหน้าแล้วก็เอาขันเล็กๆ ครอบหัวของเขาไว้ เธอใช้ขันนั้นเป็นเส้นขอบ แล้วก็เริ่มตัดผมตามนั้น“หม่ามี๊จะทำทรงผมหล่อๆ ให้ตะวันจริงๆ เหรอ? ” เด็กน้อยมองขันที่ครอบหัวตัวเองอยู่ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสงสัยอย่างมาก“แน่นอนสิ! ”“แต่ว่า….ตะวันคิดว่าทรงผมตอนนี้ก็หล่อมากอยู่แล้วนะ ไม่ต้องตัดแล้วก็ได้ครับ….”“หม่ามี๊แค่อยากตัดผมทรงที่ทำให้ตะวันทั้งหล่อทั้งเท่มากขึ้นไปอีก! ”หลังจากผ่านไปสามนาที ทรงผมใหม่ของเด็กคนนี้ก็ได้กำเนิดขึ้นโดยคุณแม่ของเขาเอง ดำเนินไปอย่างรวดเร็วและเฉียบขาด แต่ว่าสกิลนี้ค่อนข้าง….เด็กน้อยรีบกระโดดลงจากม้านั่ง แล้วก็วิ่งไปที่กระจก แต่ทันทีที่เขาเห็นคนในกระจกนั้น ก็แทบจะร้องไห้ออกมาหม่ามี๊แกล้งเขาชัดๆ อะไรคือบอกว่าทรงผมที่หล่อและเท่ห์ไง เหมือนฝารองนั่งชักโครกต่างหาก!เจ้าเด็กในกระจกนั่นเหมือนกับแมลงเต่าทอง ผมด้านหลังของเขาก็ไม่เหลือแล้ว“หม่ามี๊ ผมจะร้องไห้เพราะผมทรงน่าเกลียดๆ นี้แล้วนะ! ” เด็กน้อยแบะปาก ร้องไห้แบบไร้น้ำตาวัจสา : “….” เธอมองดูทรงผมที่เธอตัดเอง ก็รู้สึกตะลึงงันเล็กน้อย ทรงผมนี้มันค่อนข้าง…ผิดปกติไปหน่อยเดียวเองแต่ว่ามันก็สามารถปกปิดหน้าผากน้อยๆ ของตะวันที่เหมือนกับธัชชัยราวกับแกะได้ อีกทั้งแก้มยุ้ยๆ ของเจ้าเด็กคนนี้แค่มองแว๊บเดียวก็รู้แล้วว่าเหมือนธัชชัยมาก แค่แว๊บเดียวความเหมือนนี้ก็ลดลงไปถึง45%และอีกอย่าง ทุกคนคงสนใจที่ทรงผมกะลาครอบของเขามากกว่ารูปร่างหน้าตาของเขาดังนั้น วัจสาพอใจกับทรงผมของตะวันในตอนนี้มาก“น่าเกลียดยังไง นี่เป็นทรงผมที่หม่ามี๊ตัดให้เองเลยนะ ตะวันรังเกียจสกิลของหม่ามี๊หรอ? แล้วอีกอย่าง หม่ามี๊ก็รู้สึกว่าผมทรงนี้หล่อกว่าทรงเดิมเป็นไหนๆ! ”วัจสาพูดไปพลางใช้แปรงปัดเศษผมที่คอของลูกชาย แล้วก็จุ๊บลงบนแก้มของเด็กน้อยที่ตอนนี้สีหน้ากลัดกลุ้มใจอย่างมาก“ลูกไม่ได้รังเกียจสกิลของแม่นะ แต่แค่สงสัยสายตาของหม่ามี๊จริงๆ ….”เด็กน้อยรู้สึกกลัดกลุ้มจนถึงขีดสุด เหมือนจะร้องไห้ออกมาแล้ว เขารู้ดีว่าเขาไม่ใช่ลูกบุญธรรมที่เก่งที่สุดของอำเภอพัดรัก แต่อย่างน้อยเขาก็คือคนที่หล่อและเท่ที่สุด!ตอนนี้จบแล้ว หล่อที่สุดเท่ที่สุดก็ไม่มีแล้ว เพราะว่าทรงผมที่หม่ามี๊ตัดให้ได้ทำลายชีวิตเขาลงไปแล้ววัจสารู้ดี การที่เธอเปลี่ยนแปลงลักษณะภายนอกของตะวันนั้น มันก็เป็นการแก้ไขที่ปลายเหตุเท่านั้น ตอนนี้เหลือแค่ต้องถ่ายทอดความคิดให้เขา“ตะวัน รักหม่ามี๊มั้ย? ”วัจสาหายใจเข้าลึกๆ เธอตั้งใจจะพูดกับลูกชายเรื่องของธัชชัย เธอรู้ดีว่ายังไงอำเภอพัดรักก็ต้องพาเขาไปเจอธัชชัยแน่นอน ไม่ว่าเธอจะห้ามยังไงก็ไม่มีประโยชน์ แต่ถึงยังไง เธอก็หยุดยั้งความจริงไม่ได้อยู่ดี“ตะวันต้องรักหม่ามี๊แน่นอนอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าทรงผมหล่อๆ จะโดนหม่ามี๊ทำลายไปหมดแล้ว แต่ลูกรักคนนี้ก็ไม่โทษหม่ามี๊หรอกครับ! ”เจ้าเด็กคนนี้ถึงจะกลุ้มใจจะตายอยู่แล้ว แต่ก็จะไม่มีวันพูดให้หม่ามี๊เสียใจเด็ดขาด“ถ้าเกิดว่าวันหนึ่ง พ่อบุญธรรมของลูกให้ลูกเลือกระหว่างหม่ามี๊กับพ่อแท้ๆ ของลูก ลูกจะเลือกยังไง? ”วัจสาถามออกมา น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเศร้า