วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 540 เธอก็ดูแลผู้ชายของเธอเองก็แล้วกัน
ตอนที่540 เธอก็ดูแลผู้ชายของเธอเองก็แล้วกัน
“เฮียวิศาลครับ มีผู้หญิงที่ชื่อว่ากนิษฐามาโวยวายอยู่ที่ห้องโถงครับ ให้เราจัดการกับเธอไงดี? ”
คนทั้งแพนกูต่างรู้ดีว่าผู้หญิงที่ชื่อกนิษฐานั้นเป็นผู้หญิงที่มีความสัมพันธ์ที่ดีอยู่กับคุณชายรองตระกูลศรีทอง ที่ซึ่งมีลูกให้แก่คุณชายรอง
เจอกนิษฐาทำอะไรอย่างไม่มีเหตุผลแบบนั้น พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปห้าม เข้าวัดต้องถามหาพระ ดังนั้นพวกเขาจึงมาถามก่อนว่าควรจะจัดการอย่างไร
วิศาลขมวดคิ้วก่อนจะตวาดออกไป “โยนเธอออกไปซะ”
“แต่ว่านั่นเป็นเพียงผู้หญิงอ่อนแอ หยาบคายมากเลยนะครับ”
ธัชชัยขัดจังหวะความโกรธของวิศาล “ศาล ไว้หน้ากันหน่อยน่า แกไปเกลี้ยกล่อมให้เธอไปซะสิไป”
ไวน์หนึ่งขวดเต็มถูกกรอกเข้าไปอยู่ในกระเพาะของชายหนุ่มจนตอนนี้ใบหน้าเขาเรื่อเป็นสีแดงเบาๆ แล้ว
ถึงแม้ว่าวิศาลจึงเกลียดแสนเกลียดกนิษฐา แต่ด้วยเพราะเพื่อไว้หน้าธัชชัย เขาจึงลุกขึ้นยืน
“รอฉันกลับมา” วิศาลตบไหล่ธัชชัยเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป
ที่ห้องโถงชั้น1
ในขณะเดียวกันนั้นเองกนิษฐาได้กลายเป็นแม่เสือร้ายอย่างเต็มรูปแบบ เธอพังของที่อยู่ในห้องโถงชั้น1ไปหมดทุกอย่าง“วิศาล ไอ้คนสัปดนไอ้โรคจิต ส่งธัชชัยคืนออกมานะ”“ธัชชัยไม่ใช่ว่าไม่มีขา ถ้าเขาอยากที่จะออกมา ใครก็ห้ามเขาไว้ไม่ได้”วิศาลพูดด้วยเสียงเย็นชา พลางเดินออกมาจากลิฟต์ “ถ้ากล้าที่จะทำตัวไร้สาระไม่มีเหตุผลอีกหล่ะก็ฉันจะเอาตัวเธอออกไปเอง”“วิศาล นี่ขู่ฉันหรอฮะ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะกล้าทำอะไรฉัน อย่าลืมนะว่าฉันเป็นแม่ของลูกสาวธัชชัย ถ้าคุณทำอะไรฉันหล่ะก็ ธัชชัยไม่มีทางที่จะให้อภัยคุณแน่”“ใช่หรอ? ” วิศาลยกยิ้มเยือก “ไปหาผู้หญิงมาสักสองสามคน แล้วก็พายัยคนนี้ออกไปให้พ้นๆ หน้าฉันที อ้อแล้วก็ถ่ายรูปส่งสำนักพิมพ์ด้วยหล่ะ อย่าลืมว่าต้องถ่ายให้สวยๆ ด้วย โพสท่าให้ดีด้วยหล่ะ”“ไอ้วิศาลไอ้โรคจิต พรากครอบพรากครัว คุณจะต้องไม่ตายดี”กนิษฐายังคงด่าออกไปอย่างไม่ลดละ “ถ้าธัชชัยรู้ว่าคุณเป็นเกย์เขาจะต้องรังเกียจคุณ คุณคิดว่าเขาจะยังเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับคุณได้อยู่อย่างนั้นหรอ? แม้แต่เพื่อนคุณก็เป็นไม่ได้! ”“ลากเธอออกไปให้พ้นหน้าฉัน แล้วก็จับใส่กรงส่งไปที่บ้านตระกูลศรีทองเลย! ” วิศาลตวาดเสียงดังราวกับฟ้าผ่าด้วยความเกรี้ยวโกรธเพชฌฆาตแห่งเมืองS ชื่อนี้ไม่ได้ได้มาอย่างลวงโลก ไม่มีใครเลยที่กล้าเข้ามาแหย็มกับเขา“วิศาลคนอย่างคุณไม่มีทางได้ตายดี คุณมันไอ้โรคจิต….ชัย…ธัชชัยมาช่วยฉันด้วย” กนิษฐาค่อยๆ ถูกลากออกไปตอนที่วิศาลกลับมาถึงห้องชั้นบนอารมณ์ที่เย็นยะเยือกของเขาก็ค่อยๆ คลายลงมีเรื่องตั้งมากมายที่ดูเหมือนว่าซับซ้อน แต่จริงๆ แล้วมันง่ายดายมากๆ มันไม่มีอะไรที่จะต้องปิดซ่อนเลย แต่สิ่งที่กนิษฐาอาจจะพูดผิดไปหน่อยนั่นก็คือ วิศาลไม่เคยคิดว่าตัวเขาเองเป็นเกย์เลยตอนที่เขากลับมาถึงห้องนั้น ก็ไร้ซึ่งเงาของธัชชัยแล้ว เขาเพียงแต่เห็นโน๊ตที่ถูกเขียนไว้วางอยู่บนโต๊ะโน๊ะบนโต๊ะนั้นเป็นลายมือของธัชชัย【ยืมไวน์สองขวดกับรถสปอรตคันนึงนะ——ชัย】คำว่า ‘ชัย’ คำเดียวนั้นดูเหมือนว่าจะใช้แรงมากทีเดียว กระดาษแทบจะงอเพราะคำนั้นริมฝีปากของวิศาลกระตุกยิ้มขึ้นก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาธัชชัย“ศาล รถสปอรตแกโคตรดี ลืมเลยว่าจะต้องส่งให้ฉันคันนึง จำได้ว่าอยู่ที่โสธร ก็ใครใช้ให้เขามาติดหนี้ฉันหล่ะ”เมื่อโทรศัพท์ถูกรับ เสียงของธัชชัยก็ดังแหวกขึ้นมา“อาชัย ขับระวังหน่อย เมาแล้วยังจะขับรถอีก” วิศาลพูดพลางค่อยๆ นั่งลงบนโซฟา ในมือก็พลิกกระดาษนั้นอยู่ตลอดเวลา“ทำไมหล่ะ กลัวว่าฉันจะทำรถแกเป็นเศษเหล็กหรือยังไง? ”“ก็ใช่หน่ะสิ เพราะงั้นขับช้าๆ หน่อย”“รับทราบ ก็แค่รถสปอรต เดี๋ยวฉันจ่ายคืนให้”“แต่น้องรักฉันอยู่บนรถนั่นด้วย ฉันจ่ายไม่ไหวหรอกนะ เพราะเขาสำคัญกับฉันมากๆ ” น้ำเสียงของวิศาลแปรเป็นจริงจังธัชชัยเงียบไปอึดใจ ก่อนจะพูด “นี่แกทิ้งจีสติงของยัยนั่นส่งไปที่บ้านตระกูลศรีทองให้พี่ชายฉันเซนก็พอแล้ว อย่าถ่ายรูปอะไร ไว้หน้าพี่ชายฉันหน่อย”“อ่า แกนี่เมตตาต่อพี่สะใภ้ตัวเองจริงๆ แถมยังเป็นน้องชายที่แสนดีอี้ก” วิศาลพูดด้วยเสียงที่ขมขื่นธัชชัยพูดขึ้นด้วยความเคารพ “ศาล ขอบคุณสำหรับอาหารเย็นนะ” ก่อนจะพูดด้วยเสียงติดตลกนิดหน่อย “วางสายก่อนนะ รถจะชนแล้ว”ประโยคสุดท้ายธัชชัยเพียงพูดเล่นเท่านั้น แต่นั่นก็ทำให้หัวใจของวิศาลดิ่งลงตึกอพาร์ทเมนต์แห่งหนึ่ง ที่ใจกลางเมือง“กริ้งกริ้งกริ้ง สา เป็นยังไงหล่ะ? นี่เป็นรังใหม่ที่ฉันเฝ้าอุตสาหะมากว่าห้าปีกว่าจะได้มา สามพันกว่าตารางวา หนึ่งห้องนอนหนึ่งห้องนั่งเล่น รวมๆ แล้วก็หนึ่งล้านสามแสนนั่นแหละ แล้วฉันก็ยังมีเงินเก็บกว่าครึ่งล้านในธนาคารด้วยนะ นี่แหละคือสิ่งที่ฉันตระเตรียมไว้กว่าห้าปี”“โอ้ย แต่ก่อนแม้แต่คิดฉันยังไม่กล้าเล้ย แต่นี่มันล้านสามเชียวนะ นี่ฉันจะต้องกัดฟันซื้อเชียวหล่ะ แต่ฉันอยากที่จะมีรังเป็นของตัวเองบ้าง ไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็กก็ตามที