วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 541 เธอก็ดูแลผู้ชายของเธอเองก็แล้วกัน 2
ตอนที่541 เธอก็ดูแลผู้ชายของเธอเองก็แล้วกัน 2
“ฉันอยู่ที่นี่อยากจะทำอะไรก็ทำได้ หลับยาวๆ ห้องน้ำไม่ปิด ก็ไม่มีใครว่าไม่มีใครสน”
แวววัยเทกายลงบนเโซฟาคู่ก่อนจะพูดออกมาอย่างสบายใจ
มองห้องน้อยๆ ของแวววัยแล้ว วัจสาก็รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาที่หัวใจ ลูกชายของเธออายุได้ห้าขวบแล้ว เธอยังไม่มีบ้านปกติทั่วไปให้แก่เขาเลย แม้แต่อิสระเธอก็ให้เขาไม่ได้
เมื่อเห็นว่าวัจสาดูจะอารมณ์ไม่ค่อยสู้ดีนัก แวววัยจึงหยุดสาธยาย
“อ่า แต่ก็นะที่นี่มันก็เปรียบไม่ได้กับบ้านตระกูลศรีทองอยู่แล้วหล่ะ สาเอ้ย อย่าหัวเราะเยาะฉันเลยนะ แต่แค่เล็กเท่านี้สำหรับฉัน ฉันพอใจกับมันมากแล้วหละ”
คำพูดของแวววัย ทำเอาวัจสาน้ำตาคลอขึ้นมาฉับพลัน
“ยัยแวว นี่แกคิดว่าฉันจะหัวเราะเยาะแกหรือไง ฉันหน่ะออกจะชื่นชมแก สิ่งที่แกเคยพูดเอาไว้แกทำมันได้หมดเลย เก่งมากๆ ทั้งขยันและอดทน ไม่เหมือนฉัน ชีวิตของฉันมันต้องขึ้นอยู่กับคนอื่นเสมอ”
มันไม่ใช่แค่ตัวเธอเองคนเดียว ลูกชายของเธอเองก็ต้องมาผจญไปกับเธอด้วย
“สา แกอย่าพูดแบบนั้นสิ คนที่ควรจะชื่นชมอิจฉามันต้องเป็นฉันนี่ แกหน่ะยังสดยังสวย แถมร่างกายยังแข็งแรง ผู้หญิงคนไหนไม่อยากแต่งงานกับผู้ชายรวยๆ บ้างหล่ะ? ถูกตามใจประดุจเป็นเจ้าหญิง ฉันไม่ได้มีคุณสมบัติที่จะได้รับการปฏิบัติแบบนั้น ก็เลยจำต้องพึ่งพาตัวเอง
วัจสากอดแวววัยแน่น พร้อมกับหลับตาเพื่อให้สายธารที่ไหลออกมาจากตานั้นไหลไปอย่างเงียบๆ
“ยัยแวว จริงๆ แล้วแกนั่นแหล่ะที่คู่ควรกับการได้รับการปฏิบัติประดุจเจ้าหญิงที่สุด“โอ่ย ช่างมันไปเถอะนะ ทุกวันนี้เจ้าชายที่ว่าเขาไม่มองหน้กแล้ว มันต้องผิวขาวสวยเท่านั้นแหล่ะ อย่างฉันหน่ะเหรอ? ใครจะมอง? ”“ไม่สิ มันต้องมีนั่นแหละ เจ้าชายขี่ม้าขาวจะต้องปรากฏตัวแน่นอน”วัจสาได้แต่คิดว่าหากเธอเป็นผู้ชายหล่ะก็ เธอจะต้องรักผู้หญิงที่อดทนอดกลั้นทั้งยังใจดีแบบแวววัยแน่นอน เธอจะต้องเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวให้แวววัยแน่ๆแต่น่าเสียดายที่มันไม่ได้เป็นแบบนั้น“เอ้อจริงสิ สา หลายปีมานี้เธอไปอยู่ที่ไหนมาหน่ะ? ธัชชัยบอกว่าเธอทำแท้งลูกของเขาด้วย เกิดอะไรขึ้นหน่ะ?แวววัยกวดถามขึ้น นั่นทำให้วัจสาตะลึงไป “เมื่อกี้แกบอกว่าใครบอกแกนะ? ”“ก็ธัชชัยหน่ะสิ”“ตะ แต่ว่าทำไม….เขาถึงมาพูดเรื่องนี้กับแกหล่ะ? ” วัจสาถามอย่างแคลงใจ ด้วยเพราะมันตราตรึงใจเธอ เพราะธัชชัยไม่เคยถามอะไรแบบนี้“อั้ยหยา แกไม่ต้องสนใจหรอกว่าใครบอกฉันหน่ะ แกบอกฉันมาตรงๆ ดีกว่าว่าห้าปีมานี้แกไปอยู่ที่ไหนมา? ถ้าแกปิดบังฉันเหมือนกับห้าปีที่แล้วหล่ะก็ เราขาดกัน! ”แวววัยพูดดักเอาไว้ก่อน ด้วยเพราะเธอไม่อยากที่จะเป็นเพื่อนรักกับวัจสาโดยที่เธอไม่รู้เรื่องอะไรของอีกฝ่ายเลยจริงๆ แล้ววัจสาเองก็อยากจะหาใครสักคนที่จะได้เล่าระบายเหตุการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมาตลอดห้าปีแต่หากจะให้เล่าทั้งหมดนั้น วัจสาเองก็ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดีถ้าบอกแวววัยไปว่าตัวเธอเองกับลูกถูกอำเภอพัดรักขังเอาไว้กว่าห้าปี แถมยังให้เธออยู่ในคุกอีก แวววัยจะต้องไปแจ้งตำรวจแน่ๆแถมตอนนี้ลูกชายของเธอก็ยังอยู่ในกำมือของอำเภอพัดรัก แบบนี้เธอจะทำแบบนั้นได้มั้ย? นอกจากไม่มีอิสรภาพแล้ว เขายังมีเงื่อนไขอยู่ในกำมืออีกด้วยอีกอย่างวัจสาเองก็ไม่อยากให้แวววัยต้องมามีเอี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยอำเภอพัดรักเป็นคนชั่วร้ายอำมหิต เธอเองรู้อยู่เต็มอก ชีวิตของแวววัยสำหรับเขานั้นก็เป็นแค่มดเล็กๆ ตัวหนึ่งเท่านั้น แค่บี้ก็ตายแล้ว“จริงสิ ยัยแวว แกได้เก็บกล่องไม้จันทน์ของฉันไว้หรือเปล่า? ฉันเอาไว้ที่หอหน่ะ” วัจสาเหมือนจะคิดอะไรขึ้นมาได้จึงถามไป“กล่องไม่นั่นหน่ะหรอ? นี่แกจะเอาเรื่องไร้สาระแบบนั้นมาเปลี่ยนประเด็นหรือยังไง? รีบบอกมาก่อนว่าห้าปีมานี้แกไปอยู่ที่ไหนมา? ไปไหน ไปทำอะไร? ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่บอกเรื่องกล่องไม้นั่น” แวววัยเริ่มขู่“งั้นก็แปลว่ากล่องไม้นั่นยังอยู่กับเธ วิเศษมาก ขอบคุณแกมากนะยัยแวว ของคุณมากจริงๆ ”วัจสาตื่นเต้นดีใจมากซะจนเข้าไปกอดรัดแวววัย“แกดีใจเร็วไปหน่อยมั้ยหล่ะ ฉันหน่ะเอามันออกมาจากหอจริงๆ แต่ฉันก็ย้ายบ้าน ย้ายไปตั้งสามครั้ง ก็เลยจำไม่ค่อยจะได้ แกอย่าเพิ่งด่า….เดี๋ยวฉันขอทบทวนความทรงจำก่อน”วัจสาไม่กล้าที่จะส่งเสียงดังในขณะที่แวววัยกำลังใช้ความคิดอยู่“ปังๆๆ ”ประตูกันขโมยถูกทุบขึ้นอย่างแรง“ยัยแววนั่นใครหน่ะ” วัจสาตกใจ ด้วยเพราะกังวลว่าคนของอำเภอพัดรักจะตามเธอมาถึงที่นี่ เพื่อไม่ให้เธอมาหาแวววัยอีก“อื้อ จะมีใครไปได้อีกหล่ะ ถ้าไม่ใช่ไอ้สารเลวธัชชัยนั่น! ” แวววัยดูเหมือนจะผ่านสถานการณ์แบบนี้มาหลายครั้งแล้ว จึงดูไม่แปลกใจอะไรนัก แถมยังดูเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอีกต่างหาก“ธะ..ธัชชัยอย่างนั้นเหรอ? เขาจะมาที่นี่ทำไมหล่ะ? ” เมื่อได้ยินชื่อของธัชชัย วัจสาก็เต็มไปด้วยความสับสน“ทำไมถึงมาหาฉันที่นี่หน่ะเหรอ? ก็ตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ เขาก็ชอบมารบกวนชีวิตฉันร่ำไป”“ไม่ต้องเดาเลยว่าเขาจะต้องเมามาอีกแล้วแน่ๆ นี่เห็นว่าห้องฉันเป็นโรงแรมหรือยังไงวะเนี่ย”แวววัยดันตัววัจสาไปที่ประตูก่อนจะพูด “รีบๆ ไปเลย คืนนี้เป็นสามีสารเลวของแก แกก็ดูแลเอาเองก็แล้วกัน”