วิวาห์ร้อน แต่งผิดรักจริง - ตอนที่ 503 ทำไมต้องวาดแผนที่2
ตอนที่ 503 ทำไมต้องวาดแผนที่ 2
วัจสาดึงลูกเข้ามากอดอย่างทนไม่ไหว แล้วกระซิบอย่างแผ่วเบา “ตะวัน…หนูเป็นสิ่งที่หม่ามี๊รักมากที่สุด! แต่หม่ามี๊อยากเห็นหนูปลอดภัย เติบโตอย่างมีความสุข… อย่างอื่นก็ไม่สำคัญอีกต่อไป! ชีวิตนี้ของหม่ามี๊ต้องการอยู่กับหนูเท่านั้น!”
ขณะที่สองคนแม่ลูกกำลังกอดกันด้วยความอบอุ่นเจือความเศร้านั้น ด้านนอกก็มีเสียงดุๆของอำเภอพัดรักดังขึ้น
“สิบห้า สิบห้า…”หากอำเภอพัดรักอยู่ในบ้าน เขาก็อดไม่ได้ที่จะให้ตะวันมาอยู่เป็นเพื่อนเขาตลอดทั้งวัน
“แย่แล้ว พ่อเลี้ยงมา!” หนูน้อยรีบดิ้นออกจากอ้อมแขนของวัจสา แล้วพับรูปแผนที่ยัดเก็บเข้าในถุงพลาสติก เก็บเข้าชั้นหนังสืออย่างคล่องแคล่ว
ประตูห้องหนังสือถูกเปิดขึ้น ร่างของหนูน้อยรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว วิ่งพุ่งเข้าไปในอ้อมแขนของอำเภอพัดรัก
หนูน้อยน้ำหนักไม่เยอะ แต่แรงที่พุ่งเข้าไปนั้นไม่เบาเลย
อำเภอพัดรักค่อยๆถอยไปครึ่งก้าว แล้วจึงรับหนูน้อยขึ้นมากอดไว้ในอ้อมแขน
อำเภอพัดรักนั้นรักตะวันอย่างไม่ต้องสงสัย แต่พวกเขาทั้งสองต่างมีความลับที่ไม่อาจเล่าให้ใครฟังได้เหมือนกัน
อำเภอพัดรักอาบน้ำแล้ว ร่างกายที่แข็งแรงของเขาไม่เหมือนผู้ชายวันห้าหกสิบเลยสักนิด หุ่มของเขานั้นเหมือนกับฝรั่งมาก
อำเภอพัดรักดมไปที่คอของหนูน้อย “ทำไมไม่อาบน้ำ เหม็นหมดแล้ว”อำเภอพัดรักทำเป็นรังเกียจ แต่ก็แค่แสดงออกมาเท่านั้น เพราะไม่ว่าตะวันจะอาบน้ำหรือไม่ เขาก็ยังกอดไว้แน่น“เชอะ รังเกียจที่ผมตัวเหม็น แล้วยังกอดแน่นขนาดนี้? มีให้กอดก็ดีแค่ไหนแล้ว! สีกับห้ายังไม่ให้กอดเลย!” หนูน้อยพูดด้วยความจองหอง แล้วตั้งใจใช้หน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อไถไปกับหน้าของอำเภอพัดรัก“นี่เจ้าหนูเจ้าเล่ห์ เสียแรงที่รักจริงๆเลย”ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่เขาก็หอมไปที่หน้าของหนูน้อยอีกหลายฟอด ต่อให้เหม็นอีกขนาดไหน เขาก็ยังชอบหนูน้อยตั้งแต่ที่ในsky dreamมีหนูน้อย ที่นี่ก็เหมือนมีทั้งคิวปิดและเดวิลเพิ่มขึ้น ในsky dreamเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ นี่เป็นสิ่งที่สวรรค์มอบให้ทุกคน เหมือนกับช่วยชีวิตทุกคนตอนที่ตะวันยังแบเบาะ สี่กับห้าไม่กล้ากอด กลัวจะกอดทารกอ้วนจนแขกขาหักเข้ารอให้หัดพูดเสียก่อน กลายเป็นคนโปรดของอำเภอพัดรักไปอีก บางครั้งที่อำเภอพัดรักไม่อยู่ แปดกับสิบสองก็รีบแย่งกันหลังจากนั้น รอให้ตะวันโตอีกหน่อย พวกเขาอยากจะกอด ก็กอดไม่ได้แล้วเพราะเด็กนั้นมีความคิด จำคนได้!วัจสามักจะรู้ตัว และระวังเป็นพิเศษในsky dreamมีผู้หญิงเพียงสองคน หนึ่งคือวัจสา อีกคนหนึ่งคือแม่บ้านทำอาหารชาวอังกฤษเชื้อสายจีน เป็นคนที่อำเภอพัดรักจ้างมาทำอาหารจีนโดยเฉพาะ เช่นเกี๊ยวจีน และเส้นหมี่ต่างๆโดยปกติแล้ว วัจสามักจะหาอะไรทานง่ายๆในขณะที่แม่บ้านกำลังเตรียมอาหาร ไม่ทานอาหารร่วมโต๊ะกับอำเภอพัดรักวัจสารู้ดีว่าเธอเป็นผู้หญิง การที่เธอร่วมโต๊ะกับผู้ชายทั้งกลุ่มนั้นเป็นเรื่องน่ากลัวอาหารค่ำ ตะวันก็นั่งอยู่บนตักของอำเภอพัดรักอำเภอพัดรักยอมอุ้ม เขาก็ยอมนั่ง อำเภอพัดรักยังป้อนไวน์ให้จิบอยู่เรื่อยๆ และหนูน้อยก็ไม่เคยปฏิเสธบางทีวัจสาก็รู้สึกโชคดีที่เธอมีลูกชาย ถ้าเธอมีลูกสาวล่ะก็… ไม่อยากจะคิดภาพ ว่าจะเป็นแบบกนิษฐาหรือไม่?แต่ที่วัจสากังวลก็คือ ตะวันลูกชายของเธอจะถูกอำเภอพัดรักเลี้ยงเป็นฆาตกร เพราะที่นี่มีแต่การฆ่าฟัน วัจสาเริ่มไม่มั่นใจว่าอำเภอพัดรักจะเลี้ยงตะวันโตมาเป็นอย่างไรกันแน่แต่เธอไม่มีอำนาจที่จะไปห้าม ที่เธอทำได้ มีเพียงสั่งสอนตะวันครั้งแล้วครั้งเล่า ว่าให้เป็นเด็กที่มีจิตใจดีและที่วัจสารู้สึกโชคดีก็คือ ตะวันทั้งรักและปกป้องเธอมากๆจำได้ว่ามีครั้งหนึ่ง เพราะวัจสาเห็นตะวันเล่นปืนของอำเภอพัดรัก จึงทะเลาะกับอำเภอพัดรักอย่างเสียการควบคุมด้วยความโกรธของอำเภอพัดรัก จึงจับวัจสาขังห้องมืดใต้ดินตอนแรกหนูน้องทั้งร้องไห้งอแง อำเภอพัดรักยังคงนิ่งเฉย ด้วยเหตุการณ์นี้ทำให้ตะวัน กลายเป็นเด็กขี้อ้อน หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง อำเภอพัดรักก็ให้เข้มไปปล่อยตัวเธอออกมาวัจสาจำได้ว่าคืนนั้นหนูน้อยกอดเธอแน่นมาก และร้องไห้นานมากเธอพอจะฟังออก ว่าหนูน้อยร้องไห้ด้วยความเสียใจมาก และเหมือนเขาเข้าใจได้ว่า ผู้น้อยไม่อาจสู้กับผู้ที่ใหญ่กว่าได้หรือจะบอกว่า ตัวเองและแม่ไม่อาจทำให้อำเภอพัดรักเปลี่ยนใจได้