วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 524 เปลี่ยนแม่เลี้ยงนั้นง่ายจะตายไป
ตอนที่ 524 เปลี่ยนแม่เลี้ยงนั้นง่ายจะตายไป
เจ้ามิ้นน้อยเพียงหาวหวอดยาวจนน้ำหูน้ำตาไหล บางครั้งก็มองไปที่ประตูห้องนั่งเล่นด้วยเพราะรอโสธรให้เอาของสดใหม่มาให้กิน
“มิ้น ง่วงแล้วใช่มั้ย? เดี๋ยวให้ย่าอ้อยพาไปอาบน้ำอาบท่า เดี๋ยวถ้าลุงโสธรเอาของสดใหม่ให้ ป่าป๊าจะเอาไปให้นะ”
ธัชชัยพูดจบ ป้าอ้อยก็มาพาเจ้าเด็กน้อยที่หาวหวอดๆ ขึ้นข้างบน
มิ้นน้อยไม่ลืมที่จะย้ำกับธัชชัยอีกครั้งก่อนที่เธอจะขึ้นไป “ป่าป๊าคะ จะต้องเอาไปให้มิ้นข้างบนเลยนะคะ ไม่อย่างนั้นมิ้นนอนไม่หลับแน่”
สำหรับขนมแล้ว มันยากที่จะลืมไปง่ายๆ เลยสำหรับเด็กน้อย
“เด็กดี เดี๋ยวพอมิ้นอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว พอของมาปุ๊ปป่าป๊าจะรีบเอาขึ้นไปให้เลย”
ธัชชัยปลอบเจ้าตัวน้อย จากนั้นป้าอ้อยก็อุ้มเธอขึ้นไปด้านบน
กนิษฐาอยากที่จะตามไปอุ้มลูกเธอกลับ แต่ก็ถูกธัชชัยขวางเอาไว้
“ธัชชัยไอ้เลวปล่อยฉันนะ มิ้นเป็นลูกของฉัน ไม่ว่าจะทำยังไงฉันจะต้องเป็นคนตัดสินใจ” กนิษฐากรีดร้องเสียงดัง
เมื่อเห็นป้าอ้อยพามิ้นขึ้นด้านบนไปแล้ว ธัชชัยจึงผลักหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดลงไปกับพื้นอย่างรุนแรง“กนิษฐา ฉันจะบอกเธออีกทีนะ ถ้าเธอทำตัวเงียบๆ ไม่หืออือ เธอก็จะยังเป็นแม่ของมิ้นได้ แต่ถ้ายังหยิ่งแบบนี้หล่ะก็ มิ้นกับเธอจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก เธอเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูลศรีทอง เข้าใจมั้ย? ”เสียงของธัชชัยไม่ได้ดังมาก แต่มันทำให้คนฟังสั่นไปทั้งตัวเสียงของเขานั้นมีเพียงกนิษฐากับวรพลเท่านั้นที่ได้ยินกนิษฐาทิ้งตัวไปบนพื้น มองไปที่คนไม่มีมนุษยธรรมอย่างธัชชัยแต่ดวงตายังประกายเสน่ห์“ธัชชัยนี่คุณต้องการที่จะทำลายสายใย แล้วขโมยเอาความรักของแม่จากมิ้นไปอย่างนั้นเหรอ? ”กนิษฐารู้ดีว่าธัชชัยนั้นเป็นคนร้ายกาจ แต่ไม่คิดว่าเขาจะทำอย่างนี้กับเธอ ไม่คิดว่าจะร้ายกาจกับคนที่คลอดลูกให้แก่เขา“กนิษฐา เธอคิดว่าฉันไม่กล้าทำอย่างนั้นหรอ? ถ้าเธอฉลาดมากพอ เธอจะเรียนรู้ที่จะทำตัวดีๆ เพราะไม่อย่างนั้นฉันจะไปหาพี่เลี้ยงที่เลี้ยงมิ้นได้ดีกว่าเธอ เพราะมันไม่ยากเลย”ธัชชัยไม่ได้เพียงจะทำให้เธอกลัว แต่จะบังคับพี่ชายของเขาเองกลายๆการกระทำของเขาเหมือนกำลังจะบอกว่า ถ้าพี่อยากที่จะได้รับความสุขหล่ะก็ พี่ต้องจัดการลงมือด้วยตัวเองไม่ใช่รอคอยแต่สำปทาน“ธัชชัยนี่วันนี้คุณไปโดนกระตุ้นอะไรมาเนี่ย? ” กนิษฐายังคงถามเงียบๆ ยิ้มออกมาเย็นๆ “ถ้าแม้ว่าฉันจะทำหน้าที่แม่ได้ไม่ดี แต่มันก็ดีกว่าวัจสาที่ฆ่าลูกตัวเองมั้ย? ถึงฉันจะโหดร้ายแต่ก็แค่พื้นเพ แต่วัจสาน่ะ เลวร้ายหยั่งลึกลงไปในกระดูก!”กนิษฐานั้นรู้ดี ว่านี่เป็นจุดของธัชชัยที่เธอไปแตะไม่ได้ ในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้เธอรู้สึกเสียดายอยู่ ที่ลูกของวัจสาไม่ได้ตายไปจริงๆแต่มันก็เป็นเวลาห้าปีมาแล้ว วัจสาไม่น่าจะกลับไปยังสถานที่ที่น่าเศร้านี้ได้ แต่ในตอนแรกๆ เธอก็สงสัยเหมือนกันด้วยเหตุผลที่เธอหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย แต่นั่นก็เป็นเพราะถูกพ่อเลี้ยงของเธอพาไปนั่นเองแต่พอมาคิดอีกที พ่อเลี้ยงของเธอนั้นไม่ใช่ว่าจะใช้เธอเพื่อข่มขู่ธัชชัยหรอกหรอ? อะไรที่ทำให้เธอออกจากเมืองโดยไม่มีเหตุผลแบบนั้น? หนึ่งด้วยเพราะมันไม่มีแรงจูงใจ และสองไม่เหมาะกับบุคลิกของเขาเลยสักนิด!แต่จะพูดถึงตอนนี้ ถึงแม้ว่าวัจสาจะกลับมา กนิษฐาก็ไม่กลัวอีกต่อไปแล้ว เพราะว่าเธอมีลูกกับธัชชัยแล้ว และเขารักลูกสาวของเขามากตอนนี้ดูเหมือนหากว่าเธอจะกลับมาหล่ะก็กนิษฐาก็จะเฉดหัวเธอออกไปได้ เธอจะขวางจนถึงที่สุด ไม่มีใครสามารถได้รับตำแหน่งคุณผู้หญิงรองตระกูลศรีทองได้ ในเมื่อเธอไม่ได้รับมัน ผู้หญิงคนอื่นไม่ต้องหวัง!“หุบปากไปเลยนะ!”ธัชชัยคำรามเสียงกร้าว “ในตอนที่สองแม่ลูกต้องเผชิญทรกรรม เธอกลับไม่ทำอะไรเลยไม่ใช่หรือไง? ”“ใช่ ฉันไม่ทำอะไรเลย ฉันไม่ควรช่วยเธอขึ้นมาหลังจากที่พ่อเลี้ยงฉันทิ้งเธอให้จมน้ำตาย ฉันหล่ะเสียใจจริงๆ ที่ทำแบบนั้น ให้จมน้ำตายกันไปทั้งแม่ทั้งลูก เพราะถ้าฉันเป็นคุณก็คงจะปล่อยให้สองแม่ลูกนั้นตายไปตั้งนานแล้ว”กนิษฐาไม่ได้พูดมากความ แต่มันดาเมจธัชชัยแรงมากพอสมควรธัชชัยเงียบไป ไม่ว่าตอนนั้นกนิษฐาจะมีจุดประสงค์หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่เธอก็ช่วยสองแม่ลุกขึ้นมาจากทะเลด้วยคำยืนยันของลูกเรือที่หนีไปว่ากนิษฐาให้พวกเขาช่วยเธอขึ้นมาจากทะเลถึงแม้ว่าเธอจะพูดว่าเธอช่วยชีวิตวัจสาไว้ แต่เธอเอาแต่เงียบตลอดหลายปีที่ผ่านมา นั่นอาจแปลได้ว่าแรงจูงใจของเธอนั้นอาจจะไม่บริสุทธิ์ตั้งแต่เริ่มต้น อาจะจะเพื่อร่วมมือกับแผนการต่อไปของอำเภอพัดรัก หรืออยากที่จะเอาประโยชน์จากวัจสาเหตุผลต่างๆ นั้นมันก็ผ่านไปหมดแล้ว ธัชชัยจึงไม่อยากที่จะไปกวดไล่ไต่ตามอีกสิ่งเดียวที่เขาจำได้ดี คือผู้หญิงคนนั้นคิดริเริ่มที่จะให้พวกเขาพรากลุกไปจากเขานี่คือการแก้แค้นที่เธอคิดจะทำกับเขา หรือเป็นเพราะถูกผู้หญิงคนนี้ข่มเหงกันแน่?ถ้าหากว่าเป็นเพราะถูกข่มเหง ทำไมวัจสาถึงไม่ตายไปพร้อมกับลูกในท้อง แต่ยังเลือกที่จะมีชีวิตอยู่หล่ะ?ห้าปีผ่านไปแล้ว แผลเป็นที่ยังชุ่มไปด้วยเลือดของเขาถูกเปิดขึ้นมาอีกครั้ง ธัชชัยรู้สึกเจ็บปวดไปทุกอนูของร่างกาย“ชัย แกขึ้นไปดูมิ้นก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันคุยกับฐาเอง”ด้วยอารมณ์ของธัชชัย แน่นอนหล่ะว่าพี่ชายอย่างวรพลนั้นดูออก ดังนั้นเขาจึงหาเหตุผลมาให้เขาไปพักสงบสักหน่อย อีกอย่าง เขาก็ไม่ต้องการให้ธัชชัยทำร้ายกนิษฐาด้วยแรงโทสะด้วย